Dagur - 23.09.1964, Blaðsíða 4

4
5
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Björnssonar hJ.
Um síldar-
verksmiðjur
Á þessu sumri hefur meira verið afl-
að af síld til bræðslu í verksmiðjum
en nokkru sinni fyrr. Síldarverksmiðj
umar hafa haft mikið að starfa. Það
er út af fyrir sig ekki gleðiefni, að
mikill hluti af þeim ágætu næring-
arefnum, sem hér er um að ræða,
skuli vera unnin í skepnufóður og
áburð, eða íðnaðarhráefni, í stað þess
að verða verðmætari markaðsvara til
manneldis. En nú síðustu árin veiðist
síldin að miklu leyti á hafi úti og
skipin eru svo lengi á leiðinni til
lands, að meiri eða minni hluti afla
er farinn að skemmast hverju sinni,
þegar til liafnar er komið. Og mark-
aðurinn fyrir saltsíld er mjög tak-
markaður, að því er virðist, enn sem
komið er, þó ekki þurfi raunar að
kvarta yfir því að þessu sinni, þar
sem ekki hefur tekizt að salta upp í
samninga.
Framtíðartakmarkið hlýtur að
vera, að gera sem mest af síklinni sem
verðmætasta vöru með því að selja
hana til manneldis. En eins og nú
standa sakir er áreiðanlega áliugi fyr-
ir því, að fjölga síldarverksmiðjum
og auka afköst sumra þeirra, sem
fyrir eru. Hæst hefur verið talað um
Austfirði í því sambandi, og að sjálf
sögðu vegna þess, að síldin, bæði nú
og í fyrra, veiddist aðallega austan-
við land. En reynslan sýnir, að aust-
ustu liafnir Norðurlands hafa einnis
legið nijög vel við síldarmiðunum.
Hvergi Iiefur meiri síld borizt til
lands en á Raufarhöfn. Og ef síldin
er bæði fyrir norðan og austan, er
Raufarhöfn alveg sérstaklega vel sett
þar eru margar og vel búnar söltunar
stöðvar, sumar alveg nýjar og aðrar
nýlegar. En Síldarverksmiðja ríkis-
ins þar hefur ekki verið stækkuð,
þrátt fyrir verulegar frainkvæmdir
annarsstaðar. Fyrir aldarfjórðungi
vann hún úr 5 þús. málum á sólar-
hring og vinnslugetan hefur ekki ver
ið aukin. Það þykir því sjálfsagt
mörgum að í tíma sé talað, er kjör-
dæmisþing Framsóknarmanna í
Norðurlandskjördæmi eystra nýlega
gerði ályktun um nauðsyn þess að
stækka síklarverksmiðjuna á Rauf-
arhöfn. Raunar hefur heyrst, að
einkafyrirtæki syðra hafi hug á að
koma upp verksmiðju á Raufarhöfn.
Má vera að sú verði lausnin, og á
meðan hin sérkennilegu lög um nú-
verandi álagningu gjalda á síldarverk
smiðjur gilda, er sú lausn að sumu
leyti hagkvæmari fyrir lilutaðeigandi
sveitarfélag.
Þingsetningin: Guðmundur Halldórsson í ræðustól.
(Ljósmynd: N. H.)
Frá 26. Iðnþingi íslendinga
26. Iðnþing íslendinga var sett
í Sjálfstæðishúsinu á Akureyri
miðvikudaginn 9. sept. sl. kl. 2
síðdegis forseti Landssambands
iðnaðarmanna, Guðmundur
Halldórsson, húsasmjn., flutti
þingsetningarræðu og ræddi um
ýmis hagsmuna og framfaramál
iðnaðarmanna. I upphafi ræðu
sinnar minntist hann tveggja
manna, sem um langan tíma
komu við sögu iðnaðarmálanna,
þeirra Sigmundar Halldórsson-
ar, arkitekts og byggingarfull-
trúa í Reykjavík og Jóhanns
Guðnasonar, byggingarmeistara
á Akranesi. Skýrði hann frá
störfum iðnfræðslunefndar, sem
setið hefur á rökstólum síðan í
nóvember 1961, en hún hefur nú
skilað áliti til menntamálaráð-
herra. Rakti hann tillögur nefnd
arinnar í aðaldráttum en ræddi
síðan ýmis önnur áhugamál iðn
aðarmanna, s. s. lánamál iðnað
arins, húsnæðis- og lóðamál o.fl.
