Dagur - 02.07.1982, Blaðsíða 2

LESENDAHORNIÐ
. . . þart cr ekki nóg aó malbika gutumar
Gangstéttimar
alveg ófærar
gangandi fólki
GuArún Jónsdóttir hringdi:
Vcgna grcinar í Dcgi þann 24.
jiíní sl. fra Gunnari Jóhanncs-
syni, vcrkfræðingi hjá Akurcvr-
arhæ. langar mig að gcra smáat-
hugascmd.
Grcin þcsi har heitið „Trc
skapa hættu" og þar gcrir hann
aö umræðucíni trjágróður í
hænum, scm vc.x út yfir gang-
stcttir og gcfur í skyn, að cf eig-
cndur sjái ckki sjálfir um að lag-
færa þctta. vcrði þaö gcrt á
þcirra cigin kostnað vcgna slysa-
hættunnar. scm af þcssu leiöir.
aö fólk þurfi að leita út á ak-
hrautirnar vcgna þcss arna.
Eg cr þcssu ckki ósammála.
hcldur alveg sammála. Ég á sjálf
garö og reyni cinu sinni á ári aö
klippa og iagfæra. svo að þessi
hætta sc ckki til staðar. En þaö
scm mér finnst stingandi viö-
víkjandi þcssum skrifum hans
cr. aö gangstcttamálin hcr á Ak-
urcyri cru í þvílíkum ólcstri. að
þaö cr alveg hrcint dæmalaust.
Það cr húiö aö malhika mikiö
af akhrautum, en það er þannig
ástandiö með fjöldamargar göt-
ur í hænum. að hver einasta
gangstétt er algjörlega ófær
gangandi fólki. Allt það fólk,
sem um þessar götur fer, þarf að
ganga á akhrautunum, því að
gangstéttirnar svokölluöu eru
ekkert annað en möl og grjót,
sem enginn getur gengið á.
Eg vil sem dæmi nefna Þór-
unnarstræti sunnan Hrafnagils-
strætis, sem er mikil umferðar-
gata, Þarna fer fjöldi manns um
daglega til og frá vinnu, t.d.
starfsfólk á sjúkrahúsinu og á
dvalarheimilinu og einnig aldr-
aða fólkið á dvalarheimilinu,
sem vill fara út og ganga sér til
andlegrar og líkamlegrar hress-
ingar. Þetta fólk á engra annarra
kosta völ en að ganga úti á þess-
ari miklu umferðargötu. Oðru
mcgin götunnar er húið að setja
möl, en þaðerþareinsogannars
staðar, ógangfært ncma vaða
upp fyrir skó í grjóti og lausa-
möl.
Austan við götuna er ástandið
hins vegar þannig, að það hefur
ekki einu sinni verið jafnað úr
ruðningunum, sem mokaðir
voru, áður en gatan var malbik-
uð, og þar er ástandið enn verra.
Ég get nefnt dæmi eins og
Rauðumýri og Grænumýri og
jafnvel fleiri og fleiri, því að af
nógu er að taka, þar sent ástand-
ið er jafn slæmt og ég hef áður
lýst. Ástandið er svona út og
suður um bæinn.
Ef trén skapa vandamál, þá
skapar þetta ekki minni slysa-
hættu, heldur margfalt meiri.
Mér finnst það því miklu verð-
ugra verkefni fyrir bæjarverk-
fræðing að gera átak í því, að
gangstéttir bæjarins, sem búnar
eru að standa svona ár eftir ár,
yrðu malbikaðar. Ég held, að
allir bæjarbúar geti tekið undir
þetta. Það er stingandi, að
verkfræðingurinn skuli hugsa
meira um það að plokka eina og
eina trjágrein hingað og þangað
en að koma þessu í lag. Þegar
gangstéttirnar eru orðnar færar
gangandi fólki, ætti hann að fara
að huga að trjáklippingum.
Útvarpsráð
láti rann-
saka málið
2647-0870 skrifar:
Fullyrða má að tugþúsundir ís-
lendinga sitji nú og bölvi ís-
lenska sjónvarpinu og forráða-
mönnum þess fullum hálsi, og
ekki að ástæðulausu að mínu
mati. Nú þegar sjónvarpið er
komið í sumarfrí (fyrirbæri sem
hlegið er að úti í hinum stóra
heimi) fá íslendingar ekki einu
sinni að sjá nokkurra daga
gamla leiki frá HM í knatt-
spyrnu á Spáni, heldur verða
þeir að láta sér nægja að hlusta á
útsendingar BBC og fylgjast
með umsögnum um leikina í
dagblöðum.
Sú spurning hefur vaknað,
hvort forráðamenn sjónvarpsins
hafi vísvitandi farið með rangt
mál er þeir hafa gefið fjölmiðl-
um upplýsingar um hvaða leiki
þeir gátu ekki fengið frá þessari
miklu keppni. Þessar vangavelt-
ur fengu að sjálfsögðu byr undir
báða vængi er yfirverkfræðingur
Pósts og síma lét hafa það eftir
sér fyrr í vikunni að sjónvarpið
hefði getað fengið marga leiki til
sýningar beint, en aðeins sýnt
áhuga á opnunarleiknum og
leiknum sem sýndur var s.l.
mánudag.
