Dagur - 28.07.1954, Blaðsíða 6

6
D A G U R
Miðvikudaginn 28. júlí 1954
Inniskór kvenna
í fjölbreyttu úrvali - nýkomnir.
Skódeild
Hús til sölu
Norðurhluti hússins nr. 13 við Brekkugötu, 3 hæðir,
eignarlóð, er til sölu og luas til íbúðar.
Á efstu hæð eru fimm herbergi, eldús ok bað.
Á miðhæð eru fjögur herbergi, eldhús og bað.
Á neðsu hæð verzlunar- eða verkstæðispláss,,
Allar upplýsingar gefur Málflutningsskrifstofa Jónasar
G. Rafnar og Ragnars Steinbergssonar, síma 1578.
Happdrætti Dvaiarheimilis
aldraðra sjómanna
Endurnýjun er hafin og stendur yfir til mánaðarmóta.
Eigendur eiga rétt á númerum sínum til 1. ágúst. Eftir
það má selja þau öðrum.
MUNIÐ AÐ ENDURNÝJA. ~ [
UMBOÐSMAÐUR,
Fullorðin
eða eldri kona
óskast, sem fyrst, á sveita-
heimili í Eyjafirði.
Upplýsingar í
HoJtagötu 4, uppi.
Húsgögn og barnavagn
(kr. 1000.00) til sölu í
Brekkugötu 13. —
Upplýsingar gefur
Guðmundur Halldórsson,
Brekkugötu 3.
Lítil íbúð óskast
1. október eða fyrr. Aðeins
tvennt fullorðið í heimili.
Upplýsingar á afgr. Dags.
Dráttarhestur
og FJAÐRAKERRA til
sölu.
Valgarður Kristinsson,
Brún.
Alto-saxofonn
til sölu. Hagstætt verð, ef
samið er strax.
Allar upplýsingar gefur
Steinar Marinósson,
Hafnarstr. 37, miðhæð.
Litaðar perur
15, 25 og 40 vatta.
Véla- og búsáhaJdadeild.
NÚ ER HVER SÍÐASTUR
að fá sér
Hefilbekk
Véla- og búsáhaldadeild.
Sokkar
Nylon og perlon.
V efnaðariiörudeild
Hinar margeftirspurðu hár-
spennur, plastik, í kössum,
60 st.
(Framhald).
Þennan umrædda laugardag var liarðneskju hríðarveður, og
sá Sigurður bóndi sér ekki fært annað en að rjúka í að slátra
af ám sínum vegna fóðurskorts. Á Efstalandi hagaði þannig
til, að fjárhús stóð syðst á túninu, kallað Gerðishús. Þar voru
30—40 elztu ærnar. Þeim var öllum slátrað þennan dag. Ekki
var liægt að vera úti við slátrunina og varð að vinna að þessu
í annarri krónni, og bunka kjöti og gærum í garða. Sigurður,
sem þá var strákangi, sagðist hafa heimtað að fá að fara með
slátrurunum, og hímdi hann svo lengst af í garðanum hjá
skrokkunum og gærunum.
Gönnil kona, uppalin í Skíðadal, hefur sagt mér, að aðeins
2 bændur þar í dal höfðu komizt hjá að slátra af fóðrum
þennan vetur. — Svipaðar fregnir hef eg heyrt víðar úr hér-
aðinu.
Ungu kynslóðinni kann að þykja þessar lýsingar ótrúlegar.
en svo vel vill til að við höfum bókfærðar veðurlýsingar þenn-
an vetur og aðra vonda. Set eg hér ágrip af veðurlýsingu
þennan umrædda vetur.
Um Mikaelsmessu 1858 gjörði óhemju fannkomuhríðar,
sem héldust marga daga. Varð svo mikið fannfergi, að ekki
var hægt að komast bæja milli nema á skíðum. Þá voru Bárð-
dælingar komnir með sláturfé sitt í Fnjóskadalinn. Komust
ekki lengra, og máttu slátra fé sínu þar, sem þeir voru staddir.
Koma kjöti í reyk og salt og hestum á gjöf. Fara síðan heim á
skíðum.
