Dagur - 27.10.1954, Page 1

12 SÍÐUR
GERIST ASKRIFENDUR!
Sími 1166.
ÁSKRIFTARSÍMI
blaðsins er 1166. Gerizt
áskrifendur!
XXXVII. árg.
Altureyri, miðvikudaginn 27. október 1954
46. tbl.
Frá málverkasýningu Kjarvals
Málverkasýning Jóhannesar Kjarvals var opnuð í verzlunarhúsi Kr.
Kristjánssonar forstjóra hér í bæ sl. sunnudag, sjá frásögn annars
staðar í blaðinu. Efri myndin: Listamaðurinn vann sjálfur að því á
iaugardaginn að koma myndunum fyrir í sýningarsalninn og var
þessi mynd tekin við það tækifæri. Neðri myndin: Ein af Iiinum
fögru landslagsmyndum Kjarvals, nr. 19 á sýningarskránni, og lieitir
„Vetrarmynd frá Þingvöílum“. Ljósmynd: H. S.
Haría Markan Östlund syngur
Um 6Síl nianns höfðu sótt sýninguna
um miðjan dag í gær
Klukkan 2 s. 1. sunnudag var opnuð fyrsta málverkasýning
Jóhannesar S. Kjarval hér á Akureyri. Engin Iiátíðlegheit voru
við opnun sýningarinnar hér fremur en í Reykjavík og lista-
maðurinn sjálfur hvergi nærri. En hann hafði daginn áður og
fram á nótt starfað að því að koma málverkunum fyrir í sal
á efstu hæð hins nýja verzlunarhúss Kr. Kristjánssonár for-
stjóra við Geislagötu.
Frú María Markan Östlund
óperusöngkona, sem dvalið hef-
ur í Reykjavík að undanförnu, er
væntanleg hingað til Akureyrar
innan skamms. Mun hún halda
eina söngskemmtun á vegum
Tónlistarfélagsins hér, fimmtu-
daginn 4. nóvember.
Verða þetta 4. tónleikar félags-
ins á þessu starfstímabili. Operu-
söngkonan kom hingað til lands
frá Kanada, þar sem hún er bú-
sett. Hún hefur tvisvar éður
komið til landsins síðan 1043.
Fiúin hefur, sem kunnugt cr,
víða farið. Hefur hún sungið i 3
heimsálfum á hljómleikum og við
óperur, Meðal annars við Metro-
politan óperuna í New York,
Glenbourne óperuna í Englandi,
Konunglega leikhúsið í Kaup-
mannahöín og Schiller óperuna í
Hamborg.
Reykvikingar fögnuðu hinni
frægu söngkonu ákaflega, er hún
söng þar opinberlega nú fyrir
skemmstu.
Ek-ki þarf að efa það, að Akur-
eyringar grípi tækifærið 4. nóv-
ember, til að lilýða á hina víð-
frægu óperusöngkonu, sem hefur
tekið sér nokkurra vikna frí til
að haimsælra fornar slóðir.
Heybruni að Æsu-
stöðum
Á laugardaginn var kviknaði í
þurrheyi í votheysturni á Æsu-
stöðum. Fóru fjórir menn úr
Slökkviliði Akureyrai' á vettvang
og margt manna úr sveitinni, og
tókst fljótlega að slökkva. Ekki
urðu skemmdir á byggingum, svo
að teljandi sé, en talsverðar
skemmdir munu hafa orðið á
heyi.
Húnvetningar á sýn-
ingu Kjarvals
í gær kom stór áætlunarbíll
með Húnvetninga, er hingað
komu þeirra erinda að sjá sýn-
ingu Kjarvals. Munu þeii', ef að
líkum lætur, ekki hafa orðið fyrir
vonbrigðum.
Ðr. Ádenauer kanslari
í heimsókn
Kanslari Vestur-Þýzkalands,
dr. Adenauer, kom til íslands í
gær; var han,s vænzt, ásamt
fylgdarliði, til Keflavíkur. Þangað
ætlaði dr. Kristinn Guðmundsson
utanríkisráðherra til móts við
hann. Móttökur voru ráðgerðar í
Reýkjavík, við komu hins þýzka
stjórnmálaforingja^ en síðan
skyldi haldið að Bessastöðum á
fund forseta íslands.
Kanslarinn er á leið vestur um
haf. Síðdegis í gær hélt hann
fund með blaðamönnum í þýzka
sendiherrabústaðnum í Reykja-
vík.
Þótt margra leiðir liggi til ís-
lands á síðustu tímum, er það þó
allmikill viðburður, þegar þjóð-
arleiðtoga ber að garði, ekki sízt
þegar nafn hans er á allra vörum
í sambandi við síðustu viðburði
heimsmálanna, eins og nafn dr.
Adenauers kanslara.
Svo sem áður var frá sagt hér
í blaðinu, gat Haukúr Snorra-
son, ritstjóri Dags, ekki sinnt
störfum í sumar við blaðið,
sökum veikinda. Var sérstak-
lega að þessu vikið í 37. tölubl.,
þegar Jóhann Frímann, vegna
anna, lét af ritstjórn blaðsins,
er hann hafði haft um skcið. —
Meö næsta tölublaði tekur
Haukur Snorrason við rit-
stjóminni á ný, og vil cg, fyrir
könd velunnara Ðags og stóra
lesendahóps, bjóða han-.i vel-
kcminn íil starfs.
Erlingur Davíðsson.
En þótt þar sé vítt til veggja,
reyndist húsrýmið ekki nógu
stórt til þess að hengja þar upp
öll listaverkin, er Kjarval flutti
hingað norður. Nokkur þeirra eru
til sýnis í stofu á 2. hæð hússins.
Á sýningarskrá eru taldar 74
myndir, en á sýningunni eru
nokkur listaverk, sem þar eru
ekki talin. Hér eru nú öll þau
listaverk, er sýnd voru á Kjarvals
sýningunni í Reykjavík fyrir
skemmstu að undanskildu einu,
sem Kjarval skildi eftir því að
sú mynd var undir gleri.
Kjarval sagði blaðinu, að Kr.
Kristjánsson hefði boðið sér hús-
rými til að halda sýningu hér
fyrir 2 árum og hefði hann vissu-
lega ekki komið hingað með sýn-
inguna, ef þetta boð hefði ekki
staðið enn. Annars kvaðst Kjarval
ekkert hafa að segja um sýning-
úna. Af sér og sýningunni væri
bókstaflega ekkert að frétta að
sinni. Listamaðurinn fór héðan í
gær, til Reykjavíkur, en mun
væntanlegur aftur síðar í vikunni.
(Framhald á 11. síðu).

