Dagur - 14.09.1977, Blaðsíða 5

Útgefandi: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
Skrifstofur Ffafnarstræti 00, Akureyri
Símar: Ritstjórn 11166, Augl. og afgreiðsla 11167
Ritstj. og ábyrgðarm.: ERLINGUR DAVÍÐSSON
Augl. og afgr.: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
Prentun: Prentverk Odds Bjömssonar hf.
r
I heyskaparlok
Að heyönnum loknum fara göngur
og réttir í hönd, síðan sláturstörfin
og önnur haustverk í sveitum. Von-
andi hafa berja- og veiðiferðimar
heppnast vel, svo og skemmtiferðir
um landið, og vonandi heppnast upp-
skerustörfin á kartöfluökmnum.
Þótt margir landsmenn séu svo
settir, atvinnulega, að árstíðaskipti
hafi ekki veruleg áhrif á störf þeirra,
kallar hvert tímabil ársins á ný við-
fangsefni hjá þeim, sem lifa af gæð-
um lands og sjávar. Enn eru fram-
undan ný störf, þar sem allir keppast
við að búa sig sem best undir vetur-
inn. En jafnframt er margs hægt að
njóta á góðum haustdögum. Náttúran
skartar þá oft sínu fegursta í litum,
og oft búum við við milda haust-
veðráttu, þótt þar geti brugðið til
beggja vona.
Gangnahestarnir, oft sumarstaðn-
ir, þola ekki langa og erfiða reið
vegna æfingarleysis og fitu, og þarf
að gæta varúðar í meðferð þeirra,
nema þeir hafi verið í notkun eða
þjálfun undanfarið. Féð, sem um
mánaðamótin ágúst-september rann
mjög til byggða, er nú víðast komið
í góða haga á túnum eða kafsprottn-
um úthögum. En einnþá eiga þó
gangnamenn erindi upp til fjalla og
heiða í fjárleitir. Um féð gildir hið
sama og ætíð áður, að varast ber að
reka það óvægilega og grimma hunda
má ekki nota. Sem betur fer, hefur
verið tekið hart á því í kjötmatinu að
flokka kjötið og verðfella marið kjöt.
Öll meðferð við féð, allt frá því að
við því er stuggað á heiðum og þar
til það er komið í sláturhús, þarf að
miðast við skynsamlega meðferð,
bæði frá mannúðarsjónarmiðum og
með tilliti til þeirrar vöru, sem bænd-
ur láta af hendi á hinn almenna
markað, innlendan og erlendan.
A hverju hausti hafa þær fregnir
borist, að hey brenni vegna þess að
hitinn, sem í þeim myndast, verður
of hár og veldur loks íkveikju. Tjón
af heybruna er ætíð tilfinnanlegt, og
er aldrei of oft á það minnt, að fylgj*
ast með heyhitanum, þar sem ein-
hver hætta getur verið á ferðum og
gera ráðstafanir í tíma, ef heyið hef-
ur ekki þornað nægilega, áður en það
var hirt.
Á þessu hausti horfir betur í raf-
orkumálum en fyrirfarandi haust. —
Kemur þar tvennt til. í fyrsta lagi er
það enn von manna, að umtalsverð
raforka fáist frá Kröfluvirkjun, og í
öðru lagi var framkvæmdum hraðað
við byggðalínuna svonefndu, svo
hún á að geta flutt nægilega raforku
til Norðurlands á komandi vetri. At-
vinnuvegirnir og heimilin eru orðin
svo háð þessari orku, að raforkuskort-
ur er sem dauðadómur á allt sæmi-
legt mannlíf. í þessu efni er bjartara
framundan en verið hefur.
Arferði gott og efnahagur
sæmilegur í kjördæminu
segir Stefán Valgeirsson alþingismaður
ingmenn Norðurlandskjördæmis eystra hafa að venju
ferðast um kjördæmi sitt á þessu sumri, hitt að máli
fjölda manns, haldið fundi með kjósendum og öðrum íbúum
hinna ýmsu staða, og unnið að framgangi mála, í samvinnu
við heimamenn. Þegar Stefán Valgeirsson, alþingismaður,
leit inn á skrifstofur blaðsins fyrir skömmu, þá nýkominn
af Stéttarsambandsfundi á Eiðum, spurði blaðið margra
spurninga um ástand og horfur í hinum ýmsu byggðum,
sem hann svaraði góðfúslega.
