Dagur - 25.05.1972, Blaðsíða 5

4
3
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-11-60 og 1-11-67
Ritstjóri og ábyrgðarmaSur:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓHANN K. SIGURÐSSON
Prentverk Odds Björnssonar h.f.
STJÓRNARSKRÁIN
TVEIM dögum áður en Alþingi var
slitið, samþykkti það með samhljóða
atkvæðum tillögu til þingsályktunar
um endurskoðun stjórnarskrárinnar,
svohljóðandi:
„Alþingi ályktar að skipa skuli sjö
manna nefnd til að endurskoða
stjórnarskrána. Nefnadrmenn skulu
kosnir af Alþingi. Forsætisráðherra
kveður nefndina saman til fyrsta
fundar, en hún skiptir sjálf með sér
verkum. Nefndinni ber að leita álits
sýslunefnda og bæjastjórna, lands-
hlutasambanda svetarfélaga og lands
sambanda stéttarfélaga. Hún skal
leita álits lagadeildar Háskóla ís-
lands og Hæstaréttar um lögfræðileg
efni. Með opinberri tilkynningu skal
þeim, sem þess kynnu að óska,-gef-
inn kostur á að koma á framfæri við
nefndina, skriflegum, rökstuddum
breytingartillögum við núgildandi
stjórnarskrá fyrir þann tíma, sem
nefndin tiltekur.“
í nefndina, sem á að endurskoða
stjórnarskrána, og gera frumvarp að
nýrri lýðveldisstjórnarskrá, voru svo
þessir menn kjörnir: Jóhannes Elías-
son, bankastjóri, Sigurður Gizurar-
son, lögfræðingur, Hannibal Valdi-
marsson, ráðherra, Ragnar Arnalds,
alþingismaður, Emil Jónsson, fyrrv.
alþingismaður, Gunnar Thoroddsen,
alþingismaður og Ingólfur Jónsson,
alþingismaður.
Sú ákvörðun Alþingis, að hefja
endurskoðun stjórnarskrárinnar og
að kjósa til þess milliþinganefnd, er
búin að hafa langan aðdraganda.
Endurskoðunarnefnd 20 manna var
skipuð 1945 og önnur 7 manna árið
1947, en hvorug skilaði áliti. Liðu
svo fram tímar, en á Alþingi 1966
flutti Karl Kristjánsson, þáverandi
alþingismaður, tillögu um að endur-
skoðun yrði hafin. Þar var gert ráð
fyrir, að meirihluti endurskoðunar-
nefndar yrðu fræðimenn, utanþings,
en minnihlutinn frá þingflokkum,
og mælt fyrir um hið helzta, er skoða
skyldi. Gísli Guðmundsson alþingis-
maður flutti síðan endurskoðunartil-
lögu með svipuðu sniði á fjórum
þingum og síðast nú á síðasta þingi.
Þá flutti Gunnar Thoroddsen einnig
tillögu um endurskoðun. Var tillög-
um þeirra Gísla og Gunnars vísað til
allsherjarnefndar í sameinuðu þingi,
en G. G. er forinaður í þeirri nefnd.
Tókst þar samkomulag allra nefndar-
manna um að mæla með endurskoð-
un. Komst þá skriður á málið á
þingi, sem vænta mátti, en niður-
staðan varð sú, að Alþingi valdi alla
nefndarmennina og má segja að all-
vel liafi verið til þess vandað. Mun
þjóðin vilja fylgjast vel með fram-
vindu þessa stórmáls. □
m.
■ -í,w- *■-> ©-7- ©-> -*-> ©
é
I
$
1
4
SEXTUGUR
^ ® ^ ® 'z-- ® 0 £

SigurSur G. Jóhannesson kennari
FRÆÐARARNIR hafa ekki val-
ið sér auðveldustu lífsbrautina
og sjá aldrei alla uppskeru
starfa sinna. Þeir eru máttar-
stoðir, sem á miklu veltur að
riði ekki til falls, þótt á reyni.
Sigurður G. Jóhannesson kenn-
ari, er einn þeirra manna, sem í
áratugi hafa miðlað þekkingu og
stjórnað af festu. Hann fæddist
að Stóra-Dunhaga í Hörgárdal
22. maí 1912, sonur Jóhannesar
Bjarnasonar bónda á Glerá í
Glæsibæjarhreppi og konu hans
Bergrósar Jóhannesdóttur
Benjamínssonar frá Stóradal í
Saurbæjarhreppi.
