Dagur - 13.01.1981, Blaðsíða 4

BMSOE
Útgefandi: ÚTGAFUFÉLAG DAGS
Skrifstofur: Tryggvabraut 12, Akureyri
Ritstjórnarsímar: 24166 og 23207
Sími auglýsinga og afgreiðslu: 24167
Ritstjóri (ábm.): HERMANN SVEINBJÖRNSSON
Blaðamaður: ASKELL ÞÓRISSON
Augl. og afgr.: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
Prentun: Prentverk Odds Björnssonar hf.
Vita ekki hvað
þeir vil ja
Þegar erfiðleikar steðja að í milli-
ríkjaviðskiptum okkar og þjóðar-
hagur versnar, t.d. þegar olíuverð
hækkar á heimsmarkaði, þá
hækka laun á ísiandi sjálfkrafa.
Olíuverðshækkunin hefur áhrif til
hækkunar á vísitölu landsmanna
og þar með fást verðbætur á laun.
Aiþýðubandalagsmenn kröfðust
þess í ríkisstjórn að þessu kerfi
yrði komið á að nýju, en komið
hafði verið í veg fyrir þetta að
nokkru með ákvæðum svokall-
aðra Ólafslaga um að tillit yrði
tekið til viðskiptakjara við út-
reikning framfærslu- og kaup-
gjaldsvísitölu. Þetta fyrirbæri er
eins órökrétt og fáránlegt og
hugsast getur. Hagur þjóðarinnar
versnar vegna lakari viðskipta-
kjara og allir fá launahækkun!
Því miður voru viðskiptakjara-
ákvæði Ólafslaga numin úr gildi
með efnahagsráðstöfunum ríkis-
stjórnarinnar um áramót. Þetta
gildir að vísu aðeins um laun lægri
en 725 þúsund gkr. á mánuði, en
er jafn fáránlegt fyrir því. Afnám
þessa ákvæðis á lægri launin
veldur því þá væntanlega einnig,
að iægri iaunin hækka ekki þótt
viðskiptakjörin batni. Það verða
aðeins hærri launin sem njóta
þeirrar umbunar. Þetta er að vísu
ekki sagt beinum orðum í bráða-
birgðalögunum, en ætla verður að
þar sem viðskiptakjaraviðmiðunin
á að gilda til iækkunar hærri launa
þá gildi hún einnig til hækkunar
þeirra, ef svo ber undir. Og nú
virðast einmitt líkur til að við-
skiptakjaraákvæði Óiafslaga
hefði hækkað verðbætur á laun,
þar sem horfur eru á batnandi
viðskiptakjörum. Þarna er launa-
jöfnunarstefna og hræðslupólitík
Alþýðubandalagsins í hnotskurn.
Á síðasta Alþýðusambands-
þingi voru fluttar milli 30 og 40
ræður um viðskiptakjaraviðmiðun
Ólafslaga. Það var eins og eitt-
hvert sáluhjálparatriði flestra sem
tóku til máls, að ákvæðið yrði af-
numið. Það voru einkum verka-
lýðsleiðtogar sjálfstæðismanna
og krata, auk nokkurra „últra“-
komma, sem vildu afnema við-
skiptakjaraákvæðið og menn geta
svo leitt líkum að því hvort þeir
hafi gert það af umhyggju fyrir
launafólki eða af einhverjum öðr-
um hvötum. I' þessu samhengi er
fróðlegt að sjá það haft eftir Ás-
mundi Stefánssyni, forseta ASÍ, í
blaðaviðtali um síðustu helgi, að
afnám þessa ákvæðis Ólafslaga
hafi ekki verið til hagsbóta fyrir
launafólk. I sama blaði, sagði
Guðmundur J. Guðmundsson að
verkalýðshreyfingin hljóti að vera
ánægð og Svavar Gestsson sagði
að kjarasamningar væru lausir
síðar á árinu og þá mætti endur-
skoða þetta. Þeir vita ekki hvers
þeir voru að krefjast.
Bátamiðin og togararnir
Eftirfarandi grein er hluti úr bókarkafla
sem mun birtast i 10. bindi í „A Idnir hafa
oröiö“ og er hér birt meö leyfi É.D.,
bókarhöfundar.