komi
nn
i
©
I
•fr
e>
I
I
|
I
j;
©
©
©
£
£
-t
ö
1
Farfuglarnir koma á vorin og hranna blátí heiðið með söng
og vængjaþyt. Kjarval kom í haust. Auðvitað er liaun engum
líkur, ekki einu sinni fuglunum, sem hann ann þó af næmleik
og djúpúð listræns huga. Á norðurleið mætti hann hegra, sem
fór einförum í Langadal. Kjarval var allur í uppnámi, og
glampandi augun skutu glóandi gneistum, þegar hann sagði
mér frá þessum fundi. Ef til vill er þetta líka táknrænt. Kjar-
val fer einförum um Langadal íslcnzkrar listar, þar sem niður
móðunnar mikiu, Blöndu lífs og lita, tekur hrifnæman hug
fastatökum. Á bökkum hennar dvelst síelskum farfugli, þótt
þyngi í lofti og norðíenzk fjöll faldi hvítu trafi.
Sýning Kjarvals er mikill og cinstæður viðburður í menn-
ingarlífi Akureyrar. Ovíst er, að nokkur íslendingur hafi
nokkurn tíma skyggnzt dýpra í huliðsheima íslenzkrar nátt-
úru en Jóhannes Kjarval. Storknuð hraunin eru þrungin lífi
og unaíjslegum blæbrigðum. Kankvísir bergbúar velta vöngum
og gægjast út úr ramgermn hamravirkjuiii .Svifléttar álfa-
meyjar stíga draumþýðan dans í blásölum bragandi norður-
ljósa. Nei, þetta eru of háar slóðir. Mér var ekki gefin gáfa
listarinnar, og cg reyni eklti að gerast listdómari. En þó ann
eg fögru ljóði og fagurri mynd. Tímunum saman hefi eg getað
setið á vinnustofu Kjarvals, og alltaf hefi eg, fávís og fákunn-
andi, þótzt sjá inn í nýja og nýja hulduheima lands og þjóðar.
„Óskaplega er þetta fallegt,“ sagði lítil stúlka, sem réð hafði
myndirnar á sýningu Kjarvals. Eg veit ekki, hvort þcim er
auðlýst betur en með þessari einföldu og barnsícgu sctningu.
Eg vcit heldur ckki, hvort rétt er að segja, að Kjarval hafi
sjálfur skapað fegurð myndanna sinna. En misgjöful örlögin
hafa gætt hana þeirri dýru gáfu að sjá fegurð og dásemdir þar,
sem öðrum voru þær fólgnar. Og Kjarval er örlátur. Hann er
einn mesti höfðinginn, sem eg hefi kynnzt á ævinni. Nú gefur
hann okkur, Akureyringum, kost á að sjá myndirnar sínar og
njóta þeirra um stund. Þetta er góð gjöf og vandþökkuð. Eg
vænti þess rcyndar, að við kunnum að meta hana. ALLIR AK-
UREYRINGAR EIGA AD SJA SÝNINGUNA. Allir skólar
bæjarins ættu að gefa nemöndum sínum sérstakt leyfi til
þess. Eg veit, að stund í sýningarsölum Kjarvals hlýtur að
verða mörgum ógleymanlegur minningarauður, sem ekkert
getur grandáð í hrjúfum heimi.
Við bjóðum Kjarval alúðlega velkominn á norðurslóðir.
Hann er óvenjulegur aufúsugestur.
Brynjólíur Sveinsson.

4-
í;
4-
<■
f
©