Hvað er þér ríkast í huga að
loknum miklum ferðalögum um
kiördæmið? .
Margt kemur í hugann, en þegar
á heildina er litið, eru það
ánægjulegar staðreyndir, að at-
vinna er mikil og góð, hvar-
vetna í kjördæminu, og veruleg-
ar framkvæmdir á mörgum stöð-
um, mismunandi, en í heild
miklar. Má vera, að vinnudag-
urinn sé oft of langur og að
fólk leggi of hart að sér við
framleiðslustörfin, vegna þess
hve atvinnan er mikil og kallar
fast á vinnandi hendur.
Víða vantar húsnæði, þar sem
hús stóðu auð fyrr á árum?
Já, það er sama hvar komið er
í þéttbýli hér norðanlands, að
þar er ekkert húsnæði að fá,
* og hef ég sjálfur svolitla reynslu
af því. Þó er mikið byggt, en
fólkið vill lifa og starfa á heima-
slóðum og telur það ekki lengur
neitt keppikefli að flytja á suð-
vesturhom landsins, enda hefur
dregið úr fólksflutningum þang-
að. Fólksfjölgunin er yfir meðal-
lag á Norðurlandi og meiri en
í sjálfri höfuðborginni, eða svo
var það síðastliðið ár, og má
kalla það tímamót. Það er nú
áberandi, að fólk vill flytja af
höfuðborgarsvæðinu og út til
hinna ýmsu staða, t. d. á Norð-
ur- og Norðausturlandi.
Afkoma fólksins?
Peningaafkoman er yfirleitt góð.
Við sjávarsíðuna hefur verið
góður afli það sem af er árinu,
og því mikil vinna og er þar því
góð afkoma. Til landsins er ár-
gæska, og hey e. t. v. meiri í
landinu en nokkru sinni áður.
Ef við minnumst á einstaka
staði og byrjum á Þórshöfn?
Á síðasta ári var keyptur þang-
að togarinn Fontur, fárra ára
gamall. Hann var smíðaður eftir
sömu teikningu og Snæfellið.
Útgerðin hefur gengið erfiðlega
vegna tíðra bilana og hafa veru-
legir fjárhagsörðugleikar sagt
til sín í þeirri útgerð. Sveitarfé-
lagið og hraðfrystihús staðarins
eiga togarann. Með komu hans
gjörbreyttist og jókst atvinnan
á Raufarhöfn. Mjög vandað
frystihús tók til starfa um sama
leyti. Nú þarf að endurbæta
skipið, svo að sjósókn beri betri
árangur. Oft var lítil vinna á
Þórshöfn, en nú hefur hver
. verkfær maður næga vinnu. —
Sérstakur sveitarstjóri var ráð-
' inn til að standa fyrir fram-
1 kvæmdum og er það Bjarni Að-
algeirsson. Sveitarfélagið stend-
ur nú fyrir gatnagerð og marg-
þættum sameiginlegum fram-
kvæmdum, sem einnig gefur
mikla vinnu. Þar eru allmörg
hús í smíðum, og við höfnina
hefur verið unnið nokkuð og
verður framhaldið á næsta ári.
Á staðnum er 10 ára gömul síld-
arverksmiðja, sem ekki var not-
uð nema eitt sumar. Ef byggja
ætti sams konar verksmiðju nú,
myndi hún ekki kosta innan við
4—500 milljónir króna. En til að
gera hana hæfa til að taka á
móti loðnu í bræðslu, þarf ekki
nema 70—80 milljónir króna.
Virðist skynsamlegt að koma
verksmiðjunni í gagnið með
þeim lagfæringum, sem hún
þarf og nýta með því þær eignir,
sem þarna eru og bíða þess að
gagn verði að þeim.
Manni skilst, að mikið sé að
gera á Raufarhöfn?
Já, sannarlega er mikið að gera
á Raufarhöfn, því þar, eins og
annars staðar á norðausturhorni
landsins, hafa orðið alger um-
skipti hvað aflabrögðin snertir.
