Dagur - 24.08.1977, Blaðsíða 5

Útgefandi: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
Skrifstofur Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar: Ritstjóm 11166, Augl. og afgreiðsla 11167
Ritstj. og ábyrgðarm.: ERLINGUR DAVÍÐSSON
Augl. og afgr.: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
Prentun: Prentverk Odds Bjömssonar hf.
Iðnþing
Iðnþing íslendinga eru haldin annað-
hvort ár. Hið 37. verður sett á Akur-
eyri á morgun, fimmtudaginn 25.
ágúst. Rétt til setu á þinginu eiga
fulltrúar frá félögum og félagasam-
böndum Landssambands iðnaðar-
manna, samtals 130. Flestir eru frá
Meistarasambandi byggingamanna,
49 frá 14 félögum, en síðan mismun-
andi margir frá honum ýmsu grein-
um iðnaðarins og að augi 30 erlendir
boðsgestir. Iðnþingið er haldið á
Akureyri í boði Meistarafélag bygg-
ingamanna á Norðurlandi, og er það
við hæfi, þar sem byggingariðnaður-
inn mun standa í fremstu röð í höf-
uðstað Norðurlands.
Auglýst hefur verið, að þingfull-
trúar heimsæki ýmis fyrirtæki á Ak-
ureyri og ennfremur fyrirtæki í
nokkrum öðrum norðlenskum kaup-
stöðum. Bæjarstjórn Akureyrar mun
veita verðuga fyrirgreiðslu. Iðnaðar-
ráðherra, Gunnar Thoroddsen, verð-
ur meðal þeirra, sem sérstök ávörp
flytja.
Fyrir þessu 37. þingi iðnaðar-
manna liggja margar ályktanir, svo
sem um iðnaðarstefnu og iðnþróun,
aðstöðumál iðnaðar, lánamál, skatta-
og tollamál, verðlagsmál og tækniað-
stoð, og svo einn höfuðþáttur iðnmál-
anna, iðnfræðslan í landinu og iðn-
löggjöfina.
Iðnþing íslendinga verður sett
í Borgarbíó á Akureyri á
morgun og verður þar fjallað
um margvísleg mál iðnaðarins
í landinu. Meðal mála á þing-
ingu eru „skipasmíðar og við-
gerðir“ og mun allsherjar-
nefnd þingsins fjalla um það
mal. I tilefni af Iðnþingi ræddi
Dagur við Stefán Reykjalín
formann stjómar Slippstöðvar-
innar á Akureyri — og innti
hann í byrjun eftir því, hver
væra helztu vandamál málm-
iðnaðarins.
— Ég tel að stærsta vanda-
mál málmiðnaðarins sé skort-
ur á vinnuafli. Það vandamál,
sem er stærst hjá okkur, er
skortur á vinnuafli, þ. e. skort-
ur á iðnlærðu fólki. Ungling-
ar sækja mjög tregt um málm-
smiðanam, en miklu meiri
asókn er í aðrar iðngreinar.
Þetta kann að stafa af því, að
tekjumöguleikar eru meiri í
öðrum iðngreinum, en margar
iðngreinar eru komnar með
uppmælingataxta, sem afskap-
lega erfitt er að koma á í
málmiðnaðinum. En þó er í
athugun hjá okkur hvað við
gætum gert í þessu efni. Við
höfum komið nokkuð til móts
við menn, því við höfum verið
með bónus, en það er einung-
is á heildina, innan ákveðinna
verkhópa. Plötusmiðir, vél-
virkjar, rafvirkjar, verkamenn,
trésmiðir — allir þessir hópar
eru við störf hjá okkur, og það
hefur verið reynt að taka verk-
efni og áætla þau fyrirfram.
Heildarbónusi hefur síðan
verið úthlutað.
— Með hvaða ráðum er
Skortur á vinnuafli stærsta
vandamál málmiðnaðarins
Dagur ræbir við Stefán Reykjalín formann stjórnar Slippstöðvarinnar hf.
vænlegast að laða menn að
málmiðnaðinum ?