Tæplega tvítugur að aldri fór
Sigurður í Gagnfræðaskóla Ak-
ureyrar, síðan í Kennaraskóla ís
lands og lauk þaðan kennara-
prófi 1936. Við kennslustörf hef-
ur hann síðan starfað í Skaga-
firði og sveitum Eyjafjarðar, en
þó lengst af á Akureyri, fyrst
við Glerárskóla og Barnaskóla
Akureyrar, en síðan samfellt
við nýja Oddeyrarskólann frá
því að hann tók til starfa haust-
ið 1957.
Mér hefur ætið virst Sigurður
fremur hlédrægur og skarta
færru í viðræðum en efni
standa til, því að hann er óvenju
lega fróður um menn og mál-
efni. Saga héraðsins að fornu og
nýju á sterk tök í huga hans og
ættfræðin snar þáttur í tóm-
stundastörfunum, enda á hann
Sigurður G. Jóhannesson.
orðið viðamikla ættfræðiskrá, er
síðari tímar munu efalaust
sækja ómetanlegan fróðleik til.
í skólanum miðlar hann úr þekk
ingarbrunnum af iðni og natni.
Hann gerir sig ekki ánægðan
með hálfvelgju í vinnubrögðum,
því að trúmennska hefur verið
undirstaða í öllu hans kennara-
Áðalfundur Ferðafélags Ak.
Bjöni Þórðarson heiðraður fyrir félagsstörf
AÐALFUNDUR Ferðafélags
Akureyrar var haldinn að Hótel
Varðborg 26. apríl síðastliðinn.
Formaður félagsins flutti
skýrslu stjórnarinnar.
Á árinu kom út 30. árg.
„Ferða“, rits félagsins. Aðalefni
þess voru greinar um Þorvalds-
dal ritaðar af Jóhannesi Óla Sæ-
mundssyni, Ólafi Jónssyni og
Helga Hallgrímssyni.
maður Björn Þórðarson og til-
kynnti þá ákvörðun stjórnarinn-
ar, að velja hann kjörfélaga fé-
lagsins og afhenti honum skraut
ritað heiðursskjal af því tilefni.
Björn Þórðarson er einn af stofn
endum Ferðafélags Akureyrar
og hefir átt sæti í stjórn og vara-
stjórn félagsins í 25 ár alls og
verið aðalritstjóri „Ferða“ um
árabil, auk margra annarra
starfa fyrir félagið.
Við Þorsteinsskála í Herðubreiðarlinduni.
Efnt var til 8 skemmtiferða á
árinu og voru þátttakendur í
þeim samtals 265. Auk þess voru
farnar vinnu- og eftirlitsferðir í
sæluhús félagsins, en félagið á
nú þrjú sæluhús, Laugafell, Þor
steinsskála og Drega. Félagið lét
á árinu merkja leið um Dyngju-
háls og Urðaháls norðan Vatna-
jökuls (Gæsavatnaleið) fyrir
Vegagerð ríkisins.
Ein kvöldvaka var haldin með
myndasýningum úr ferðum lið-
ins sumars og fleiri skemmti-
atriðum.
Efnahagur félagsins er góður.
Hrein eign samkvæmt efnahags-
reikningi er 558.082.00.
Félagmenn eru um 500 tals-
ins.
í lok aðalfundar ávarpaði for-
1
f
starfi. Þeirrar sömu trúmennsku
ætlast hann til af öðrum og finni
hann þar nokkra meinbugi á,
má búast við, að hann lýsi skoð-
un sinni óhikað. Hið sama má
segja, ef mislíki honum við aðra
en nemendur sína, því að Sigurð
ur fer ekki í manngreinarálit og
stöður í þjóðfélaginu eru honum
aðeins skilgreining starfa.
Skólunum og raunar öllu þjóð
félaginu er traust fólk þess
meira virði sem á öldina líður,
því að hálfvelgja í uppeldi og
námi virðist fara í vöxt. Kennar-
ar eins og Sigurður G. Jóhannes
son munu aldrei skorast úr leik,
heldur með föðurlegri fyrir-
hyggju og nákvæmni leiða vax-
andi æsku til þroska, tengja
hana uppruna og sögu lands og
þjóðar, og kenna henni að
staldra við, beita kröftum til
vaxtar andlegra verðmæta, næm
ari skilnings og sjálfsögunar.
