Dagur - 06.11.1946, Síða 6

6
DAGUR
Miðvikudagur 6. nóvember 1946
CLAUDÍA
SAGA HJÓNABANDS
EFTIR
ROSE FRANKEN
23. dagur =====
(Framhald).
Hún fann, að henni var að fatast að sýnast jafn hrifin og vin-
gjarnleg og áður, en hún gat ekki betur séð, en að þeir væru engu
betur haldnir. Og nú byrýuðu þeir að hoppa á gólfinu, hvor í kapp
við annan og sannarlega voru þeir hálfvitalegir báðir.
,,Hvað er nú þetta?“ spurði hún fyriiilitlega. Hún ætlaðist til að
þeir skildu, að það sem hún meinti var þetta: „Mér er kalt og eg
er dofin og fyrir löngu komin yfir það að hafa gaman af svona
skrípalátum."
En þeir skildu ekki nokkurn skapaðan hlut. „Hér eru nokkur
laus stykki,“ sagði Davíð.
Hana langaði mest til að segja, að sér sýndist það fremur vera
„tvær lausar skrúfur", en áður en hún var búin að ákveða hvort hún
æti að láta púðrið springa á þessari stundu stundu eða ekki, kvað
við heljarmikill brestur og á eftir honum kom lieil skriða af hvítu
gipsi og þykkt reykský. Davíð hentist til hennar og dró hana með
sér út í horn, en Roger tók til fótanna niður stigann.
„Loftið datt niður,“ sagði Claudía, hljómlaust.
„Þetta var ekkert,“ sagði Roger. „Svona nokkuð kemur oft fyrir
í gömlum húsum.“
„En verðum við ekki að borga;það?“ spurði hún, dauðskelkuð.
„Borga!“ endurtók Davíð. „Eins og hverjum? Við eigum það auð-
vitað, við erum að kaupa húsfjandann."
Húsfjandann! Einmitt það. Það rann upp fyrir henni, að þegar
hann sagði þetta, hljómaði það nærri því eins og hann væri að tala
um eitthvað, sem honum þætti ákaflega vænt um. Orðbragðið var
bara orðaleikur, eins og þegar hann kallaði Bobby „litla óþokk-
ann“," en meinti þá bara elsku ilitla drenginn sinn. Þetta var smá-
atriði, en nú skildi hún allt til hlítar. Honum var dauðans alvara
með þessu öllu. Það var ekkert annað hús. Bara þetta hús, og hér
mundi hún þurfa að eyða ævidögum sínum, því að nú var orðið of
seint að segja honum hvernig henni raunverulega litist á gamla
byggingalist. Eða var það kannsjce hægt ennþá? Hún greip þéttings-
fast í handlegginn á honum.
„Davíð!"
Hann leit á hana, dauðskdlkaður. „Hvað er þetta, Cla'udía? Þú
lítur út eins og afturganga!"
„Taugaáfall," sagði Roger.
„Já, hreint taugaáfall," sagði hún.
„Eg er ekkert hissa á því,“ sagði Roger í meðaumkunartón. „Það
er ekkert gaman að því að fá heilt loft í höfuðið."
Davíð vissi hins vegar, að Claudía var ekki þannig, að henni yrði
svona mikið um annað eins smáræði og það, að dálítill biti úr loft-
inu dytti niður. Hann hélt áfram að grandskoða hana og nú mundi
hann alllt í einu, að hún hafði einmitt verið svona hvít og tekin,
þegar hún sagði honum frá því, að hún gengi með drenginn. Hann
leit biðjandi augum til hennar.
„Heyrðu, elskan, þú ert þó ekki. ...■?“
Auðvitað var hún það ekki, en hún gat ómögulega farið að tala
um slíka hluti þarna beint framan við nefið á Roger Killian. Hún
gat yfirleitt ekki farið að tala um það, sem henni lá á hjarta, í
áheyrn hans. Héðan af var ekki um annað að ræða en lofa Davíð að
halda það sem honum sýndist. Hún gat ekki betur séð, en að Roger
Killian væri að byrja að fá sömu hugmyndina og Davíð. Hann hafði
orð á því, að hún væri ákaflega föl og sjálfsagt væri að aka sem allra
fyrst til New York.
Samvizkunni var alls ekki rótt þegar þeir hlupu til og náðu í
ábreiðu úr bílnum og sveipuðu henni um axlirnar á henni og aðra
um fæturnar, svo að henni væri nógu hlýtt. Davíð tók í hönd henn-
ar ,eins og hann væri að gera gælur við hana, og reyndi að láta ekki
á því bera, að hann var að tellja púlsslögin. Honum hlýtur að hafa
orðið það ljóst, að ekkert óvenjulegt var við púlsinn, því að hann
sagði: „Kannske ertu svöng?“
Hún fann, að það mundi óhæfileg eigingirni af henni, að láta
hann ganga lengi í þessum óskaplega kvíða um heilsu hennar, og
hún játaði því undir eins, að hún væri að sálast úr hungri. Þau yfir-
gáfu húsið í flýti og Roger ók beinustu leið að matsöluhúsi við
þjóðveginn. Og til þess að gera Davíð nú rórra í skapi, lagði Clau-
día það á sig, að panta heilan humar og borða hann allan.
