Dagur - 09.06.1949, Blaðsíða 6

6
DAGUR
Fimmtudaginn 9. júní 1949
HVERFLYND ER VEROLDBN
Saga eftir Charles Morgan
23. DAGUR.
(Framhald)..
hins vegar fara, aS eg verði ekki
komin aftur um miðnætti-------“.
Hún lauk ekki við setninguna, en
bætti aðeins við með skrýtnu,
snöggu brosi, er bæði var biturt
og barnslegt í senn: — „Eg bið,
afsökunar. Það er ekki skynsam-
legt að efna til mikilvægra fram-
kvæmda á þann hátt að ætla ekki
svígrúm fyrir óhöppum og
óvæntum atburðum, sem kunna
að tefja tímann og raska áætlun-
unum. En í þetta sinn-----Jseja,
í stuttu máli: Ekkert slíkt má
koma fyrir. Líf okkar allra veltur
á því, að hver tímaákvörðun og
áætlunin í heild verði haldin út í
yztu æsar.“-----
„Þegar hún var farin —“ Hér
rak Sturgess snögglega í vörð-
urnar í miðri frásögn sinni. —
Þögnin varð svo löng og óvið-
felldin, að Valerie fannst, að hún
yrði að reka á eftir honum með
því að endurtaka spyrjandi og
dálítið ' óþolinmóðlega síðustu
orðin, sem hann hafði sagt: —
„Já, þegar hún var farin------?“
„Eg verð enn að grípa aftur
fyrir mig í frásögninni," mælti
Sturgess að lokum. — „Það er svo
margt, sem þú veizt enn ekki, en
þarft þó að vita, svo að þú getir
fylgt söguþræðinum. Eg býst við,
að eg hafi verið hrapallega blind-
ur þá, og guð veit, að eg lít nú á
allt þetta öðrum augum en eg
gerði, þegar það var að ske, og
við vorum enn öll í úlfakrepp-
unni.“
Hann greindi frá staðreyndum
— án skýringa og án þarfiausra
málalenginga ,en þuldi málsatrið-
in aðeins, eins og hann væri að
lesa húslestur af bók. Fyrst
nefndi hann það vfalausa aðal-
atriði, að „Hegrinn“ hafði leitað á
náðir „Einstigsins" í Belgíu, og
haft þá engin venjuleg skilríki í
höndum, en aðeins staðhæft sjálf-
ur, að hann væri herfangi, er
sloppið hefði úr gæzlu Þjóðverja.
Því næst rifjaði Sturfgess upp
atburði þá, er gerzt höfðu á
ferðalagi þeirra félaga til Blaise
— frímerkjakaupa „Hegrans“ og
umslaga-útvegun hans, snemma
í förinni, og viðbótarkaup hans í
frímerkjum og umslögum hjá tó-
bakssalanum, síðar á ferðalaginu,
og loks hvískur hans og — að því,
er virtist — trúnaðarsamtal við
liðþjálfann þýzka. — „Og þar við
bættist," — sagði Sturgess að
lokum, — „að mér féll engan
veginn í geð, hversu gjarn hann
var á að hæla sér af því, að hann
þekkti Þjóðverja og Þýzkaland
eins og sína eigin buxnavasa."
Valerie tók framm í fyrir hon-
um: — „Philip, hvað ertu að
segja? — Hvað ertu að reyna að
sanna?“
Svo fast var hugur hans bund-
inn við allt það, sem liðið var, að
hann starði forviða á hana, þegar
hún sagði þetta, og áttaði sig ekki
strax á því, hvað hún var að fara.
Rökkrið var orðið svo dimmt og
ógegnsætt, að hann gat ekki
framar greint annað en skörp-
ustu útlínur hins fagra ungmeyj-
arandlits hennar
„Þú hlýtur að skilja þetta,“
sagði hann aðeins. — „Þegar
María var farin, höfðum við ekki
framar við neitt að styðjast. Við
ráfuðum aðeins um — án til-
gangs eða takmarks. — Flestir
miðsvæðis á gólfinu. — ',,Hegrinn“
var næstur mér. — Eg ætlaði að
segja eitthvað — reyna að láta
liggja að því orð, að María léti
sér meiru varða hagi hans en
hann vildi við kannast. Eg býst
við, að mig hafi langað til þess, að
hann kveddi hana þó að minnsta
kosti sæmilega — ekki eins og
fiðrildi, sem flögrað hefir af til-
•viljun yfir veg hans og leið í
gegnum tilveruna — heldur sem
náinn vin og bandamann. — Hitt
var mér síður en svo ljóst, hvern-
ig eg skyldi sjálfúr kóma orðum
að þessu erindi mínu.
Allt í einu snerist“„Hegrinn“ á
hæli "og gekk inn. í „leyniklef-
ann“. Hann svipti tjöldunum til
hliðar og hvarf okkur sjónum.
Að andartaki liðnu mundi eg eft-
ir postulínsdiskinum og leifunum
af skjölum okkar og skilríkjum,
sem við höfðum hrúgað á hann í
bili. Eg mundi, að eg hafði ákveð-
ið að koma þessum leifum undan
á óhultan stað.