— Að mínum dómi ætti að
athuga það mjög gaumgæfi-
lega, þegar komið er út í
skipasmíði, hvort öll smíðan
eigi að vera vinna iðnlærðra
manna, hvort ekki sé hægt að
hafa hér einhverja skiptingu
milli iðju og iðnaðar. Víða er-
lendis eru menn þjálfaðir til
ákveðinna verkefna, þótt þeir
hafi ekki iðnréttindi.
En kannski má segja, að
númer eitt sé að greiða hærri
laun. Einhvern veginn virðist
það alltaf vera þyngst á met-
unum.
— Getur Slippstöðin greitt
þessum mönnum hærri laun?
— Jú, hægt væri að gera
það, en um leið þyrftu að
koma til einhverjar hagræð-
ingar og breytingar. Vandamál
okkar er líka þessi langi vinnu-
dagur. Það væri í alla staði
hentugra, ef hægt væri að
vinna á einhverjum vöktum,
en skortur á vinnuafli kemur
í veg fyrir það. Þá væri hægt
að vinna skemmri tíma dag
hvern, eða átta klukkustundir,
og slíta vinnuna sem minnst
sundur með kaffitímum og
öðru. Átta tíma vinna, sem
væri þá raunhæfir átta tím-
ar, í tveimur fjögurra tíma
lotum, myndi örugglega ekki
gefa af sér minni afköst en
tíu tíma vinna, með því fyrir-
komulagi sem nú er. Og það
væri mikil kjarabót, ef við
gæum farið að greiða sama
kaup fyrir átta tíma vinnu og
við greiðum nú fyrir tíu tíma
— og síst væri verra fyrir
fyrirtækið að hafa þennan
háttinn á. En að því er að
hyggja, að í þessu efni þarf að
koma viss skilningur verka-
lýðsforystunnar og forystu
iðnaðarmanna.
Sem dæmi um skortinn á
vinnuafli má nefna, að við
gætum án þess að gera nokkra
breytingu tekið við, hvenær
sem væri, 50 járniðnaðar-
mönnum og haft næg verk-
efni fyrir þá.
— Verkefnaskortur þekkist
ekki hjá Slippstöðinni?
— Nei, það hefur ekki verið
u mmargra ára skeið. Við er-
um núna með í smíðum togara
fyrir Akurnesinga, sem á að
vera tilbúinn um áramót. Tog-
arinn er bæði búinn til botn-
og flotvörpuveiða og einnig
fyrir nótaveiðar. Það er reikn-
að með því, að togarinn fari
strax á loðnuveiðar, þegar
hann er tilbúinn. Þetta er ann-
að skipið sem við smíðum,
sem er útbúið á þennan hátt,
og má segja að við séum að
létta á veiðum á þorskstofn-
inum, því þessi skip geta ver-
ið frá einhverja mánuði árs-
ins og þá á loðnuveiðum. Síð-
an erum við að byrja smíði tog-
skips fyrir Ólafsfirðinga,
Magnús Gamalíelsson, og það
er verkefni, sem á að vera lok-
ið seinni hluta næsta árs. Nú
og svo eru hafnar umræður
um áframhaldandi smíði, en
lengra fram í tímann hefur
ekki verið ákveðið um smíði.
Viðgerðirnar eru hins vegar
afskaplega miklar og við verð-
um stöðugt að neita viðgerðar-
verkefnum. Það kemur mikið
til af því, að mörg þessara
verkefna eru einhæf, og því
ekki hentug fyrir okkar fjöl-
breytta starfslið. í mörg þess-
ara verkefna þarf eingöngu
jámiðnaðarmenn, og þá erum
við aftur komnir að skortin-
um á slíku vinnuafli.
— Hvað er nýsmíðin stór
hluti starfseminnar?
