Dagur - 09.01.1954, Qupperneq 5

5
Laugaragmn 9. janúar 1954 D A G U R
11 ..—.......... iii .... i ..... ■ —— - ' ...■■■■
LAUST OG FAST
Helga Rannveig Júníusdóttir
AF ÁVÖXTUNUM SKULUÐ
ÞÉR ÞEKKJA ÞÁ.
Svo er nú komið í sjálfum
forstjóraflokknum, að það þyk-
ir ósniðugt að vera „stjóri“ þar
í sveit, svo sem forstjóri, fram-
kvæmdastjóri o. s. frv. Er síð-
asti fsl. einlæglega hneykslaður
á því, hve margir slíkir menn
eru á framboðslista Framsókn-
armanna. Getur þess, að þar
séu 1 kaupfélagsstjóri, 1 skóla-
stjóri, 1 framkvæmdastjóri, 1
ritstjóri o. s. frv. Og er að skilja
á blaðinu að öðruvísi sé þetta í
Sjálfstæðisflokknum og mun þó
einhverjum koma einkennilega
fyrir sjónir. En þegar að er gáð
sést, að þegar ísl. birti fram-
boðslistann 23. des. hafa þessi
sniðugheit verið höfð í huga
því að þar er Helgi Pálsson
framkvæmdastjóri Bygginga-
vöruverzlunar Akureyrar h.f.
aðeins nefndur erindreki, Jón
Sólnes skrifstofustjóri og út-
gerðarforstjóri aðeins banka-
fulltrúi, Guðmundur Jörunds-
son útgerðarforstjóri bara út-
gerðarmaður og Sverrir Ragn-
ars framkvæmdastjóri Kola-
verzlunar Ragnars Ólafssonar
h.f. réttur og sléttur kaupmað-
ur. Og ekki eru stjórarnir enn
taldir. Sjötti maður listans er
varaslökkviliðsstjóri bæjarins,
hinn sjöundi framkvæmdastj.
Verzl. Eyjafjörður h.f., áttundi
forstj. Efnagerðar Akureyrar
h.f., þá er tilraunastjóri og enn
framkvæmdastj. tveggja verzl-
unarhúsa í bænum. Loks er
skipstjóri, framkvæmdastjóri
liúsgagnaverkstæðis, bifreiðar-
stjóri og lestina rekur fram-
kvæmdastjóri hins gamalkunna
firma Electro Co. Innan um
þennan fríða stjórahóp er svo
dreift „meisturum“ og „frúm“,
en þó ekki þéttar en það, að
af væntanlegum aðalfulltrúum
og varafulltrúum eru allir
„stjórar“ utan einn „meistari“,
sem þó mun vera a. m. k. hálf-
• ur „stjóri“ eða vel það. Það er
því ekki furða þótt fsl. vilji
fremur kenna þennan lista við
erfiðismenn en forstjóra, en
almenningur man betur hið
fornkveðna en skírnartilburði
íslendings: Af ávöxtunum
skuluð þér þekkja þá.
MEÐ BERSERKJUM.
í vikunni sem leið hefur fsl.
séð fleiri undarlega hluti en
fínu mennina á forstjóralista
Sjálfstæðisflokksins í fötum
erfiðismanna. — Þegar hann
rennir augum til Marteins
Þjóðvarnarkappa og liðsmanna
hans sýnist honum Marteinn
líkari berserkjum fornaldar-
innar en nokkrum samtíma-
mönnum, því að vistaskipti
hans eiga að tákna, að 3. bæjar-
fulltrúi Framsóknarmanna, sem
hefði verið kjörinn leikandi
með atkvæðatölum alþingis-
kosninganna í sumar (sem voru
óhagstæðar fyrir Framsóknar-
menn), sé nú fallinn í valinn.
Ætti því Marteinn að vera eins
margfaldur í roðinu og sannfær
ing sumra Sjálfstæðisforingja í
stjórnmálum. Foringi Þjóð-
varnarliða er að vísu vörpuleg-
ur maður, en lýtur þó kosn-
ingalögum sem aðrir lands-
menn og ræður að sjálfsögðu
sínu atkvæði. Hins vegar vita
allir, að það vegur lítt á móti
því atkvæðamagni sem hverfur
frp Þjóðvarnarliðum, af því að
menn sjá að þeir eiga ekkert
erindi í bæjarstjórn með Kefla-
víkurmál sín. Auk þess er það
löngu kunn staðreynd, að at-
kvæði skiptast öðruvísi í bæj-
arstjórnarkosningum en al-
þingiskosningum, sem eðliegt
er, og af þeim sökum mun
Framsóknarflokkurinn nú
vinna það fylgi aftur og ríflega
það, sem hann tapaði í sumar.
