Dagur - 05.05.1954, Blaðsíða 2
2
DAGUB
Miðvikudaginn 5. maí 1954
Frjálsar fryggingar hagkvæm-
asfar fyrir aílan almenning
Fasteignaeigendafélag Revkjavíkur afneitaði
skoðunum leiðtoga síns og kenniföður
Söngskemmtanir 2ja blandaðra kóra
Nærri liggur að ætla, að eitt-
hvað sé bogið við boðskap læri-
föður þegar lærisveinarnir snúa
við honum bakinu og telja vís-
dóm hans allan í meira Iagi göt-
óttan. En samkvæmt frásagn
Varðbergs, hafa slík tiðindi gerzt
í Fasteignaeigendafélagi Reykja-
víkur eigi alls fyrir löngu.
Sneru fundarmenn flestir baki
við framkvæmdastjóra sínum og
leiðtoga, Magnúsi Jónssyni alþm.,
og kenningum hans, samþykktu
tillögu sem gekk í öfuga átt við
það er hann vildi og töldu hann
þá kominn í „rökþrot, enda mál-
staðurinn erfiður“, segir blaðið.
Frjálsar tryggingar hag-
kvæmastar.
Stórtíðindi þessi innan þessa
nafntogaða félagsskapar urðu í
sambandi við brunatryggingamál.
Stóðst það á endum, að þingmað-
urinn hafði lokið við að semja
greinargerð þá hina miklu, um
afstöðu sína til tryggingamála, er
Isl. birti, og Fasteignaeigenda-
félagið hans samþykkti eftirfar-
andi ályktun:
„Fundurinn álítur hagkvæm-
ast fyrir húseigendur að bruna-
tryggingar fasteigna verði
gefnar algerlega frjálsar, svo
sem á sér stað um flestar aðrar
tryggingar og tíðkanlegt er í
öllum okkar nágrannalöndum.“'
Var skaði, að „greinargerðin"
skyldi komin í póst áður en þessi
ályktun var formlega gerð. Ella
hefði þingmaðurinn verið vís til
þess að geta þess þar, að raunar
væru það fleiri en vondir Fram-
sóknarmenn sem teldu að fullt
frelsi í tryggingamálum væri
þjóðinni allri fyrir beztu, með því
að slíkri villukenningu hefði
einnig skotið upp í jafntraustu
íhaldsvígi og Fasteignaeigendafél.
Reykjavíkur, sem þó lýtur leið-
sögu Magnúsar Jónssonar í ver-
aldlegum og andlegum greinum.
Háðuleg útreið.
Og Varðberg lýsir enn nánar
því, hvernig það ber að er læri-
sveinar afneita kenningum læri-
föður. Skýrir blaðið svo frá mál-
um á fundi þessum:
„Talsmenn fyrir bæjarrekstri
trygginganna voru á þessum
fundi.... þeir Magnús Jónsson
alþm. og framkvæmdastjóri
Fasteignaeigendafél., og Ásgeir
Þorsteinsson verkfræðingur
(en hann hreppti tryggingarn-
ar í Rvík að lokum, enda þótt
annað tilboð væri lægra, aths.
blaðsins). Reyndu þeir að
verja þær fyrirætlanir Sjálf-
stæðisfloklcsins að leggja
brunatryggingar undir bæjar-
rekstur, en komust í hin mestu
rökþrot, enda málstaðurinn
erfiður."
Þannig skýrir Varðberg frá mál-
flutningi manna á fundinum. Til-
laga sú, sem fyrr getur, og borin
var fram í andstöðu við sjálfan
framkv.stj. félagsins var sam-
þykkt „með yfirgnæfandi meiri-
hluta atkvæða fundarmanna“,
segir Varðberg. Og þó var ósig-
urinn ekki allur. Fyrir fundinum
lá einnig tillaga sem fól í sér
stuðning við sjónarmið þing-
manna Sjálfstæðisflokksins. Skýr
ir Varðberg 'kv'o ffá^hfgreiðslu
hennar:
„Eftir að fyrri tillagan hafði
vcrið samþykkt, var farið fram
á að hin tillagan yrði borin upp
til atkvæða. Var það gert, þótt
slíkt sé algjört brot á venjuleg-
um fundarsköpum. Fékk tillag-
an hina háðulegustu útreið og
var felld með enn fleiri at-
kvæðum en hin hafði verið
samþykkt með.... “
Hruninn varnarmúr.
