Dagur - 20.05.1972, Blaðsíða 4

4
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-11-6G og 1-11-67
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓHANN K. SIGURÐSSON
Prentvcrk Odds Björnssonar h.f.
Vinnum með vorinu
EITT af því fáa, sem um þessar
mundir reynist erfitt að reikna í
krónum, er veðráttan. Við höfum
notið betri veðráttu á þessu ári, en
oftast áður á síðustu áratugum, og ef
við viljum reyna að meta þau lífsins
gæði á hinn almenna mælikvarða,
færir hver góðviðrisdagur okkur
milljónir króna og ómælda lífsham-
ingju. Þegar undan er skilin reiknis-
kúnst og henni má stöku sinnum
víkja til hliðar, finnum við til þakk-
lætis í hjarta, hamingju yfir því að
vera til, lifa og eiga enn á ný samleið
með vorinu, njóta þess að minnsta
kosti. Og trúlega finna margir hjá
sér þá þörf, að þakka skapara sínum
dýrð þessa vors, að gömlum og góð-
um sið kristinna manna. En mesta
hamingjan er sú, að geta gengið í lið
með vorinu og gróandanum, og marg
ir bæði geta það og vilja. Á allra síð-
ustu tímum hafa orðið straumhvörf
í viðhorfi landsmanna til landsins
okkar, til gróðurmoldarinnar og
gróðursins, til náttúrufegurðarinnar
og þeirra gæða, sem stórt, hreint og
fagurt land er þegnum sínum. Þús-
undir manna bjóða nú fram ókeypis
vinnu við landgræðslu, einkum þeir,
sem ungir eru.
Alþingi er að ljúka störfum. Ný
stjóm hefur setið við völd í tíu mán-
uði og stefnubreytinga hefur orðið
vart á mörgum sviðum í stjórn lands-
ins og löggjöf þess. Mál hafa nú náð
fram að ganga, sem fyrri ríkisstjórn
áður stöðvaði, sum um margra ára
skeið. Hinn 24. marz árið 1971 fluttu
þrír þingflokkar í þáverandi stjómar-
andstöðu tillögu til þingsályktunar
um útfærslu íslenzkrar fiskveiðilög-
sögu í 50 mílur, eigi síðar en 1. sept.
1972. Stuðningsmenn þáverandi
stjómar felldu þessa tillögu. Síðan
varð landhelgismáli ðhöfuðmál kosn-
inga, er í hönd fóru og stjórnin féll.
Nú hefur þjóðin, og allir þingflokkar
sameinazt til sóknar um útfærslu fisk
veiðilögsögu, undir nýrri stjórnar-
forystu Ólafs Jóhannessonar. Sú sam-
staða þjóðarinnar er alger forsenda
farsælla málaloka í landhelgisdeil-
unni við Breta og V.-Þjóðverja, og
sú samstaða færir þjóðinni einnig
heim sanninn um það, að þegar mest
ríður á, geta íslendingar staðið sam-
an. Mættu þess oftar sjást merkin.
þjóðmálabaráttunni.
En eins og hið eindæma góða vor
vekur bjartsýni um góða afkomu
fólksins í landinu, á eining lands-
manna í landhelgismálinu að vekja
þær vonir, að innan tíðar vori á fiski-
slóðum á landgrunni íslands, þegar
innlendir verða bæði veiðimenn og
verndarar fiskistofnanna út að fimm-
tíu mílum. □
LITIÐ YFIR LÝÐRÆÐISÁR
AFI MINN, sem bjó í sveit og
var greiðamaSur, sagðist aldrei
hafa tekið borgun fyrir hestlán,
en það hefði komið við hjartað
í sér að fá meiddan hest úr láni.