— Á síðasta ári var þetta
rétt u. þ. b. til helminga. Ný-
smíðin hefur þó heldur farið
minnkandi, en viðgerðarverk-
efni aukist. Stór hluti togara-
flotans er í viðhaldi hjá okkur,
eða allt frá Vestfjörðum og
austur á Austfirði — og eftir
«'3*' i < >
Hríseyjartogarinn Snæfell í viðgerð hjá Slippstöðinni. Auk þess
sem starfsmenn Slippstöðvarinnar vinna að nýsmíði og viðgerð-
um, er nú unnið kappsamlega að því að snyrta í kringum fyrir-
tækið og mættu mörg fyrirtæki taka Slippstöðina til fyrirmynd-
ar f þeim efnum. (ljósmynd: Gsal)
Vel fer á því, að Iðnþing íslenn
inga er haldið í hlutfallsl. mesta iðn-
aðarbæ landsins og þeim bæ, þar sem
samvinnumenn reka stóriðnað á ís-
lenskan mælikvarða og skapa stór-
um hluta vinnandi bæjarbúa stöðuga
atvinnu við iðnað úr búvörufram-
leiðslunni. Má þar nefna ullar- og
skinnaiðnaðinn, sem mest kveður að
til útflutnings og matvælaiðnaðinn,
m. a. í afkastamesta hraðfrystihúsi
landsins. Fyrir .fulltrúa Iðnþings
verður þetta eflaust skoðunarefni,
svo og stálskipasmíðaiðnaðurinn,
sem er ung iðngrein með vaxtarverki,
en hlýtur að eiga mjög mikil verk-
efni fyrir höndum. Þjóð, sem á stór-
an fiskiskipiflota og farskip, þarf á
nýsmíði og viðgerðarþjónustu skipa-
iðnaðarins að halda í ríkum mæli.
Skipasmíðaiðnaðinum tengjast svo
fjölmargar aðrar iðngreinar, sem
hver styður aðra og hér á Akureyri
hefur skipað stálskipasmíðum á
fremsta bekk í þessari grein.
f iðju og iðnaði er traustust iðn-
aðarhefð á Akureyri. En í iðnaðar-
bæ þarf að leggja meiri áherslu á
iðnfræðsluna en gert hefur verið, því
iðnaðurinn er ekki aðeins hin trausta
undirstaða efnahags sveitarfélags og
einstaklinga, heldur verður hann að
vera þess umkominn að taka á móti
mjög vaxandi vinnukrafti, sem ört
stækkandi bær skilar á vinnumark-
aðinn á komandi árum.
Iðnaðar-og skólabær á villigötum
Ingólfur Sverrisson
skrifar um
verkmenntun
á Akureyri
Það er ugglaust að bera í
bakkafullan lækinn að upp-
lýsa lesendur þessa blaðs um
það, að Akureyri sé að tiltölu
mesti iðnaðarbær á íslandi. Því
sjónarmiði hefur svo oft verið
haldið á lofti, einkum við há-
tíðleg tækifæri, að þar verður
trauðla nokkru bætt við. Enn-
fremur hefur sú kenning
heyrst við svipuð tækifæri, að
Akureyri sé mikill skólabær.
Einnig það hefur svo oft kom-
ið til tals að engu verður við
bætt.
Ef við gefum okkur þessar
tvær fullyrðingar sem stað-
reyndir, væri ekki úr vegi að
huga að því hvernig þessum
tveimur undirstöðuþáttum
vegnar í sambýlinu hvorn við
annan hér á Akureyri. Til að
gera langa sögu stutta, er vert
að upplýsa þá skoðun margra,
einkum þeirra sem fást við iðn-
að, að all miklu er áfátt í
þessu sambýli iðnaðar og
mennta. Skólabærinn og iðn-
aðarbærinn á því miður langt
í land með að geta kallast iðn.
skóla- eða verkmenntabærinn;
þar standa aðrir framar.
Bóklegt og verklegt nám
Á síðustu árum hefur verk-
menntun átt mjög í vök að
verjast þegar mið er tekið af
hinum svonefndu bóknáms-
greinum. í því efni má benda
á þá uggvænlegu staðreynd,
að á árinu 1969 voru útskrif-
aðir 580 iðnsveinar á landinu
á móti 470 stúdentum, en
þegar kom til ársins 1974 höfðu
þessar tölur snúist svo ræki-
lega við, að iðnsveinum hafði
fækkað í 450 en stúdentum
fjölgað í 940; útskrifuðum
stúdentum fjölgaði m. ö. o. á
tímabilinu um 100% en iðn-
sveinum fækkaði um 22%.
Þessi þróun er athyglisverð
fyrir margra hluta sakir, en
hún verður þó ekki gerð að
umræðuefni í þessum línum.