Lýsti hann yfir ánægju iðnaðar
manna vegna hinnar miklu efl-
ingar Iðnlánasjóðs og einnig
vegna lagasetningar um breyt-
ingu á lausaskuldum iðnaðarins
í föst lán.
Þá ræddi hann einnig endur
skipulagningu skipasmíðaiðnað
arins í landinu og kvað það
vera mikið gleðiefni að finna
skilning fyrir því meðal æðstu
ráðamanna þjóðarinnar, að hér
á landi mun rísa mikill og öflug
ur skipasmíðaiðnaður á næstu
árum og áratugum. „En það
þarf“, sagði Guðmundur Hall-
dórsson, „að hlúa vel að þeim
anga þessarar iðngreinar, sem
þegar hefur fest hér rætur og
gefa henni tækifæri til að þró-
ast eðlilega og gera henni kleyft
að standast erlenda samkeppni
í meðan hún er að ná nokkrum
þroska ... Þessi iðngrein, sem
hér er að vaxa upp, á áreiðan-
lega eftir að gegna mjög mikils
verðu hlutverki í iðnþróun þjóð
arinnar í framtíðinni."
Ennfremur fór hann nokkrum
orðum um húsnæðismál iðnfyr
irtækja og hvatti iðnaðarmenn
til að leysa húsnæðisþörf sín á
félagslegum grundvelli. Þá
minnti hann á þörf þess, að út-
flutningsmál iðnaðarins væru
könnuð rækilega og benti á, að
selja beint til neytenda á erlend
um mörkuðum dragi verulega
úr sölumöguleikum íslenzks iðn
aðarvarnings erlendis.
Að lokum minntist hann á
hina miklu eflingu Iðnaðarbank
ans á síðasta ári og hvatti iðn
aðarmenn til að fylgja henni
fast eftir og styðja bankann
af alhug.
Magnús Guðjónsson, bæjarstj.
á Akureyri, flútti stutt ávarp og
bauð iðnþingsfulltrúa velkomna
til Akureyrar. Hann lýsti yfir
ánægju sinni með það, að Iðn-
þingið skildi nú haldið á Akur-
eyri og kvaðst vona, að starf
þess yrði heillaríkt fyrir iðnað
armenn og þjóðina í heild.
Eftir þingsetningarathöfnina
bauð Landssamband iðnaðar-
manna gestum og fulltrúum til
kaffidrykkju.
Fundum var haldið áfram um
kl. 4 og voru þá kosnir forsetar
og ritarar þingsins og kosið í
fastanefndir. Forseti Iðnþingsins
var kjörinn Jón H. Þorvaldsson,
formaður Iðnaðarmannafélags
Akureyrar, 1. varaforseti Tóm-
ar Vigfússon, húsasm.m. í Reykj
vík og 2. varaforseti Ármann
Þorgrímsson, formaður Tré-
smíðafélags Akureyrar. Ritarar
þingsins voru kosnir þeir Al-
bert Sölvason, forstj., Akureyri,
og Magnús Ástmarsson, prent-
smiðjustjóri í Reykjavík. Enn-
fremur var kosið í fræðslunefnd
allsherj arnefnd, skipulagsnefnd,
fjármálanefnd, löggjafarnefnd
og kjörnefnd.
Eftir að kosningum var lokið
flutti framkvæmdastjóri Lands
sambands iðnaðarmanna, Otto
Schopka, skýrslu stjórnarinnar
fyrir síðasta starfstímabil. Rakti
hann framgang ýmissa þeirra
mála, sem að hafur verið unnið
að undanförnu. í lok skýrslunn
ar fór hann nokkrum orðum um
framtíðarþróun íslenzks iðnað-
ar. Benti hann á, að hinn mikli
skortur faglærðra iðnaðar-
manna á undanförnum árum og
minnkandi fjöldi lærlinga í
mörgum iðngreinum, væri mjög
alvarlegt mál, sem krefðist
skjótra og raunhæfra aðgerða.
