Dagur - 22.01.1982, Síða 2

Lesendahomið
Opnid „SjaUaim“
„Ballmaður“ skrifar:
.Ég held að það hljóti aö
vera kominn tími til að al-
menningur hér á Akureyri láti
í sér heyra varðandi Sjálfstæð-
ishúsmálið, ef það er virkilega
ætlunin að taka þetta hús
undir skrifstofur eða aðra
starfsemi en þar hefur verið
rekin til þessa.
Mcr finnst það alveg for-
kastanlegt ef svo verður, og ætli
það sé ekki kominn tími til þess
að ráðamenn geri sér grein fyrir
því hvaða áhrif það myndi hafa á
ýmis mál ef Sjallinn leggðist
niður sem skemmtistaður. Sjall-
inn hefur sennilega haft eins
mikið aðdráttarafl fyrir ferða-
menn eins og Hlíðarfjall, upp á
það þori ég að hengja mig. Svo
hefur þetta verið nánast eini
skemmtistaðurinn sem hefur ris-
ið undir nafni hér í bænum.
Nei, það bara gengur ekki að
loka Sjálfstæðishúsinu og setia
þar inn steingelda starfsemi. Eg
er alveg hissa að fólk skuli ekki
hafa risið upp á afturlappirnar
og látið þetta mál til sín taka. Ég
hef heyrt að einhleypar konur
hafi haft það á orði að þær verði
að negla einhvern kall og gifta
sig ef Sjallinn kemst ekki í gagn-
iö sem fyrst. Staðreyndin er
nefnilega sú að Sjallinn hefur
verið hjarta bæjarins, nauðsyn-
legur staður þar sem fólk hefur
getað skemmt sér saman, staður
þar sem það allt byrjar, eins og
þeir segja í auglýsingunni frægu.
Nei góðir hálsar, ef það er erfitt
að reka húsið þá verður bara að
finna leið til að bæta það, ekki
loka hjartanu í bænum.
Hvernig er það annars með
Hótel KEA, er ekki hægt að
hafa það opið eitthvað meira?
Þeir háu herrar þar gætu nú
reynt að koma eitthvað á móts
við þarfir fólksins í bænum, alla-
vega væri hægt að gera tilraun
með það og sjá hvernig til tækist.
Eini staður bæjarins um þess-
ar mundir, sem fólk yfir 25 ára
aldri, og jafnvel yngri, hafa til að
skemmta sér á er H-100 og er þar
yfirleitt troðfullt af krökkum og
engan veginn nógu góð aðstaða
til að blanda samari öllum þess-
um aldurshópum. Þjónustan þar
hefur farið hríðversnandi
undanfarna mánuði svo ekki sé
meira sagt.
Vona ég nú að allir þessir
herrar reyni eitthvað til að koma
skemmtanalífi bæjarins í viðun-
andi horf, annars fara prestarnir
að heimta nýja kirkju.
„Balimenning“ hefur alltaf veríð til staðar á Akureyri. Áður en Sjallinn
kom fóru menn t.d. í Allann og Lón, þar sem þessi myiid var tekinn fyrir
fjöldamörgum árum. Þeir sem þarna dansa eru orðnir ráðsettir borgarar, .
en áð sjálfsögðu dansa þeir enn og nú vantar þá tilfinnanlega gott danshús.
Alversti tími í'yrir
sveitafólkið
Nú langar mig til þess að koma
kvörtunum á framfæri í lesenda-
hornið. Það er í sambandi við sýn-
ingar hjá Leikfélagi Akureyrar á
Dýrunum í Hálsaskógi.
Þctta er sá alversti tími sem hugs-
ast getur fyrir sveitafólkið, það er
kl. 5 eða 6 síðdegis.
Það er vonlaust að öll fjölskyld-
an geti farið þarna saman í leikhús,
því einhver þarf að vera heima og
gera verkin. Er ekkcrt verið að
hugsa um þá sem í sveitunum búa í
þessu tilviki? Því er ekki hægt að
hafa sýningar kl. 3, minnsta kosti
um helgar. Svona var þetta líka
þegar myndin um Jón Odd og Jón
Bjarna var sýnd hér.
Og svona er þetta alltaf ef ein-
hverjir tónleikar eru, sama hvort
það er hjá tónlistarskólanum eða
öðrum. Ávallt kl. 5 eða 6.
Þökk fyrir birtinguna,
Sveitakona.
Hvemig væri að skreppa til
Reykjavíkur einhverja helgina og
veita sér upp úr dásemdum
borgariífsins svoiita stund.
Láta stjana við sig á Esju,
Loftleiðum eða einhveiju öðru
hóteli, smeila sér í
hamborgara eða pizzu, eða fá sér
ærlega máltíð á einhverjum
úrvals veitingastað.