Ónákvæm og jafnvel fölsk nafn-
gift hefur um hundruð ára ógnað
tilveru kostaríkis byggðarlags, sem
nú verður skýrt.
Stórjarðirnar Heiði, Eyði, Ytra-
lón, Sauðanes, Syðralón, samfellt
góðlendi til landbúnaðar auk
æðarvarps og reka, og svo stórbýlin
Skoruvík og Skálar með sjávar-
fenginn í fanginu frá stórhvelum til
smásíla milli fjörusteina, reka og
auðugra flugabjarga, er gósenland
lífsgæða. Þar er allt fullt af geisl-
andi lífi og náttúrumunaði, hyl-
djúpu hafi mettuðu bjargræði fyrir
þúsundir svangra og eftir upptaln-
ingu slíkra náttúruauðæfa án at-
hugasemda er svo þetta stórkost-
lega lífríki kynnt þannig: „Skoru-
vík á Langanesi er í Sauðanes-
hreppi". Þessi falska nafngift Vík í
stað Bugt er gefin öllu því mikla
hafsvæði sem bugtin frá Fonti að
Svínaiækjartanga er. Landmæling-
ar eiga að geta sýnt hve stórt um-
fang þess er í kvaðratmílum eða
Svolítil
afskiptasemi
Ég get ekki stillt mig um að taka
undir þau orð Guðmundar Bene-
diktssonar frá Breiðabóli, í stuttri
„Ábendingu um höfund ljóðs“,
sem birtist í þessu blaði 8. jan. s.l„
að „þarflegt væri að bjarga frá
glötun" vönduðum ljóðum hag-
yrðinga sem varðveitast á vörum
fólks. Einmitt þess vegna birti ég
umtalað ljóð Benedikts Þorkels-
sonar í „Dægurljóðaþætti" Heima
er best, septemberblaði 1971. En ég
er hvað ánægðastur yfir hvað ég hef
oft getað birt þar ljóð sem grafin
hafa verið upp úr munnlegri
geymd. Mér bárust fjölmargar
uppskriftir af Ijóði Benedikts og
þeim bar merkilega vel saman, að-
eins smávegis orðamunur. En það
var svo kunningjakona mín frá
Ólafsfirði, Kristín Rögnvaldsdóttir,
sem mælti með þeirri uppskrift sem
ég birti í Heb. Og þar eru vísurnar
sjö en ekki sex eins og birtust í
jólablaði Dags, bls. 31. Kristín
þekkti Benedikt vel um árabil og
hún leiddi skýr rök að því að hann
væri höfundur ljóðsins og hefði ort
það í orðastað manns sem fór til
Ameríku, en þangað fór Benedikt
aldrei. Aðrir heimildamenn mínir
voru þessu algjörlega sammála.
Um þingeyinginn Benedikt Þor-
kelsson, sem margir kenna við
Kvíabekk í Ólafsfirði, má svo
fræðast í Kennarataii. En úr því eitt
af ljóðum hans hefur gengið í end-
umýjun lífdaganna, en mörg þeirra
urðu fleyg á sínum tíma, er ekki úr
vegi að birta hér mynd af honum
sem Anna Schiöth tók á sínum
tíma.
Með þökk fyrir birtinguna.
Eiríkur Eiriksson.
Bcncdikt Þorkclsson frá Kvíabckk.
kgm. Ströndin við botn bugtarinn-
arsem er bit Norður-tshafsins inn í
Langanesið að norðan og liggur
eftir með hrjúfar varir, klungur,
fjörur og urð og tanngarð með
skörð og skorur sem þrotnar tenn-
ur, landhelgi hét 3 mílur, en var í
rauninni engin til, hefur innifalin
bugtin að ískantinum og áfram frá
Svínalækjartanga opið haf vestur
að Melrakkasléttu.
En einmitt þetta „Bit“ Font-
bugtin sem ég hefi nefnt hér er
kjaminn í þessum lífríku bátamið-
um, sem hafsvæðið milli Fonta og
Melrakkasléttu býr yfir. Á allri
þessari strandlengju var „hlaupið"
yfir 3ja sjómílna mörkin og rányrkt
upp í landsteina. Þetta var sú ÓGN,
sem lá eins og mara í 200 ár og meir
yfir þessari landkostabyggð.