Aðsendar greinar í blöðum eru
einskonar lánshestar hjá blöð-
unum, ýmist umbeðnar eða
framboönar. Hvað sem um það
er, fór fyrir mér eins og afa mín
um, að gjarnan vildi ég fá láns-
hestinn heim ómeiddan. Þegar
næst síðasti klárinn minn kom
úr vistinni hjá Degi, þótti mér
illa á honum útleikinn bakhlut-
inn, þ. e. tölurnar, sem ég að
gamni mínu tók upp úr lista-
mannaþætti fjárlaga. Rétt er
þetta svo: Listamannalaun eru
alls rúmlega 10.7 millj. kr., þar
af heiðurslaun 1925 þús. kr.,
starfslaun 1.5 milljónir og út-
hlutað af hinni þingkjörnu
nefnd .3 millj. kr. Eitthvað
brenglaðist líka það sem ég
sagði um mannfall í Móðuharð-
indunum. En þá urðu, sam-
kvæmt heimildum, dauðsföll
rúmlega níu þúsundir fleiri en
fæðingar á tveim árum. Var
fólksfjöldinn í landinu innan við
40 þúsund, en nú yfir 200 þús-
undir og hefur fjölgað þetta á
tæpum tveim öldum.
Ekki er það þó ætlun mín að
fara að fjölyrða um prentvillur
í blöðum. Þær eru orðnar mjög
algengar, allvel fastur fylgi-
kvilli sunnanblaðanna. Sagt er,
að á öldinni sem leið, hafi verið
lítið um prentvillur, en það er
nú svo með þessa fornu dyggð,
trúmennskuna, að hún er víða
á undanhaldi í starfi, og jafnvel
einnig í meðferð sannleikans,
gæzlu fjármuna o. s. frv.
Nú eru þeir t. d. taldir miklir
rausnarmenn, sem eru örlátir á
almannafé. En rausn fyrri tíma
var í því fólgin, að gefa af því
fé, sem þeir áttu sjálfir, og þá
var rausnin mest, þegar af litlu
var a ðtaka. En ég ætla að bæta
við nokkrum orðum um blöðin.
Margt er læsilegt í þeim nú á
tímum og víst eru þau mennt-
andi á margan hátt, og í Reykja
vík er risin upp talsvert fjöl-
menn blaðamannastétt, með
Silfurhest og verkföll. Blaða-
mennirnir kunna sitt fag með
prýði, nema þá helzt móðurmál-
ið, sumir hverjir, eins og mála-
liðarnir í hernaði fyrri tíma. En
málaliðar létu sig það ekki
miklu skipta, hvaða konungi
þeir þjónuðu, ef þeir fengu mála
sinn vel goldinn og refjalaust.
í Reykjavík eru hvorki meira
né minna en fimm dagblöð, og
hvert um sig margfalt í roðinu.
Þetta er áreiðanlega heimsmet
í hlutfalli við fólksfjölda.
Maður, sem að sunnan kom
og fullur af vísdómi, sagði mér,
að þessi fimm reykvísku dag-
blöð kostuðu um 300 milljónir
í útgáfu á þessu ári, samtals.
Ferðaáæflun Ferðafélsgsins
1. ferð: 20.—22. maí. Hvíta-
sunnuferð um Borgarfjörð og
Dali.
2. ferð: 8.—10. júní. Melrakka-
slétta. Gönguferð meðfram Orm
arsá, fyrir þá sem óska.
3. ferð: 25. júní. Skessukatlar
við Aldeyjarfoss — Hrafna-
bjargafoss — Krossárgljúfur.
4. ferð: 30. júní — 2. júlí.
Málmey — Þórðarhöfði — Skagi
— Vatnsnes.
5. 'ferð: 7.—9. júlí. Vatnajökull
á snjóbíl (og/eða skíðum).
6. ferð: 15.—23. júlí. Sumar-
leyfisferð um Suðurhálendið.
Ekið verður um Sprengisand í
Veiðivötn. Þaðan farið í Land-
mannalaugar, Eldgjá, að Laka-
gígjum og í Þórsmörk, þar sem
dvalizt verður 1—2 daga. Síðast
verður stanzað í Kerlingafjöll-
um og ekinn Kjölur til Akur-
eyrar.