Lagði hann til, að gerð yrði á-
ætlun um þörf þjóðarinnar fyr
ir faglært vinnuafl á næstu ár
um og síðan yrði stefnt að því
að iðnstéttunum fjölgaði í sam
ræmi við hina vaxandi þörf. í
því sambandi væri nauðsynlegt
að auka áhuga ungs fólks á
störfum iðnaðarmanna og efla
starfsfræðsluna.
Nokkrar umræður’ urðu um
skýrslu stjórnarinnar. Þá voru
lesnir upp reikningar Landssam
bands iðnaðarmanna fyrir árið
1963 og þeir samþykktir.
Um kvöldið bauð bæjarstjórn
Akureyrar þingfulltrúum og
konum þeirra til kvöldverðar í
Sjálfstæðishúsinu. Forseti bæj
arstjórnar, Jón G. Sólnes, bauð
gesti velkomna, en forseti Lands
sambands iðnaðarmanna, Guð-
mundur Halldórsson, þakkaði
fyrir ágætar veitingar.
Fyrir hádegi á fimmtudag
störfuðu nefndir, en síðan bauð
Kaupfélag Eyfirðinga og Verk-
smiðjur S.Í.S. á Akureyri þing-
fidltrúum og konum þeirra til
hádegisverðs á Hótel K E A
Forstjóri KEA, Jakob Frímanns
son, bauð gesti velkomna, en
forseti Iðnþingsins Jón H. Þor-
valdsson, þakkaði fyrir þeirra
hönd.
Fundum var haldið áfram síð
degis í Sjálfstæðishúsinu, og
flutti þá Sveinn Björnsson, fram
kvæmdastjóri Iðnaðarmálastofn
unar íslands, erindi um vinnu-
rannsóknir og vinnuhagræðingu
Á eftir var tekið fyrir álit alls
herjarnefndar um vinnuhagræð
ingu í iðnaðinum og það sam-
þykkt eftir nokkrar umræður.
Eftir kaffihlé skoðuðu þing
fulltrúar verksmiðjur S.Í.S. á
Akureyri.
Um kvöldið var fundum hald
ið áfram og afgreiddar inntöku
beiðnir nokkurra félaga í Lands
samband iðnaðarmanna. Enn-
fremur var rætt um breytingu á
reglugerð lífeyrissjóðs iðnaðar-
manna. Þá flutti Tómas Vigfús-
son skýrslu um starfsemi Iðn-
lánasjóðs og Bragi Hannesson,
bankastjóri, skýrslu um Iðnað-
arbanka íslands hf. Að öðru
leyti var umræðum um lánamál
iðnaðarins frestað til næsta dags
Á föstudag var fundi haldið á
fram og fóru fram umræður um
lánamál iðnaðarins. Ennfrempr
var rætt álit fiæðslunefndar um
tæknimenntun og iðnfræðslu og
hafði Þór Sandholt, skólastjóri
Iðnskólans í Reykjavík fram-
sögu um það mál. Urðu miklar
umræður um álit nefndarinnar
og það samþykkt að lokum.
Þá var lagt fram erindi frá
Félagi garðyrkjumanna, þar
sem farið er fram á, að skrúð-
garðyrkja verði viðurkennd sem
iðngrein. Skipulagsnefnd mælti
með samþykkt erindisins en eft
ir miklar umræður var sam-
þykkt að vísa því frá, þar sem
ekkert nýtt hefði komið fram í
málinu, sem mælti með sam-
þykkt þess, en máli þessu hefur
verið hreyft hvað eftir annað á
iðnþinginu um 17 ára skeið.
Ennfremur var afgreitt erindi
frá Stálvík hf., þar sem farið
var fram á, að stálskipasmíði
yrði viðurkennd sem iðngrein.