í kennarahópnum er Sigurður
gamansamur, heldur á lofti forn
um og nýjum fróðleik og til
hans er gott að leita, ef á reynir
með sjálfboðastörf. Hann er fé-
lagshyggjumaður og næmur fyr-
ir yfirtroðslu þeirra, er ætla
fjöldanum lítt sæmandi kjör og
nota hann sem stiklur til valda
og áhrifa, þá rís Sigurður til
varnar af fullri einurð.
Með auknum kynnum okkar í
milli hef ég betur og betur fund-
ið hjá honum þessa jafnræðis-
hugsjón, sem ég orða svo, og tel
að hafi verið honum sú kjöl-
festa, að aldrei muni hann öðru
tjalda en því trausta og tiltæka.
Sigurður er kvæntur Maríu
Ágústsdóttur frá Geiteyjar-
strönd við Mývatn, og eiga þau
þrjú börn, sem nú eru upp
Ég sendi Sigurði og fjölskyldu
hans beztu kveðjur og heilla-
óskir okkar samstarfsmanna
hans við Oddeyrarskólann um
leið og ég þakka gott og ánægju-
legt samstarf á liðnum árum.
Indriði Úlfsson.
LITIÐ YFIR LÝÐRÆÐISÁR
Hin nýja Skóbúð KEA er að miklu leyti í nýbygg ingunni, falleg og vel búin.
(Ljósm.: G. P. K.)
Ný skóverzlun K.E.A. í Hafnarstræti
ÞRIÐJUDAGINN 23. maí sl.
opnaði Skóbúð KEA í nýjum
húsakynnum, sem er að megin
hluta í nýbyggingu Kaupfélags
Nemendatónleikar
NÆSTKOMANDI laugardag og
sunnudag verða nemendatón-
leikar hljóðfæranemenda Tón-
listarskóla Akureyrar í skóla-
salnum, Hafnarstræti 81.
Á laugardaginn koma fram
yngri nemendur skólans og
leika á píanó, fiðlur og orgel.
Á sunnudaginn koma fram
eldri nemendur, þar á meðal
einn burtfararprófsnemandi.
Tónleikarnir á laugardaginn
hefjast kl. 5 síðdegis, en tón-
leikarnir á sunnudaginn verða
kl. 9 um kvöldið.
Aðgangur er ókeypis og allir
velkomnir meðan húsrúm leyfir.
Frá Tónlistarskólanum.
Eyfirðinga við Hafnarstræti 95.
Stærð verzlunarinnar er tæp-
lega 100 fermetrar, gólf eru
teppalögð og innrétting öll og
lýsing með nýju sniði, sem ekki
héfir áður sézt hér í bæ. Þá
kemst viðskiptavinurinn ekki
hjá þ.ví, að taka eftir hinni
skemmtilegu litasamsetningu,
sem verzlunina prýða.
Inngangur í hina nýju Skóbúð
KEA er úr Herradeildinni, en
öll norðurhlið henna rhefir ver-
ið opnuð, og er því mjög greiður
samgangur milli þessara tveggja
verzlanadeilda.
Smíði loftgrindar og uppsetn-
ingu innréttinga önnuðust Aðal-
geir og Viðar h.f., málningu Jón
A. Jónsson málarameistari og
raflögn Ljósgjafinn h.f.
Deildarstjóri Skóbúðar KEA
er Björn Baldursson. Starfs-
menn deildarinnar eru fjórir og
sér Rafn Sveinsson um daglegan
rekstur.
(Fréttatilkynning)
HVARVETNA gætir pólitískra
sárinda hjá hinum óbreyttu
Sjálfstæðismönnum, sem rætt
er við um stjórnmál. Þeir áttu
örðugt með að átta sig á því, að
þeirra stjórn, sem setið hafði
við völd með Alþýðuflokknum á
annan áratug, skyldi verða fyrir
áfalli af nýjum straumum í ís-
lenzku þjóðlífi og falla í síðustu
kosningum. Hin gömlu slagorð
flokksins um frelsið og einstakl-
ingsframtakið, mátt samkeppn-
innar, rétt fjármagnsins o. s. frv.
eru farin að steinrenna og tapa
hljómi í eyrum kjósendanna, og
hin einstöku stórmál, sem alla
landsmenn varðar og vanrækt
voru í tíð fyrrverandi stjórnar,
var ekki unnt að fela fyrir al-
menningi um kosningarnar.