7. ferð: 30. júlí. Eilífsvötn —
Hrafntinnuhryggur — Krafla.
8. ferð: 4.—7. ágúst. Hvanna-
lindir — Kverkfjöll.
9. ferð: 13. ágúst. Laxárdalur
í Þingeyjarsýslu.
10. ferð: 20. ágúst. Gönguferð
úr Svarfaðardal um Dranga til
Ólafsfjarðar eða um Hvarfdals-
skarð vestur í Stíflu í Fljótum.
11. ferð: 26.-27. ágúst. Þor-
geirsfjörður — Hvalvatnsfjörður
— Svínárnes. Gönguferð fyrir
þá, sem þess óska, um Kefla-
víkurdal og Uxaskarð að Látr-
um og síðan suður í Svínárnes.
Hinir eyða fyrri hluta sunnu-
dagsins í Fjörðunum og fara síð-
an með bílnum í Svínárnes.
12. ferð: 2.—3. sept. Ólafsfjörð-
ur — Héðinsfjörður — Siglu-
fjörður (gönguferð).
Ferðanefnd áskilur sér rétt til
breytinga á áætlun, ef þörf
krefur.
Skrifstofa félagsins að Skipa-
götu 12 verður í sumar opin á
mánudögum og fimmtudögum
kl. 6—7 e. h., sími 1-27-20. Fólk
er minnt á að tryggja sér far
með góðum fyrirvara og taka
miðana í síðasta lagi á fimmtu-
dagskvöld fyrir ferð. Einkum
má búast við, að pantað verði
upp fyrirfram í sumarleyfisferð
og um verzlunarmannahelgina.
í lengri ferðum verður heitur
matur svo og mjólk og kaffi
innifalið í fargjaldi, eins og ver-
ið hefur. Viðleguútbúnað þurfa
farþegar sjálfir að leggja sér til.
Ferðanefnd skipa eftirtaldir:
Svandís Hannesdóttir formaður,
Magnús Kristinsson, Sigurpáll
Vilhjálmsson, Sigríður Karls-
dóttir, Hanna Lísbet Jónmunds-
dóttir, Hallmundur Kristinsson,
Hólmfríður Svala Jóhannsdótt-
ir og Jóhann Sigvaldason vara-
maður.
Auk þessara ferða sér skála-
nefndum vinnuferðir í skála
félagsins vor og haust. Leita má
upplýsinga um þessar ferðir á
skrifstofunni eða hjá formanni
skálanefndar, Aðalgeiri Páls-
syni. □
Fjögur af þessum blöðum eru
búin að koma sér upp sameigin-
legri prentsmiðju og hafi ríkis-
sjóður ábyrgzt lán til hennar.
En væri þá ekki hægt að sam-
eina þessi dagblöð með einhverj
um hætti? Spyr sá, sem ekki
veit. Vera má, að hin nýja Fram
kvæmdastofnun ríkisins komi
svona hagræðingu til leiðar.
Vel á minnst. í fjárlögum rík-
isins fyrir yfirstandandi ár,
þeirri merkisbók, sem ég komst
yfir í vetur, og les stundum und
ir svefninn, stendur, að úr. ríkis-
sjóði skuli greiða á þessu ári 13
eða 14 milljónir til þessara
blaða. Ekki hef ég um það frétt,
að neitt hafi dropið af þessu fé
í tóma peningakassa blaða
hinna dreifðu byggða.
Sú saga er mér sögð, að Morg
unblaðið í Reykjavík, sem er
gróðafyrirtæki, hefði, a. m. k.
um skeið látið sinn hluta af
ríkisaðstoðinni ganga til flokks-
blaðs síns norður á Akureyri til
að forða því frá dauða. En lík-
lega hefur eitthvað komið uppá
með þá aðstoð, því að hún
hrökk ekki til og blaðið dó. En
það er þeirra mál og ekki meira
um það að sinni.
Svo minnist ég þess að lok-
um, að á þessu ári verður dr.