Skipulagsnefnd lagði til, að mál
inu yrði vísað til milliþinga-
nefndar, og yrði nefndinni m.a.
falið að kanna hvernig bezt yrði
unnið að framgangi og vexti
þessarar iðngreinar hér á landi.
Nefndarálitið var samþykkt
Þá voru einnig ýmis önnur
nefndarálit tekin til afgreiðslu
m.a. um lóða- og húsnæðismál
iðnaðarins, útflutningsmál o.fl.
Á laugardagsmorgun var hald
inn lokafundur Iðnþingsins.
Samþykkt var að gera þá Indr-
iða Helgason, rafvirkjameistara
á Akureyri, og Sveinbjörn Jóns
son, forstjóra Ofnasmiðjunnar í
Reykjavík að heiðursfélögum
Landssambands iðnaðarmanna.
Ennfremur voru þeir Sveinn
Tómasson, slökkvistjóri á Akur
eyri og Jóhann Frímann, fyrrv.
skólastjóri Iðnskólans á Akur-
eyri, sæmdir heiðursmerkjum
iðnaðarmanna úr gulli. Þá fóru
fram stjórnar og nefndarkjör.
Ur stjórn Landssambands iðn
aðarmanna áttu að ganga þeir
Vigfús Sigurðsson og Gunnar
Björnsson. Gunnar baðst ein-
dregið undan endurkosningu og
var Ingólfur Finnbogason, húsa
smíðameistari, Reykjavík, kos-
inn í hans stað.
Um kvöldið hélt Iðnaðar-
mannafélag Akureyrar hóf í til
efni 60 ára afmælis síns. Veizlu
stjóri var Alfreð Sölvason, for-
stjóri. Jón H Þorvaldsson, for-
maður félagsins bauð gesti vel-
komna en síðan voru margar
ræður fluttar og gjafir afhent-
ar. Við þetta tækifæri afhenti
forseti Landssambands iðnaðar-
manna, Guðmundur Halldórs-
son, Sveini Tómassyni heiðurs-
merki iðnaðarmanna, sem sam-
þykkt hafði verið að sæma hann
Framkvæmdastjóri Landssam-
bands iðnaðarmanna, Otto Sch-
opka, flutti félaginu árnaðarósk
ir og kveðjur Landssambands-
ins. Ingólfur Finnbogason, form.
Iðnaðarmannafélagsins í Reykja
vík, færði félaginu kveðjur frá
Ísafirði. Ýmsir fleiri fluttu á-
vörp. Að loknu borðhaldi og
ræðuhöldum skemrntu menn
sér við dans fram eftir nóttu.
(Fréttatilkynning)
Fimmtíu ára afmæli H, S. Þ.
Afniælisins minnzt með vedegu hófi að Lauciim
o o o
Laugum, 24. ágúst 1964
í GÆR minntist Héraðssam-
band Suður-Þyngeyinga 50 ára
afmælis síns með veglegu af-
mælishófi að Laugum. Til þess
var boðið fyrrverandi stjórnar-
mönnum sambandsins, stjórnum
ungmennafélaga á sambands-
svæðinu, oddvitum sveitastjóra
og sýslunefndarmönnum úr hér
aði, forystumönnum íþrótta-
hreyfingarinnar í landinu og ná
grannahéruðum, mönnum, er
starfað höfðu á vegum sam-
bandsins að kennslu og þjálfun
og forvigismönnum félagasam-
taka ýmissa í Suður-Þingeyjar-
sýslu. Alls munu hafa setið hóf
ið um 250 manns. Fyrirhugað
var að byrja hátíðahöldin með
íþróttakeppni, en af því gat ekk;
orðið sökum veðurs. Um kl. 17
settust boðsgestir að veglegu
kaffiborði í matsal Laugaskóla,
en skólinn lét sambandinu í té
veitingar og aðstöðu alla endur-
gjaldslaust sem þakklætisvott
fyrir baráttu og brautryðjenda-
starf sambandsins og félaga
þess við stofnun skólans.