Jóhann M. Kristjánsson.
Það er staðreynd að þessi litlausa
nafngift VÍK eða Skoruvík átti sinn
hlut í þeirri siðlausu meðferð sem
frábær bátamið á þessum slóðum
alltaf hlutu. Dátum á dönskum
„Beskytturum“ landhelgisgæslu
þeirra tíma hefir þótt það betur við
sitt hæfi að sækja hlöðuböll í sveit-
unum en eltast við veiðiþjófa við
Langanesröst og ekki til annars að
vinna en verja litla hálfdauða vík.
Veiðiþjófum gáfust því tækifærin
til að eyða hverri þeirri fiskigöngu
er streymdi að landsteinum haust
og voru og voru árvissir atburðir.
Innrásar-ófögnuður-
inn á miðunum
Alla 18. öldina voru það mest
enskar duggur og franskar skonn-
ortur. Eftir 1900 kom þessi innrás-
ar- og rányrkjuófögnuður úr öllum
áttum. Breskir togarar yfirgengu þó
allan þjófabálk, þeir voru verstir
frá 1905-1930. í algjöru miskunn-
arleysi eyrðu þeir hvergi lífi. Eftir 2
daga höfðu þeir eytt heilli göngu og
gjört að blóðdrefjum að fjörustein-
um allan sjóinn innan 3ja mílnanna
og héldu þannig áfram út bugtir,
flóa, firði og höf, alla leið að
Heklugrunni norður af Langanesi
og Kolmúla suður af nesinu. Fljót-
astir voru þeir að myrða MIÐIN
INNAN 3ja MlLNANNA MILLI
Fonts og Svínalækjartanga. Af-
leiðingarnar minna á innlegg í
kaupstaðinn á haustin og hungrað
vor. Hjálparkokkar við Breta voru
svo norskir og færeyskir handfæra-
og línubátar o.fl. og eftir aldamótin
bættust svo við íslenskir togarar og
mótorbátar.
íslensku togararnir nutu þeirra
fríðinda að vera „upplýstir“ með
dulmálsskeytum um hvar helst
skyldi varast varðskipin. Erkióvin-
urinn Breskir togarar í landstein-
um. Innrásarhyskið fór geyst, hvert
rándýrið öðru gráðugra öslaði um
þessa lífsuppsprettu matvæla og
verðmæta sem forarvilpa væri og
gátu betur með falska nafngift
stolið úr þessum mikla lífsbrunni
með því að láta sem ekkert væri að
verja nema litla rekavík.
Feluleikurinn með „víkina“ sem
ekki var minni en það að geta
rúmað 150 færeyska fiskikúttera á
siglingu fram og til baka á meðan
þeir biðu í 2 eða 3 daga hver eftir
öðrum að geta losað miðsumarafl-
ann í stór móðurskip, eftir að hafa
verið stefnt til móts við þau þegar
aflandsvindurinn, hlýr og sumar-
mildur, gaf var til þess í Bugtinni
milli FONTS og SVÍNALÆKJ-
ARTANGA, Fontsbugt, hvar litla
víkin, Skoruvík, kúrir í sandi þara
og urð lífgjafi tugi manna, sem
sóttu lífsbjörg sína á þetta brim-
sollnaoggjöfulahaf.Þannigvarmeð
3ja sjómílna landhelgina og sam-
göngur á hestum og sjó, en engin
hafði borið sér þau voða orð í
munn að þessi kostaríka, fagra
byggð í Sauðaneshreppi í Norður-
Þingeyjarsýslu skyldi segja sig til
hrepps. Þannig var þessi æsku-
byggð mín þegar ég 1916 lagði land
undir fót út í heiminn með þann
heimanmund, sem mölur og ryð fá
ekki grandað. Þannig var búið við
FONTSBUGT og 3ja mílna land-
helgi í þá daga.
CMIu lífi var eytt
.... svo siðlaus var þessi
verknaður, að 3ja mílna landhelgin
var einskisvirt, heldur miskunnar-
laust öllu lífi eytt að landsteinum.
