Dagur - 01.02.1979, Blaðsíða 3

Árni Gunnarsson, alþingismaður:
f tilefni ritsmíða Stefáns
Valgeirsonar, alþingismanns
Hr. ritstjóri.
Fyrir skömmu rakst ég á grein í
Degi, sem Stefán Valgeirsson, al-
þingismaður, hafði ritað. Greinin
er mjög í þeim anda, sem svifið
hefur yfir vötnum í málflutningi
Framsóknarmanna, „sumra“, þeg-
ar þeir hafa tekið stráklingana í
Alþýðuflokknum til bæna. — Mér
þætti vænt um, ef ritstjóri Dags
teldi það samræmast reglum
blaðsins um birtingu efnis, að ljá
mér nokkurt rúm á síðum þess til
að svara grein Stefáns.
Ég hefi áður sagt, að Stefán Val-
geirsson væri mikill dugnaðar- og
atorkumaður — ég held í svargrein
í Tímanum — en að hann sæist vart
fyrir í ákafa sínum, a.m.k. stund-
um. Mér finnst eðlilegt, að þetta
álit mitt komi strax fram, svo menn
telji ekki tóma mannvonzku stýra
penna mínum.
— Menn skyldu ávallt leita hins
jákvæða í fari hvers manns, en láta
hið neikvæða liggja á milli hluta.
Annars yrðu skrif af þessu tagi svo
fjári löng.
Að fá á heilann.
Allt frá síðustu kosningum hefur
Stefán Valgeirsson og tveir aðrir
þingmenn Framsóknarflokksins,
fengið Alþýðuflokkinn og þing-
menn hans á heilann. Verulegur
hluti af málflutningi þeirra á þingi
og skrif í blöð hafa farið í harðorða
gagnrýni á Alþyðuflokkinn. Lýs-
ingarorð hafa ekki verið notuð
sparlega og viðkomandi ekki ávallt
límdir við sammleikann. En svona
ku þetta vera í pólitikinni;
En kjósendur hafa ugglaust ætl-
að þessum háttvirtu þingmönnum
annað hlutverk en að eyða öllu sínu
púðri á Alþýðuflokkinn. Fjendur
Framsóknarflokksins finnast jú í
öðrum flokkum. Og það eru ein-
mitt þeir, sem geta orðið Framsókn
skeinuhættir í næstu kosningum.
Svo eru það öll landsmálin, sem
þarf að sinna. En auðvitað ráða
þessir menn hvernig þeir eyða tíma
sínum, og kröfur Sambands ungra
framsóknarmanna um endurnýjun
í forystunni koma þeim ekkert við.
Stefán Valgeirsson gerir því
skóna í grein sinni, að breitt bil sé á
milli ráðherra Alþýðuflokksins og
þingflokksins. Þessa ályktun dregur
hann af þeirri staðreynd, að ráð-
herrar og þingflokkur hafa ekki
alltaf talað einum rómi, þegar af-
staða hefur verið tekin til mikil-
vægra mála. En þetta breytir ná-
kvæmlega engu um það, að þing-
flokkurinn stendur sem órofa heild
að baki ráðherrum sínum, ná-
kvæmlega eins og ráðherrarnir taka
mið af óskum þingflokksins. í
þessum hópi er nefnilega notað
kerfi, sem heitir lýðræði, og ráð-
herrarnir eru aðeins fremstir meðal
jafningja.
Vera kynni að flokkur Stefáns
Valgeirssonar væri sterkari í dag, ef
þingmenn hans, þar á meðal Stefán
sjálfur, teldu það ekki eina hlutverk
sitt á þingflokksfundum að segja já
við „hinum eina stóra sannleika“,
er forystan flytur. Lögmálið gamla
um flokksræðið gildir ekki lengur,
a.m.k. ekki í Alþýðuflokknum.
Þetta hafa ungir Framsóknarmenn
skilið, og nú krefjast þeir opinskárri
umræðu um málefni flokksins. —
Þingflokkar eru hvorki leyndarráð
né „einkastofnanir" þingmanna.
Inn á fundi þeirra verða að berast
óskir og kröfur almennings, kjós-
endanna, — álit þeirra og afstaða
til mála.
Af þessum sökum einum gæti
Stefán Valgeirsson sparað sér alla
umræðu um óeiningu í þingflokki
Alþýðuflokksins. Þar fara fram
hressileg orðaskipti og menn berj-
ast fyrir skoðunum sínum. Að lok-
Árni Gunnarsson.
um ræður svo meirihlutinn.
Minnihlutinn hlýtir vilja hans,
nema auðvitað ef niðurstaðan
brýtur gegn samvisku einstakra
þingmanna, en samkvæmt henni
eiga þeir að starfa, eins og raunar
segir fyrir um í stjórnarskránni.
Þingmaður er engu háður nema
eigin samvisku.