Má þá segja að ekki hafi stað-
ið steinn yfir steini í þeim varn-
armúr, sem þingmaðurinn óg
hinn væntanlegi vátryggjandi
húsa í Reykjavík ætluðu að
byggja utan um hina furðulegu
afstöðu Sjálfstæðisflokksins til
þessara mála. Og raunar er
hrunið meira. Þessi afstaða Fast-
eignaeigendafél. og skrif Varð,-
bergs af því tilefni, hafa um leið
kippt máttarviðunum undan
„greinargerðinni11 sælu í íslend-
ingi. Samkvæmt henni voru það
helzt Framsóknarmenn, sem voru
andvígir þeirri sérréttindaskipan
brunatryggingamála, sem Sjálf-
stæðisflokkurinn beitti sér fyrir
og þingmaður Akureyrar og 2.
þm. Eyfirðinga fylgdu ,enda þótt
hún gangi í berhögg við hags-
muni kjósenda þeirra. En svo
kemur sjálftFatsteignaeigendafél.
og samþykkir „með yfirgnæfandi
meirihluta atkvæða“ að gefa eigi
tryggingarnar „algerlega frjálsar,
svo sem á sér stað um flestar aðr-
ar tryggingar og tíðkanlegt er í
öllum nágrannalöndum okkar.1’*
En það var einmitt tillaga
Framsóknarmanna að húsa-
tryggingar yrðu algerlegafrjálsar.
Það máttu Sjálfstæðisþingmenn
ekki heyra nefnt.
Pólitískir leyniþræðir?
í „greinargerð" þingmanna er
því mjög á lofti haldið að það
geti verið afskaplega varhugavert
„að kollvarpa núverandi skipan
brunatrygginga utan Reykjavík-
ur....“ o. s. frv.
Þessi ummæli þeirra, og önnur
í svipuðum dúr, eru ekkert nema
fávíslegt orðaskak, ætlað til þess
að rugla mönnum sýn á hinum
raunverulegu viðfangsefnum.
Hér var alls ekki um að ræða
að „kollvarpa“ neinni skipan
brunalryggingamála. Að sjálf-
sögðu áttu hús manna úti á
landi að vera brunatryggð sem
áður á öruggan hátt. Munurinn
var aðeins sá, að ætlunin var að
leysa landsmenn frá þeirri
lagakvöð, að tryggja eigur sín-
ar hjá sérstöku fyrirtæki, og
með þeirri lausn mundi hafa
fengist fram veruleg iðgjalda-
lækkun, til mikilla hagsbóta
fyrir alla húseigendur utan
Reykjavíkur.
Afstaða Sjálfstæðisþingmanna til
einokunarkerfisins á bruna-
tryggingamálum er ýmsum
flokksmönnum þeirra óskiljanleg.
Þetta á þó að heita flokkur við-
skiptafrelsis og einstaklingsfram-
taks. Helzta skýringin er sú, að
flokksstjórnin hafi kosið að halda
við pólitískum leyniþráðum til
þeirra Alþýðuflokksforkólfa, sem
enn í dag gera sér vonir um að ná
yfirtökunum í Alþýðuflokknum
og taka upp fyrri samvinnu við
íhaldið. En innsti koppur í búri
í þeirri samvinnu var löngum, hér
Tónlistarfélagið óskar
að fá fleiri styrktar-
félaga
Frá Tónlistarfélagi Akureyrar
hefur blaðinu borizt eftirfarandi:
Svo sem áður hefur verið frá
skýrt, syngur Guðrún Á. Símonar
á vegum Tónlistarfélags Akur-
eyrar í Nýja-Bíó annað kvöld kl.
8.30. Við hljóðfærið verður Fritz
Weisshappel.
Vill félagið vekja sérstaka at-
hygil bæjarbúa á tónleikum
söngkonunnar. Hefur hún hlotið
mjög glæsilega dóma sem vax-
andi söngkona — og er það
margra álit, að hún muni nú bezti
kvensöngvari vor íslendinga. Er
því sérstakt tækifæri fyrir söng-
og tónelska bæjarbúa að njóta nú
ánægjulegrar söngskemmtunar.
