Dagur - 15.02.1950, Síða 2

2
D AGUR
Miðvikudaginn 15. febrúar 1950
„Alþýðumaðurinn" á flófta frá
skaifamálablekkingunum
Meirihluti bæjarstjórnar getur ekki breytt
landslögum

ÍÞRÓTTIR
°É
ÚTILÍF
Ritstjóri: JÓNAS JÓNSSON
í kosningapésa þeim, sem Al-
þýðuflokkurinn á Akureyri gaf út
í janúar sl., getur m. a. að líta
þessar upphrópanir, sumar stór-
letraðar:
„Alþýðuflokkurinn vill afnema
útsvarsívilnanir stóratvinnu-
rekandans KEA — Forstjóra-
vald KEA vill viðhalda út-
svars- og skattfríðindum KEA,
þótt það sé langstærsti og fjáð-
asti atvinnurekandi bæjarins.
Þetta táknar þyngri útsvars-
byrðar á einstaklinga en sann-
gjarnt er. Forstjóravald KEA
berst fyrir sérréttindum sínum,
en gegn jafnrétti félagsmanna."
(Leturbr. Dags).
Margt fleira í þessum dúr er að
finna í ritlingi þessum. Jafnframt
því sem foringjar flokksins létu
lauma pésa þessum inn í forstof-
ur flestra bæjarmanna, upphófst
sams konar söngur í blaði flokks-
ins eftir nokkurt hlé á því sam-
spili við íhaldið. Var þá ár liðið
síðan svo mergjuð grein um sam-
vinnufélögin hafði birzt í Al-
þýðumanninum, að Morgunblað-
inu þætti taka því að endurprenta
hana, en eins og marga rekur
minni til var það einn helzti hval-
rekinn á fjörur Morgunblaðs-
manna fyrir um það bil.ári, að
vitna í alþýðleg vísindi Braga
Sigurjónssonar um skattamál
kaupfélaganna. Gerðist það und-
ur á þeim tíma, að aðalmálgagn
kaupmangara og sérréttinda á
íslandi og blað, sem kennir sig
við alþýðu og demókratískan sós-
íalisma, voru alveg sammála og
hallaðist lítið á í rökvísinni.
Afneitunin.
Á það hefur iðulega verið bent
hér í blaðinu, að afstaða hins svo-
nefnda jafnaðarmannaflokks hér
til samvinnufélaganna mundi
vera einsdæmi á Vesturlöndum.
Víðast hvar um vestræn lönd er
samstarf með jafnaðarmönnum og
samvinnumönnum til þess að
verjast ásókn stórgróða-valdsins,
sem vill hefta vaxtarmöguleika
samvinnufélaganna með órétt-
látri skattheimtu. Sums staðar er
fullkomið bandalag með þessum
aðilum ,t. d. í Bretlandi. Þarf ekki
að orðlengja, að afstaða jafnaðar-
manna hér vekur hina mestu
furðu, t. d. á Norðurlöndum. — í
Bretlandi mundu þeir jafnaðar-
menn naumast þurfa að leita end-
urkosningar, sem berir væru að
samvinnu við íhaldið um að fyr-
irbyggja kvótaaukningu til handa
samvinnufélögunum í samræmi
við vilja fólksins, eða reyndu að
hjálpa því til þess að heimta ó-
eðlilega og óréttláta skatta af
samvinnufyrirtækjum. En þetta
þykir góð jafnaðarmennska á ís-
landi, a. m. k. meðal foringjanna.
Þó er þess að geta, að engu er
líkara en tvær grímur hafi runn-
ið á ritstjóra Alþýðumannsins
fyrir bæjarstjórnarkosningarnar,
þegar bent var á, að hann hefði
flúið frá umræðum um bæjar-
mál almennt, en í þess stað færst
í aukana í árásum á samvinnufé-
lögin og það svo mjög, að ekki
mátti í milli sjá, hvor var um-
svifameiri á þeim vettvangi, ís-
lendingur eða Alþýðumaðurinn.
Hefur hann líklega heyrt utan að
sér að þessi fræði rynnu ekki sem
ljúflegast niður í alla kjósendur.
A. m. k. er víst, að í útvarpsum-
ræðunum hér, og í blaði sínu,
reyndi ritstj. að andmæla því, að
hann hefði varið ríflegum skerf
af andlegum kröftum sínum til
þessarar íhaldsþjónustu. En erfið
reyndist afneitunin honum sem
fleirum, enda kosningarnar ekki
fyrr um garð gengnar en þráður-
inn er á ný tekinn upp. f blaðinu
hinn 7. þ. m. er enn ein skatta-
málagreinin, með hinu sama
marki og fyrr. Er rétt að víkja að
henni nokkrum örðum.