Ef menn gera því upp kosn-
ingahorfurnar eftir líkum, er
auðsætt að Framsóknarmenn
hafa eins miklar líkur til að
koma 4. manni sínum að og
Þjóðvarnarliðar 1. manni. Og
hugleiðingar ísl. um fimm full-
trúa eru aðeins karlagrobb.
Það hvarflar eldd að þeim sjálf
um að þeim auðnist að geua
betur en halda í horfinu frá því
í síðustu bæjarstjórnarkosning-
um, enda hafa þeir ekkert til
þess unnið og vita það manna
bezt.
LJÓSRAUÐUR FLOKKUR.
Þjóðvarnarmenn vilja ekki
játa, að rétt sé hermt frá at-
kvæðagreiðslunni um samfylk-
ingartilboð kommúnista, í fé-
lagi þeirra hér og hefur form.
félagsins hringt til blaðsins og
skýrt frá því, að tölur, sem
nefndar voru hér í blaðinu á
miðvikudaginn, séu alrangar,
enda hafi mikill meirihluti at-
kvæða fallið gegn samfylking-
unni. Með því að blaðið veit að
formaðurinn er grandvar mað-
ur tekur það þessa frásögn hans
trúanlega, þótt þær heimildir,
sem blaðið hafði fyrir fregn-
inni, mætti telja áreiðanlegar
að öðru óreyndu. En þótt at-
kvæði kunni að hafa fallið á
þá leið, sem nú er hermt, í
félaginu hér, er það eigi að síð-
ur vitað, að meðal Þjóðvarnar-
manna almennt var verulegur
áhugi fyrir samfylkingu við
kommúnista, enda hefur flokk-
urinn „meldað lit“ svo greini-
lega nú í vetur, að ekki verður
um villst. Þingmenn flokksins
báðir, sem raunar eru fyrrver-
andi kommúnistar, lýstu því
yfir á Alþmgi að þeir vildu
heldur kommúnista í útvarps-
ráð og menntamálaráð en Al-
þýðuflokksmenn og tryggðu
Moskvumönnum þannig full-
trúa í þessum menningarstofn-
unum. Víða á framboðslistum
nú til bæjarstjórnarkosning-
anna getur að líta kommúnista,
núverandi og fyrrverandi, og er
framboðslistinn hér í bæ engin
undantekning. En Þjóðvarnar-
liðum tekst betur en Moskvu-
mönnum að ginna lýðræðis-
sinna til þess að lofa flokknmn
að flagga með nafni sínu og
dylja þannig hina réttu ásýnd.
Þetta er þó gamalt kommún-
istaherbragð, og er furðuleg
einfeldni þegar grandvarir
menn loka augunum fyrir því.
Þjóðvarnarflokkurinn er að
vísu ekki eldrauður á að líta
eins og sellufyrirtæki heldur
ljósrauður, eins og bókmennta-
klúbbar kommúnista og aðrir
slíkir hálfrefir sem löngum
hafa þjónað undir Moskvuvald-
ið hér á landi.
Ljósaperur
Höfum fyrirliggjandi
eftirtaldar stærðir
af perum:
6 volta:
15 W
25 W
40 W
12 volta:
40 IV
60 W
32 volta:
15 W
25 W
40 W
60 IV
100 W
110 volta:
25 W
40 W
60 W
75 W
100 W
220 volta:
15 W
25 W
40 W
60 W
75 W
100 W
150 W
200 W
Véla- og búsáhaldadeild
Þó að við dag hvern heyrum
dánartilkynningar og jarðarfarir,
og þó að við oft á dag fréttum um
manntjón í lofti, á láði og legi, þó
að við fréttum að hamfarir sjálfr-
ar náttúrunnar, svo sem að felli-
byljir, snjóflóð og jarðskjálftar
eyði heilum byggðum, svo að ná-
lega komast engir undan, þá er
það samt svo, að í hvert sinn sem
dauðinn heggur í okkar eigin
frænda- og vinasveit, sviptir það
okkur jafnvægi og minnir okkur
á hvað við erúm í raun og veru
lítils megnug og algjörlega á valdi
okkar eigin örlaga. Þó að okkur
sé fullkunnugt um, að hvert ein-
asta augnablik lífs okkar getur
verið hið hinzta, þá erum við
alltaf í raun og veru óviðbúin og
finnst dauðinn jafn óskiljanlegur
og óeðlilegur og öllum syrgjend-
um allra alda hefur fundizt.