Það er svo annað mál, að hinn
svokallaði óróleiki í Alþýðu-
flokknum er eindregin og ákveðin
tilraun flokksins til að fá sam-
starfsflokkana til að skilja nauðsyn
gjörbreyttrar efnahagsstefnu. í
þeim efnum hefur skilningur
Framsóknar farið vaxandi, en
„skilningsleysi" Alþýðubandalags-
ins hefur litlum breytingum tekið.
Á þessum vettvangi eiga Alþýðu-
flokkurinn og Framsóknarflokkur-
inn miklu meira sameiginlegt, og
Framsóknarflokkurinn er mun
ábyrgari flokkur, þegar kemur að
því að takast á við raunveruleg
vandamál. Það má flokkurinn eiga.
Stefán Valgeirsson.
Hvað veldur?
En hvað veldur Stefáni Valgeirs-
syni leiða? Fyrst og fremst kosn-
ingaúrslitin, og sú staðreynd, að
viðvaranir Alþýðuflokksins varð-
andi óskynsamlega stefnu í land-
búnaðarmálum áttu við rök að
styðjast. Þessar viðvaranir komu
fyrst fram fyrir góðum 15 árum. Þá
voru Alþýðuflokksmenn kallaðir
bændafjendur, sem vildu allan
landbúnað feigan. En hefði verið
hlustað þá, væri vandinn ekki eins
mikill nú. Stefán og fleiri vita upp á
sig skömmina, og reyna að bregða
yfir sig huliðshjálmi, þegar þessi
mál ber á góma.
Stefán forðast t.d. að minnast á
þátt Alþýðubandalagsins í land-
búnaðarmálum. Hvers vegna?
Hann minníst ekki á hin tröllauknu
yfirboð Alþýðubandalagsins fyrir
síðustu kosningar, þegar sá flokkur
sendi um allar sveitir sérprentuð
blöð með lausnum á öllum vand-
anum. Offramleiðsluvandann átti
að leysa með því að hækka kaupið
á mölinni, svo launþegar gætu
hreinlega keypt upp alla umfram-
framleiðsluna. Alþýðubandalagið
hlaut nokkra umbun fyrir lausnar-
orðin. Margir efnaminni bændur
trúðu og kusu „rétt“. Hver er svo
árangurinn? Ekki ein einasta tillaga
hefur komið fram frá Alþýðu-
bandalaginu 1 ríkisstjórn um lausn
vandans. En af hverju minnist
Stefán Valgeirsson ekki á þetta?
Alþýðuflokkurinn studdi ein-
dregið frumvarp til laga um Fram-
leiðsluráð landbúnaðarins, þar sem
m.a. er fjallað um fóðurbætisskatt.
Þetta gerði flokkurinn að ósk land-
búnaðarráðherra, enda frumvarpið
fyrir marga hluti skynsamlegt.
— Alþýðubandalagið hafði einnig
lofað að styðja frumvarpið. En
þegar landbúnaðarráðherra hafði
flutt framsögu fyrir frumvarpinu
og Lúðvík Jósefsson hóf upp raust
sína tók fyrsti steinninn úr. Hann
kvaddi sér ekki hljóðs til að styðja
frumvarpið, heldur til þess að vera
á móti því. 1 ræðu hans bar mest á
sömu yfirboðunum og áður. Land-
búnaðarráðherra blöskraði svo, og
raunar öllum þingheimi, að menn
setti hljóða. Stefán Valgeirsson var
í þeim hópi. En af hverju minnist
hann ekki á þetta?
Undirritaður sat í nefnd, er
landbúnaðarráðherra skipaði til að
kanna hvernig flýta megi uppgjöri
og hækka greiðsluhlutfall fyrir
sauðfjárafurðir bænda. Þar stóð
undirritaður, ásamt m.a. fulltrúum
Framsóknarflokksins að áliti, sem
tekið hefur verið til greina og mun
bæta stórlaga hag bænda á næst-
unni, a.m.k. draga úr líkum á því,
að fjármunir þeirra brenni eins ört
á báli verðbólgunnar. Stefáni Val-
geirssyni verður ekki tíðrætt um
þátttöku Alþýðuflokksins í þessu
framfaramáli.
Undirritaður hefur flutt á þingi
tillögu til þingsályktunar um fæð-
ingarorlof kvenna í sveitum, eitt
mesta réttlætismál af þessu tagi.
Þar er gert ráð fyrir því, að konur í
sveitum njóti sama fæðingarorlofs
og konur, félagar í verkalúðshreyf-
ingunni. Væntanlega mun félags-
málaráðherra, Magnús H.
Magnússon, fylgja þessu máli eftir
og negla það fast í lög um al-
mannatryggingar. Þetta hefði Stef-
án Valgeirsson getað nefnt, þótt
ekki væri nema í framhjáhlaupi.
Svo er nú það.
