Dagur - 14.01.1982, Blaðsíða 4

ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
RITSTJÓRNARSlMAR: 24166 OG 24167
SlMI AUGLÝSINGADEILDAR OG AFGREIÐSLU: 24222
RITSTJÓRIOG ÁBYRGÐARM.: HERMANN SVEINBJORNSSON
BLAÐAMENN: ASKELL ÞÓRISSON OG GYLFI KRISTJANSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI: JÓHANNES MIKAELSSON
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÚHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT H.F.
Á krossgötum
Fæðing nýs fiskverðs hefur ekki verið
þrautalaus. Sjaldan hefur fiskverðsákvörð-
un hlotið jafn mikla umfjöllun fjölmiðla og
einmitt nú og kemur þar einkum tvennt til. í
fyrsta lagi tengist þessi ákvörðun mjög
launamálum sjómanna sem nú eru í verk-
falli. Verkfall þeirra hefur haft geysileg áhrif
á atvinnuástandið í landi. Fiskverkunin hef-
ur stöðvast og fjöldi manns atvinnulaus af
þeim sökum. Þetta minnir okkur á það,
hversu gífurlega mikilvægur sjávarútvegur-
inn er hér á landi. Þetta minnir okkur einnig
á það, að frumvinnslugreinarnar draga á
eftir sér langan slóða úrvinnslugreina, bæði
sjávarútvegur og landbúnaður. Því er nán-
ast ekki hægt að tala um þessar atvinnu-
greinar sem einangruð fyrirbæri. í öðru lagi
tengist fiskverðsákvörðun svo mjög allri
þróun efnahagsmálanna, að segja má að
úrslitum skipti hvernig til tekst.
Við stöndum nú á krossgötum. Að baki er
ár fullrar atvinnu og niðurtalningar verð-
bólgu. Kaupmáttur ráðstöfunartekna rýrn-
aði ekki, þrátt fyrir hrakspár og þrátt fyrir
það, að vikið hafi verið út af víxlverkunar-
sjálfvirkninni, með nokkurri skerðingu verð-
bóta á laun. Framundan er óvissa, en eitt er
ljóst; ef ekki verður haldið áfram niðurtaln-
ingarstefnu Framsóknarflokksins af fullri
hörku fer allt í óefni og það sem þegar hefur
áunnist verður að engu gert.
Atvinnuvegirnir verða að hafa rekstrar-
grundvöll. Annars skapa þeir ekki atvinn-
una. Full atvinna og úrbætur í málefnum
atvinnurekstrar landsmanna fer því alveg
saman. Niðurtalning verðbólgunnar getur
því miður þurft að hopa um set fyrst um
sinn, svo tveimur áðurnefndum markmiðum
verði náð. Eins og oft hefur verið bent á er
siglingin erfið og vandratað milli skerjanna,
eigi ekki að steyta á þeim. Finna verður
millileið, þannig að atvinnuátandið verði
tryggt og áfram verði haldið niðurtalning-
unni eins og frekast er kostur. Ef okkur tekst
þetta ekki núna, er viðbúið að allir missi
trúna á að við nokkuð verði nokkurn tíma
ráðið. Leiftursóknarleið íhaldsins kemur
ekki til greina. Við höfum allt of skýr dæmi
um þau mistök sem slík stefna leiðir af sér
erlendis frá.
Nú er kreppa í efnahagslífi hins vestræna
heims. Við munum ekki fara og höfum ekki
farið varhluta af henni. Hins vegar hefur
okkur tekist ásamt Norðmönnum og Sviss-
lendingum, að halda uppi fullri atvinnu.
Takist okkur að halda uppi fullri atvinnu
næstu árin er það vel af sér vikið. Það er stór-
kostlegt afrek, ef jafnframt tekst að dragaúr
verðbólgunni.
„Það er ein-
hver þraut í
hverju spili“
Rætt við Ólaf Ágústsson
formann Bridgefélags Akureyrar
Bridge hefur alltaf átt miklu
fylgi að fagna hér á landi. Þús-
undir karia og kvenna hafa rýnt
í spil sín með misjöfnum árang-
ri, en þó er óhætt að fullyrða að
bridge hefur veitt fólki mikla
ánægju í gegnum tíðina. Röng
sögn hefur valdið vöku fyrir
mörgum spilamanninum löngu
eftir að spilastokkurinn er
kominn niður í skúffu, og það
er hreint ótrúlegt að hlusta á
Ólafur Ágústsson.
gamalreyndan spilara rekja
löngu liðið spil, lið fyrir lið.
Bridgefélag Akureyrar hefur
starfað með miklum ágætum síð-
an 1944, en þá var félagið stofnað
uppúr bridgeklúbb. Samkvæmt
fundargerðarbók var stofnfund-
urinn haldinn þann 5. júní 1944 og
var Steinn Steinssen, bæjarstjóri,
settur fundarstjóri, en aðalfund-
urinn var haldinn 26. október
sama ár. Samkvæmt umræddri
fundargerðarbók var á þeim fundi
skipuð stjórn sem í áttu sæti eftir-
taldir menn: Halldór Ásgeirsson,
Óskar Sæmundsson og Vernharð-
ur Sveinsson. Ef að líkum lætur
eignaðist félagið sína fyrstu fjár-
muni, þegar Þórður Sveinsson,
gjaldkeri gamla spilaklúbbsins,
afhenti kr. 87.09 í sjóð Bridgefé-
lags Akureyrar.