„Eg held bara, að þetta hafi verið ástæðulaus ótti,“ sagði hann,
þegar hún hafði lokið við síðasta bitann á diskinum, og auðheyrt
var að honum var rórra.
„Þú veizt minnst um það, hvað að mér gengur,“ hugsaði hún og
var beisk í skapi. En hann skyldi ekkert fá að vita, fyrr en þau væru
orðin tvö ein, heima í rúmi, um kvöldið. Þar var ævinlega bezt að
(Framhald).
Almennar tryggingar h/f
Það er ánægja á heímilinu þegar
sýnd eru skilríkin fyrir því, að
allt sé tryggt, sem tryggt verður.
TRYGGIÐ EIGUR YÐAR,
og veitið heimilinu ánægju og öryggi.
Talið við
Vátryggingadeild

BKHKHKHKHKHKHKHKHKBKHKBKHKHKHKHKBKBKHKHKHKHKHKHKHKHKH
Þykkt asbest
s-
Agætt til utanhússklæðninga
fyrirliggjandi
t
Kaupfélag Eyfiröinga
Byggingarvörudeild.
CHKHKHKHWHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHWHKHK
Innanhúss-
a s b e s t
nýkomið
Kaupfélag Eyfirðinga
Byggingarvörudeild.
^x$x$x$x$^x$>^xJx$>^x5x$x$>^x$xíx$><íx$><$x^xS><$><MxSxS><SxS>^>^xJ>^><$x$><íxí><$^xí>^><$x$><íx$x$x$xí><
bKhKhKhKhKbKhKhKhKhKhKHKbKbKhKhKhKhKhKhKhKbKbKbKhKhKí
Gólfdreglar
(grófir) nýkomnir
Kaupfélag Eyfirðinga
Vefnaðarvörudeild
tKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHíHKH
Bókarfregn
Tryggvi Jónsson frá Húsa-
felli: Árblik og aftanskin. —
Nokkrir æviþættir. Konráð
Vilhjálmsson bjó til prent-
unar. — Prentverk Odds
Björnssonar. Akureyri 1946.
Alvég einstök rneðal allra ís-
lenzkra bóka er komið hafa út
um langt skeið. Höfundurinn
rekur ævisögu sína frá æsku til
elli, á svo hispurslausa og opin-
skáa vísu, að enginn íslendingur
hefir komizt jafn langt í þeirri
list. Hann kryfur sálarlíf sitt og
sýnir lesandanum inn í innstu
helgidóma hugsana sinna. Hann
bindur ungur ást við fagra og
góða konu, en þeim er ekki
leyft að njótast. Hann kynnist
annarri konu, sem vill verða
förunautur hans á lífsleiðinni.
Þau flytja til Vesturheims, en
hamingjan gistir aldrei undir
þeirra þaki. Hann hverfur frá
konu og tveimur dætrum, fer
lengi villur vegar á mörkum og
gresjum úti. Loks kemst hann til
manna, er liðsinna honum, og
hann nýtur nokkurra þæginda
um hríð í „tvíburaborgunum"
St. Paul og Minneapolis, sem
standa sín hvoru megin við móð-
una miklu, Missisippi. Eftir
fimmtíu ára útlegð, hverfur
Iiann heim til íslands, og þá ger-
ist undrið mikla. — Hinn íslenzki
Ódyseifur hittir heitmey sína á
ný, og þau lifa í farsælu hjóna-
bandi um nokkurra ára skeið.
Þannig yrkir lífið sjálft og raun-
sæi þess og rómantík verða ekki
hrakin. Það sannar að sannleik-
urinn er dularfyllri en skáldsag-
an.
Friðgeir H. Berg.
Karlmannareiðhjól
góð tegund.
Aurbretti
Keðjuhlífar, 2 teg.
Fram- og afturnöf
Bjöllur
Pumpur
Keðjur
10-gata lyklar
Viðgerðardósir, 3 teg.
Lökk, margir litir.
Brynjólfur Sveinsson h.f.
Sími 129.
Olíulampi
(borð- eða loftlampi) 16—20”,
óskast keyptur. Hátt verð.
Pöntunarfélagið.
DAGUR
fæst keyptur í
Bókabúð Akureyrar
Verzl. Baldurshagi
Bókaverzl. Eddu og
Útibúi KEA
við Brekkugötu