Um veturnætur hlánaði. Tók þá snjó nokkuð upp, svo að
sæmilegt færi gjörði. Gátu þá Bárðdælir náð í hesta sína. En
með jólaföstu fór aftur að hríða, og mátti svo kalla, að látlaus
illviðri héldust fram um páska, sem voru sumarpáskar. Úr
þeim batnaði tíð, og mátti heita hagstæður bati./r
Mönnum er' sjálfsagt í fersku minni frostaveturinn 1918.
Set eg hér til samanburðar tíðarfarið þessa vetur.
Veturinn 1918 var hitinn í nóv.- og des.mánuðum 2—3 stig
neðan við meðallag. I janúarmán. var hitinn 9—10 stig neð-
an við meðallag. í febr.mánuði um meðallag. Marz lilýr og
aprílmán. í meðallagi.
Veturinn 1859 var hitinn 2 fyrstu mánuði .vetrarins 5—G
stig neðan við meðallag, í jan. 6 stig neðan við meðallag. Líkt
hitastig í febr., en í marz og apríl 9—10 stigum neðan við
meðallag. M. ö. o.: síðustu vetrarmánuðirnir 1859 voru álíka
kaldir og janúarmán. 1918, sem var langsamlega kaldasti
mánuður vetrarins. Geta menn svo, ef þeir vilja, borið saman
hversu mikill munur á tíðarfari hefur verið þessa vetur.
Þetta er nti orðinn heilmikill útúrdúr, en mér fannst eg
þurfa að minnast eitthvað á þennan mikla harðindavet-
ur 1859.
Þá ætla eg að minnast ögn meira á félagsstarfsemina.
Fyrsta túnsléttan, sem eg man eftir, var gerð norður við
gamla túngarðinn í Efstalandskoti, og mun það ’hafa verið
árið 1893. Þá bjuggu foreldrar mínir á hálfri jörðinni, sem
þá var lítil jörð. Gat faðir minn ekki haft nema 1 kú og 30—40
kindur. Hjá föður mínum var ungur maður við að rista ofan
af þúfunum og var eg að myndast við að bera þökurnar úr
flaginu. Þetta atvik er mér e. t. v. minnisstæðara sökum þess,
að þessi ungi maður dó af slysförum litlu síðar, og heyrði eg
fullorðna fólkið mikið tala um þann atburð. — Eg hef dálítið
athugað túnasléttur og aðrar jarðabætur hér í dölunum og
munu sléttur vera 6—8 dagsláttur, unnar með handverkfær-
um, á nokkrum bæjum, þar sem mest hefur sléttað verið. Auk
þessa voru sums staðar vörzlugarðar nálega kringum túnin.
Hæst bera Þúfnavellir, því að þar munu sléttur gerðar með
handverkfærum 12—14 dagsláttur. Auk þess var mikið gert
að flóðgarðaldeðslu víða, svo sem á Steinsstöðmn, Ytri-Bægisá,
Þúfnavöllum, Langahlíð, Vindheimum og víðar. Vatnsveit-
ingar voru mikið stundaðar á seinustu árum 19. aldarinnar og
mun Sveinn Sveinsson, búfræðingur frá Steini í Noregi, síðar
skólastjóri á Hvanneyri, hafa mælt fyrir flóðgörðum og vatns-
veituskurðum hér í Eyjafirði og sjálfsagt víðar. Hann mældi
fyrir miklu flóðgörðunum á Staðarbyggð í Eyjafirði.
(Framhald).
LLEIÐRÉTTING. — I 21. tbl. Dags þ. á. hefur fallið niður úr þáttum
Jóns á Skjaldarstöðum. — Á eftir orðunum: Jón Kærncsted kom út,
licfur fallið niður: „Árið 1819. Hann var mikill athafnamaður og
hafði mörg jám.‘ Niðurlag setningárinnar er: „í eldinum.“
Verzl. LONDON.
SendiferðabíII
til sölu.
Afgr. vísar á.
Gleraugu
fundin í Dalvíkurrútunni.
Geymd á afgr. Dags.
Agætur
harðfiskur
Nýlenduvörudeildin
og útibú.
Döðlur
í lausri vigt og
pokkum.
Nýlenduvör.udeildin
og útibú.