En það var' ekki ætlunin að
rekja sögu Bridgefélags Akureyr-
ar, þó svo hún sé eflaust fróðleg.
Fyrir framan tíðindamann Dags
situr nefnilega Ólafur Ágústsson,
núverandi formaðurfélagsins. Og
að sjálfsögðu var Ólafur í upphafi
inntur eftir því hvenær hann kom
fyrst við sögu í Bridgefélagi Akur-
eyrar.
- Ég byrjaði 1967 í keppnis-
bridge, sagði formaðurinn. - Þá
var ég að vísu búinn að spila
heima, en það var þarna sem al-
varan byrjaði.
Hvað er svona skemmtilegt við
bridge?
Ólafur brosti og sagði að það
væri með öllu útilokað að svara
svona barnalegri spurningu. „En
ég ætla þó að reyna. Maður fær
nánast aldrei sömu spilin á hend-
ina. Það er ekkert spil eins, og það
er einhver þraut í hverju spili sem
maður verður að leysa. Það er
e.t.v. það skemmtilega við
bridge“.
- Er bridge erfitt spil?
- Ég geri ráð fyrir að þeir sem
eru sæmilegir í stærðfræði eigi
auðveldar með að ná árangri í
bridge en aðrir, en ég held ekki að
það eigi að vefjast fyrir neinum að
læra bridge. Menn verða að geta
munað það sem gerist í spilinu.
Það er ekki nóg að vita hvaða
kóngar og gosar eru farnir, sjöan
og áttan geta líka verið mikilvæg
spil og skipt sköpum ef út í það er
farið.
Að sjálfsögðu getur hver sem er
gengið í Bridgefélag Akureyrar,
en Ólafur sagði nauðsynlegt að
fólk hefði einhverja undirstöðu
þegar það byrjaði. Félagið hefur
að vísu ekki annast kennslu fyrir
algjöra byrjendur, en Ólafur
minntist þess að þeir Stefán Vil-
hjálmsson og Magnús Aðal-
björnsson hefðu verið drjúgir á
þeim vettvangi. Alls eru nálega 80
félagar í B.A. og þar spila nú 14
sveitir og eru sumar með 5-6 spil-
ara. Einhverju sinni heyrði skrá-
setjari þá fullyrðingu að kvenfólk
ætti ekki marga fulltrúa í félaginu
og var Ólafur spurður nánar um
það atriði. - Það er aðeins ein
kona í félaginu, var svarið. Og þá
var ekki erfitt að giska á konuna:
Soffía Guðmundsdóttir. Hún
kom strax í huga skrásetjara og
sagði Ólafur að það væri rétt.
Það er af sem áður var. Fyrir
nokkrum árum, einum 15 hélt
Ólafur, var sérstök kvennasveit
innan vébanda B.A. Smám
saman heltust konurnar úr lest-
inni og nú er Soffía ein eftir og læt-
ur engan bilbug á sér finna.
Og þá skulum við snúa okkur
að viðfangsefnum Bridgefélags
Akureyrar. Nú stendur yfir Akur-
eyrarmót í sveitakeppni og Thule-
tvímenningurinn er búinn. Fyrir-
hugað er Akureyrarmót í tví-
menning, einmenningskeppni,
firmakeppni, hraðsveitarkeppni
og minningarmót um Halldór
Helgason. Þetta eru árlegar
keppnir hjá félaginu og í vetur
verður auk þess spilaður einn rið-
ill í íslandsmótinu á Akureyri.
Einnig verður haldið Norður-
landsmót um hvítasunnuna. Nú
kann einhver að halda að félagar í
B.A. láti þessi mót nægja, en það
er þvert á móti. Spilakvöld eru á
hverjum þriðjudegi klukkan
20:00 í Félagsborg og sagði Ólafur
að sumir gætu vel hugsað sér að
spila oftar.
- Við höfum líka alltaf spilað
bæjarkeppni við Húsavík og Siglu
fjörð. Keppni við þá síðarnefndu
er lokið með sigri okkar. Nú,
og svo höfum við spiiað það sem
kallað er „Fjórveldakeppnin“. Þá
spila sex sveitir úr eftirtöldum fél-
ögum: Bridgefélagi Akureyrar,
Tafl- og bridgeklúbbnum í
Reykjavík, Bridgefélagi Fljóts-
dalshéraðs og Bridgefélaginu í
Höfn í Hornafirði. Við spilum
alltaf á mismunandi stöðum og
næst verður spilað á Egilsstöðum.
Þá er lokið upptalningu á
keppnum, sem eru á vegum B.A.
eða sem félagið tekur þátt í. Eins
og sjá má geta allir venjulegir
bridgespilarar: fengið nægju sína
af spilamennsku.
- Ég held að ég hafi fengið mest
níu spil í einum lit á höndina. Átta
spil af sömu sort fékk ég í gær-
kvöldi, sagði Ólafur þegar farið
var að hnýsast í endurminning-
arnar. - Hvort ég hef orðið and-
vaka vegna þess að eftir á sá ég að
ég hefði getað spilað betur út. Ég
man t.d. eftir sex hjörtum sem ég
hefði getað unnið. Það uppgötv-
aði ég hins vegar ekki fyrr en ég
fór yfir spilið í huganum.
Og við þökkum Ólafi fyrir
komuna. Pass.
4~ DAGUR14. janúar 1$Q2;