Formaður HSÞ, Oskar Ágústs
son, Laugum setti samkomuna
og fól formanni hátíðanefndar,
Þráni Þórissyni, skólastjóra,
Skútustöðum að vera veizlu-
stjóra. Hann kvaddi aftur til
Pál H. Jónsson fyrrum kenn-
ara, Laugum, . að stjórna al-
mennum söng í hófinu. Fyrstur
ræðumanna var formaðm' sam-
bandsins, Oskar Ágústsson, er
rakti nokkra þætti úr sögu þess
og starfsemi og þær aðstæður
er það hefði búið og byggi við
í starfi sínu.
Skúli Þorsteinsson, framkv,-
stjóri UMFÍ færði sambandinu
að gjöf hvítbláan fána á stöng
Gísli Halldórsson, forseti ÍSÍ
sæmdi formanni HSÞ gullmei'ki
ÍSÍ og færði sambandinu vegg-
skjöld þess að gjöf, ísak Guð-
mann, formaður íþróttabanda-
lags Akureyrar færði IISÞ að
gjöf vandaðan silfurbikar til
frjálsrar ráðstöfunar, Sveinn
Jónsson, formaður UMSE færði
HSÞ að gjöf veggskjöld úr silfri,
Stefán Kristjánsson, íþrótta-
kennari, Reykjavík og kona
hans, Kristjana Jónsdóttir, sem
undanfarin ár hafa þjálfað
iþróttafólk HSÞ, gáfu fagran
silfurbikar, er keppa skal um á
unglingamótum sambandsins.
Brynjar Halldórsson-, formaður
UNÞ færði HSÞ kveðjur og árn
aðaróskir. Jón Illugason, for-
maður umf. Mývetnings færði
HSÞ að gjöf frá félagi sínu
10.000,00 kr. og áður um daginn
hafði umf. Bjarmi, Fnjóskadal,
gefið jafnstóra upphæð.
Formaður HSÞ þakkaði sér-
staklega þessa rausn félítilla fé-
laga, sem vissu, hve fjárskort-
ur væri sambandinu mikill fjöt-
ur um fót. Kveðjur og ávörp í
bundnu máli fluttu Þórólfur
Jónsson, bóndi Hraunkoti, Ket-
ill Indriðason frá Ytra-Fjalli,
Páll H. Jónsson og Steingrímur
Baldvinsson í Nesi.
Aðrir þeir, sem til máls tóku
voru Jónas Jónasson frá Hriflu,
Jónas Jónsson frá Brekknakoti,
Jón Sigurðsson, Ystafelli, Sig-
fús Jónsson, Einarsstöðum, Guð
mundur Kr. Guðmundsson,
Reykjavík, er fyrstur manna
kenndi íþróttir á vegum sam-
bandsins 1915 og á eftir máli
hans las frú Elín Friðriksdóttir
kvæði, sem Indriði á Fjalli orti
til Guðmundar að námskeiði
loknu.
Enn töluðu Gunnlaugur
Gunnarsson, Kasthvammi, Þór-
ir Steinþórsson, skólastjóri,
Reykholti, Karl Kristjánsson,
alþingismaður, Ármann Dal-
mannsson, fyrrverandi formað-
ur ÍBA, Pétur Jónsson, Reyni-
hlíð, Jón Jónsson, Fremstafelli
og að lokum Arnór Sigurjóns-
son, fyrsti skólastjóri, Lauga-
skóla.
Ekki er hér rúm til að gera
neina teljandi grein fyrir ræð-
um manna, en að sjálfsögðu
beindust þær mjög að upprifj-
un liðinna tima, einkum þáttum
úr sögu og starfi sambandsins
og þingeyskra ungmennafélaga.
Margir komu að því í máli sínu,
hve stórkostlegt átak og afrek
það var á sínum tíma, þegar
sambandið hratt byggingu
Laugaskóla í framkvæmd.