Aflinn hefur verið til muna
meiri á grunnslóðum í ár en
hann var undanfarin ár og sér
þess hvarvetna merki þar sem
útgerð er stunduð. Fiskaflinn
er bæði meiri en áður og fiskur-
inn er miklu vænni. Hann er
að vísu kallaður „afturgöngur",
því samkvæmt áliti hinna „vís-
ustu“ manna ætti að vera búið
að veiða hvern einast fisk úti
fyrir Norðausturlandi. En þetta
árið hefur verið aflaár og það
kemur ekki aðeins heimafólki á
hverjum útgerðarstað til góða,
heldur þjóðarheildinni allri.
Þangað kom togarinn Rauði-
núpur og færði líf í atvinnulífið.
Á síðasta ári var keypt ný flot-
varpa í togarann, til að gera
hann hæfari til veiðanna. Út-
gerðin hefur gengið sæmilega,
en úr þessum landshluta er
nokkru lengra á togaramið en
frá ýmsum öðrum útgerðar-
stöðvum, vegna þess að stórt
svæði er lokað togurum fyrir
Norðausturlandi. Reksturinn er
því erfiðari að þessu leyti, en
til dæmis Vestfjarðatogaranna.
Unnið er að gatnagerð bæði á
Þórshöfn og Raufarhöfn, en
staðimir taka stakkaskiptum við
malbikunina. Og á báðum þess-
um stöðum eru allmiklar bygg-
ingar, mislangt á veg komnar.
En húsnæðiseklan rekur fast á
eftir. Nú fjölgar fólki á Raufar-
höfn. Atvinna hefur verið. næg,
og er það munur frá hinu tíma-
bundna atvinnuleysi áður. Þá
er þess að geta, að á Raufarhöfn
er hafinn ullariðnaður á vegum
Gefjunar og líkar heimamönn-
um hann mjög vel.
Það er stefna okkar að reynt
sé að koma iðnaðinum út til
fólksins, eins og þarna er byrjað
á, og er það ánægjuefni.
Þá bregðum við okkur
til Kópaskers?
Á Kópaskeri voru jarðskjálft-
arnir þungt högg og á síðasta
ári var við marga örðugleika að
stríða. Og sannast mála er það,
að vegna jarðskjálftanna skeði
það, að fólk, sem þá flutti burt,
kaus ekki allt að flytja
heim aftur. En nú er verið að
byggja ný íbúðarhús á Kópa-
skeri. Þar tók fólkið myndar-
lega á atvinnumálum sínum og
komu þá upp rækjuvinnslu, er
skapaði mikla atvinnu, einkum
fyrir konur. Á síðasta ári voru
þrír bátar gerðir þaðan út til
rækjuveiða, og búist við, að þar
verði einum báti bætt við á
næsta ári. En heimamenn eru
óánægðir yfir því, að fá ekki að
sitja einir að rækjumiðunum í
Öxarfirði. Nú er ákveðinn 650
tonna kvóti á móti 1000 tonnum
áður. Og nú á að skipta þessum
650 tonnum á milli íbúa Húsa-
víkur og Kópaskers. Við það
una þeir illa á Kópaskeri og
vona fastlega, að þessi ákvörð-
un verði endurskoðuð. Séu
fækjuveiðarnar skertar svona
mikið, verður að efla aðra út-
gerð á staðnum, en hún er þó
ýmsum vandkvæðum bundin,
m. a. vegna þess hve hafnar-
mannvirki eru þar ófullkomin.
Sú meginstefna hefur verið í
vinnslu rækjunnar, að þeir stað-
ir, sem næstir eru miðunum
hafa setið fyrir vinnslunni. En
þessi mál verða áreiðanlega
skoðuð betur í vetur, bæði
leyfilegt aflamagn og skiptingu
aflans milli staða. Ég vona að-
eins, að skynsemin ráði í þessu
máli, og að allir megi vel við
una.
Þá erum við komnir
til Húsavíkur?
Húsavík hefur verið mjög vax-
andi bær mörg undanfarin ár.
Nú í ár er heldur minna byggt
en á undanförnum árum en
mikil byggingarvinna ,qr þar
samt sem áður. Kaupstaðurinn
hefur þróast ört og margt er þar
til fyrirmyndar ,sem gert hefur
verið: Fiskvinnslustöð, slátur-
hús, félagsheimilið, skólar og
verulegar framkvæmdir vegna
Ungir hugsiónamenn
i.