Bæjarstjórnin og landslögin.
Hér í blaðinu var því haldið
fram fyrir kosningarnar, að það
vdjtri hinlhérfilegasta btekking, er
íhaldið og aðstoðarliS þess í Al-
þýðuflokknum gerði skattamál
kaupfélaganna að aðalnúmeri í
kosningabardaganum og léti
liggja að því í skrifum sínum, að
skattgreiðslurnar mundu stór-
aukast ef fulltrúar þessara flokka
fengju meirihluta í bæjarstjórn-
inni. -Rauncjr vill Alþýðumaður-
inn' nú ‘ekki kannast við þetta, en
hvernig ber þá að skilja upphróp-
anirnar stórletruðu í kosninga-
pésanum? Var því ekki heitið að
berjast fyrir afnámi „útsvars og
skattfríðinda“? Nú eru úrslit
bæjarstjómarkosninganna þau,
að þessir flokkar tveir hafa hrein-
an meirihluta í bæjarstjórn. Þeir
hafa því tækifæri til þess að sýna,
hver hugur fylgir máli. Hins veg-
ar vita það allir, sem nokkur
kynni hafa af þessum málum, að
útsvars- og skattgreiðslur fara
eftir landslögum en ekki geðþótta
bæjarstjórna landsins. Upphróp-
anirnar í kosningapésanum og
Alþýðumanninum verða því aldr-
ei annað en upphrópanir, og þeir
kjósendur, sem lagt hafa nokk-
urn trúnað á þau loforð, að „létta
útsvarsbyrðarnar“ með því að
sækja fé til þess í sjóði kaupfélags
ins, utan og ofan við landslög, sjá
brátt, að þeir hafa verið herfilega
blekktir.
Tvöfaldi skatturinn.
Nú þykist Alþýðumaðurinn
ekki vilja láta bendla sig við þá
kröfu íhaldsins, að innheimtur
verði tvöfaldur skattur af sam-
vinnumönnum og til þess að
sanna, að slíkt sé ógerlegt vitnar
hann í Dag, þar sem bent var á,
að samkvæmt gildandi lögum
(Framhaíd á 7. síðu).
STÓRHRÍÐARMÓT 1950.
Sent frá Skíðaráði Akureyrar.
Sunnudagur 5. febrúar kl. 14:
Svigkeppni karla, A-, B- og C-fl.
Brautin: í Vaðlaheiði ofan Fífil-
gerðis. A- og B-fl. Lengd: 160 m.,
hæð 90 m., 36 hlið. C-fl. Lengd:
130 m., hæð 70 m„ 28 hlið. Færið:
Hart hjarn. Veðrið: Hægviðri,
bjartviðri, frost 4°. Starfsmenn:
Konungaætt skíðastökksmanna,
eins og Ruuds-ættina, eignast
Noregur aldrei framar. Ruuds-
bræður eru á þeim leiðum öllum
fremri til þessa.
Sigmund var sá fyrsti. Hann
kom fram með alveg nýjan stíl
og sýndi einstaka dirfsku í stökk-
um sínum. Einu sinni ætlaði hann
að reyna að ná 80 m. stökki við
slæma aðstöðu suður í Þýzka-
landi. Hann bjó sér út hengju 30
m. frá snarbröttum hjalla og fór
svo langt upp í ásinn fyrir ofan
til að fá nægilegt rennsli. En á
leiðinni niður að hengjunni lenti
hann óvart í 20 m. stökki af stalli,
sem hann vissi ekki af, tapaði
við það jafnvægi og hraða og
komst svo í aðalstökkinu ekki
nema fram undir aðalbrattann.
Skíðin brotnuðu í spón — „upp-
kveikjuefni“, — Sigm. kastaðist
upp í loftið og valt svo langar
leiðir — en var þó innan stundar
aftur með sitt fræga bros á vör-
um. — Sigmund stökk síðar sína
Björgvin Júníusson brautarstj.,
Sveinn Þórðarson svigstjóri, Ein-
ar Kristjánsson markstjóri, Jón
Einarsson ræsir, Gunnar Árnason
og Víkingur Björnsson tímaverð-
ir, Árni Sigurðsson' og Haraldur
Sigurðsson ritarar, Jón Arnþórs-
son form. hliðvarða.