Kristján Eldjárn búinn að vera
húsbóndi á Bessastöðum í fjög-
ur ár og kjósa þarf forseta.
Flestir munu telja, að forseti
okkar verði sjálfkjörinn, enda
mun hann njóta almennrar
hylli, ekki aðeins hér norðan-
lands, heldur um land allt. En
völd hans mættu, að minni
hyggju, vera mun meiri en þau
eru, samkvæmt stjórnarskránni,
og má vera að ég minnist á
þessa síðar, ef ég læt oftar til
mín heyra.
Og þá dettur mér það enn í
hug, að tveir þingmenn eru bún
ir að leggja fyrir Alþingi tillög-
ur um endurskoðun stjórnar-
skrárinnar. Ef þær verða enn
svæfðar á Alþingi, sting ég upp
á því, að Fjórðungssambandið á
Norðurlandi taki sig til og kjósi
sjálft nefnd til að semja nýja
lýðveldisstjórnarskrá. Sjáum
svo til hvort þeir geta ekki sam-
þykkt hana í hinum fjórðung-
unum, eins og þeir samþykktu
tillögu Einars Þveræings forð-
um, en hann var, sem kunnugt
er, Norðlendingur.
Apríl 1972.
Lýður Lýðsson.
Þcssa mynd tók Páll ljósmyndari í gærmorgun inni í nýja húðunarverkstæðinu.
SANDBLÁSTUR og málmhúð-,
un s.f., Hjarteyrargötu, Akur-
eyri, var stofnað árið 1960, af
bræðrunum Jóhanni og Aðal-
geiri Guðmundssonum. Aðal
starfræksla fyrirtækisins hefur
verið sandblástur og málmhúð-,
un, þ. e. kaldhúðun, ásamt ýmis-
konar stálsmíði, svo sem ljósa-
stau raf ramleiðslu.
í gær, 19. maí, opnaði fyrir-
tækið heithúðunarverkstæði, þ.
e. galvaníseringu á sama stað,
sem gerir því fært að húða jafnt
innri sem ytri fleti framleiðslu
sinnar.
Þétta heithúðunarverkstæði
er fyrsta sinnar tegundar hér á
landi, og af þeirri stærð og bún-
aði, að geta hafið samkeppni við
erlerida aðila á þessu sviði.
Tæki og búnaðurer frá Þýzka
landi og þýzkur sérfræðingur
hefur annazt niðursetningu
i landsins
þeirra og prófun. Útbúnaðurinn
samanstendur af fjórum körum,
sem í eru mismunandi hreinsi-
vökvar og fimmta karinu, sem
notað er undir 73 tonn af 450
stiga heitu zinki, húðunarefni,
og er hitað upp með rafmagni.
Unnt er að húða allt að 14 metra
löng stykki.
Um þessar mundir starfa 10
menn hjá fyrirtækinu. □
Smjörne
7,7 kg á mann
Á SL. ÁRI jókst smjörneyzla
hérlendis mjög verulega, og var
til jafnaðar 7.7 kg. á mann, og
er það svipað og á hinum Norð-
urlöndunum. Neyzla smjörs og
smjörlíkis nam á sl. ári samtals
20 kg. á mann til jafnaðar.
Þessar upplýsingar komu fram
í skýrslu Óskars Gunnarssonar
forstjóra Osta og smjörsölunnar,
á fundi Ota og smjörsölunnar og
Framleiðsluráðs landbúnaðar-
ins, með mjólkursamlagsstjórum
á föstudaginn. Alls sátu fund
þennan 30—40 manns, og var til-
gangur hans að ræða markaðs-
og framleiðslumál mjólkuriðn-
aðarins.

Flugfélag á Aiisturlani
Útsöluverð á smjöri kvað Ósk
ar yera mjög svipað hér og í
Noregi og Danmörku, eða alls
staðar milíi kr. 160 og kr. 170
pr. kg.
Ostásalan jókst nokkuð á sl.