Þessum línum er ætlað að vekja
athygli manna á þeim teinurigi
í menningarlífi Akureyrar. sem
varla hefur notið þess skjóls og
þeirrar næringar er skyldi, til
þess að hann styrkist og gildni
svo um muni. Hann þarfnast
aðhlynningar og getur þá borið
gróskumikið lim, sem eftir verð-
ur tekið og þar með orðið afl-
gjafi heilladrjúgs þroska og gjafi
gleði og lífsnautnar. Hér á ég
við myndlist, iðkun hennar og
aðstæður til þess að njóta henn-
ar. Akureyri er höfuðstaður
Norðurlands, hvað sem hver
segir, og því verður að gera
meiri kröfur til hennar sem
menningarvaka, en annarra
byggðarlaga í fjórðungnum. —
Rangt væri að halda því fram,
að hér sé á mikill misbrestur.
Menntasetur á Akureyri njóta
virðingar fyrir trausta og far-
sæla stjóm, hæfa lærifeður og
góðan anda, svo jarðvegur er
þegar undir það búinn að taka
á móti háskóladeildum. Skáld
og rithöfundar hæla næði til list-
sköpunar í þekku umhverfi. .—
Leikhúslíf hefur færst í aukana
og blómgast og tónlistarmennt
er í öruggri framsókn. Tónlist-
arskólinn er þar sá vermireitur,
sem mestu til leiðar kemur und-
ir ötulli stjóm ungs skólastjóra,
Jóns Hlöðves Askelssonar, og
einn at kennurum skolans, Roar
Kvam, lyfti því grettishafi á
tónlistarsviðinu á liðnu vori,
sem lengi verður í minnum haft.
Flutningur Passíukórsins á
Messíasi Handels, undir stjóm
Roars, og þær undirtektir, er
hann hlaut leiðir til þess, að
hér verður ekki aftur snúið.
Akureyri hlýtur að eignast
hljómsveit áður en langt um
líður, svo hún verði ekki of háð
Sinfóníuhljómsveit íslands í
Reykjavík, og jafnframt þann
hljómleikasal, sem boðlegur er
æðri tónlist. En hér skal um
annað fjallað, þótt gott sé og
nauðsynlegt að nota samanburð.
Myndlistin hefur ekki hlotið þá
uppörfun, sem hún þarfnast. —
Myndlistarskóli hefur verið
starfræktur við þau skilyrði, að
betra er að fara þar um sem
fæstum orðum, enda hafa for-
stöðumenn hans sætt sig við
ótrúlega bága aðstöðu og sýnt
íþróttanna, eru framkvæmdir,
sem í raun og veru eru í sér-
flokki og með þeim myndarskap
gerðar, að eftir því hlýtur hver
maður að taka, sem þar fer um.
Húsvíkingar búa við hitaveitu,
sem er þeim einkar mikið hag-
ræði. Þeir búa við mjög gjöful
fiskimið og draga mikil verð-
mæti úr sjó. Atvinna hefur ver-
ið mikil á Húsavík til margra
ára, og staðurinn hefur eflaust
marga ónotaða möguleika. Það
er mikil gróska á flestum svið-
um í Húsavíkurkaupstað.
Þá erum við komnir til byggða-
kjamanna á Grenivík og Sval-
barðseyri. Kannski viltu segja
eitthvað um Grenivík fyrst?
Það er mjög ánægiulegt að
koma á Grenivík, því þar er
mikill athafnarstaður, miðað við
fólksfjölda. Þar er nú unnið að
vatnsveitu og þar er um það bil
að hefjast skóla- og félagsheim-
ilisbygging. Þar er ungur og
vaskur sveitarstjóri nýlega ráð-
inn, Jakob Þórðarson. Þar hef-
ur mönnum tekist að ná veru-
legum sjávarafla á litlum bát-
um og er staðurinn mjög vax-
andi.
Á Svalbarðseyri hefur verið
byggt verulega á nokkrum
undangegnum árum. Þar hefur
frystihús verið í byggingu. —
Þótt þar sé ekki útgerð, er þar
og á Kópaskeri, hlutfallslegar
mestar nýbyggingar .
Nú skulum við skreppa
út í Ólafsfjörð?
Á Ólafsfirði eru verulegar fram-
kvæmdir, svo sem á öðrum þétt-
býlisstöðum á austanverðu
Norðurlandi. Þar er verið að
byggja elliheimili og heilsu-
gæslustöð, og þar er verið að
vinna við höfnina. Aðstaðan við
höfnina er erfið m. a. vegna
sandburðar.