Vegna þess hve færi var hart,
gat fyrirhuguð svigkeppni
kvenna ekki farið fram.
80 m. og meira til, en aðrir — í
Mið-Evrópu — höfðu stokkið það
langt áður. Norðmenn höfðu ekki
stökkbrautir á móti þeim.
Birgis er fyrst getið, þegar Sig-
mund 1925 — byrjar að
keppa 17 ára. Þá stóð í blöðun-
um norsku: „Og heima á hann 13
ára bróður, sem er cnnþá betri.“
Á miklu móti í Holmenkollen
1930 hljóta Norðmenn 40 af 44
fyrstu sætum keppninnar fyrsta
daginn. Næstu dagar voru þó enn
frekar sigurdagar bræðranna. —
Birgir sigraði í yngri flokki og
Sigmund vann m. a. einn fegursta
verðlaunagripinn. Síðan sigurför.
Árið 1932 var Sigm. viss með 86
m. og 1934 stökk Birgir 92 m. í
Planica. Frægð þeirra var mikil,
verðlaun þeirra óteljandi, og frá-
sagnir um afrek þeirra gætu fyllt
heila bók — og meira en þa'ð.
„Þegar eg stekk,“ segir Birgir,
„hugsa eg eldrei um það, að eg sé
að keppa. Eg finn til innri gleði
yfir því að fá að stökkva og það
er mér fullkomlega nóg.“ Margir
gætu nú sagt eitthvað svipað, en
þeim yrði varla trúað. Fyrir flest-
ar „stjörnurnar“ er athygli áhoi-f-
enda og blaða aðallyftistöngin. —
Birgi er trýað. Hann er ,ekki aðr
eins íþróttarinnar fremsti full-
trúi, með djarfasta flugið og full-
komnustu lendinguna, hann er
sem töfraður af „lífinu í loftinu“,
fanginn af því og krefst ekki ann-
ars, en að fá að njóta þess. Hann
myndi og vera „stjarna11 á þeim
tíma, sem engar 'keppnir koma til
greina.
Birgir hefur stokkið bæði á ís,
snjó og auðri jörð. Helzt vildi
hann geta notað skíðin árið um
kring. En hann sinnir og sínu
starfi, hefur unnið af meiri dug
og ákafa en flestir aðrir. Hann er
í stuttbuxum, skíðaskóm og
Kóngsbergshúfu í skíðaverk-
smiðjunni sinni á daginn, og eftir
kvöldverðinn er hann með Hilm-
ar Myrha við skíðaáburðinn
góða, „Rappens Special11, sem
fundinn er upp af Myrha og hefur
hjálpað félögum þeirra að ná
mörgum sigri.
„Eg er að hugsa um,“ segir
(Framhald á 5. síðu).

Birgir Ruud í djörfu skíðastökki.
Úrslit:
A-flokkur:
Röð: Nafn: 1. rás 2. rás Alls
1. Magnús Brynjólfsson K. A............. 47.0 + 1 v. 54.5 106.5
2. Birgir Sigurðsson Þór................ 54.8 54.4 109.2
3. Jón Kr. Vilhjálmsson Þór.............. (úr leik)
4. Baldvin Haraldsson K. A. ............. (úr leik)
B-flokkur:
1. Hermann Ingimarsson Þór.............. 56.0 53.6 109.6
2. Bergur Eiríksson K. A................ 62.2 56.5 118.7
3. Flosi Ólafsson M- A................ 58.0 78.8 + 1 v. 142.8
4. Halldór Ólafsson K. A................. (úr leik)
C-flokkur:
1. Sigtryggur Sigtryggson K. A.......... 32.0 32.2 64.2
2. Freyr Gestsson K. A.................. 38.0 34.7 76.7
3. Guðm. Guðmundsson K. A............... 42.0 37.8 79.8
4. Þráinn Þórhallsson K. A.............. 47.1 35.2 82.3
5. Björn Olsen K. A..................... 49.0 33.6 82.6
6. Einar Gunnlaugsson Þór .............. 47.2 44.2 91.4
7. Haukur Jakobsson K. A................ 40.6 52.6 93.2
8. Kristján Kristjánsson Þór............ 51.2 46.7 97.9
9. Kristján Bergsson Þór ............... 49.0 58.4 + 1 v. 111.4
10. Höskuldur Karlsson K. A............. . (úr leik)
11. Pétur Þorgeirsson K. A...............(úr leik)
12. Sigurjón Óskarsson Þór...............(úr leik)
13. Gunnar Þórsson K. A..................(úr leik)
SKIÐAKONGAR