Eitthvað mun verða selt af laus-
um aðgöngumiðum. — En vissu-
lega mun miklu heppilegra fyrir
fólk að gerast fastir styrktar-
félagar, þar sem árgjaldinu er
mjög í hóf stillt, aðeins kr. 120.00
fyrir 8 aðgöngumiða, og svarar
því til kr. 15.00 pr. miða. — Ár-
gjaldið má greiðast a. m. k. í
tvennu lagi. — Nýir styrktarfé-
lagar gefi sig fram við gjaldkera
félagsins, Harald Sigurgeirsson,
verzlunarm. í Braunsverzlun.
Skiigga-Sveinn - sýning
í k\öld
Skugga-Sveinn verður sýndur
í kvöld í stað sýningárinnar er
féll niður síðastliðið miðviku-
dagskvöld.
Þar sem uppselt var á þá sýn-
ingu, er gert ráð fyrir að allra
síðasta sýning á Skugga-Sveini,
að þessu sinni, verði næstkom-
andi sunnudagskvöld.
Vegná fjarveru frú Helgu
Jónsdóttur, er séð hefur um sölu
aðgöngumiða, eru væntanlegir
sýningargestir beðnir að snúa sér
til Bókaverzlunar Eddu, sem mun
sjá um sölu miðanna og veita
nánari upplýsingar.
Nokkrir miðar eru óseldir á
sýninguna í kvöld.
Skákmóti Akureyrar
lokið
Skákþingi Akureyrar lauk 3.
þ. m. og urðu úrslit þessi:
Meistaraflokkur.
1.—2. Júlíus Bogason og Ingi-
mar Jónsson með 6 vinnnga hvor.
— 3. Jón Ingimarsso nmeð 5 v.
1 I.—II. fl. varð Randver
Karlesson efstur með 4 vinn-
inga. — 2.—3. Friðgeir Sigur-
björnsson og Björgvin Árnason
með 3 vinninga hvor.
á árum áður, forstjóri Bruna-
bótafélags íslands.
Slíkar pólitískar spekúlasjónir
geta þótt hagkvæmur hernaður í
leyndarráðum Sjálfstæðisfl.
en það er naumast hægt að ætlast
til þess að húseigendur úti á landi
telji þær almennt hagstæðar fyrir
sig, jafnvel þótt Magnús Jónsson
og Jónas Rafnar segi þeim það.
Tveir, allstórir blandaðir kórar,
skipaðir heimamönnum, hafa
látið til sín heyra hér nú um
mánaðamótin. Kantötukór Akur-
eyrar söng í Nýja-Bíó á föstu-
dagskvöldið, en á sunnudaginn
var samsöngur Kirkjukórs Ak-
ureyrar. Báðar þessar söng-
skemmtanir voru allvel sóttar, og
var báðum kórunum mjög vel
tekið. Akureyri er almennt tal-
inn mikill kóra bær, og styðst við
þann sannleika, að hér starfa
margir kórar, sem orð fer af og
hefur svo lengi verið. Þótt oft
heyrist kvartað um að dauft sé
yfir ýmissi menningarstarfsemi í
bænum ,nær sá dómur tæplega til
sönglífsins. Það er ótrúlegt, en
satt, að í ekki stærri bæ megi
koma upp tveimur blönduðum
kórum, sem eru vel hæfir til þess
að koma fram opinberlega hvar
sem er, auk karlakóranna
beggja og barnakórsins, sem nú
er að undirbúa Noregsför af
kappi.
Kantötukór Akureyrar var
stofnaður af Björgvin Guð-
mundssyni tónskáldi sem hefur
alla tíð verið leiðtogi kórsins og
lærifaðir. Nú í vetur hefur
kórnum bætzt margt ungt söng-
fólk, en aðrir, sem lengi hafa
starfað, hafa dregið sig í hlé.
Kórinn var því að verulegu leyti
„nýr“ kór, er hann kom hér fram
á hljómleikum á föstudagskvöld-
ið, undir stjórn Björgvins. Söng-
stjórinn hefur æft kórinn af mik-
illi kostgæfni, raddirnar eru vel
samstilltar, einkum kvenradd-
irnar, og hefur kórinn yfirleitt á
að skipa ágætu söngfólki. Njóta
raddirnar sín einkum vel í veik-
um söng.