Síðasta vertíð var Ólafsfirð-
ingum. svo sem öðrum sem við
sjósókn fást á þessum slóðum
mjög góð og afkoma fólksins
hefur því verið góð á þessu ári.
Byrjað er á hótelbyggingu í
Ólafsfirði. Þar eru íbúðir byggð-
ar og götur malbikaðar. Þar
búa menn við hitaveitu, eins og
í Hrísev, Dalvík og Húsavík. —
Vinnuaflið skammtar fram-
kvæmdirnar eins og víðar.
Hrísey og Grímsey?
Þáttaskil urðu í atvinnulíimu i
Hrísey, þegar Kaupfélag Eyfirð-
inga og Hríseyjarhreppur réð-
ust í það að kaupa skuttogarann
Snæfellið. Síðan hefur atvinna
verið miklum mun betri og oft-
ast ágæt. Unnið er að því að
leita að nýjum og stærri ferju-
báti, sem ganga þarf á milli
lands og eyjar. Skemmdir í hita-
veitukerfinu, sem fram hafa
komið, valda nokkrum erfið-
leikum.
Grímseyingar hafa dregið
mikla björg í bú á smáum bát-
um sínum og afkoman þar mun
vera góð. Höfnin hefur verið
bætt og aðstaða sjómanna er
betri en áður var. Grímseying-
ar afla þjóðarbúinu hlutfallslega
mikilla tekna og þurfa ekki að
bera kinnroða fyrir einum né
neinum. Þangað er nú mjög
vaxandi ferðamannastraumur,
og þar er nú engin einangrun
lengur, vegna áætlunarferða
póstbátsins og flugferða. Flug-
völlurinn var nýlega endurbætt-
ur.
Og Dalvík?
Já, ekki liggja þeir á liði sínu
þar. Þar er verið að byggja elli-
heimili ,stjórnsýslumiðstöð og
heilsugæslustöð, allt miklar
byggingar. Þangað er kominn
nýr togari, Björgúlfur. Fram-
kvæmdir á Dalvík hafa verið
mjög miklar á þessu kjörtíma-
bili og eru enn.
Útgerð hefur gengið vel á
Hauganesi
og Litla-Árskógssandi?
Mjög vel og á báðum stöðum er
mikil gróska. Hafnarbætur, sem
þar eru gera smábátaútgerðina
mögulega og afkoma fólks er
þar nú mjög góð, eftir ágæta
vetrarvertíð og sæmilegan afla
í sumar. Þessir staðir láta ekki
mikið yfir sér og þaðan berast
sjaldan stórfréttir, en ég held,
að fólkið á þessum stöðum hafi
ekki ástæðu til að líta neinum
öfundaraugum til annarra, enda
mun það ekki gert. Duglegt fólk
býr á þessum stöðum, og það
hefur virkilega sannað tilveru-
rétt hinna minni útgerðarstaða
hér við Eyjafjörð.
Þá erum við komnir til höf-
uðstaðar Norðurlands, Akur-
eyri, en hér verður látið staðar
numið að sinni. Blaðið þakkar
Stefáni Valgeirssyni, alþingis-
manna fyrir svörin. Samkvæmt
þeim er engin ástæða til svart-
sýni í þessum landshluta og
ánægjulegt að fjalla um hina
ýmsu staði og fá fregnir af þrótt-
miklu athafnalífi í öllum þétt-
býlum stöðum kjördæmisins. —
Hin ágætu landbúnaðarhéruð
hafa ekki verið á dagskrá að
sinni, en vonandi gefst síðar
tækifæri til að ræða málefni
fólksins þar sérstaklega. E. D.