Jafnvel þeir, sem auk skoðana
áttu einnig trúna á forystuhæfi-
leikum íhaldsins, höfðu það fyr-
ir augunum í þrettán ár, að ekk-
ert gerðist annað markvert í
landhelgismálinu en að gerður
var hinn illræmdi nauðungar-
samningur við Breta og V.-Þjóð
verja, sem er nú haldreipi þeirra
þjóða í baráttu þeirra gegn okk-
ur og útfærslu landhelginnar.
Landsmenn höfðu það líka fyrir
augunum á valdatímum við-
reisnar, og fengu á því að kenna,
hvernig launþegar voru hlunn-
farnir og þrengdir kostir almenn
ings. Stöðnun, síðan samdráttur
á flestum sviðum atvinnulífs og
framfara og síðast það neyðar-
ástand, að á sjötta þúsund
manns fluðu land, eru enn tal-
andi tákn um lélega stjórn og
er harður dómur, sem engin slag
orð geta breytt yfir. í sjávarút-
Sngvar Gíslason varaforseli Ráðgjafarþingsins
RÁÐGJAFARÞING Evrópuráðs
hélt áríega vorfundi sína í
Strassborg í síðustu viku. Ráð-
stefnuna sóttu tveir íslenzkir
fulltrúar, Jóhann Hafstein fyrr-
verandi forsætisráðherra og
Ingvar Gíslason alþingismaður,
sem er formaður sendinefndar-
innar.
Á setningarfundinum var kos-
inn aðalforseti þingsins og átta
varaforsetar, þ. á. m. Ingvar
Ferðaáætlun sumarsins hefir
nú verið samin og send blöðum
bæjarins til birtingar. Formaður
ferðanefndar er Svandís Hannes
dóttir.
í athugun er nú að reisa lítið
sæluhús í Glerárdalsbotni fyrir
göngumenn, sem þangað vildu
leggja leið sína.
f árgjaldi til félagsins er auk
„Ferða“ innifalin Ásbók Ferða-
félags íslands, sem að þessu
sinni fjallar um Eyjafjallasveit
og nágrenni.
Stjórn félagsins skipa: Val-
garður Baldvinsson, formaður,
Aðalgeir Pálsson, varaformaður,
Anna Jónsdóttir, gjaldkeri, Jón
D. Ármannsson, ritari og
Tryggvi Þorsteinsson, meðstjórn
andi. □
Dagur, Akureyri.
Út af frétt „Frá Iögreglunni“
í 23. tbl. yðar 4. maí sl., dettur
mér í hug, að skýra nokkuð frá
því ástandi, sem ríkt hefir und-
anfarin ár, og ríkir enn, hér á
Raufarhöfn, um siðferði og yfir-
gang ungmenna, sem í langflest-
um tilfellum má til glæpa telja.
En sá er munurinn, að á Akur-
eyri fer lögreglan að lögum, tek-
ur málin til rannsóknar, og upp-
lýsir þau, eftir beztu getu, og
lætur þau ganga löglegar leiðir,
til varnaðar, bæði þeim sem
segir reynast, og öðrum ung-
mennur, að feta ekki í þau spor.
Hér er annar háttur á hafður.
Hér ríkis fullkomið öryggisleysi,
um eignir manna, hús og muni.