Sjá nýjustu myndimar í bíó,
bregða sér í leikhús og enda á
diskóteki, - og lesa mogunblöðin
klukkan átta að morgni.
Helgarreisur Flugleiða eru ódýrar,
- þú færð einstök kjör á
flugfari og gistingu.
Leitaðu upplýsinga:
FERÐASKRIFSTOFA
AKUREYRAR
RÁÐHUSTORGI 3 - AKUREYRI
SlMI: 25000.
FLUGLEIDIR
Trutist lolkhþ goöu lelagi
Rltstjóra E>ags svarað
Hermann Sveinbjörnsson ritstjóri
Dags gerir að umtalsefni í Helgar-
degi sl. föstudag pistil frá mér í út-
varpsþættinum „Á vettvangi“ sem
var á dagskrá miðvikudaginn 13.
janúar sl.
í grein sinni ræðst Hermann að
mér með persónulegum dylgjum,
og þeim þætti greinar hans læt ég
því ósvarað. Maður sem telur sig
þurfa að grt'pa til slíkra vopna hefur
slæman málstað að verja.
Nokkur orð vil ég hins vegar
segja um aðra hluta greinar rit-
stjórans. Hann telur mig hafa við-
haft „vísvitandi ósæmileg vinnu-
brögð“ með því að hafa flutt um-
ræddan pistil í útvarp. Einnig les
ritstjórinn það út úr pistli mínum
að ég sé að flytja áróður um
kvennalistann. Hvernig ritstjórinn
fer að því er mér hulin ráðgáta og
hlýtur að þurfa meira en fjörugt
ímyndunarafl til að sjá slíkt. En til
að lesendur geti sjálfir dæmt um,
þá er umræddur pistill hér orðrétt-
ur.
„Bæjarstjórnarkosningar nálg-
ast nú óðum og því við hæfi gð
beina augunum aðeins að sölum
bæjarstjórnar.
Yfirleitt fara störf bæjarstjórnar-
manna ekki f hámæli. Almenning-
ur fylgist lítið með því sem gert er í
bæjarstjórn og stjórnmálamenn-
irnir virðast ekki hafa mikinn vilja
til að upplýsa kjósendur sína, alla
vega ekki þá óflokksbundnu.
Reyndar eru bæjarstjórnarfundir
opnir almenningi, en yfirleitt sjást
þó mjög fáir í bæjarstjórnarsalnum
til þess að hlusta á það sem þar fer
fram, enda eru fundirnir á vinnu-
tíma. Hér á Akureyri hefjast þeir
klukkan fjögur á þriðjudögum,
þegar allt venjulegt fólk er í vinnu.
Þar að auki eru þessir fundir ekki
auglýstir opinberlega. Hvort fund-
artíminn er valinn með tilliti til þess
að almenningur geti ekki mætt skal
ósagt látið, en hver maður hlýtur
að sjá að tíminn er ekki sérlega
hentugur.
En hvernig á fólk þá að fylgjast
með því sem er að gerast í bæjar-
stjórn, þar sem verið er að ráðskast
með mál sem snerta íbúa bæjarins
alla að meira eða minna leyti.
Bæjarblöðin eru bæði flokkspóli-
tísk málgögn og því dálítið erfitt að
treysta frásögnum þeirra af gangi
mála í bæjarstjórn, þó þessi blessuð
blöð séu ekki alvond.
Einn möguleiki er að gerast
áskrifandi að fundargerðum bæjar-
stjórnar, en það er fjölritað hefti
sem kemur út fyrir hvern bæjar-
stjórnarfund og inniheldur fundar-
gerð fundarins áður, ásamt fundar-
gerðum nefnda og ráða bæjarins. í
þessu hefti má oft finna gagnlegar
upplýsingar, þó gangur mála og
meðferð þeirra í bæjarstjórn sé
lítils getið, aðeins hver endalok mál
hafa fengið, hafi þau þá hlotið ein-
hver. Þeir sem þessa leið velja
þurfa að vísu að borga 450 krónur
fyrir forvitni sína um störf bæjar-
stjórnarmanna, því slíkt er áskrift-
argjald fundargerðanna fyrir eitt
ár.
Niðurstaðan er sú, að það er erf-
itt að fá einhverjar upplýsingar að
gagni um störf bæjarstjórnar fyrir
hinn almenna bæjarbúa, sem ekki
nennir að leggja á sig mikið erfiði,
fjárútlát og vinnutap, til að fylgjast
með. Hvers vegna bæjarfulltrúar
hafa ekki enn gert ráðstafanir til að
bæjarbúar fylgist betur með störf-
um þeirra er ekki á hreinu. Sumir
þeirra kæra sig ef til vill alis ekki um
að almenningur sé vel upplýstur,
aðrir hafa kannski aldrei hugsað út
í þetta.“
Út úr þessu las Hermann Svein-
björnsson, að ég væri að stunda
„kafbátahernað" í þágu kvenna-
listans. Lesendum til fróðleiks skal
ég upplýsa, að ég er ekki og hef
ekki verið stuðningsmaður
kvenna-
listans. Frábið mér allar tilraunir
Hermanns Sveinbjörnssonar til að
skipa mér þar í raðir.