hina mestu fórnarlund. Um
þessar mundir er vonandi að
verða hér á breyting til batn-
aðar, a. m. k. hvað húsnæði
snertir. Ungur myndlistarmað-
ur, Helgi Vilberg, hefur tekið
við stjóm skólans og vinnur nú
að undirbúningi hans í nýjum
húsakynnum við Glerárgötu. Fé
til þess viðbúnaðar er mjög
skorið við nögl, þar eð ekki er
gert ráð fyrir að hans sé þörf,
enda vinnur Helgi einn og án
aðstoðarfólks. Hjálpargögn eru
öll af skornum skammti, og
er til dæmis ekkert bókasafn til
við stofnunina, sem henni er
nauðsynlegt í umhverfi án lista-
safna. En Helgi er ákveðinn í
því að byggja upp traustan
skóla, og er brennandi í andan-
um. Nú hefur hann brugðið á
það ráð, að undirbúa sýningu á
verkum margra myndlistar-
manna. Myndirnar hafa þeir
gefið skólanum og verða þær
allar til sölu og andvirðinu var-
ið til bókakaupa. Hér er tæki-
færi fyrir alla velunnara mynd-
listar að styðja stofnun, sem
okkur er óhætt að binda miklar
vonir við, Á það má benda, að
ýmsar listaverkabækur ís-
lenskra málara, sem fyrst voru
útgefnar, eru löngu uppseldar
og því væri fengur fyrir Mynd-
listarskólann, ef einhverjir
gætu útvegað honum þá dýr-
gripí. Snjallt væri að stofna fé-
lag á borð við Tónlistarfélagið,
sem myndi styrkja þetta skóla-
starf og hefði byggingu lista-
safns á stefnuskrá snini. Það er
fleira sem vermir en hitaveita.
Gott að vera á Akureyri
segir Reynolds, þjálfari Þórs
A sólbjörtum morgni fyrir
nokkrum dögum hitti blaða-
maður Dags að máli hinn
enska þjálfara Þórs í knatt-
spyrnu, Douglás Reynolds,
þar sem hann var í setustofu
lyfjadeildar FSA, en þar hafði
hann verið í nokkra daga til
Reynolds, þjálfari Þórs.
lækninga. Þar eð hann er nú
senn á förmu frá Akureyri,
var hann að því spurður,
hvernig honum hefði líkað
dvölin hér sl. tvö sumur. Á
Akureyri er gott að vera sagði
Reynolds, bærinn er fallegur,
fólkið almennilegt, en knatt-
# •
Onnur úrslit
Önnur úrslit í leikjum ann-
arar deildar um helgina urðu
þau að Ármann vann Reyni,
Sandgerði, með tveimur mörk-
um gegn engu. Þróttur, Nes-
kaupstað og Þróttur, Reykja-
vík, gerðu jafntefli í mark-
lausum leik. Haukar unnu Sel-
foss með fimm mörkum gegn
einu og Völsungar og ÍBÍ
gerðu jafntefli, þrjú mörk
gegn þremur.
Staðan í annarri deild:
KA 17 13 1 3 53-23 27
Þróttur R. 1713 2 2 41-15 27
Haukar 18 8 8 1 33-15 26
Ármann 17 9 3 5 27-19 21
ÍBJ 17 5 7 5 20-23 17
Reynir S. 17 5 5 7 22-28 15
Völsungar 17 4 5 8 22-28 15
Þróttur N. 17 4 3 9 20-28 12
Selfoss 17 2 2 13 13-39 7
Reynir 17 1 3 13 16-45 5
spyrnan því miður ekki nógu
góð, sagði hann brosandi.
Stærsta vandamálið hjá Þór
í sumar hafa verið veikindi og
frávik leikmanna, en í leiki
fyrstu deildar kvaðst hann
hafa notað tuttugu og þrjá
leikmenn, en í 18 leikjum
deildarinnar hafi aldrei verið
stillt upp sama liði tveimur
leikjum í röð. Til samanburð-
ar sagði hann, að í fyrra hefði
hann getað leikið tólf leiki með
nákvæmlega sömu leikmönn-
um, og það hefði eflaust átt
sinn þátt í velgengni Þórs þá.
Það hafði verið haft eftir
Reynolds, að hann væri
hlynntur því, að liðin, Þór og
KA, tefldu fram einu sterku
liði undir merki ÍBA, og það
sagði hann rétt vera, því að
stærsta vandamálið hjá báð-
um félögunum væri það, að
ekki væri nægjanlega stór
hópur virkra félaga, sem tæki
þátt í æfingum liðanna af full-
um krafti, og hefðu getu og
reynslu til að leika t. d. í 1.
deild. Slík samsteypa gæti
orðið mjög sterk ef ég fengi
að ráða, sagði Reynolds og hló.