Einnig kom fram, að rætur ung
mennafélagsskapar í Suður-
Þingeyjarsýslu mætti rekja
lengra aftur í tímann en áður
var vitað, jafnvel allt aítur til
1875. Brýnustu framtíðarverk-
efni sambandsins töldu þeir, er
að þeim málum viku, vera
íþrótta- og æskuIýðsstarfsemL
Yfirleitt bar mál manna þess
ljósan vott, hve sterk ítök sam-
bandið og ungmennafélagsskap-
urinn hefur átt og á í hugum
Þingeyinga. Að hófinu loknu
var stutt dagskrá í íþróttasal
skólans. Þar söng fyrst Karla-
kór Reykdæla nokkur lög, Jón
Aðalsteinsson, Lyngbrekku,,
flutti frásöguþátt, sem í var
fléttað Ijóðmælum, frumortum
og þýddum og Þorgrímur Starri
Björgvinsson, Garði. fór. með
gamanmál, rýmuð og órýmuð.
Að lokum var stiginn dans
nokkra stund, og lauk samkom-
unni, sem á alla grein var hin
ánægjulegasta, urn kl. 1,30 í
nótt. G.G.
- SamkoiuSag i
(Framhald af blaðsíðu 1)
mjólkur til bænda kr. 7,44 pr.
líter.
í sambandi við þessa samn-
inga hefur ríkisstjórnin gert
samkomulag við fulltrúa bænda
í sex-mannanefnd, sem felst í
eftirfarandi yfirlýsingu landbún
aðarráðherra:
„I. Afurðalán landbúnaðarins
úr Seðlabankanum miðast við
sama hundraðshluta og afurða
lán sjávarútvegsins. Lán frá við
skiptabönkunum verði að hundr
aðshluta sambærileg út á land
búnaðarafurðir og sjávarafurð-
ir.
II. Ríkisstjórnin leggur fyrir
næsta Alþingi frumvörp að bú-
fjárræktarlögum og jarðræktar
lögum, sem feli í sér að
framlög hækki á næsta ári um
allt að 30% í heild miðað við
sömu framkvæmdir og 1963.
Jarðræktarstyrkurinn verði
greiddur samkvæmt sérstakri
Gísli Halldórsson sæmir Óskar Ágústsson gullmerki f.S.I.
(Ljósmynd: G. G.)
NOKKUR KVEÐjUORÐ
Jóhannes, Jónasson, verkstjóri
Eyrarlandsvegi 20 á Akureyri
var jarðsunginn frá Akureyrar-
kirkju- á laugardaginn, 19. þ.m.
Fjöldi manns fylgdi hopum til
grafar. Hann var nær 78 ára er
hann varð bráðkvaddur á heim
ili sínu. Fæddur er hann 8. nóv
ember 1886 að Ystuvík á Sval-
barðsströnd. Ungur að aldri
lagði hanri 'lejð sína inn í Eyja
fjörð og var þá m.a. við viiinu
og nám hjá séra Jónasi á Hrafna
gili en þaðan lá leiðin til Akur-
eyrar, einnig til náms og'starfa.
Hann stundaði nám í Gagnfræða
skólanum ásamt mörgum þeim
mönnum, sem síðan urðu þjóð-
kunnir á ýmsurn sviðum þjóð-
lífsins, en vann hjá Magnúsi
Kristjánsfeyni, síðar ráðherra,
við fiskverkun og fleira á sumr
in.
Segja má, að Jóhannesi Jónas
syni hafi aldrei fállið verk úr
hendi allt frá æskuárum til
dauðadags, svo mikill starfsmað
ur var hann og verkefnin sá
hann allsstaðar, enda lagði hann
áðisf
vísitölu, sem miðast við fram-
kvæmdakostnað. Bráðabirgða-
ákvæði við jarðræktarlögin
tryggi bændum fjármagn til
uppsetningar á súgþurrkunar-
tækjum með mótor og blásara,
er nemi að meðtöldum jarðrækt
arstyrk Vs kostnaðar. Sé um
færanlega vél að ræða skal
styrkurinn miðast við hæfilega
stóran rafmagnsmótor. Bráða-
birgðaákvæði þetta gildir næstu
5 ár.