Innbrot hafa verið framin í flest
þau hús, sem mannlaus eru, að
jafnaði, svo og verzlun kaup-
félagsins, hús gamla kaupfélags-
ins, sem ekki eru í notkun sem
stendur, bókabúð mína og
geymsluhús, auk margra fleiri
húsa, þar með gamla Prestshús-
ið, sem er opinber eign. Umturn
að er, svo sem föng eru til, í
þessum húsum, sem þessir of-
beldisseggir ganga um, og rúður
hafa verið brotnar, í stórum stíl,
jafnvel þótt fyrir gluggana hafi
verið neglt, og svo getur hver
sem vill, tekið það sem hann
vill hafa af því sem þessi hús
svo er það raunar á fleiri svið-
hafa að geyma. Ég hef oft kært
þessar yfirtroðslur, fyrir lög-
regluþjóni þorpsins, hreppstjóra
og lögreglustjóra, sýslumannin-
um á Húsavík, og óskað rann-
sóknar, en án árangurs. Allt hef-
ir verið látið koðna niður, og
timinn svæft málið. Ég hef tal-
fært þetta ástand við sýslu-
mann, á tveimur manntalsþing-
um, að hreppstjóra og lögreglu-
þjóni hreppsins áheyrandi, og
einnig skrifað embættinu bréf,
til áréttingar, í þeim málum,
sem mig hafa snert. Sýslumaður
hefir haldið því fram, í áheyrn
hreppstjóra og lögregluþjóns, að
lögreglunni kæmu ekkert við,
afbrot unglinga, innan sakhæfn-
isaldurs, það heyrði undir barna
verndarnefnd. Hann hefir vafa-
laust ekki kynnt sér, eða haft í
huga 19. gr. Barnaverndarlaga
frá 30. apríl 1966.
Lögsagnarumdæmi Þingeyjar-
sýslna, með Húsavík, er nokkuð
mannmargt og umfangsmikið,
fyrir eina sýsluskrifstofu, sem
þá heldur ekki er liðuð, sem
skyldi, og þyrfti að vera, svo
sinna mætti, til hlýtar öllu
svæði umdæmisins. Vilja þá
frekast verða útundan, um þjón-
ustu, þeir staðir, sem langt, eða
lengst liggja frá aðalstöðvunum,
um. En þegnar þjóðfélagsins
eiga að vera jafnir fyrir lögum
og rétti, án tillits til búsetu, og
eiga jafnari rétt á lögregluvernd
fyrir eignir sínar og persónu,
gegn ofbeldi og óknyttum ann-
arra, eins þótt um sé að ræða
ósakhæfa unglinga. Og ekki ber
sízt á það að líta hversu það er
þessum afbrotaunglingum sjálf-
um fyrir beztu, aðstandendum
þeirra og þjóðfélaginu í heild,
að lögregluvaldið taki í taum-
ana, og geri ráðstafanir til úr-
bóta, þegar forráðamönnum
þeirra og uppalendum virðist
vera það um megn.
Þessi unglingaflokkur, sem
hér hefur mestum spellvirkjum
valdið, og eignatjórii, virðist
haga sér, að nokkru leyti, á svip
aðari hátt, og sagt er frá, um
„Mafíuna" á ítalíu óg í Banda-
ríkjum N.-Ameríku, að ráðast
fyrst og fremst, á eignir þeirra,
sem gert hafa tílráunir til að
kæra þetta framferði, reyna að
hefna sín á þeirm ’Svo hælast
þeir um, í sinn hóp, og þeir sem
yngri eru, líta upp til þessarra
forsprakka, og finnst þeir hafa
verið dáð að drýgja. Þannig sýk-
ir þetta ástand frá sér, þegar
ekkert er að gert, af þeim, sem
(Framhald á blaðsíðu 2)
Ingvar Gíslason.
Gíslason. Forseti og varaforset-
ar mynda forsætisnefnd, sem fer
með yfirstjórn þingsins. Forseti
og varaforsetar eru kosnir til
eins árs í senn. Alls eiga 17 ríki
aðild að Evrópuráðinu, en á Ráð
gjafarþinginu eiga sæti samtals
140 fulltrúar.
Ymis mál lágu fyrir þinginu.
M. a. urðu mikla rumræður um
framtíðarstarfsemi Evrópuráðs-
Hrafnagilsskóla sliliS
HRAFNAGILSSKOLA í Eyja-
firði var slitið 19. maí sl. í vetur
voru í skólanum 64 nemendur í
tveimur bekkjardeildum, 31 í 1.
bekk og 33 í 2. bekk unglinga-
stigs. AUir nemendur voru í
heimavist.
Hæstu einkunn í 1. bekk
hlaut Baldur Friðriksson 9.38,
og í 2. bekk Kristinn Örn Krist-
insson 9.50.