Er hann var að því spurður,
hverjir væru bestu knatt-
spyrnumenn á Akureyri um
þessar mundir, nefndi hann
fyrst Gunnar Austfjörð, sem
hann sagði afburðamann, sem
aldrei hafi átt slæma leiki. Þá
væri hann einnig mjög virkur
á æfingum og gerði ávallt eins
og fvrir hann væri lagt. Hann
kvaðst eindregið vona, að
Úrslita
leikur
Það er því ljóst, að Þróttur og
KA leika hreinan úrslitaleik
um fyrsta sætið í annari deild
n. k. laugardag, en þá er síð-
asti leikur þessara liða í deild-
inni. Liðin eru jöfn, hafa hlot-
ið jafnmörg stig úr jafnmörg-
um leikjum. Skorað er á KA-
menn og aðra Akureyringa
sem verða í Reykjavík um
helgina að fjölmenna á Laug-
ardalsvöll og hvetja KA til
sigurs í leiknum, svo bikar-
inn og verðlaunapeningarnir
fyrir sigur í deildinni komi
með liðniu til baka. Stefán
Gunnlaugsson hjá Brunabóta-
félaginu mun útverga ferðir
til Reykjavíkur á laugardag-
inn með kostakjörum.
Gunnar héldi áfram æfingum
og keppni, þegar fótur hans
kæmist aftur í samt lag. Þá
kvað hann Sigurð Lárusson
Gunnar Austfjörð, bestur
knattspymumanna
á Akureyri, segir Reynolds.
góðan og örugglega í fyrstu-
deildar klassa. Besta af KA-
mönnum taldi hann vera Eyj-
ólf Ágústsson og Harald Har-
aldsson, og þá kvaðst hann
hefði viljað hafa í Þórsliðinu
í sumar, þá hefði betur gengið.
Af erlendum fótboltamönn-
um taldi hann Cruyff bestan,
og kvað Liverpool vera sitt
uppáhalds félagslið. Val kvað
hann best íslenskra liða og
Tómas Pálsson úr Vestmanna-
eyjum bestan leikmann í
fyrstu deild. Þá taldi hann
einnig Valsmennina Inga
Björn, Atla og Guðmund Þor-
björnsson mjög góða. Af ísl.
atvinnumönnum sagði hann
Ásgeir Sigurvinsson í sér-
flokki, og mundi hann brátt
verða einn besti leikmaður í
Evrópkunattspyrnunni.
Varðandi framtíðina kvaðst
hann nú ætla með leikmönn-
um Þórs í sumarfrí til Spán-
ar, og síðan færi hann til Eng-
lands. Hann kvaðst hafa tvö
til þrjú tilboð um að þjálfa í
Englandi, en sagðist hafa
meiri áhuga á að dveljast er-
lendis. Hvort hann myndi
þjálfa aftur á íslandi, sagði
Reynolds að svo gæti vel farið,
ef einhver vildi njóta starfs-
krafta hans, því hér líkaði sér
vel að vera.
KA í fyrstu deild
KA lék sinn næst síðasta leik
í annari deild á Akureyrar-
velli sl. laugardag og voru
'mótherjarnir botnliðið í deild-
inni, Reynir, Árskógsströnd.
KA þurfti að vinna þennan
leik til þess að tryggja það að
leika í fyrstu deild á næsta ári.
Þetta tókst KA-mönnum, því
þeir sigruðu í leiknum með
fimm mörkum gegn engu. Það
er því erfitt hlutskipti sem bíð-
ur þeirra næsta ár að leika
gegn sterkustu liðum lands í
fyrstu deild. Hvernig sem það
nú gengur, verður þetta mikil
lyftistöng fyrir félagið að vera
nú búið að skipa sér í hóp
bestu liðanna. KA-menn voru
að sjálfsögðu ánægðir með
þennan áfanga, og { leikslok
var Jóhannes Atlason þjálfari
tolleraður af leikmönnum og
sömu útreið fékk Þormóður
fyrirliði.
Eins og mörkin bera með
sér var mikill munur á liðun-
um, eins og staðan í deildinni
ber með sér. Segja má að
Reynismenn hafi aldrei átt
umtalsvert marktækifæri en
þeir hafa undanfarin ár verið
hálfgerðir galdramenn í knatt-
spyrnunni, þ. e. a. s. þeim hef-
ur tekist að tolla í deildinni á
sama tíma og fótboltalið stórra
bæjarfélaga hafa orðið að
leika í þriðju deild. Ef Reynis-
menn halda vel á hlut sínum,
verða þeir eflaust fljótir að
vinna sig upp í aðra deild
aftur.