ári og varð um 5 kg. á mann. Er
þetta svipuð neyzla og t. d. í
Bretlandi, en 3—4 kg. -minna en
á hinum Norðurlöndunum.
Þróun mjólkurframleiðslunn-
ar í landinu á undanförnum ár-
um hefur verið með þeim hætti,
að ostaframleiðslan hlýtur í
auknum mæli að flytjast til
mjólkurbúanna á Norðurlandi.
Enn eru sum mjólkurbúin var-
búin þess að taka að sér aukna
ostaframleiðslu, en í undirbún-
ingi er nú nýbygging Mjólkur-
samlags á Akureyri og bygging
nýrrar ostagerðar á Húsavík. Er
þess því að vænta, að innan
fárra ára verði betur fyrir að-
stöðu til ostaframleiðslu séð en
nú er og þar með möguleikum
til aukinnar fjölbreytni í osta-
gerð.
Ostur var á sl. ári fluttur aðal
lega til Bandaríkjanna, Svíþjóð-
ar og Bretlands lítillega. í vetur
hefur verið fluttur út ostur í til-
raunaskyni til Tékkóslóvakíu og
Japan.
í erindi Péturs Sigurðssonar,
cand. lac., fulltrúa hjá Fram-
leiðsluráði, kom m. a. fram, að
á 4 sumarmánuðum koma til
sölumeðferðar um 45% af heild-
armagni mjólkur. Horfur eru á
5—6% aukningu mjólkurfram-
leiðslu á næstu mánuðum miðað
við sl. ár. Birgðir osta og smjörs
eru nú mjög litlar. Aðalfram-
leiðsluvörur næstu mánaða
verða því ostur, smjör og undan
rennuduft. Ekki er gert ráð fyr-
ir smjörútflutningi það sem eftir
er ársins, en ostaútflutningur
ætti að verða svipaður og sl. ár.
Auk þeirra fyrirlesara, sem
þegar hafa verið nefndir, eru
Sævar Magnússon, cand. lac.,
Sveinn Tryggvason, fram-
kvæmdastjóri, Guðbrandur Hlíð
ar, dýralknir og Ásgeir Einars-
son, dýralæknir. □
Álfa bæklinpr, sexlán uppskriftir
Sauðburður stendur yfir og gengur víðast vel.
(Ljósm.: E. D.)
AKRA-smjörlíki, sem framleitt
er af Smjörlíkisgerð Akureyrar,
hefur nú tryggt sér sess meðal
stóru nafnanna á smjörlíkis-
markaðnum.
Vinsældir AKRA-smjörlíkis
hafa farið sívaxandi, sem bezt
má sjá af því, að á síðastliðnum
3 árum hefur sala þess þrefald-
ast, enda stenzt það allar þær
kröfur, sem gerðar eru til fyrsta
flokks smjörlíkis.
Smjörlíkisgerð Akureyrar tek
ur nú upp nýja þjónustu við
neytendur og sendir á markað-
inn 8 bæklinga með 16 köku-
uppskriftum. Ráðgert er að einn
bæklingur komi út um hver
mánaðarmót út þetta -ár og er
sá fyrsti þegar kominn.
Bæklingarnir munu liggja
frammi í þeim verzlunum er
selja AKRA-smjörlíki og fást
þeir endurgjaldslaust. Einnig er
hægt að gerast áskrifandi og fá
þannig bæklingana senda í pósti
jafnóðum og þeir koma út.
Þær uppskriftir sem hér um
ræðir hefur Sesselja Kristins-
dóttir valið og búið til fyrir
Smjörlíkisgerð Akureyrar sér-
staklega.
Bæklingarnir eru gefnir út í
10.000 eintökum.
12. maí 1972.
Smjörlíkisgerð Akureyrar,
Strandgötu 31, Akureyri.
(Fréttatilkynning)
HugleiSingar um garSyrkjuskóla á Ak.
