Dagur - 22.12.1954, Blaðsíða 7

Miðvikudaginn 22. desember 1954
D A G U B
7
Gleöileg jól!
Farscelt nýtt ár!
Þökk fyrir viðskiptin á árinu.
NORÐURLEIÐ H.F.
Heimilisfæki
Hrærivélar
Þvottavélar
ísskápar
Hraðsuðukatlar
Hraðswðukönnur
Brauðristar
Straujárn
Hraðsuðupottar
Nýkomið:
— —..... — -
L: .t, ...j
Þýzk skíði
Þýzk skíði 140, 160,170 185 og 200 sm.
Mjög ódýr.
Skíðábindingar
Skíðastafir
★
Skautar
margar stærðir.
★
Stjörnublys
Ödýr og mjög góð.
★
l v>
Kokosmottur
þykkar og þunnar,
nauðSynlegar við utidyrnar.
áYniárr-iru ★ /
JáLi trésskraut
Jólatrésljós
Jólakort
J ólaumbúðapappír
Jólalímbönd
Merkimiðar
Leikf öng
Mikið úrval,
fyrir drengi og telpur.
★
Pennarnir viðurkenndu
Pelikan og Mont Blanck.
★

Vatnslitir I ff
Krítarlitir
Olíulitakassar
Járn- og glervörudeild
Véla- og búsáhaldadeild.
Gleðileg jól!
Farsœlt nýtt ár!
Þökk fyrir viðskiptin
RAFORKA H.F.
Akureyri.
MUNIÐ
Eldri dansa klúbbinn
jóladag
í Skjaldborg á 2.
klukkan 9 e. h.
STJÓRNIN.
í óttans dyrum
Saga ettir DIANA BOURBON
9. DAGUR.
(Framhald).
„Æi, eg gleymdi að segja þér,
Babs það var sími til þín áðan.
Einhver Frank held eg, sem
spurði eftir þér.“
„Hvenær? Og hvers vegna
kallaðir þú ekki á mig?“ Babs var
náföl.
„Þetta var ekki núna. Það er
talsverð stund síðan. Áður en þú
komst heim. Um sexleytið held
eg.“
„Þú gleymdir engu. Þú þagðir
af ásettu ráði,“ hreytti Babs út
úr sér.
„Babs!“ sagði hershöfðinginn.
Röddin bæði bað og skiapði. Kon-
an hans lét aftur fallast í stólinn.
„Það . . . það gæti hafa verið
eitthvað áríðandi,“ sagði hún svo
lágt, að varla heyrðist, en reyndi
að gera gott úr öllu saman með
því að hlæja ofurlítið kæruJeys-
islega, en það tókst ekki nema
JÓLATRÉSFAGNAÐUR K.A. í Varðborg
verður 2. jóladag kl. 3 e. 'h. fyrir 9 ára og yngri og
kl. 5 fyrir 10 ára og eldri. Jóliann Konráðsson
stjórnar söngnum. Jón Norðfjörð stjörnar jóla-
sveinunum. Jón Júl. Þorsteinsson mætir lrjá eldri
börnunum. Allir velkomnir meðan husrúni leyf-
ir. — Aðgangur 5 krónur.
Almennur dansleikur kl. 9 e. h.
STJÓRNIN.
Áramótaklúbburinn að Hótcl KEA. v.
Aðgöngumiðar verða afgréiddir 27, deseniber frá
kl. 8—11 e. h. — Borð tekin frá um leið og ntið-
arnir eru sóttir. — Dökk föt. — Síðir kjólar! —
Væntanlegt í dag og á morgun mikið
úrval af
jólavörum
Bóka & ritfangaverzlun
Axel Kristjánsson h. f.
Ráðhústorgi 3 — Sími 1325
Gólfteppi
Nokkur gólfteppi fyrirliggjandi.
STÆRÐIR: 1.70x2.35 m, 2x3 ni, 2^x31^ m og
3x4 metrar.
EINNIG
gólfrenningar
V efnaðarvörudeild.
miðlungi vel. Nei, þetta var ekki
mjög sniðug kona.
„Hver voru skilaboðin?“
spurði hún svo og eg sá að hún
greip um stólbakið svo að hnú-
arnir hvítnuðu.
„Var það þess vegna sem þú
varst svona áfjáð að ná í símann
áðan þegar Doris hringdi? Bjóstu
við boðum frá Frank?“
Anna,“ sagði hershöfðinginn,
festulega en reiðilaust, „þú varst
beðin fyrir skilaboð og viltu gjöra
svo vel að skila þeim strax “
Babs sneri sér að skenkiborði
og fór að hella í glös.
En Anna hafði nú sett upp
saklausan ungmeyjarsvip.
„En hún sagði ekkert meira.
Bara að skila að hún væri búin
að hitta Frank. En hún sagði það
samt ákaflega skrítilega og var
einkennilega æst.“
,Hver var æstur? Um hvern
ertu að tala?“ Babs reyndi aug-
sýnilega að stilla sig og hafa vald
á röddinni.
„Auðvitað Janie, það var Janie,
sem hringdi."
Glas féll í gólfið. Hávaðinn
drekkti andvarpinu, sem steig
upp frá brjósti mínu. Aldrei hafði
mér dottið í hug að eg mundi
heyra þessi orð héi.
„Æi, dæmalaust var þetta
klaufalegt af mér. Þetta var eitt
af kristallsglösunum fallegu. Eg
veit ekki hvað hefur komið yfir
mig,“ sagði Babs, að því er yirt-
ist eðlilega.
„Á þessum síðustu og verstu
timum er það, sem er í glasiriu,
venjulega dýrmætara en glasið
sjálft, kæra mín,“ sagði hers-
höfðinginn. Hann sagði þetta
góðlátlega og blátt áfram og tókst
að gera þetta atvik venjulegt
óhapp í heimahúsi og ekkert
meira.
Hann bograði við að hjglpa
konu sinni til að safna brotunum,
en hún sagði:
„Þú hlýtur að hafa tekið skakkt
eftir, Anna. Eg fæ engan botn í
nein slík skilaboð.“
Þetta var tilraun til að komast
úr klípunni, en kom of seint.
Anna leit ýmist á brotna glerið
eða á andlit stjúpmóður sinnar,
sagði ekkert en brosti bara. Það
var ekki fallegt bros.
Frank . . . Hver var þessi
Frank? Og hvers vegna hafði
nafn hans og Janie haft þau áhrif
á Babs, að hún missti stjórn á
sjálfri sér? Eg varð þess allt í
einu vör, að einhver horfði á mig.
Eg leit við og horfði þá beint í
dökk og spurul augu René Mil-
haud, en hann sat enn í gluggan-
um, en hallaði sér nú fram í birt-
una.
Svipur hans var nú annar en
fyrr. Var betur vakandi og hvass-
ari. Munnurinn harðlegur. Hann
virtist mér nú ekki eins laglegur
og við fyrstu sýn, en miklu
skarplegri og sterklegri. Og í aug-
um hans mátti lesa þessa spurn-
ingu: Hvar fallið þér inn í þessa
myndagátu og hvert er erindi yð-
ar hingað?
Eg horfði á manninn, nær hug-
fangin. Þetta var maðurinn, sem
Linda elskaði Hann hafði svikið
hana vegna stássbrúðunnar hérna
í stofunni, sem ekki var þó lengur
í blóma lífsins. Var hann þá líka
svikari við land sitt og málstað
hins frjálsa heims?
(Framhald).