Stjómmálamenn síðasta áratugs
hafa unnið ómetanlegt stórvirki
með þeirri miklu landhelgi sem nú
hefir verið staðfest og hefur algjör-
lega bjargað þeim eindæma miklu
bátamiðum, sem við Langanes þar
sem kjarni þeirra á Bugtinni frá
Fonti að Svínalækjartanga, en
Þistilfjörður þar sem Þórshöfn var
eina kauptúnið á Langanesi þar til
Skálar risu upp með árabátaútgerð.
1912 til 14 og óx hratt frá 1918 til 30
og var þá orðin stærri en Þórshöfn.
En það er um fiskimiðin norðan við
Langanes, sem þessi þáttur á að
fjalla um, Skálar koma seinna. En
fyrir utan Þórshöfn við Þistilfjörð
Á skjánum sáum við í gærkvöld tvo
góða á kjaftastólunum. Þar er
stundum gott að rœða málin.
Formaður BSRB sat fyrir svör-
um gegnt fréttamanni og sagði ró-
lega og ákveðið, að í hinum nýju
efnahagsráðstöfunum ríkisstjórnar
væri hann og hans lið, BSRB,
ranglæti beitt. Hann vildi benda á
hagstæðari samninga við aðra, þar
sem ríkisstjórnin hefði þó bent eða
óbeint átt þátt í. Slíkt yrði ekki
þolað. „Hann er samur við sig, stutt
í hótanirnar," varð mér á að hugsa.
Það er eins og fyrr og víðar: „Hann
fékk meira en ég!“
En er hann síðan gat um úrskurð
kjaradóms um 6% hækkun launa
BHM og loks 23% hækkun til Al-
þingismanna, runnu á mig „tvær
grímur" og ég sit með þær enn!
Hvað getur vitleysan leitt okkur
langt? Ég fór að undrast hógvœrð
formannsins.
Það hlýtur að vera „mikill kall“
þessi kjaradómur! En sjái hann sér
fært að ákveða þeim okkar, sem við
glæstustu kjörin búa í þjóðfélaginu
slíkan „ábæti“, verður hann jafn-
framt að eiga — eða sýna —
möguleika til að greiða háu launin,
og einnig bætur til allra hinna, sem
— eðlilega — fara að bera saman
kjörin og krefjast réttlœtis gagnvart
sér og sínum — eins og BSRB t.d.
Og hvað um þá hópa, sem innan
er líka Raufarhöfm með útgérð .og
sækir líka á Langanesmiðin.
Það mun því margan’ furða að
Þórshöfn skuli óska eftir togaxa á
þessi mið, einmitt erkifjánda báta-
miða hvar sem er. Þetta hefir verið
sú ógn sem yfir þessari.byggð hefir
vofað mestan hluta þessirar aldar.
Með þessari miklu útfærslu
landhelginnar hefði . Langanes-
byggðin öll átt að fylgja eftir þann-
ig. Að gjöra kröfu til :stórbættrar
veðurlýsingar, því veður eru válynd
á þessum slóðum, og ýtrustu kröfu
um trausta báta og útbúnað allan
til öryggis í hámarki.
Er þetta aprílgabb?
.... þessa byggð héfir vantað í
hundrað ár, en með landhelginni
nýju virtist endanlega bægt frá um
alla framtíð. Svo ber það til nú að
frá sjálfu þessu sveitarfélagi bera
fjölmiðlarnir það út, að súfreklega
krafa sé fram komin aðþetta risháa
sveitarfélag hafi sagt .sigtá ríkisjöt-
una. ER ÞETTA FYRSTA A-PR-
ÍLGABB eða eru maðkar í- mys-
unni?
Það er Alþingi skylt að verja
þjóðina fyrir slíkum vágestum og
uppákomu sem þessari og ganga
rækilega úr skugga um hvort það er
byggðafólkið almennt sem virki-
lega óskar eftir þessum aðgerðum.
Enginn hefði óttast aflaleysi á
Langanesi á þeim árum ef rúm
landhelgi hefði gilt og..landhelgisr
gæslan í okkar höndum, ,nÚJl.er
hvorutveggja í ríkúm niæli okkar
eigið vald og geta.
Hvað mega þeir hugsa: nú serri
minnast þess að riafai staðið/grát-
andi af hungri fynriskort á verndi.