Skólinn veitti verðlaun fyrir
vegsmálum bera togararnir
gleggst vitni um niðurlæging-
una og aumingjaskapinn. Tog-
araflotinn minnkaði um helming
og engir tilburðir uppi hafðir
um endurnýjun þeirra veiði-
skipa. Nú eru þegar keyptir eða
í undirbúningi kaup á þrjátíu
togurum erlendis og raðsmíði
minni togara undirbúin innan-
lands. í stjórnartíð Jóhanns Haf-
steins og Gylfa var sú kenning í
hávegum höíð, að koma upp ál-
bræðslum, helzt einum tug eða
enn fleiri, virkja fallvötn og
selja útlendingum orkuna við
vægu verði, jafnvel langt undir
kostnaðarverði. Við iðnað er-
lendra manna hér á landi áttu
svo íslendingar að fá að vinna.
Þar átti að vera vaxtarbroddur
nýrrar iðnþróunar á íslandi!
Auðvitað ætlaði íhaldið, með
hjálp krata,. að varðveita ís-
lenzku krónuria og halda verð-
bólgu niðri. Fjórar gengisfelling
ar, óðaverðbólga og ringulreið á
flestum sviðum efnahagsmála,
voru efndir þeirra loforða. Þ'að
er meira en von, að fylgismenn
íhalds og krata séu sárir, en til
þess ætti að mega ætlast af
þeim, að þeir viti,. hvert þeir
eiga að beina gremju sinni.
Hér á mið-Norðurlandi kynnt-
ust menn vinnubrögðum íhalds-
ráðherranna í viðreisnarstjórn-
inni. Sana, Valbjörk, Laxárvirkj
un eru nöfn, sem minna á fyrr
verandi stjórnaraðgerðir í fjár
málum þekktra fyrirtækja og
sýna ljót spor. Svipuð spor sjás'
um land allt, og í þeim getu
ekkert gróið. Gamla ríkisstjórn-
in var jafnvel svo langt leidd a<
níðast á gamalmennum og ör
yrkjum, ásamt því að marg-
svíkja gerða kjarasamninga við
vinnandi fólk. „Hæfilegur1 kaup
máttur og „hæfileg“ atvinna var
hagstjórnartæki íhaldsins í okk-
ar landi á dögum viðreisnar,
eins og meðal annarra þjóða,
sem lúta íhaldsstjórn og eru
þjakaðar af auðhyggju og arð-
ráni. Þjóðarmetnaður íslend-
inga var að lamast, vonleysið
hafði haldið innreið sína, en for-
ysta þjóðarinnar einblíndi á er-
lenda auðhringa, sem hina einu
og sönnu úrlausn íslenzkra efna
hags- og atvinnumála. Nú er sem
innlendir kraftar hafi verið leyst
ir úr læðingi. Um land allt er
kallað á framfarir, ekki á er
lenda stóriðju, heldur á atvinnu
tæki. Fólk vill hefja útgerð, bú ■
skap, koma upp innlendum iðm
aði, í stað þess að flýja land eðr,
að vinna hjá útlendum á inn •
lendri grund.
Ein af skemmtunum fólks un
land allt í vetur hefur verið su
að fylgjast með upphlaupun.
stjórnaradstöðunnar á Aiþing
(Framhald á bls. 6)
V!
Sigríður Guðmundsdóftir
ins í ljósi þess, að senn munu 10
Evrópuráðsríki verða aðiljar að
Efnahagsbandalagi Evrópu, en 7
munu standa utan við. Nokkrir
ræðumenn töldu, að starfsemi
Evrópuráðs hlyti að breytast við
stækkun Efnahagsbandalagsins,
en allir voru sammála um mikil-
vægi Evrópuráðsins eftir sem
áður.
Ingvar Gíslason, formaður ísl.
sendinefndarinnar, tók þátt í
umræðum um þetta efni, lýsti
m. a. afstöðu íslendinga til sam-
vinnu Evrópuþjóða og minriti á,
að íslendingar óskuðu ekki eftir
inngöngu í Efnahagsbandalagið.
Lét Ingvar í ljós þá skoðun, að
Evrópuráðið væri nauðsynlegt
nú sem jafnan áður sem sam-
starfs- og umræðuvettvangur
um sam-evrópsk málefni. Hann
lauk máli sínu með því að vara
við ákafa í áróðrinum fyrir
stækkun Efnahagsbandalagsins.
Kvað hann aðstæður svo mis-
munandi í hinum ýmsu löndum,
bæði stjórnmálalegar, menning-
arlegar og efnahagslegar, að
ekki ætti vi ðað fylgja neinni
rétttrúarstefnu í sambandi við
það mál.
