Dagur - 28.08.1974, Page 8

Dagur
Akureyri, miðvikudaginn 28. ágúst 1974
ASAHI
PENTAX
sjónaukarnir
komnir.
Matthías Einarsson Evrópumeistari. — James Mc-Callum form. Evrópusambands sjóstangveiðimanna
og Anton Gunnlaugsson skipstjóri. — Lengst til liægri er svo form. ásamt Stefáni Einari Matthias-
syni. (Ljósm.: P. A. P.)
SMATT & STORT
EVRÓPUMEISTARAMÓT í sjó
stangveiði var haldið dagana
22., 23. og 24. ágúst, og sá Sjó-
stangveiðifélag Akureyrar um
framkvæmd mótsins. Róið var
frá Dalvík á 15 bátum, og voru
þátttakendur alls 85 frá 8 þjóð-
um. Sámanlagður heildarafli
alla mótsdagana var 18.9 tonn.
Hefur afli aldrei verið svo
mikill. Veður var gott alla móts
dagana, og þótti mótið og fram-
kvæmd þess takast með ein-
dæmum vel.
Einstaklingskeppni.
Karlar: Kg
I Evrópumeitari:
Matthías Einarsson, Ak. 494
2. Einar Einarsson, Ak. 490
3. Karl Jörundsson, Ak. 444
TOGARINN Rauðinúpur frá
Raufarhöfn hefur verið í slipp
á Akureyri og teknar hafa verið
upp vélar skipsins, samkvæmt
tímabundnu eftirliti. Hann er
500 tonna, japanskur skuttogari.
Á mánudaginn rakst ég á
Gunnar Bjarnason, fyrrverandi
skólastjóra Vélskóla íslands, en
hann hefur barist fyrir því, að
íslensku togararnir tækju upp
brennslu á svartolíu í stað gas-
olíu, og hann er formaður svo-
kallaðrar svartolíunefndar, sem
hefur með höndum leiðbeining-
ar og athugun þessa máls. Og
Gunnar var einmitt að rann-
saka svartolíunotkunina á
Rauðanúpi. Hann varð fúslega
við þeim tilmælum, að svara
nokkrum spurningum um svart
olíunotkunina.
Hefur svartolían verið full-
reynd hér á landi?
Togarinn Narfi í Reykjavík,
Er þetta í annað skipti, sem
Matthías Einarsson er Evrópu-
meistari. Hefur enginn áður
hlotið þann titil tvisvar.
Konur: Kg
Evrópumeistari:
Margrét Helgad., Keflav. 190
2. Liselotte Makowski,
Þýskalandi 173
3. Mrs. Albers, Hollandi 168
Unglingaflokkur: Kg
Evrópumeistari:
Stefán Einar Matthíasson,
Akureyri 267
2. Hinrik Gylfason, Rvík 242
Þyngsta fisk mótsins og jafn-
framt sjaldgæfasta veiddi Kon-
þúsund tonna skip, eign Guð-
mundar Jörundssonar útgerðar-
manns, hefur notað svartolíu til
brennslu í tvö ár og reynslan af
því er ekki aðeins góð heldur
ógæt.
Hvað gerir brennslu svartolíu
eftirsóknarverða?
. Svartolían er helmingi ódýr-
ari en gasolían. Sparnaður við
notkun svartolíunnar getur orð-
ið allt að 400 þúsund krónur á
mánuði á skipi með tvö þúsund
hestafla vél. Sérstakan búnað
þarf að setja upp vegna svart-
olíunnar og telst mér til, að
kostnaður við hann sparist á
2—3 mánuðum.
Hvernig er reynslan á Iíauða-
núpi?
Kerfi fyrir svartolíuna var
sett í það skip fyrir áramótin,
en af ýmsum orsökum ekki
notað fyrr en í júní í sumar, en
ráð Akrnason, Akureyri. Var
það hlýr, 7 kg.
Þyngsta fisk í kvennaflokki
veiddi Margrét Helgadóttir,
(Framhald á blaðsíðu 5)
Gunnarsstöðum í Þistilfirði, 27.
ágúst. Nú er sól og skaf-heið-
ríkt, en frost var í nótt og hvítt
til heiða og fjalla. Hretið er
gengið yfir og ég álít þetta
naumast fjárskaðaveður hér.
Úrfelli var óskaplegt um helg
ina og mun vart hafa verið
meira síðan 1950. í Vopnafirði
var rigningin svo mikil, en ég
var þar staddur á sunnudags-
hefur gcfið alveg einstaklega
góða raun. Það er einróma álit
vélamanna á því skipi, að notk-
un svartolíunnar sé bæði góð og
hagkvæm.
Gunnar Bjarnason.
MEIRA UM EPLARÆKT
Vegna „epla“-greinar yðar í
„Degi“ hefði ég gaman að senda
yður nokkrar línur:
Jónas Þór hét maður, fram-
kvæmdastjóri Gefjunar, sérstak
ur þersónuleiki, og áttu hann og
frú Vilhelmína heima í Guð-
mannshúsi á Akureyri. Ilann
gróðursetti eplatré við hús sitt.
Bar það nokkur falleg epli, svo
girnileg að þegar þau voru nær
þroskuð og að uppskeru komið
hnupluðu fingralangir strákar
eplunum, ræktunarmanninum
til sárra leiðinda. —
Sjálfur hef ég gróðursett 10
útlend eplatré hjá mér í Reykja
vík, þau laufguðust, báru falleg
blóm annað árið og dóu á því
þriðja, og er víst eplarækt á
Islandi nánast ómöguleg, nema
e. t. v. í gróðurhúsi.
Með vinsamlegri kveðju.
Reykjavík, 21. ágúst 1974.