þeirra bjargráða er nú, er svo glæp-/
samlega borin á torg. /Hafa \iofur
komist á kreik til þes9a’'verknaðar-,-
eða er þetta ósmekklegt GABB? • 1
AJþingi hlýtur aðóverá skylt að
kanna til hlýtar hver-.yiljUhrepps-
búa í þessu máli raunverulegá or.. ...
(Frámhald á bls.’ójj .
sinna marka hafa þá; sem ekki
hljóta nema einsog l/5 hluta launa
sumra annarra í þjóðfélaginu? En
þar eru hópar, sem öðrum fremur
hafa sýnt þolinmæði hinum til
fyrirmyndar.
Ýmsir hér — um kaldar/ norður-
slóðir — hafa talið og telja enn, að
engin launahœkkun hafi verið eðli-
leg, eða æskileg, á s.L ári, því síður
nú! Þeim lægst launuðu ivilnað á
annan hátt, til réttlætingar.í áttina.
Meðan svo fer fram í
kaupgjaldsmálum, sem nú og und-
anfarið, grillir varla í von um sigur í
lífs- og dauða- baráttunni við verð-
bólguna. En þar á veltur!
Vissulega er full þörf á endur-
bótum, meiri hagkvæmni: í rekstri
fyrirtækja og atvinnugreina, en hitt
er jafnvíst að þar stendur eða fellur
margt, eftir því hverjar kröfur
starfsliðið gerir. Fyrirtæki, sem
rekin eru með viðvarandi tapi
bjarga engu til lengdar, sjá ekki
einu sinni vinnufúsum manni fyrir
vatni og brauðil Sjálfstætt ríki, sem
greiðir fólki sínu langt fram yfir
afrakstur, lifir á lágum eða gildis-
lausum bleðlum, er illa stjórnað, ér
áfallanda fœti — mjög.vægilega til
orða tekið. Geta ekki allir skilið
það, jafnvel Háskólamenn og hr,
Kjaradómur?
Sé svona illa statt í lándi okkar
nú eiga þar margir sök. Sérgœzka,
JÓNAS JONSSON:
VILJI - SJÁLFS-
TRAUST - TRIÍ
4.DAGUR
Fáir þrestir á
Akureyri í vetur
Það mun hafa verið á árunum
milli 1950 og 1960, sem Nátt-
úrugripasafnið í Reykjavík
beitti sér fyrir því að einhver
dagur milli jóla og nýjárs yrði
gerður að almennttm fuglataln-
ingardegi um allt land. Tilgang-
urinn var sá að afla sem
gleggstrar vitneskju um fuglalíf
hér á landi að vetrarlagi. Athug-
endur eða fuglatalningarmenn
gera í skýrslum sínum grein fyrir
því svæði, sem talið er á, lýsa
ósvífnar kröfur og flokksþjónkun
hafa verið hér alltof ráðandi und-
anfarið. Samstöðu vantar. Ráðs-
menn þjóðarinnar eru svo sem
samróma, hrópandi: „Verðbólg-
una verður að slá niður“, en sam-
virknin í átakinu vill bregðast! En
brátt reynir verulega á. Tækifærið
gefst, þegar að nýju hefjast þing-
fundir við Austurvöll. I sambandi
við myntbreytinguna setur ríkis-
stjórnin okkur bráðabirgðalög, sem
eiga að ráða bót — einhverja — á
þessu ískyggilega vandamáli. Þau
lög verða vitanlega rædd, geta tekið
breytingum til hins betra, og þann-
ig frá gengið, að um þau náist
samstaða.
í áramótaræðu sinni helgaði for-
sætisráðherra sér sterk orð Einars
Benediktssonar í þessu sambandi:
„Vilji er allt, sem þarf.“
Og á fyrsta degi þessa blessaða
árs sagði forseti okkar m.a. „En við
getum brugðist við vandanum.
Okkur er gefið vit, Okkur er gefinn
styrkur. Hagsýni er okkur í blóð
borin. Allt þetta og miklu fleira býr
í okkur, aðeins ef við viljum nýta
það, en látum ekki vonleysishjal og
úrtölur villa um fyrir okkur.“ Og
síðar: „Það sæmir okkur að vera
bjartsýn og trúa á okkur sjálf."
