Dagur - 27.11.1974, Qupperneq 8

T!L
JÓLAGJAFA | . GUI.LSMIDIR Y SIGTRYGGÚR 1 6. DCTI ID
Aldrei meira
úrval. m Ot/ r.L 1 Urt
^— f AKUREYRI I' ’
Flugbjtirgunarsveitin Akureyri gefur skólabörnum í bænum í 7, 8 og 9 ára bekkjum glitmerki.
Börnin í Oddeyrarskóía fcngu þau í gær. (Ljósmyndastofa Páls)

Hrísey, 26. nóvember. Öll hús í
Hrísey nema tvö eru hituð með
heitu jarðvatni. Það er allt ann-
að líf síðan heita vatnið kom og
eru það bæði notalegheitin og
svo kostnaðurinn. Hitunarkostn
ÞESSA daga er að koma út nýtt
hefti af norðlenska tímaritinu
Súlum, sem gefið er út á Akur-
eyri. Er það áttunda hefti rits-
ins og hið síðara á þessu ári.
Útgefandi er Fagrahlíð á Akur-
eyri og ritstjórar Jóhannes Óli
Sæmundsson og Erlingur
Davíðsson.
Þetta nýja hefti er á annað
hundrað blaðsíður og hefst á
grein eftir Finn Sigmundsson,
fyrrum landsbókavörð 'og heitir
hún Nafngiftamálin í Kaupangs
sveit, Steinunn Hjartardóttir
ritar greinina Snjóflóðið á Auðn
um og Hjörtur L. Jónsson rifjar
upp skólaferð, er farin var fyrir
50 árum. Aðrir, sem í ritið
skrifa eða skrifað eftir þeirra
frásögn eru: Sigmar I. Torfason,
Finnbogi Bjarnason, Kristinn
Jónsson, Grímur Valdimarsson,
Hólmgeir Þorsteinsson, Helgi
Daníelsson og Haraldur Zop-
honíasson. Auk þess skrifar Jó-
hannes Óli Sæmundsson um
brúðkaupsveisluna að Kálf-
skinni og þáttinn Heyrt og séð
á Hræreksströnd, og Erlingur
Davíðsson skrifar greinarnar
Gestkoma við ána og Klukkna-
hljómprinn.
Má af framanskráðu ráða, að
efnið er fjölbreytt, eins og í hin-
um fyrri heftum, og það er inn-
an þess ramma, sem í upphafi
var settur.
Ritið verður sent skuldlaus-
um kaupendum um næstu helgi.
UMFERDARÖHAPP
UM hádegi í gær varð það
óhapp, að 9 ára gamall drengur
varð fyrir bifreið á Þórunnar-
stræti. Hann var þegar fluttur
í sjúkrahús, eitthvað meiddur
en þó vonum minna, að því er
lögreglan tjáði blaðinu. Q
aðurinn er miðaðu við olíuverð-
ið kr. 5,80 lítrinn. Geta menn
ímyndað sér hver sparnaður
þetta er núna.
Okkur þykir innheimta á
símagjöldum ekki nógu góð.
Þetta norðlenska tímarit, Súl-
ur, hefur nú komið út í fjögur
ár, alls átta hefti. Það er að-
stándendum rit-sins mikils virði,
hvað fólk hefur tekið því vel og
fjölgar óskrifendum stöðugt. Má
því ætla, að ritið eigi verulega
framtíðj ef svo heldur sem nú
horfir.
Það 'eru vinsamleg tilmæli
tímaritsins, að fólk láti það
njóta efnis, sem það kann að
eiga í fórum sínum og þar getur
átt heiina. Ábendingar um efni
eru einnig vel þegnar. Q
ÞAÐ veldur löngum áhyggjum
öllum unnendum mennta og
menningar, hversu sjálfstæð list
viðleitni alþýðu manna hefur að
undanförnu mátt þoka fyrir fjöl
miðlun hverskonar efnis, há-
vært auglýstri fjöldaframleiðslu
á stjörnulist og svo síðast en
eklíi síst, fyrir hreinum og
klárum hávaða og fyrirgangi
sem virðist ekki innihalda neitt
nema tilhneiginguna til að yfir-
gnæfa allt annað. Sérhver vott-
ur þess að þjóðin sé ekki orðin
endanlega sljó af „Beat-kirk.‘,
byssuhasar, lovesoundofmusik
og upphrópunarkenndu aug-
lýsingaskrumi um lífshamingju
til sölu, hlýtur því að gleðja
mann.