Hún endurspeglar fyrst og
fremst það vanmet sem verk-
rnenntun hefur þurft að búa
við í þjóðfélaginu um langt
skeið.
Undanfarið hefur farið fram
all mikil umræða um þróun
verkmenntunar og nefndir og
ráð fjallað um viðfangsefnið
og skilað af sér doðröntum á
máli og línuritum. Allt slíkt
er að sjálfsögðu góðra gjalda
vert; orð eru til alls fyrst. En
því aðeins kemur viðleitni til
að efla verkmenntun að liði,
að stjórnmála- og sveitarstjórn-
armenn, ásamt almenningi,
viðurkenni þau einföldu sann-
indi, að verkmenntun er líka
menntun. Hér þarf m. ö. o. að
verða hugarfarsbreyting. Sú
hugarfarsbreyting má þó ekki
byggjast á þeim gustukahugs-
unarhætti sem einkennt hefur
flestar aðgerðir til eflingar
verklegra mennta; hún verður
að eiga sér stoð í þeirri
menntaviðleitni sem stefnir að
því að þroska einstakling bæði
til hugar og handa. Er þá ótal-
in sú mikla þýðing sem hvers
konar menntun hefur á af-
komu þjóðarinnar. Það eru
viðurkennd sannindi að þær
þjóðir, sem veitt hafa þegnum
sínum víðtækasta menntun,
eru einnig betur í stakk búnar
að bæta lífskjör sín.
Dregst Akureyri afturúr?
Það er yfirlýst stefna for-
ystumanna Akureyrar, að
framtíð bæjarins sé að miklu
leyti komin undir afkomu iðn-
aðarins, í iðnaðinum sé fund-
inn vaxtarbroddur Akureyrar.
Til þess að hægt sé að reka
öflugan iðnað þarf að huga að
mörgum þáttum. Það atriði,
sem telja verður grundvallar-
atriði ,er gott og vel menntað
starfsfólk. En hefur sá bær á
íslandi, sem telur sig í fremstu
röð í iðnaði og fræðslu, getað
talið sér með góðri samvisku
til tekna að hafa forystuhlut-
verki að gegna í verkmennt-
un? Hafa Akureyringar brot-
izt á undan í þessu efni og
leitað nýjunga? Því miður
verður að svara þessum spurn-
ingum neitandi. Á sama tíma
og mörg önnur byggðarlög
hafa gert verulegt átak í þess-
um efnum ,þá sofum við Akur-
eyringar Þyrnirósarsvefni. —
Engin skipuleg umræða hefur
farið fram um það i hvernig
þeim grundvallarþætti, sem
menntun iðnaðar- og iðju-
manna er, skuli háttað á Akur.
eyri, hvað þá að verulegs átaks
sé að vænta á næstunni. Við
horfum jafnvel þöglir sem
gröfin á sjávarpláss eins og
Keflavík gera stórátak til efl-
ingar iðnaðar- og verkmennt-
unar á sama tíma sem látið er
nægja að flytja hátíðlegar ræð-
ur um forystuhlutverk Akur-
eyrar í íslenzkum iðnaði. —
Akureyringar verða að gera
sér grein fyrir því, að meintu
forystuhlutverki bæjarins í
iðnaði lýkur fyrr en varir, ef
menntaþátturinn er vanrækt-
ur.
Léleg framganga
Nú kynnu einhverjir að
segja sem svo, að ekki sé við
Akureyringa eina að sakast,
ríkisvaldið sé ekki síður aðili
þessa máls. Sem svar við þess-
ari mótbáru er hægt að benda
á seinagang byggingar málm-
iðnaðardeildar við Iðnskólann.
Þar er ekki við neina að sak-
ast nema heimamenn. Fyrir
hálfu öðru ári var fengin heim-
því sem skipin eldast, þurfa
þau eðlilega meira viðhald,
þannig að þessi aukning er
mjög skiljanleg.
Athugun á framtíðarupp-
byggingu fyrirtækisins fer nú
senn að hefjast. Danskt fyrir-
tæki, sem hefur gert mikið af
því að byggja upp skipasmíða-
stöðvar, hefur tekið þetta
verkefni að sér fyrir okkur.