Mikið rétt, en er þá allt fengið?
Hver orti og benti á, eftirfarandi:
„Hver þjóð, sem í gæfu og gengi vill
búa, á Guð sinn og land sitt skal
trúa.“ Megum við gleyma þessu?
Með samhuga góðvilja og minn-
ugir orða þessara þriggja leiðtoga
og leiðbeinenda skyldu kjörnir
fulltrúar þjóðarinnar ganga til
starfa við Austurvöll á nýju ári. Þá
myndi hér vel vora í íslenzku þjóð-
lífi.
„Brekknakoti" 6. jan. ’81
veðri, færð, snjóa- og ísalögum á
landi, við sjó og ár og vötn. Síð-
asta skýrsia, frá árið 1978, segir
frá því, að þá hafi 56 tegundir
fugla verið hér á landi 26. des-
ember. Á Akureyri töldust nú 21
tegund, en 26 um jólin 1979.
Fáir þrestir hafa verið á Akureyri
í vetur og einnig hefur verið lítið
um auðnutittlinga og um sjaldséða
fugla var lítið á liðnu ári. Rósa-
máfur sást þó niður við Tanga-
bryggjur 29. apríl 1980 og þá sást
einnig æðarkóngur og hefur hann
sést hér undanfarin sex ár. Ekki sást
silkitoppa á síðasta ári og ekki
heldur stari.
Athugunarmenn á Akureyri 28.
desember 1980 voru: Árni Björn
Ámason, Þorsteinn Þorsteinsson,
Jón, Sigurjónsson og Gunnlaugur
Pétursson. Athugunarsvæðið var
öll ströndin frá flugvelli og út í
Skjaldarvík, farið var í Gróðrar-
stöðina ogsvipast um í trjágörðum í
bænum. Veðri var svo háttað, að
það voru 5-7 vindstig af vestri með
dimmum éljum og skafrenningi, en
nokkuð bjart var á milli. Skyggni
var því ekki eins gott og æskilegt
hefði verið.
Snjór var þónokkur, fært um all-
an bæinn á bíl. Pollurinn var islaus
en fjörur frosnar og á þeim mikið
klakahraungl. Frost var 4 stig.
Eftirtaldir fuglar sáust:
Aðunutittlingar............... 12
Skógarþrestir ................ 17
Gráþrestir..................... 2
Snjótittlingar............. 1144
Rauðhöfðaönd................... 1
Gulendur..................... 12
Toppendur .................... 38
Stokkendur................... 327
Hávellur ..................... 50
Stuttnefjur.................... 2
Langvía....................... 11
Teistur........................ 4
Bjartmáfar................... 110
Hvítmáfar..................... 94
Hettumáfar................... 420
Svartbakar................... 772
Silfurmáfar.................. 199
Rilur (Skeglur)................ 5
Fálki ......................... 1
Hrafnar...................... 160
Æðarfugl..................... 980
Ógreindir, stórir máfar .... 400
Akureyri 3J. des. 1980.
KA SIGRAÐI
ÖRUGGLEGA
Á laugardaginn léku KA og Aft-
urclding, og eins og hjá Þór
þurftu KAmenn harma að hefna
eftir að hafa tapað fyrir Aftur-
eldingu í fyrsta leik mótsins.
Það var eini tapleikur KA í
fyrri umferðinni.
KA sigraði örugglega í leikn-
um en þeir skoruðu 30 mörk
gegn 19 mörkum gestanna. í
hálfleik var staðan 14 mörk
gegn 9 KA í vil.
KA hóf leikinn af miklum
krafti og skoruðu þeir fjögur
fyrstu mörkin. Það var ekki fyrr
en á 15. mín. að sókn Aftureld-
ru
ingar skoraði, en áður höfðu
þeir gert tvö mörk úr víti. Vörn
KA var mjög góð, og því
mátti sóknarleikur Afturelding-
arsér lítils.
I síðari hálfleik tóku gestirnir
til við að taka Gunnar Gíslason
og Friðjón Jónsson úr umferð,
eins og það er kallað á íþrótta-
máli, en þá tóku bara aðrir við
að skora mörkin og stjórna
sókninni. Síðustu 15 mín. leiks-
ins gerðu KA menn 9 mörk en
Afturelding aðeins 3.