Þegar eg kom að tjöldunum og
hafði dregið þau frá að hálfu
leyti, var sem mér féllust hendur
við þá sjón, sem eg sá þar inni.
Enn logaði á kolunni, sem við
höfðum notað til þess að kveikja
í skjölunum, og við hliðina á
henni var postulínsdiskurinn með
pappírsleifunum, sviðnum og
hálfbrunnum. „Hegrinn“ sat á
hækjum sínum við koluna með
þrjár eða fjórar arkir saman-
brotnar í hendi sér, að því er virt-
ist. Við höfðum samvizkusamlega
tæmt vasa okkar,þegarb) ennslan
skyldi hafin. Ekkert virtist ólík-
legra en að „Hegrinn“ gerði sig
sekan um nokkra vanhirðu eða
skeytingarleysi. En þessir voru þó
málavextir, þrátt fyrir allt: —
Þarna sat hann á hækjum sínum
með skjöl og skilríki í höndum
sér, sem honum hafði þó sézt yf-
ir. Þessa stundina var mér eng-
inn annarr grunur í huga en sá,
að hann hefði minnkast sín fyrir
skeytingarleysi sitt, og ætlaði nú
að bæta úr því með því að brenna
þessi skjöl sín, áður en allt um
þrotnaði.
En því miður var þessu alls
ekki svo farið, að því er virtist.
„Hegranum“ var sízt í huga að
brenna þessi skrifuðu gögn, sem
hann var með í höndunum. Hann
virtist aðeins vera að hagræða
þeim sem bezt og brjóta þau sam-
IÞROTTIR OG UTILIF
margnr stœrðir.
\ Vöruhúsiðhi. i
Tiiiiiiiiiiiihiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii.
MIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIJ*;
| Sjókiæði
Fafapokar |
I Vöruhúsið hi. [
7u 1111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111117
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinin;
(Dósainjólk
amerisk — íslenzk. |
| Vöruhúsið h/f f
1111 m iin n i n 11 ii i ii 11111111 iii i n i n n i ii iiiimiiiiiiiim i n i •
Miiiiiimiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiji^
i Danskir
| Kjöffeningar j
25 aura siykkið.
| Vöruhúsið h.f. \
7*iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
«iiiii*iiiiiiiii«iiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||.
í Ágætt \
( Matarlím |
og
| Súpujurtir ;
\ Vöi uhúsið h.f. |
7iiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiimimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii7
• miiimmmmmmmmmmmmmmimmmmmiii,.
(Boflapör
og Könnur j
| Vöruhúsið hi. |
Sniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniii?
mifminfiiiiiiiiiiiiMiiiitiimiiimmmiiiimiiiiiiimmi.
[ Stungushóflur )
| Malarskóflur
| Kolashóflur
Vöruhúsið h/f \
öiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
<iimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiimiliiiiiiiiiiiiimmiiiii'i
jSkaftpottar
i með þykkum botni. i
I Vöruhúsið hi. |
;iijiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiniiii»
Vormót í meistaraflokld.
Þessi leikur fór fram að kvöldi
31. maí. Veðrið var stillt en kalt
og hráslagalegt. Völlurinn blaut-
ur og þungur. Leikurinn varð því
erfiður og ríkur af mistökum.
í fyrri hálfleik virtist K. A.
tvisvar og Þór einu sinni alveg
gefið mark, skotfæri 2—6 metrar,
en knötturinn tók bara skakka
stefnu. Markmenn fengu þó báðir
að reyna sig nokkuð og sýndu
góðan leik. Samleikur var sjaldan
góður — og má þar bæði um
kenna og völlur og knöttur voru
þungir — og lítil samæfing. —
Hinir yngri leikmenn stóðu þó í
þessu feti framar, enda munu þeir
æfa betur. Ekkert mark var skor-
að í fyrri hálfleik, en Þór hafði
þá oftar verið tæpt staddur. í
síðari hálfleik lá mun meira á K.
A. en Sveinn varðist ágætlega,
svo og Gógó — nú á réttum stað
— og Bjarni. Stöku sinnum náð-
ust þó upphlaup allt að marki
Þórs, en Hermann tók á móti. Þór
fékk dæmda vítaspyrnu, en Dúlli
skaut í slána. Loks þegar 11 mín.
voru til leiksloka tókst Dúlla með
litlu skoti eftir óverulegan sam-
leik að koma knetti í netið — og
þá lifnaði nú yfir leiknum — og
fólkinu, bæði á velli og umhverf-
is. Síðustu mín, var leikurinn
skarpastúr og beztur, en mark
ekki skorað. — Lauk því með
sigri Þórs 1 : 0 marki, — eðlilegt'^
hefði verið 6 : 3 eftir þeim' taéki-
færum, sem gáfust.
Þór sá um mótið. Hafði alveg
mistekist með ráðningu dómara
og varð af þeim sökum mjög
slæm töf. Loks fenginn dómari á
staðnum, Jakob Gíslason.