Að athugun þessari lokinni
ættum við að geta hafið upp-
byggingu á réttum grunni, ef
svo má segja. Athugun þessi
nær til nýsmíðinnar og við-
gerðanna. Slippstöðin er efa-
lítið í dag bezt búna skipa-
smíðastöðin hér á landi, en
ekki má sofna á verðinum, og
við verðum áfram að huga að
endurbótum ef við ætlum okk-
ur að halda forystunni.
— Hvað vinna margir hjá
Slippstöðinni?
— Það eru um 280 manns í
sumar, en að jafnaði vinna hér
um 250 menn.
Slippstöðin keypti sem
kunnugt er nýlega af Hafnar-
sjóði skrifstofuhúsnæði það,
sem hún hefur lengi verið í
og var kaupverðið 52 milljónir
króna. Slippstöðin leigir hins
vegar áfram af Hafnarsjóði
dráttarbrautirnar og sagði
Stefán, að Hafnarsjóður væri
um þessar mundir að lengja
brautirnar fram í sjó, þar sem
þær hefðu verið of grunnar og
fyrirtækið því of háð sjávar-
föllum. Stefán sagði, að þetta
væri framkvæmd, sem áætluð
væri upp á 14,5 millj. kr.
— Slippstöðin hefur mjög
góða aðstöðu hér, sagði hann,
og hér til norðurs er algjörlega
óútvísað land. Þetta er ein
sterkasta hlið bæjarins gagn-
vart iðnaðinum, þ. e. hvað
bærinn hefur víða haldið í
land í kringum fyrirtækin,
sem komin eru upp, til þess að
þau hafi stækkunarmöguleika.
—Gsal—
ild Menntamálaráðuneytisins
til að teikna umrætt hús, og
fjármagn til verksins jafnframt
tryggt. Heimamenn þurftu því
lítið annað að gera en koma
verkinu áfram. Samt sem áður
er þessu verki ólokið og óljóst
hvar það er á vegi statt. í hálft
annað ár hefur staðið upp á
okkur og á meðan svo er, er
næsta vonlítið að heimta fé af
fjárlögum til sjálfra bygginga-
framkvæmdanna. Hér er um
mjög brýnt hagsmunamál
málmiðnaðarins á Akureyri að
ræða sem alls ekki má van-
rækja ef Akureyringar ætla
að efla þessa grein iðnaðar,
sem svo oft er lofsungin við
hátíðleg tækifæri. En því mið-
ur, mánuðir líða og okkur
tekst ekki einu sinni að eyða
þeim peningum, sem okkur
eru réttir og þá um leið van-
búnir að sækja á um frekari
fjárveitingar.
Niðurlag
Það er því niðurstaða þessa
máls, að þótt efling verk-
menntunar eigi erfitt upp-
dráttar á íslandi, eigi hún meir
í vök að verjast hér á Akureyri
en eðlilegt getur talizt. Ef allt
væri með felldu skipaði iðn-
aðar- og skólabærinn Akureyri
sér í forystusveit til eflingar
verklegra mennta.
I. Sv.
Þrenna Gunnars Blöndal
KA - Ármann 5:1
KA og Ármann léku á Laugar-
dalsvelli áríðandi leik í topp-
baráttu annarar deildar á
laugardaginn. KA vann hins
vegar mjög auðveldan sigur í
þessum leik, þeir skoruðu
fimm mörk gegn einu Ár-
manns. 1 hálfleik var staðan
tvö gegn einu fyrir KA. Með
sigri í þessum leik heldur
KA ennþá forustu í deildinni,
en Ármann hrapar niður í
fjórða sæti, sex stigum á eftir
KA.
Akureyrar
mót í sundi
Sl. sunnudag var haldið í úti-
sundlauginni á Akureyri Ak-
ureyrarmót í sundi. Var það
sundfélagið Óðinn sem gekkst
fyrir mótinu. Góður árangur
náðist í nokkrum greinum, og
voru mörg Akureyrarmet sett.
Akureyrarmeistari telst sá er
flest stig hlýtur samkvæmt al-
þjóðlegri stigatöflu, og var það
Ingimar Guðmundsson, en
hann hlaut 584 stig fyrir tíma
sinn í 200 m bringusundi. —
Hólmfríður Jóhannsdóttir var
önnur, en hún hlaut 544 stig
fyrir 100 m bringusund. Þriðji
var Geir Baldursson með 540
stig fyrir 400 m skriðsund. —
Unglingameistari var Hrönn
Björnsdóttir.