III. Verja skal árlega næstu 5
ár allt að kr. 5 milljónum til að
stoðar þeim bændum, sem verst
eru settir, eftir nánari ákvæð-
um og í samráði við Búnaðar-
félag fslands, landnámsstjóra og
stjórn Stéttarsambands bænda.
Fulltrúar bænda í sex-manna
nefndinni gera ráð fyrir að
aukning afurðalánanna geri slát
urleyfishöfum og mjólkurbúum
fært að hækka fyrstu útborgun
til bænda um 10%.
Vegna samkomulags ríkis-
stjórnar, verkalýðsfélaganna og
atvinnurekanda frá 5. júní sl.
koma verðhækkanir á landbún-
aðarvörum fram í hækkuðu
kaupi miðað við kaupgreiðslu-
vísitölu nóvembermánaðar,
nema til komi aukuar niður-
greiðslur.
FRÁ LÖGREGLUNNÍ
(Framhald af blaðsíðu 8).
Á sunnudagsmorgun kviknaði
í m.s. Akraborg sem lá hér við
Torfunefsbryggju. Slökkviliðinu
var tilkynnt um eldinn og kom
það strax á vetvang. Hafði
kviknað í útfrá eldavél í eldhúsi
skipsins. Tókst fljótt að yfir-
buga eldinn en nokkrar
skemmdir urðu á skipinu.
hönd á margt. Hann var beikir
og bátsmaður, fiskimatsmaður,
stundaði lengi búskap í hjáverk
um, en verkstjórn var hans aðal
starf, allt frá því hann ungur
kom til Akureyrar og vann hjá
Magnúsi Kristjánss. og Jakobi
Karlssyni en síðan hjá Kaupfé-
lagi Eyfirðinga í áratugi. Árið
1951 tók hann að sér verkstjórn
hjá Útgerðarfélagi Akureyringa
hf. og vann þar til dauðadags.
Jóhannes var kappsfullur og
sjálfur harðduglegur verkmað-
ur, sem jafnan valdi sér erfið-
ustu störfin þegar tími vannst
til og hlífði sér þá hvergi. En
við engan var hann harðstjóri
nema sjálfan sig. Mikill mann-
þekkjari var hann eins og títt
er um beztu verkstjórana.
Jóharmes var mjög vel gerð-
ur maður, bæði andlega og lík-
amlega. Snemma tók hann þátt
í opinberum málum og margs
konar félagsstörfum. Hann var
t.d. einn af stofnendum Ung-
mennafélags Akureyrar og Leik
félags Akureyrar og sjálfur góð
ur leikari. Hann stofnaði Bif-
röst með Helga Tryggvasyni,
var einn af stofnendum Nýja
Bíós svo eitthvað sé nefnt. Hann
átti sæti í Bæjarstjórn Akureyr
arkaupstaðar um skeið fyrir
Framsóknarflokkinn og var
lengi fátækrafulltrúi bæjarins.
Kona Jóhannesar, sem dáin
er fyrir allmörgum árum var
ekkjan Gunnlaug Kristjánsdótt-
ir. Þeirra sonur er Mikael deild
arstjóri Byggingarvörudeildar
KEA, en fóstursonur þeirra
Magnús Kristinsson rafvirkja-
meistari. Gunnlaug átti þrjú
börn með fyrri manni sínum.
Heimili hennar og Jóhannesar
var jafnan mannmargt. Þar var
gott að vera því húsráðendur
voru höfðingjar í lund, sem ekki
létu sér nægja að veitá vel gest
um og gangandi, en fæddu marg
an fátækan skólapiltinn heilu
veturnar, án þess að ætlast til
greiðslu.
Jóhannes Jónasson var virtur
maður og vinsæll, einarður í
skoðunum, geðheitur og prúð-
ur. Hann gekk að starfi til
síðasta dags. Bæjarfélagið stend
ur í mikilli þakkaskuld við Jó*
liannes verkstjóra og fjöldi ein
staklinga vottar hinum látna
heiðursmanni vinsemd og þökk
við leiðarlok. E. D.