HÉR á landi hefir garðyrkja
jafnan verið nokkrum erfiðleik-
um bundin og sem fyrst og
fremst má rekja til hins stutta
sumars með lágu og sveiflóttu
hitastigi. Þeir sem stunda garð-
yrkju hér á okkar landi geta
ekki vænst viðunandi árangurs
í þessu tiltölulega erfiða starfi
nema að þeir beiti þekkingu og
nákvæmni við garðyrkjustörfin,
en á það hefir, því miður, oft
viljað skorta hjá okkur, svo sem
mörgum er kunnugt.
Ræktun og neyzla ýmiskonar
matjurta er mikil hjá öllum
menningarþjóðum heimsins og
fer sízt minnkandi. Þetta er
mikilvægt atriði bæði með tilliti
til fæðuöflunar, án þess að
þurfa að nota búpening fyrir
millilið, en einnig með tilliti til
þess, að jurtafæðan er, af sér-
fræðingum í heilbrigðismálum,
talin vera mjög nauðsynleg og
holl næring fyrir alla.
Þótt garðyrkjan hér á landi sé
ekki jafn auðveld og í. sumum
öðrum löndum, þá höfum við
íslendingar átt, bæði fyrr og
síðar, marga áhugamenn, sem
hvatt hafa til aukinnar garð-
yrkju og hafa sýnt það í verki
með góðum árangri, að slík mat-
jurtarækt er ekki einungis fram
kvæmanleg hér á landi heldur
og hagkvæm, ef þekking og ná-
kvæmni er viðhöfð.
í þessu sambandi skal hér
látið nægja að benda á, að
áhugamenn um búnaðarmál og
aukna þróun í þeim efnum hér
á Norðurlandi stofnuðu Rækt-
unarfélag Norðurlands árið
1903. Forgöngumenn þessa fé-
lagsskapar voru þeir Páll Briem
amtmaður og Sigurður Sigurðs-
son skólastjóri. í lögum og
stefnuskrá Ræktunarfélagsins
var þegar í upphafi lögð áherzla
á, að vinna bæri að stóraukinni
grasrækt, matjurtarækt margs-
konar ásamt gróðursetningu á
runnum og trjám o. fl., og í því
sambandi var þá þegar fengið
landsvæði hjá Akureyrarbæ þar
sem Gróðrarstöð Ræktunarfé-
lags Norðurlands var komið fyr-
ir og þar sem hún var starfrækt
á vegum félagsins í nærfellt
hálfa öld.
Þó að Ræktunarfélag Norður-
lands væri fyrstu áratugina til-
tölulega fjárvana ef miðað er
við hin margþættu viðfangsefni,
sem vinna þurfti að, þá gat það
með leiðbeiningastarfi, tilraun-
um og ýmiskonar hvatningu
þokað stefnumálum sínum veru
lega áleiðis. Til hvatningar og
leiðbeiningar í garðyrkju var á
árunum 1915 og fram yfir 1940
haldin garðyrkjunámskeið í
Gróðrarstöð félagsins á Akur-
eyri. f fyrstu stóðu þessi nám-
skeið yfir í 6 vikur að vorinu og
var tala nemenda, er sóttu nám-
skeiðin oft um 20, aðallega stúlk
ur, bæði úr þéttbýli og úr strjál-
býli víðsvegar að af landinu. En
árið 1917 var fyrir áskorun frá
Sambandi norðlenzkra kvenna
þessi námskeiðstími lengdur í
um 20 vikur, eða frá 14. maí til
30. sept. eða lengur á sumar-
námskeiðununi gátu þó að jafn-
aði ekki verið nema fáir nem-
endur. Til að kenna á þessum
námskeiðum var ráðin vel lærð
garðyrkjukona auk fram-
kvæmdastjóra félagsins. Þessi
námskeið voru bæði verkleg og
bókleg, og þeir sem nutu kennsl
unnar voru yfirleitt mjög ánægð
ir með þessa skóladvöl, þó að
námstíminn væri ekki langur.