Gauti stóð í marki KA allan
leikinn og varði vel eða 19 skot.
Afturelding fékk fimm vítarskot
og skoruðu þeir úr þeim öllum,
en KA fékk fjögur en skoruðu
aðeins úr einu. Jakob Jónsson
(Stefánssonar) lék nú sinn fyrsta
leik í mestaraflokki, og gerði eitt
mark. Flest mörk KA gerðu
Gunnar Gíslason 7 (1 úr víti)
Þorleifur, Friðjón og Erlingur 5
hvor, Guðmundur 3, Magnús
Birgisson 2, og Jakob, Björn, og
Magnús Guðm. 1 hvor.
Sigurjón var markhæstur hjá
Aftureldingu með 8 mörk (5 úr
víti) og Lárus og Steinar voru
með 3 hver.
Sömu dómarar dæmdu
þennan leik og þann fyrri og
dæmdu þeir þokkalega. Leikur
þessi var skemmtilegur á að
horfa og oft á tíðum mjög vel
leikinn. Með þessum sigri
tryggði KA stöðu sína til muna á
toppi deildarinnar en staða
þeirra er nú mjög góð og sæti í
fyrstu deild í seilingu.
Gauti varði 19 skot.
Birgir Björnsson stjórnaði strákun-
um sinum til sigurs á laugardaginn.
Mynd: á.þ.
NÝR LEIK-
MAÐUR
TIL ÞÓRS
Knattspyrnumönnum hjá Þór
hefur nú borist góður liðsauki.
Það er KRingurinn Örn
Guðmundsson sem hyggst
flytja norður, og ætlar að ganga
til liðs við Þórsara í knattspym-
unni. Hann er „miðvallarspil-
ari“ og hefur verið fastamaður í
KRliðinu undanfarin ár.
Íþróttasíðan býður örn vel-
kominn norður, og óskar hon-
um góðs gengis með hinu nýja
liði sínu.
Leiðrétting
Það var rangt með farið hér á
íþróttasíðunni s.l. viku að Þórs-
arar höfðu orðið Akureyrar-
meistarar í handbolta, þegar
þeir sigruðu KA á milli jóla og
nýjárs. Leikur þessi var ekki i
Akureyrarmótinu heldur var
þetta aðeins æfingarleikur milli
þessara aðila. Eru hlutaðeig-
endur beðnir velvirðingar á
þessu.
Tap hjá
Þór í slök-
um leik
Þórsarar léku sinn fyrsta leik á
þessu ári í annarri deildinni í
handbolta á föstudagskvöldió.
Þá mættu þeir leikmönnum
Aftureldingar úr Mosfellssveit
og var það síðari leikur þessara
aðila. I fyrri leiknum sigraði
UMFA örugglega. í þessum
leik léku þeir aftur að nýju með
ÞórÁrni Stefánsson og Gunnar
Gunnarsson en þrátt fyrir aft-
urkomu þeirra máttu Þórsarar
sætta sig við tap í leiknum,.en
Afturelding sigraði með 24
mörkum gegn 21 eftir að staðan
hafði verið 12-9 UMFA í vil.
Með þessu tapi erstaða Þórs í
deildinni að verða hálf vonlaus,
en samt eiga þeir ennþá fræði-
legan möguleika á að bjarga sér
frá falli. Svo virðist sem úrslit í
öðrum leikjum deildarinnar sé
einnig Þór mjög óhagstæð þar
eð félögin skipta mikið með sér
stigum, en um leið hjálpar það
KA að hreiðra um sig á toppn-
um. Flest mörk Þórsara í þess-
um leik gerði Sigtryggur og
Sigurður 6 hvor og skoraði hver
um sig eitt mark úr víti. Baddi
gerði 3, Árni Gunnars og
Guðmundur Skarphéðinsson 2
hvor og Einar og Gunnar
Gunnarsson 1 hvor. Sigurjón
var lang markhæstur hjá Aftur-
eldingu með 11 mörk, og næstur
kom Steinar með 6. Dómarar
voru Gunnar Kjartansson og
Ólafur Steingrímsson og voru
menn ekkert yfir sig hrifnir af
dómgæslu þeirra.
DAGUR•5