Á söngskránni voru 14 lög og
þar af nokkur lög eftir söngstjór-
ann og tvö lög eftir Jóhann Ó.
Haraldsson. Hóf kórinn konsert-
inn með lagi Jóhanns: Nú hefja
fuglar sumarsöng. Vakti kórinn
þegar hrifningu með þessu lagi,
sem er fallegt og fellur vel að
textanum. Af öðrum lögum á
söngskránni, er voru ágætlega
flutt, má nefna ljómandi falleg
lög eftir Björgvin: Utlaginn og
Ein er upp til fjalla. Og af þrótt-
meiri lögum, t. d. Deeársandur
eftir Björgvin, Sigling inn Eyja-
fjörð eftir Jóhann Haraldsson og
Töframynd í Atlantsál eftir
Sveinbjörn Sveinbjörnsson. Ein-
söng með kórnum sungu frú
Helga Sigvaldadóttir og Hallfríð-
ur Árnadóttir og hafði frú Helga
stærra hlutverk. Hún hefur mjög
fallega rödd, en var helzt til
taugaóstyrk á hljómleikunum til
þess að njóta sín til fulls. Frk.
Hallfríður Árnadóttir hefur mjög
fallega rödd og væri gaman að
hlusta á hana í veigameira
hlutverki. — Píanóundirleik ann-
aðist Árni Ingimundarson af
mestu prýði. .Kórnum var mjög
vel tekið af áheyrendum og varð
að endurtaka mörg laganna. Var
söngstjórinn hylltur að lokum
með áköfu lófataki. Hljómleikar
þessir voru kór og söngstjóra til
sæmdar.
Kirkjukór Akureyrar hefur
tekið miklum framförum á seinni
árum undir handleiðslu Jakobs
Tryggvasonar. Er kórinn nú orð-
inn allfjölmennur og mjög vel
þjálfaður og hefur — auk kirkju-
legrar tónlistar — æft ýmis inn-
lend og erlend lög með hljóm-
leikahald fyrir augum. Er kórinn
að vinna fyrir orgelsjóð kirkj-
unnar og vinnur þar gott verk.
Á göngskrá kórsins voru 12 lög,
flest erlend, valin af smekkvísi.
Kórinn hefur á að skipa ágætu
söngfólki og prýðilega hæfum
söngstjóra. Er því ekki að undra,
þótt söngskemmtunin tækist vel.
Á meðal laga, sem kórinn fór
mjög vel með, voru „Ave verum
corpus“ eftir Mozart, „Nú líður
vorblær“ eftir Beethoven og „Þú
fagra mynd“ eftir Brahms. E. t.
v. vakti þó mesta hrifningu með-
ferð kórs einsöngvara á „Ora pro
nobis“ eftir Piccalomini. Krist-
inn Þorsteinsson fór mjög vel
með Ijóð og lag í þessu undur-
fagra og áhrifamikla lagi. Þá var
og gaman að heyra þættina úr
„Árstíðum“ Haydns, þar sem frú
Matthildur Sveinsdóttir söng ein-
söng af miklum myndarskap. Hið
skemmtilega lag Schumanns,
„Hirðingjar“, var og mjög vel
flutt af kór og einsöngvurum. —
Annaðist frú Margrét Eiríksdótt-
,ir píanóundirleik af mikilli
kunnáttu og smekkvísi. — Meðal
einsöngvaranna var Guðm. Karl
Oskarsson, sem áður hafði sungið
einsöng í lagi Sig. Þórðarsonar:
„Stjarna stjörnum fegri“. Hann
hefur mjög bjarta og háa tenór-
rödd, talsvert þróttmikla, og er
einn hinn efnilegasti tenór-
söngvari, sem komið hefur fram
opinberlega hér nú um hríð. Að
öllu samanlögðu sönnuðu þessir
hljómleikar, að Akureyringar
eiga góðan kirkjukór og er það
vel. — A.
NÝKO M I Ð :
Eyrnalokkar
nýjasta tízka.
★
„Gorma“-
hálsfestar
★
Freknukrem
★
Háreyðandi krem
Verzlunin DRÍFA
Sími 1521.