Reynslan af þessum námskeið-
urnir ekki nema fáir þegar mið-
að er við það stóra landsvæði,
sem leiðbeiningar þessa náms-
fólks náði til, en eigi að síður
virtist áhrif frá námskeiðunum
gæta allvíða og ekki sízt að því
er varðaði ræktun berjarunna,
blóma og trjáa til prýðis við hús
og heimili bæði í bæjum og
sveitum á félagssvæði Ræktun-
arfélagsins og víðar. Hér var
einnig komið á mikilvægri
kynningu um ræktun matjurta
svo sem kartafla, gulrófa, gul-
róta og káltegunda og annars
grænmetis, en ræktun græn-
metis var, og er enn, mikil nauð
syn á að kenna með það að
markmiði, að geta aukið til
mikilla muna neyzlu almenn-
ings á ýmiskonar jarðargróða.
Aukin garðrækt var frá upp-
hafi einlægt stefnumál Ræktun-
arfélags Norðurlands.
Á seinni árum hef ir, sem
kunnugt er, tekið hér gildi ný
löggjöf og stefna varðandi fyrir-
komulag ræktunartilrauna.
Þessi þróun varð þess valdandi,
að árið 1963 seldi Ræktunar-
félag Norðurlands og afsalaði til
ríkisins eignum sínum í Gróðrar
stöðinni á Akureyri, en þessar
eignir voru, auk nokkurra húsa,
um 25 ha. land, sem ýmist var
eign eða erfðafesta, en til við-
bótar var allmikið lausafé, er
fylgdi með í kaupunum. Til-
raunaráð ríkisins í jarðrækt tók
þegar við þessum eignum svo og
framkvæmd tilraunanna, sem
áður höfðu verið framkvæmdar
á vegum Ræktunarfélags Norð-
urlands. Sá hluti eignarinnar,
sem nefnist Galtalækur ásamt
erfðafestulandinu, hefir að und-
anförnu aðallega verið notaður
í þágu ýmsra tilrauna, en hinn
hluti eignarinnar, sem nefnd
hefir verið Gróðrarstöðin, virð-
ist lítið hafa verið nýttur á und-
anförnum árum, og möguleikar
ættu því að vera fyrir því, að
nota þennan hluta eignarinnar
til nýrra og þarflegra viðfangs-
efna, svo sem til reksturs garð-
yrkjuskóla.
UNGMENNASAMBAND Aust-
ur-Húnvetninga hefur árlega
gefið út vandað rit, Húnavöku,
og hefur blaðinu nýlega borizt
12. árgangur, en út mun rit
þetta hafa komið um það leyti
sem Húnavakan svonefnda var
haldin á Blönduósi í vor. Rit-
stjórn annaðist Stefán Á. Jóns-
son, Kagaðarhóli, en fréttir og
útbreiðslu Jóhann Guðmunds-
son, Holti. Rit þetta er yfir 200
blaðsíður, auk auglýsinga, og
kennir þar margra grasa, ræður,
ritgerðir, ljóð, fréttir og gaman-
mál.
Af efni má nefna ræðu sr.
Guðmundar Þorsteinssonar í
Húsafellsskógi 1969, ljóð Hall-
dórs Jónssonar, Leysingjastöð-
um, ort í tilefni vígslu Húna-
vallaskóla 1971. Viðtal er við
ALÞINGI
AD LJÚKA
ALÞINGI á að ljúka störfum í
dag, laugardag. Mikið annríki
hefur verið í þingsölum að und-
anförnu, samkvæmt venju fyrir
þiglok, mörg mál afgreidd, sem
hér er ekki rúm að rekja eða
dóm á að leggja að sinni. En
þingskjöl eru talin nærri því að
fylla þúsundið, þótt það segi
raunar lítið um störf og stefnu-
löggjafarþingsins. □
Margir menn, bæði karlar og
konur, sem búsettir eru hér á
Norðurlandi, hafa áhuga og full
an skilning á nauðsyn fyrir auk.