Akureyrarmeistarinn hlaut í
verðlaun veglega styttu og
málverk gefið af Þengli Valde-
marssyni. Eftir keppnina af-
hentu foreldrar unglinganna
sem kepptu, Jóhanni Möller
þjálfara, blómvönd fyrir fóm-
fúst starf í þágu sundfólksins.
Eftirtaldir urðu Akureyrar-
meistarar:
200 m fjórsund karla.
Marinó Steinarsson 2.43.8
100 m skriðsund karla.
Marinó Steinarsson 1.04.7
100 m bringusund karla.
Ingimar Guðmundsson 1.12.4
200 m bringusund karla.
Ingimar Guðmundsson 1.21.4
400 m skriðsund karla.
Geir Baldursson, Ak.met 5.04.1
1500 m skriðsund karla.
Geir Baldursson, Ak.met 19.55
400 m bringusund karla.
Ingim. Guðm.s., Ak.met 6.10.0
100 m skriðsund kvenna.
Linda Tómasdóttir 1.15.9
800 m skriðsund kvenna.
Ólöf Jónsdóttir 12.08.7
100 m bringusund kvenna.
Hólmfr. Jóhannsd. 1.30.9
200 m bringusund kvenna.
Hólmfr. Jóhannsd. 3.18.6
400 m bringusund kvenna.
Hómlfr. Jóh.d., Ak.met 6.53.7
200 m fjórsund kvenna.
Linda Tómasdóttir 3.05.8
50 m bringusund 12—14 ára.
Ágústa Karlsdóttir 46.4
50 m skriðsund 12—14 ára.
Jóhanna Guðm.dóttir 43.1
50 m bringusund 12—14 ára.
Hrönn Björnsdóttir 46.0
50 m skriðsund 12—14 ára.
Hrönn Björnsdóttir 42.8
50 m bringusund sveina.
Bragi Stefánsson 56.4
50 m skriðsund sveina.
Bragi Stefánsson 47.4
Tvö fyrstu mörk leiksins
skoraði Gunnar Blöndal og
skömmu fyrir lok fyrri hálf-
leiks minnkuðu Ármenningar
muninn í 2:1. Þriðja markið
kom strax í byrjun síðari hálf-
leiks, og var þar ennþá að
verki Gunnar Blöndal, og er
þetta annar leikurinn í röð
sem hann skorar „hat-trick“
eins og það heitir á erlendu
máli. Sigurbjörn Gunnarsson
gerði síðan fjórða markið og
Eyjólfur Ágústsson það
fimmta.
Eins og mörkin bera með
sér voru yfirburðir KA miklir
í leiknum, og að sögn eins
áhorfanda hefðu þau getað
verið enn fleiri. KA á nú eftir
að leika fjóra leiki í deildinni.
Um næstu helgi leika þeir við
Hauka hér á Akureyri, og má
búast við að þar verði um
hörkuleik að ræða. Síðan eiga
þeir eftir að leika við Reyni,
Sandgerði, fyrir sunnan, Reyni
á Árskógsströnd á Akureyri
og síðan við Þrótt, Reykjavík,
fyrir sunnan.
Staðan í annarri deild, að
loknum 14 umferðum, er nú
þessi:
Reynir S. — Völsungur 1—1
Haukar — Þróttur N. 4—2
Reynir Á — ÍBÍ 0—0
Ármann — KA 1—5
Selfoss — Þróttur R ?
KA
Þróttur R.
Haukar
Ármann
ÍBÍ
Reynir S.
Þróttur N.
Völsungur
Selfoss
Reynir Á.