Skáldverk Kristínar Sigfús-
dóttur um Melkorku íraprins-
essu, Höskuld Dala-Kollsson og
húsfreyju hans er lítllátt menn-
ingarfyrirbæri án nokkurs
stimpils frá BroadWay. Það er
einungis eitt af þeim gróðri sem
sprottið hefur hér í firðinum.
En það er bæði skrifað og flutt
Auk þess, sem ársfjórðungslega
er greitt fast gjald, svo sem
reikningur sá hljóðar upp á, er
svo til viðbótar sett umfram-
gjöld, án sundurliðunar, og án
einingarverðs. Án þess að vera
tortrygginn, veit maður ekkert
hvað maður er að borga. Kvart-
anir yfir þessu hafa ekki borið
árangur.
Aflinn er lítill og lítil vinna í
hraðfrystihúsinu. Síðasta mán-
uðinn erum við að borga fólk-
inu tryggingar. Við þurfum að
greiða því fyrstu þrjá atvinnu-
leysisdagana í viku. Það er
dauft yfir atvinnulífinu, og þótt
við séum nú vön því suma árs-
tíma, virðist ekkert auðvelt að
lifa ár. þess að hafa góða
atvinnu.
Nautastöðin er komin undir
þak og haldið verður áfram að
vinna þar, eftir því sem unnt
af sannri ástúð á söguefninu,
mikilli umhyggju fyrir verk-
inu og nær algeru tilgerðar-
leysi sem nú á þessum síðustu
og verstu tímum er fátítt.
Sýning Leikfélagsins Iðunn
uiidir stjórn Júlíusar Oddssonar
vitnar um trúmennsku við höf-
undinn og skáldskap lians, leik-
mátinn hógvær, umbúnaður
sviðsins einfaldur á að sjá og
það eitt haft á sviðinu sem
nauðsynlegt er til skýringar á
því hvar við erum stödd í það
og það sinni. Búningar sýna vel
stétt manna og stöðu og hafa
auk þess, fyrir liti sína, blæ
þeirrar mildi sem tilheyrir sög-
unni. Hvort gerfi þau hin miklu
sem í sýningunni sjást eru þörf
eða óþörf skal ósagt látið. Allt
um það, þau eru, eins og flest
annað í sýningunni, unnin af
þesskonar natni og þolinmæði
sem vekur traust.
Það að alþýða manna hefur
ekki enn lagt á hilluna sjálf-
stæða óstundun lista og skáld-
skapar, er fagnaðarefni, sýning-
SÚLUR komnar út
SMATT & STORT
SLYSASTAÐURINN VIÐ
E Y J AF J ARÐ ARÁRBRÚ
Dauðaslys varð við vestustu brú
Eyjafjarðarár í síðustu viku.
Okumaður ók norður úr beygj-
unni austan við brúna á leið
sinni til Akureyrar. Daginn
áður lenti annar niaður tit af á
sama stað. Allmörg umferðar-
óhöpp hafa orðið við þessa brú
undanfarið. Ökumenn á leið
vestur yfir flatlendið í nátt-
myrkri, truflast mjög af ljósum
beint framundan, þ. e. á flug-
vellinum og liinu mikla ljóshafi
Akureyrar. Hættumerki á þess-
um hættulega stað þurfa því að
vera sérstaklega áberandi. Til
þess verður að ætlast, að úr-
bætur dragist ekki lengi úr
þessu.
BYGGDASTEFNA f VERKI
Hvar sem farið er um landið,
vitnar fólkið og staðirnir, smáir
og stórir, um alger þáttaskil í
atvinnu- og framleiðslumálum.
Þau þáttaskil urðu með tilkomu
vinstri stjórnarinnar. Ný at-
vinnutæki, svo seín skuttogarn-
ir, nýjar eða endurbættar fisk-
verkunarstöðvar, yfirdrifin at-
vinna, meiri kaupgeta en
nokkru sinni áður, íbúðabygg-
ingar og stöðvun fólksflóttans
til Suðvesturlands, eru vitnis-
burðir um vinstri stjórn í land-
inu.
FATAHRÚGUR, SEM ENGUM
VERÐA AÐ GAGNI
Margir hafa hringt til blaðsins
til þess að spyrjast fyrir um það,
livert senda megi fatnað, er kom
ið gæti klæðlitlum að gagni.
