Dagur - 12.11.1952, Side 6
G
D A G U R
Miðvikudaginn 12. nóv. 1952
!Hin gömln kynni í
Saga eftir JESS GREGG ^
*$>*$»$+$»$*$»$»$»< 4- dagur. $»$»$»$»$»$»$»$»4
götunni — röddin varð ógreini-
Hún talaði ekki virðulega um
forfeður sína heldur næsta kæru-
leysislega og henni dvaldist
furðulega lengi við galla þeirra
og bresti, en þó gerði hún inn-
skot hér og þar, ef frásagan varð
til þess að minna á atvik úr henn-
ar eigin lífi. Til dæmis varð henni
hugsað til þess, er fólk stóð upp
á stólum í gildaskála í París, bara
til þess að sjá þegar hún gekk í
salinn. Þessi endurminning leiddi
svo til frásagnar um fyrsta gildið,
sem hún bauð til eftir að hún
varð fulltíða, og síðan hvað henni
hefði þótt æsilega gaman að taka
þátt í fjárhættuspili. En samt var
það svo — að á meðan hún talaði,
hætti henni til þess að forðast
atburði — eins og þegar maður
gengur úr vegi fyrir manni á
legri, loksins aðeins hvískur eitt.
'En þegar hún talaði aftur í eðli-
legri tóntegund, var röddin
kurteisleg en ísköld:
„Góða nótt, fröken Deveny,“
sagði hún.
„Er yður illt?“ Elísabet stóð á
fætur, óttaslegin. „Get eg ekki
gert eitthvað fyrir yður?“
„Nei, þér skuluð bara fai’a,“
svaraði barónessan. „Lofið mér
að vera einni.“
Glefsur úr vinnubók Elísa-
betar:
Enda þótt madame von
Schillar haldi enn dauðahaldi í
hátíðlegt mál og fyrirmannleg
ávörp, er hún talar við mann,
kemur fyrir að hún ljóstar upp
um fákunnáttu sína í. rnóður-
málinu. Hún beygir stundum
vitlaust og bregður fyrir sig
slettuorðum, sem ekki njóta
viðurkenningar. Eg hef grun
um að hún geri þetta vitandi
vits til þess að ögra tízkunni —
til þess að sanna, að henni sé
óhætt að nota orð og tiltæki,
sem mundu talin vitna um
ómenningu hjá öðrum, án þess
að það varpi slíkri rýrð á hana.
Hún hatar Boston, þráir að
komast aftur til Evrópu, en
hefur ekki efni á því. Eg hef
grun um að hún sé stórskuldug
vegna fjárhættuspila.
Árið 1907, þegar Carver öld-
ungadeildarþingmaður gekk á
eftir henni með grasið í skón-
um, bauð hann henni í óper-
una, og hélt sig við þeirrar tíð-
ar venju, að panta 3 sæti, 1
fyrir fylgdarkonu hennar. En
þegar hann kom til þess að
sáekja hana birtist hún með
heljarstóra brúðu og kynnti
hana sem fylgdarkonu sína og
beztu vinkonu, sem væri mikil
sönglistarkona og kynni hvergi
betur við sig en í óperunni.
Hún mundi líka gegna með
prýði fylgdarkonuhlutverkinu
og hafa auga með þeim. Öld-
ungardeildarþingmanninum
tókst eftir langa mæðu að fá
hana til þess að skilja brúðuna
(Framhald).
ODYR HEIMILÍSTÆKI
frá WESTINGHOUSE verksmiðjiínum i Bandaríkjtinum
Handryksuga
Kr. 483,50
Mraujarn
Kr. 172,20
Steikarofn
Kr. 1005,59
Brauðrist
Kr. 436,40
Öll þessi tæki létta húsmæðrum störfin ótrúlega mikið
Komið og skoðið þau í Kaupfélagi Eyfirðinga.
Silkisokkar
.Aðeins kr. 16.50 parið.
‘V'efnaðdrvöriMÍifd.
Markaskrá Eyjafjarðarsýslu
Þeir, sem orðið hafa varir við villur viðvíkjandi
mörkum sínum í nýútkominni Markaskrá Eyjafjarðar-
sýslu, eru beðnir gera aðvart þar um Konráð Vilhjálms-
syni, Gránufélagsgötu 57, Akureyri, eða Ragnari Guð-
mundssyni, Hallfríðarstaðakoti, Skriðuhreppi, fyrir
næstkomandi áramót.
Skrifstofu Eyjafjarðarsýsu, 5. nóvember 1952,
Kjólaefni
einlit. — CREPE-efni, margir litir.
Vefnaðarvörudeild.