14 111
13 9 2
14 6 7
14 7 3
14 5 5
14 5 4
14 5 3
14 3 4
13 2 2
14 1310
44—19 23
30—14 20
22— 11 19
23— 18 17
16—17 15
21— 23 14
22— 26 13
14—22 10
10—29 6
14—32 5
Þórsarar
í kennslustund
Eftir að Þór féll endanlega
niður í aðra deild í síðasta leik,
var það aðeins formsatriði að
ljúka leiknum við ÍBV sl. laug-
ardag. Margir bjuggust hins
vegar við því, að Þórsarar
myndu sína klærnar og sanna
það, að þeir geti leikið knatt-
spyrnu eins og hún er leikin í
fyrstu deild. Það fór hins veg-
ar ekki svo, því Vestmanna-
eyingar voru algjörir ofjarlar
Þórs í þessum leik, og það
voru þeir, sem léku þá knatt-
spymu sem á vellinum sást.
Leikurinn var aðeins sex
mín. gamall þegar fyrsta mark-
ið kom, en þá fékk Tómas
Pálsson góðan stungubolti,
plataði vamarmenn Þórs lag-
lega og skoraði örugglega. Á
8. mín. var dæmt hom á Þór,
og fór boltinn vel fyrir mark-
ið þar sem Tómas náði aftur
að skjóta og skoraði í annað
sinn.
Vestmannaeyingar réðu al-
gjörlega lögum og lofum á vell-
inum í fyrri hluta fyrri hálf-
leiks, en í síðari hlutanum
náðu Þórsarar sér aðeins á
strik, en komust nánast aldrei
í markfæri.
Þriðja markið kom á 27.
mín., en þá skoraði Tómas
Pálsson sitt þriðja mark í
leiknum eftir að Ragnar hafði
hálfvarið skot frá Þórði Hall-
grímssyni. Þanning var staðan
í hálfleik.
Vestmannaeyingar héldu
sínum yfirburðum á vellinum
í síðari hálfleik og bættu
fjórða markinu við á 6. mín.,
og var þar að verki þeirra besti
maður, Karl Sveinsson, og
hann skoraði „stöngin inn“.
Fleiri urðu mörkin ekki í þess-
um leik, og er fátt gott xun
Leik Þórs að segja gegn þess-
um ofjörlum. Vestmannaey-
ingar eru tvímælalastu besta
lið sem hér á Akureyri hefur
spilað í sumar, og var samleik-
ur þeirra oft á tíðum stórkost-
legur. Sigurður Lárusson var
sá Þórsara, sem einna helst
reis upp úr meðalmennskunni.
Þór á aðeins eftir að ljúka
einum leik í deildinni, gagn
F. H. í næstu viku.
Jafnt hjá Þór og KA
Hinn árlegi minningarleikur
um Þórsarana Kristján og
Þórarin var leikinn á Akur-
eyrarvelli sl. mánudagskvöld.
Fjölmargir áhorfendur mættu
á völlinn til þess að sjá viður-
eign Þórs og KA, en því miður
yfirgáfu margir völlinn sárir
vonbrigða vegna þess hvað
nokkrir leikmenn léku gróft
og leiðinlega. Voru það KA-
menn, sem voru grófari aðili
leiksins, og fór'það mjög í skap
þeirra, þegar Þórsarar kom-
ust yfir í leiknum, en KA-
menn höfðu áður náð góðri
forystu, tvö mörk gegn engu.
Var helst að sjá á nokkrum
KA-mönnum, að þeir hefðu
aldrei áður tapað fyrir Þór.
Leiðinlegasta atvik leiksins
var þegar Gunnar Blöndal
notaði fætur sínar á afturenda
Árna Gunnarssonar, í staðinn
fyrir að reyna að sparka bolt-
anum. Mjög góður dómari
leiksins, Einar Helgason, vís-
aði Gunnari af leikvelli og
margir leikmenn fengu tiltal
hjá Einari. Annars var gang-
ur leiksins sá, að Gunnar
Blöndal skoraði tvö fyrstu
mörk leiksins. Árni Gunnars-
son skoraði beint úr auka-
spyrnu skömmu fyrir lok
fýrri hálfleiks. Sigþór Ómars-
son jafnaði svo fyrir Þór
snemma í síðari hálfleik. Jón
Lárusson skoraði næsta mark,
og kom Þór yfir. Á síðustu
mín. jafnaði síðan Óskar Ingi-
mundarson fyrir KA og lauk
því leiknum með jafntefli, þrjú
mörk gegn þremur.
4•DAGUR
DAGUR•5