Þetta mál var tekið á dagskrá
í blaðinu fyrir skömmu, í þeirri
von að einhverjar stofnanir
tækju sig til, söfnuðu fatnaði og
kæmi áleiðis til þeirra sem þurf
andi eru. Þetta hefur þó ekki
orðið, enda vafalaust ýmsum
vandkvæðum bundið. Hitt er
aftur á móti staðreynd, að á
heimilum fólks er margskonar,
lítt notaður fatnaður, sem bíður
þess að einhver vilji hirða
hann — ef ekki þá liggur leiðin
á öskuhaugana.
ar ai þessu tagi ekki hégóma-
mál heldur eitt af þeim verkum
sem vinna þarf í hverri byggð
eigi þar líf að vera. Partur af
baráttu (og hann elcki lítilvæg-
ur) fyrir tilverurétti hávaða-
lausra hugðarefna alþýðu
manna í öskurveröld einka-
gróðans.
Eyvindur Erlendsson.
Akureyrartogararnir
Harðbakur landaði 101 tonni
fiskjar á Akureyri á mánudag-
Sólbaltur landaði 13. nóvem-
ber 109 tonnum og er væntan-
legur síðar í vikunni.
Svalbakur landaði 19. nóvem-
ber 116 tonnum.
Sléttbakur landaði 11. nóvem-
ber 138 tonnum og síðan hefur
farið fram viðgerð á lestum
skipsins.
Nýi Kaldbakur er í Hamborg.
Ekki tókst blaðinu að afla upp-
lýsinga um heimferð skipsins,
en væntanlega kemur það heim
fyrir jól. Q
BYGGÐASJÓÐUR
Byggðasjóður hefur fengið fyrir
heit um stóraukið framlag á
næsta ári. En efling hans má
eltki vcrða til þess að framlög
til annarra þátta byggðamála
verði skert, enda ná byggðamál-
in yfir langtum stærra svið en
verksvið Byggðasjóðs nær til.
Byggðasjóður á fyrst og fremst
að veita viðbótarlán til atvinnu-
rekstursins og til þess að örva
framkvæmdir og framleiðslu,
þar sem þörfin er brýnust. Stofn
lán verða að fást frá stofnlána-
sjóðunum eins og áður, og að-
stoð Byggðasjóðs að auki.
MENNIN G ARNE Y SL AN
Mönnum hefur orðið tíðrætt um
kvikmyndina Fiskur undir
steini, sem gerð var í Grinda-
vík, sýnd í sjónvarpi og átti að
gefa mynd af menningarneyslu
íbúa í íslenskum útgerðarbæ.
Til þess að dæma um þessa
mynd og til þess að hugleiða
menningarneyslu fólks, verður
að skilgreina orðið menningu
og þar með menningarneyslu.
Af viðbrögðum fólks má ráða,
að myndin hneykslaði marga,
og er ekki undarlegt vegna þess
hve mcnningunni var þar þröng
ur stakkur skorinn.
VERKMENNIN GIN
Sjósóknin, fiskverkunin, upp-
bygging sjávarþorps og heimil-
in sjálf bera víðast verkmenn-
ingunni -og öðru menningarlífi
Ijósan vott, hvar sem komið er.
Félagsmálastörf fólksins gera
það einnig og þar yrði mikið
upp að telja. Mannúðar- og líkn
armálin eiga þar sína sögu, og
fólk auðgar anda sinn með bók-
lestri. Aðflutt list um helgar,
livcrju nafni sem nefnist, svo
sem sýningar, er flestu fólki
fremur lítils virði, en þar telja
ýmsir, og af hinni mestu van-
þekkingu, alla menninguna
fólgna.
STÓRA BILIÐ
Kvikmyndin úr Grindavík og
umræður um liana, sýna glögg-
lega, að það er orðið langt bil á
milli sjóaranna í Grindavík,
fiskikerlinganna og annars
þorpsfólks og hins stóra lióps
langskólafólks, sem lieldur að
það sé að skapa menningu og
gerir það að vísu stundum. Sjó-
mennirnir skapa verðmæti,
einnig fiskikerlingar og öll sú
verðmætasköpun byggist á ýms
um þáttum mcnningar — verk-
menningunni. Það eru meira en
lítið glámskyggnir menn, sem
ekki sjá verkmenningu svo að
segja í liverju spori, er þeir
ganga um sjávarþorp á ’íslandi.
Og það er hvorki fiskikörlum
og fiskikerlingum að kenna,
þótt landskólauppeldið mistak-
ist stundum og breikki bilið
milli þeirra, sem vinna hörðuni
höndum og þeirra, sem ávaxt-
anna liafa notið, án þess að
drepa hendi í kalt vatn.
AÐ LEGGJA NIÐUR
LANDBÚNAÐ
Vísir hefur lagt til, að landbún-
aður verði lagður niður liér á
landi, en landbúnaðarvörurnar
fluttar frá útlöndum. Gunnar
Guðbjartsson svaraði Vísi með
þessum orðum m. a.:
„Nú eru notaðir hérlendis um
(Framhald á blaðsíðu 5)