K. A. Brúún.
SKÓGI VAXIÐ
MILLI FJALLS OG FJÖRU
Þegar Island byggðist var það
skógi vaxið milli fjalls og fjöru,
að því er fornar heimildir segja.
I nefndaráliti því, er fjallar um
landgræðslu og gróðurvernd,
sem lá til grundvallar samþykkt
Alþingis á Þingvöllum í sumar,
nótt, að þar var eins og að ganga
undir foss að koma út, enda ár
þar í ógurlegum vexti, svo og
allir lækir. Ottast er um, að fé
hafi farist á þeim slóðum.
Á Austurlandi urðu bæði
vega- og landskemmdir
Heyskap er ekki að fullu lok-
ið og tafðist hann vegna
óþurrka, en lítið heymagn mun
enn úti. Ó. H.
Hvers vegna eru ekki allir
togararnir með þctta svartolíu-
kerfi?
Von er að spurt sé, en svörin
eru erfiðari. Tregðan á þessari
hagkvæmu nýjung er að sumu
leyti eðlileg, en alltof mikil.
Sparnaður við svartolíunotkun-
ina fyrir togaraflotann myndi
skipta hundruðum milljóna á
ári. Það er alveg sárgrætilegt,
að þetta kerfi skuli ekki sett í
öll ný skip, sem keypt eru
erlendis, og flestir aðrir láta
setja í sín nýju skip af sparnað-
arástæðum. En þar sem reynsl-
an af svartolíubrennslunni er
svo góð sem raun ber vitni,
hlýtur þróunin að verða í rétta
átt, þótt mér finnist sú þróun of
hægfara. Það er ekki neinum
• erfiðleikum bundið að setja
svartolíukerfi í nálega öll ís-
lensk skip, og spara með því
verulegar fjárhæðir fyrir þjóðar
búið og útgerðina, segir Gunnar
Bjarnason að lokum og þakkar
blaðið viðtalið.
E. D.
er margskonar fróðleik að finna
um þessi mál, meðal annars uin
skógræktina. Þar er talið, að
hirkiskógar hafi við landnám
verið 20—30 þús. ferkílómetrar,
en-nú sé skóglendi landsins að-
eins eitt þúsund ferkílómetrar,
og mikið af því sé í afturför,
einkum á landinu vestanverðu.
Víðast er birkið nú aðeins lág-
vaxið kjarr.
VAGLIR OG HALLORMS-
STAÐUR
Lengsta reynslan af verndun
birkiskóga er á Vöglum í
Fnjóskadal og Hallormsstað á
Fljótsdalshéraði. Lengst reynsla
af friðun skóglauss lands, áður
vöxnu birki, er í Garðsárgili í
Eyjafirði, Vöglum á Þelamörk
og Eiðum á Fljótsdalshéraði, og
varð árangur á þessum stöðum
góður. Ræktun erlendra trjáa
liér á landi er'jafn gömul öld-
inni, en verulegur skriður
komst ekki á þá ræktun fyrr en
um eða cftir 1950. Fimmtán teg-
undir þessara landnema virðast
geta gefið góða raun við skilyrði
lands okkar.
UNDIR ÁHRIFUM
Einn nýlega liðinn ágústdag til-
kynntu blaðamenn í fréttahraki,
að 1700 fslendingar væru þann
daginn staddir á Spáni og þótti
víst engum mikið, því svo má
segja,. að þjóðinni hafi verið
smalað þangað af hinum að-
gangshörðu ferðaskrifstofum
landsins. Sá er þetta ritar fer
sjaldan Iengra en stuttar helgar-
ferðir, þar sem kaffisopi í litlum
hrúsa og meðlæti í öskju nægir
til ferðar, heiman og heim. I
einni slíkri ferð og eftir liana
voru tvennskonar áhrif sterk:
Fyrst þau er fyrir augu hafði
borið, og í öðru lagi sérstæðar
frásagnir nýlesinnar hókar.
FUGLABJÖRGIN
Fuglabjörgin á Skaganum eru
mörg og fuglmörg, og þótt varpi
og útungun væri Iokið og flestir
unglingar liefðu þegar farið að
heiman, var strjálingur af
ófleygum ungum eftir í björg-
unum, sem gaman var að virða
fyrir sér, ásamt foreldrunum,
sem öðru hverju komu neðan
frá sjó með eitthvað í nefi. Marg
ir fullorðnir fuglar sátu hreyf-
ingarlausir eins og steingerving
ar, en aðrir voru á endalausu
sveimi og létu uppstreymið við
klettabrúnirnar halda sér á
lofti, svo þeir þurftu naumast
að lireyfa vængi.
MARGT ER SKRAFAÐ
Það er margt skrafað í fiigla-
björgunum og aldrei þurrð á
umræðucfni. Stundum er eins
og einhver sé að Iesa upp úr
andlausri bók eða halda fyrir-
lestur, jafnvel stauta húslestur.
Einstöku kelling er eitthvað að
þjarka við sjálfa sig á meðan.
En þegar öllum er um það hil
að líða í brjóst, upphefst ævin-
lega einhver, sem liefur dottið
eitthvað skrýtið í hug. Hver
veit nema hann hafi fengið að-
kenningu af ættjarðarást, þegar
hann var að sofna og hviðrar nú
uppyfir sig, og svo fær annar
hugsjón uppúr þurru, eða ein-
hver rífur sig upp til að segja
hrandara. Á næsta augnabliki
slær við algleymingi í bjarginu
aftur.
(Framhald á blaðsíðu 4)
íkill sparnaður að notkun
svartolíunnar fyrir flotann
SEGIR GUNNAR BJARNASON, FYRRUM VÉLSKÓLASKÓLASTJÓRI
Rernið eins cg ganga undir foss