En Stefáni Valgeirssyni er meira
í mun að hirta þessa stráklinga í
Alþýuflokknum. Hann t.d. gerði
mikið veður útaf þingsályktunar-
tillögu, sem undirritaður var fyrsti
flutningsmaður að, um sérstakt
gjald á veiðileyfi útlendinga, sem
hér renna fyrir lax. Þar er gert ráð
fyrir því, að gjald þetta renni í sér-
stakan sjóð, er varið skuli til efl-
ingar fiskirækt og fiskbúskap. Var
þá sérstaklega haft í huga hve
margir bændur gætu aukið tekjur
sínar með silungsrækt í vötnum og
heimatjörnum. Þessum málum
hefur alltof lítið verið sinnt hér á
landi, en möguleikarnir eru nánast
ótakmarkaðir. Landbúnaðarráð-
herra tók mjög rösklega undir með
fyrsta flutningsmanni, en fulltrúar
nokkurra stærstu veiðiréttareig-
enda landsins, höfðu allt á hornum
sér.
Stefán Valgeirsson var í hópi
andstæðinga tillögunnar, og taldi
hana fela í sér árás á bændastéttina.
Þá skrifaði hann langt mál um
mistök undirritaðs í umgengni við
þingsköp. Síðar kom i ljós, að Stef-
án hafði misskilið hrapalega og
varð það tilefni nokkurrar kátínu
meðal þingmanna. En nóg um það.
Samstarfið
framundan.
En nú skyldi engin taka orð mín
svo, að mér sé í nöp við Stefán
Valgeirsson. Mér er kunnugt um,
að hann vinnur betur fyrir kjör-
dæmi sitt en margur annar þing-
maðurinn. Til þess hefur hann og
ágæta aðstöðu sem t.d. formaður
bankaráðs Búnaðarbankans. Hins
vegar hlýtur það angur, er Alþýðu-
flokkurinn veldur honum, að draga
nokkuð úr afköstum hans. Og í stað
þessara látlausu árása á þingmenn
Alþýðuflokksins, ætti Stefán Val-
geirsson og aðrir þingmenn Fram-
sóknarflokksins, að taka höndum
saman við Alþýðuflokkinn í bar-
áttunni við verðbólguna. f þeirri
baráttu felst hið eiginlega verkefni
núverandi ríkisstjórnar. í þeim
efnum er Alþýðuflokkurinn ekki
lakari bandamaður er hver annar.
„Órólegu" mennirnir i Alþýðu-
flokknum hafa lagt fram vandaða
. stefnuskrá í efnahagsmálum til
næstu ára. Margir þættir þeirrar
stefnuskrár korria heim og saman
við óskir margra Framsóknar-
manna. Alþýðuflokkurinn hefur
varað við því, að siglt verði inn í
brimgarðinn. Nú ætti Stefán Val-
geirsson og aðrir Framsóknar-
menn, að hlusta á viðvaranir Al-
þýðuflokksins, svo ekki fari eins og
fyrir 15 árum. Af því yrðu þeir
menn meiri.
Alþýuflokkurinn mun ekki gef-
ast upp í baráttu sinni, hvorki inn-
an ríkisstjórnar né utan. Hann er
óhræddur við kosningar, sem Stef-
án hótar í grein sinni, ef strákling-
arnir róist ekki. — En vonin er sú,
að þessi stjórn fái setið út kjör-
tímabilið. Önnur skárri verður ekki
mynduð á næstunni. Fall þessarar
stjórnar jafngildir því, að „vinstri
stjórn" verður ekki aftur mynduð
næstu áratugi. Hver vill bera
ábyrgð á því? Varla jafnaðar- og
samvinnumenn. Um það hljótum
við Stefán Valgeirsson að geta orð-
ið sammála.
Með góðri kveðju.
Árni Gunnarsson.
— Röntgentæknar
(Framhald af bls. 1).
uppsögn þeirra gildi frá og með
31. mars n.k., en sjúkrahússstjórn
hefur í hyggju að notfæra sér
þann rétt sem hún hefur, til að
framlengja uppsögnina til júní-
loka.
Torfi Guðlaugsson, fram-
kvæmdastjóri FSA, sagði það
sína skoðun að Kjaranefnd hefði
átt að ganga í málið og leysa það, í
stað þess að bíða þess að harka
færðist 1 leikinn. „f haust var
samið við meinatækna um veru-
lega hækkun, en fram að þeim
tíma hafði verið visst bil milli
þeirra og röntgentækna. Að mínu
áliti hefði átt að semja við
röntgentæknana um leið og láta
hlutfallið haldast óbreytt".
Utsalan
er í fullum gangi
Enn má gera góð kaup. — Skíðaföt barna á kr.
10.000. — Skíðaföt á fuliorðna á kr. 17.000. —
Úlpur á kr. 5.500. — Stakkar á kr. 8.000. —
Vinnuskyrtur á kr. 2.500. — Blússur á kr. 1.000. —
Gallabuxur á kr. 3.000 — og margt fleira ódýrt.
Klæðaverslun Sig Guðmundssonar
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
■ ■■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■"”
SNýltoitiid
U ii11iiii >ii M
AVAXTASAFl
frá Flóru
1/1 líters flöskur
1 /2 líters flöskur
KJQRBUÐIR
DAGUR.3