Svo varð mér er eg sat við
hljóðnemann og heyrði um and-
lát vinkonu minnar, Helgu Rann-
veigar Júníusdóttur, hennar sem
var svo rmg, hennar sem var
einkadóttir sinna öldruðu for-
eldrg, hennar, ungu eiginkon-
unnar og móðurinnar. Hvaða vit
og hvaða sanngirni er í svona
ráðstöfunum og það af algóðum
guði? Eg hafði frétt að Helga
Rannveig var mikið veik, en eg
vonaði að eg frétti fyrir jólin að
hún kæmist heim til ástvina hress
og glöð. Mér varð hugsað til þess,
er eg fyrir nokkrum árum sat og
hlustaði í tækið mitt, eins og nú,
en þá frétti eg að Helga Rannveig
hafði unnið svigkeppni og fengið
verðlaun, þá varð eg svo glaður
að eg sendi henni heillaskeyti,
hverju hún svaraði um hæl með
mjög skemmtilegri stöku.
Helga Rannveig var greind, vel
uppalin, menntuð og listhneigð
stúlka. Hún var eina dóttir þeirra
merkishjóna Soffíu Jóhannsdótt-
ur og Júníusar Jónssonar verk-
stjóra á Akureyri. Mér fannst
dóttirin alltaf sólargeislinn á
þeirra hlýlega heimili, þó að hún
oft væri vanheil og oftast önnum
kafin, fyrst við nám og síðar við
ljósmyndagerð, og svo nú síðast
við heimilisstörf.
Maður hennar er Sævar Hall-
dórsson ljósmyndari. Það er
þungur harmur að því heigiili
kveðinn. Samt er það svo, að
sorgin og hvers konar mótlæti,
sem mannlegur máttur fær sigr-
ast á, færir mann nær guði sínum
og sú er trúa mín að það sé rétt,
„að þeir sem guðirnir elska, deyja
ungir“. Er það ekki trú vor krist-
inna manna, að þeir sem elskast
og þrá að vera saman hér í heimi,
megi njótast og fylgjast að á landi
ljóssins, lausir við kvíða, sorg og
þraut? Er ekki nokkurs virði
minning um elskulegan ástvin,
sem er svo björt og h'rein, að þar
hefur enginn skuggi fallið á? Ósk
mín til vina minna, hinna sorg-
mæddu foreldra, eiginmannsins
harmi lostna, dótturinnar litlu,
bróður, allra frænda og vina
hinnar framliðnu er, að þeir
megi huggast látast og lifa í þeirri
trú að: „Að anda, sem unnast,
fær aldrei eilífð að skilið“.
Því að einasta huggun og ljós
þess, sem lifir,
að lifið þið einnig, sem flutt
hafið yfir“.
Skrifað á jólanótt 1953.
Guðmundur Eiríksson.
Færilampar
(stórir).
Véla- og búsáhaldadeild.
Ungir Framsóknarmenn!
!; Mætið til starfs á kosningaskrifstofimni i;
i; (Ráðhústorg 7) kl. 1,30 e. h. á simnudaginn! i;
|í Stjórn F.U.F, jj
Kosningiskriistofa
Framsóknarmanna |
er tekin til starfa í Ráðhústorgi 7 (þar sem ii
áður var skrifstofa Rafveitunnar).
Skrifstofan er opin daglega kl. 10-12 f. li. ];
og 1-7 e. h. og einnig á kvöldin frá kl. 8,30. i
Skorað er á Framsóknarmenn að hafa sam- ji
band við skrifstofuna, tilkynna um kjósend- ij
ur, sem verða fjarverandi eða flutt hafa í i;
bæinn, mæta til starfs og veita skrifstof- i;
unni yfirleitt alla þá aðstoð, er þeir mega. ;|
- Símí skrifstofunnar er 1443. -