Rétt er, að Knattspyrnuráð Ak-
ureyrar sjái um dómara við alla
svona leiki og mun ekki á því
standa. En þá verða hlutaðeig-
andi líka að snúa sér beint til þess
og láta þar við sitja. Er vonandi,
að við svona ólagi verði séð fram-
vegis.
—o—
Oddeyrarboðhlaupið og drengja-
hlaupið.
Hvítasunnuhlaupinu varð að
fresta vegna þess að ófærar eru
heiðar ag austan og Þingeyingar
gátu ekki komið. Það er nú
ákveðið 17. júní. Keppa sennilega
3 sveitir: í. B. A., H. S. Þ. og U.
M. S. E.
En 2. í hvítasunnu hlupu þó
drengirnir — í tveim aldursflokk-
um. — Þar voru margir á ferð og
efnilegir drengir, léttir að hlaupa
og líklegir til góðra afreka ef þeir
sjálfir láta sig ekki litlu skipta
hvort þeir verða miklir menn —
— eða litlir.
Urslit — aldur innan 12 ára, —
600 metrar:
1. Jóhann Þórðarson, K. A„ 2
mín. 4-2 sek.
2. Ingimar Jónsson, K. A„ 2
mín. 4.8 sek.
3. Hreiðar Gíslason, Þór, 2 mín.
4.8 sek. Sjónarmunur.
K. A. átti 1. sveit, 2 fyrstu og
svo 4. mann, Ágúst Sigurlaugsson,
og hlaut 7 stig. Sveit Þórs hlaut
14 stig, átti 3„ 5. og 6. mann. —
Keppendur voru 18.
Annar aldursflokkur, 13—16
ára. Hlaupið 1200 m. — Keppend-
ur voru 8. Úrslit:
1. Einar Gunnlaugsson, Þór,
3 mín. 56.9 sek.
2. Kristinn Bergsson, Þór, 4
mín. 2.4 sek.
3. Hreiðar Jónsson, K. A„ 4
mín. 4 sek.
Þór átti 1. ' sveit, 1„ 2. og 7.
mann, Marinó Zóphoníasson, —•
og hlaut 10 stig. Sveit K. A. 3„ 4.
og 5. maður, hlaut 10 stig.
,Hlaupið var á túnunum ofan við
íþróttahúsið í deigu, ójöfnu og
mjög slæmu landi til að hlaupa á.
Árangurinn er því vonum betri,
— mun betri en í fyrra.
Völsungar á Húsavík — eða H.
S. Þ. — ætlaði að senda sveit til
keppni í þessum eldri flokki, en
því miður tókst ekki að fljúga um
dagipn, svo að sveitin kom ekki.
Oddeyrarboðhlaupið fór svo
fram kl. 6 — með sama sniði og
áður, 20 manna sveitum, K. A. og
Þór, og vegalengdin 3.7 km„ um
götur Oddeyrar og norður bæjar-
ins. Hlaupinu lauk með glæsileg-
um sigri K. A. Tíminn var 8 mín.
23.5 sek. Sveit Þórs var 8 mín.
45.7 sek. Þetta er bezti tíminn sem
náðst hefir (sveit Þórs í fyrra 8
mín. 28.8). Bikarinn, sem Ö1 og
gos gaf sem verðlaun i þessu
hlaupi, rann Þór til eignar sl.
sumar. Nú mun gefinn nýr bikar,
en ekki er alveg frá því máli
gengið enn. Gripurinn mun þó
innan skamms til sýnis í búðar-
glugga hér og síðan afhentur sig-
urvegurum.
Hlaupið fór vel fram og skipu-
lega. Þó varð því ekki afstýrt, að
inn á milli hlauparanna — þar
sem bil varð snemma nokkurt á
milli K. A. og Þórs í hlaupinu —
komu bæði bíll og mótorhjól, með
einhverja í og á, sem þykjast víst
vera menn með íþrótta-áhuga. —
En munu þeir skilja, hvernig það
verkar á þá, sem á eftir eru, að
sjá aðeins — gegnum rykið, sem
þyrlað er upp — í mótorhjól og
bíl í staðinn fyrir keppinautinn?
Sambland af keppnisáhuga,
heimsku og tillitsleysi við aðra er
slæmur „hristingur" á íþrótta-
mótum.
—o—
íþróttahúsið verður opið
fyrir íþróttafélögin og aðra, eft-
ir nánara samkomulagi við hús-
vörð, eins og hér segir:
í júní og júlí: mánud., þriðjud.,
miðvikud., fimmtud. og föstud. kl.
5—10 síðdegis. Laugardögum kl.
2—7 síðdegis.
Einnig verður almenningi gef-
inn kostur á böðum á miðviku-
dögum og laugardögum þann
tíma, sem húsið verður opið.
Baðgjald er kr. 2.00 fyrir
manninn. Baðgestir leggi til
sjálfir handklæði og sápur.
Akureyri 1. júní 1949.
Húsnefndin.
Amerísk smokingföt,
sem ný, á meðalmann; eru
til sölu.
Afgr. vísar á.
JH