Haustfundir Ráðgjafarþings-
ins verða að líkindum haldnir í
byrjun októbermánaðar. □
MINNING
„TIL góðs vinar liggja gagnveg-
ir, þótt hann sé fyrr farinn.“
Leiðin heim í Þríhyrning er
öllum kær, þeim er hana
þekkja, og þeir eru margir.
Hugur minn flýgur heim til
þeirra, er þar sitja nú með sökn
góða umgengni í heimavist og
fyrir hæstu einkunn í íslenzku
á unglingaprófi.
Við mötuneyti og ræstingu
störfuðu 4 stúlkur auk ráðs-
konu. Fjórir fastráðnir kennarar
eru við skólann og tveir stunda-
kennarar. Skólastjóri er Sigurð-
ur Aðalgeirsson.
Mikil ánægja er í héraðinu
með hinn nýja skóla.
(Fréttatilkynning)
uð í hjarta, þegar hún er horfin,
sem prýddi það heimili í rúm
sextíu ár.
Sigríður Guðmundsdóttir var
fædd 12. desember 1908 og lézt
19. apríl sl. Foreldrar hennar
voru hjónin Pálína Pálsdóttir,
bónda í Þríhyrningi og síðar í
Auðbrekku, og Guðmundur
Jónsson frá Skriðu í Hörgárdal.
Sigríður var því afkomandi hins
alþekkta merkismanns Þorláks
Hallgrímssonar í Skriðu í báðar
ættir.
Sigga, eins og hún var oftast
kölluð af vinum og ættingjum,
var hógvær, hjartahlý og glað-
lynd sem og öll hennar systkin,
en þau voru Lára húsfreyja á
Björgum, Steindór bóndi í Þrí-
hyrningi og Páll, sem var elztur,
dó í blóma lífsins aðeins rúm-
lega þrítugur. Steindór dó og
um aldur fram sextíu og eins
árs að aldri. Einn bróðirinn, Jón
Sigursteinn, andaðist á fyrsta
ári.
Lára er enn ern og glöð, þót’i
veikindi mikil hafi þjáð hana, en
eigi ber hún þjáningar sínar og
söknuð á borð fyrir aðra. Mjög
var kært með þeim systrum, og
var Sigríður ávallt reiðubúin ae
rétta systur sinni hjálparhöncl
og hennar heimili, þegar mes
á reið.
Til þeirra systkina, sem ég va.
svo lánsöm að eignast samleic
með, sótti ég ávallt gleði, þrel.
og vináttu, og svo munu margir
mæla. Þau voru gjöfulir og góð •
ir veitendur, sómi sveitar sinna:.
og ættar.
Sigríður var yndi foreldra
sinna og systkina. Ljúf og glöð
og sístarfandi eyddi hún ævi •
árum sínum í fagurri sveit mec
ástvinum sinum og hlynnti a?
öllu og öllum, sem hún komst
snertingu við. Móður sína stunc.
aði hún í erfiðum veikrr.duir.
hennar, en hún lézt árið 1929,
Eftir það stóð hún fyrir bú
föður síns um árabil og síðai
bróður síns, þar til hann kvænt ■
ist, og bættist henni þá hjartkær
systir, þar sem mágkona hennai'
var. Vinátta þeirra var djúp og
sterk, enda átti Sigga enga hálf ■
velgju til. Það var mikil han -
ingja að eiga hana að vin.
Seinni ár ævi sinnar átti hún
við mikla vanheilsu að stríða,
en hugrökk og óbuguð stóð húr .
til hinztu stundar. Heimilisfólk ■
ið í Þríhyrningi stóð sem einn
maður við hlið hennar í erfið-
leikunum. Það var örugglega
þess mesta gleði að sjá bros fæi ■
ast yfir andlit hennar. Húr.
endurgalt allt með návist sinn. ,
og börnunum á hemilinu va::
hún sem skjöldur og skjól. —
Tryggð hennar við æskuheimil-
ið var söm og jöfn til hins síð*
asta.
Ástvinum hennar sendi ég
hugheilar samúðarkveðjur og
fæ seint fullþakkað að hafa feng
ið að deila vináttu Sigríðar með
þeim.
Þorbjörg Pálsdóttir,