Ritstjórinn spyr í grein sinni:
„Hver man ekki einhliða áróðurinn
sem fram kom í „kantsteinamál-
inu“ margfræga . . Kantsteina-
mál þetta snerist um það þegar
bæjarstjórn lét loka innkeyrslunni
að bensínstöð Esso við Tryggva-
braut. Og þó snerist það öðru frem-
ur um yfirvofandi atvinnumissi
fjölda manns vegna þessarar að-
gerðar. Ég tók viðtal við einn eig-
enda bensínstöðvarinnar, Vilhelm
Ágústsson, þar sem hann gagn-
rýndi þessa ákvörðun bæjarstjórn-
ar. Ég hafði samband við bæjar-
stjóra og spurði hvort hann hefði
áhuga á að svara þeirri gagnrýni
sem þar kom fram á Akureyrarbæ.
Það hafði hann ekki. Málið endaði
síðan með því að umræddur kant-
steinn var fjarlægður. Um einhliða
áróður í þessu máli var ekki að
ræða af minni hálfu, hvað svo sem
ritstjóri Dags segir.
Að lokum ein ábending til rit-
stjórans: Áður en þú ræðst næst að
þeim sem á einhvern hátt fást við
fjölmiðla, þá ættir þú að hugsa um
það í fullri alvöru, hvort það getur
virkilega farið saman að vera rit-
stjóri pólitísks málgagns og að vera
fréttamaður sjónvarps. Eða hvern-
ig yrði þér við ef Styrmir Gunnars-
son ritjóri Morgunblaðsins ynni
rem fréttamaður hjá Sjónvarpinu i
hjáverkum og læsi þar upp fréttir úr
Morgunblaðinu.
Með virðingu,
Guðbrandur Magnússon.
ATHUGASEMD RITSTJORA
Nú þegar Guðbrandur hefur verið
svo vænn að leyfa lesendum Dags
að sjá hugarsmíð sína, er rétt að
rifja aftur upp meginatriðið í frétta-
reglurn Ríkisútvarpsins, sem hann
ætti að útvega sér sem fyrst. Meg-
inreglan er sú, að fréttir mega ekki
vera blandnar neins konar ádeilum
eða hlutsömum umsögnum, heldur
skal gætt fyllstu óhlutdrægni. Eins
og sést á svari Guðbrands er þar
fjallað um aukaatriði málsins, en
því í engu mótmælt, að frásögnin
hafi verið hlutdræg ádeila. Út af
fyrir sig nægir þetta sem svar við
grein Guðbrands, en nokkur orð í
viðbót.
Ég benti á að til er annars konar
pólitík en flokkapólitík og varpaði
fram þeirri spurningu til skýringar,
hvort Guðbrandur væri að drága
taum og koma á framfæri baráttu-
málum kvennaframboðsins, þar
sem skoðanir hans og kvennanna
virtust falla saman. Það að Guð-
brandur telji mig hafa lesið það út
úr pistli sínum, að hann hafi verið
að flytja áróður fyrir kvennalistann
segir töluvert. Með sömu rökum er
enginn vafi að Guðbrandur lítur á
sínar eigin hálfkveðnu vísur sem
fullyrðingar - að fundartími bæjar-
stjórnar sé valinn með tilliti til þess
að almenningur geti ekki mætt - að
ekki sé treystandi frásögnum
bæjarblaðanna - að sumir bæjar-
fulltrúar kæri sig ekki um að al-
menningur sé vel upplýstur um
gang bæjarmála. Þetta er einhliða
áróður sem ekki á heima í útvarp-
inu.
Það er ekki von að Guðbrandur
skilji það, að farið geti saman að
vera ritstjóri blaðs og fréttaritari
sjónvarps. Mér hefði aldrei dottið í
hug að flytja pistil á borð við þann
sem Guðbrandur flutti í útvarp. Ég
þekki fréttareglurnar og reyni að
fara eftir þeim. Enda hef ég ekki
verið gagnrýndur fyrir hlutdrægni,
heldur bara það að vera til og hafa
þennan starfa með höndum. Slík
gagnrýni er vindhögg og hefur ekk-
ert að gera með fréttaflutning.
Ritstjóri.
2 - DAGUR - 22. janúar 1982