inni garðyi'kju og telja, að nauð ■
synlegt sé að komið verði upp
garðyrkjuskóla hér norðanlands
og sem rekinn yrði á vegum
ríkisins með líkum hætti og
Garðyrkjuskólinn í Hveragerði,
þó að ekki verði hér um að
ræða aðstöðu til ylræktar. Skóli
þessi gæti verið mjög nytsöm
stofnun, þó ekki væri nema um
einsársskóla að ræða og þó hann
tæki ekki nema 10—15 nemend-
ur árlega. Þeir nemendur, sem
þar lykju námi gætu t. d. haft á
hendi verkstjórn á ungmenna-
hópum í þéttbýlinu, sem vætu
látnir vinna að garðyrkju ýfir
sumartímann, en í dreifbýlinu
mundi ekki síður þörf fyrir gart
yrkjumenn til að leiðbeina. og
starfa á sveitabýlunum.
Þegar velja ætti stað fyrir
slíkan garðyrkjuskóla, sem hér
hefir verið rætt um, þá virðisí
gamla Gróðrarstöðin með til-
heyrandi eignarlandi vera hag-
kvæmur og á ýmsan hátt til-
valinn staður fyrir slíka start'
Til þess að vinna að fram-
kvæmd þessa máls væri mjög;
æskilegt að Samband norð-
lenzkra kvenna vildi taka að sér
forustuna um að afla málinu ai-
menns fylgis, en fá síðan bún-
aðarsamböndin í Norðlendinga -
fjórðungi svo og Búnaðarfélag
íslands til að veita máli þessu
nauðsynlegan stuðning.
Nú þegar þarf að hefjasi;
handa um að vinna að fram-
gangi þessa skólamáls. Telja má
alveg víst, að þeir alþingismenn,
sem falið hefir verið4 að fara
með umboð almennings í þess-
um landshluta, muni vera mjög
fúsir til að styðja mál þetta svo
framarlega að áhugi sé hjá fólk ■
inu sjálfu hér að lútandi.
hjónin á Hveravöllum, þau
Hauk Ágústsson og Hildi Torfa-
dóttur, en Hveravellir er af ■
skekktasta byggt ból í Húna-
vatnssýslu. Björn L. Jónsson
ritar um sönglíf á Ásum á fyrsta
tugum aldarinnar og Magnúu
Ólafsson kennari við Reykja-
skóla, segir í viðtali frá sérstæðu
bókasafni sínu, en það eru
biblíur og gizkað á, að hvergi sé
að finna annað eins safn þeirra
í eigu einstaks manns. Er þaö
viðtal einkar skemmtilegt. Guð ■
mundur Einarsson ritar sjofert •
ina Suðvestanátt og Eyfirðingu:
inn, Sigrún Hjálmarsdóttir, bú-
sett í Vatnsdalnum á þarna
kvæði, ennfremur Sigurðu:.1
Björnsson á Örlygsstöðum. Jón-
björn Gíslason, sem andaðisj
1969 og hafði þá lengi átt heima
á Akureyri, á þarna þáttinn
Fyrsta staupið, sem aldrei vai'
drukkið, og Bjarni Jónasson,
Eyjólfsstöðum, ritar greinina
Villa á Grímstunguheiði. Hoi •
landspistil ritar Jóhannes Torfa
son og Hólmfríður Daníelsdóttiv
segir sögur frá Nýja íslar.di, ea
Halldór Guðmundsson skrifa p
ferðasöguþátt frá Tyról og tvö
kvæði á Bjarni Kristinsson frá
Hofi, ennfremur Sigríður Sigfúri
dóttir, Forsæludal og Birna
Helgadóttir á stökur í ritinu.
Þannig mætti lengur telja og e
ritið Húnavaka hið fróðlegasta
aflestrar og fjölbreytni þet:]
mikil.
Húnavaka 1972 fæst hjá Jónl
A. Jónssyni húsverði í Utvegs->'
bankanum á Akureyri. Q
Garðyrkjuunnanch
HÚNAVAKA1972