Sú furðulega staða er komin
upp, að þegar við ráðum yfir
tækni til að taka á móti þessum
leikjum beint um Skyggni þá
virðast hafa komið upp sjónar-
mið (annarleg að mínu mati)
sem eru þess valdandi að við
erum á sama báti og Albanía og
verðum að láta okkur nægja
annað. Furðulegri hlýtur þessi
afstaða að verða þegar þess er
gætt að þessar beinu sendingar
virðast örugglega skila beinum
fjárhagslegum hagnaði til sjón-
varpsins vegna auglýsingatekna
í hálfleik.
Það hlýtur að vera krafa
þeirra tugþúsunda íslendinga,
sem sitja nú með sárt ennið, að
útvarpsráð láti fara fram rann-
sókn á því, hvort ummæli yfir-
verkfræðings Pósts og síma hafa
við rök að styðjast. Útvarpsráð
ætti tafarlaust að láta rannsaka
þetta mál niður í kjölinn. Ekki
endilega vegna þess, að hægt
verði að bæta úr hlutunum að
þessu sinni, heldur til þess að
slíkir hlutir endurtaki sig ekki.
Hvað veldur því, að einungis er
hægt að sýna tvo leiki frá HM
beint, þegar verkfræðingurinn
fullyrðir, að hægt hafi verið að fá
mun fleiri leiki, og alla leikina ef
forráðamenn sjónvarpsins
hefðu farið af stað á sama tíma
og forráðamenn hundraða sjón-
varpsstöðva um allan heim, sem
kappkosta að veita sem besta
þjónustu? Útvarpsráð verður að
taka í taumana og láta rannsaka
þetta mál.
Hvað er svo
merkllegt . . .?
Hvað er það sem er svo merki-
legt við fótbolta, að sjónvarpið
frestar fréttum, setur raunar alla
dagskrána úr skorðum, bara til
að geta sýnt einn auman fót-
boltaleik? Spyr sá sem ekki veit.
í mörg herrans ár hef ég hald-
ið uppi vörnum fyrir þá, sem
vilja draga úr sýningum á fót-
boltamyndum í sjónvarpinu. Til
dæmis hef ég gerst svo djarfur að
benda á, að ýmsar aðrar íþrótta-
greinar njóti mikilla vinsælda
meðal alþýðu. Samhliða þessari
Um listína
Hvað á að gcra við hana Gunnu?
Hún cr svo scm hcsta skinn. cn
mciniö cr að hún skilur ckki nú-
tímalist. Égscm crsvo listclskcr
að rcvna að sannfæra hana um
gildi listarinnar cn án árángurs,
jafnvcl þó að ég útskýri fvrir
hcnni öll bcstu Ijóöin ntín.
Vitið þiö annars hvcrsu ham-
ingjusöm við megum vcra og
hreykin t.d. af tónlistar og
myndlistarfólkinu okkar. Allur
sá boðskapur scm opinbcrast í
öllum þeirra hugarog handvcrk-
um. Eftir langt og strangt list-
nám leyfir það ökkur að njóta
góðs at'. Það þarf t.d. ckkcrt
smávegis andríki til að raða bók-
stöfum á ýmsa vegu. á hvolf eða
öfugt og semja margslungin og
hálfeygan texta til meðlætis svo
sem: paúna - anna - panna.
Þetta er blátt áfram stórkostlegt
og svoer til fólk sem leyfirsér að
segja að þetta sé ekki list!
Hið sama má segja um gjörn-
ingana. Aldrei hefði mér dottið í
hug að hægt væri að skapa slíka
list. bara með því sem hendi er
næst eins og klósettpappír,
blöðrutyggjói, sláturkepp eða
heysátu. Skyldu amma og afi
hafa gert sér grein fyrir því, að í
rauninni frömdu þau listrænan
gjörning í hvert sinn er þau báru
upp heysátu? Það efa ég. Þarna
sjáum við best hvernig þjóðin og
listin hafa verið samofin um
aldirnar - Já, þetta þarf ég að
segja Gunnu.
Þó tekur myndlistin öllu fram.
Hugsið ykkur, að strengja
gömlu axlaböndin hans afa sál-
uga á tréramma upp á vegg, eða
öll baggaböndin og áburðarpok-
ana sem nota má í listrænar
hrúgur ásamt niðursuðudósum
og ryðguðu brotajárni. Já, það
er töluvert sem fólk hefur þurft
að læra til þess arna. Þetta er
ekki á hvers manns færi.
Það er líka dæmalaust með
hana Gunnu, hún segist ekki
heyra lag út úr þessum yndislegu
nútímatónverkum, eins og það
sé nú einhver nauðsyn'að heyra
eitthvert lag. Mér finnst það
stórkostleg upplifun að finna
tónana sendast samhengislaust
sinn úr hvorri áttinni og hrúgast
upp í áhrifaríka tónsmíð. Skítt
með laglínuna, þetta er bara svo
fínt, þó að fíflið hún Gunna líki
því við flugur sem þyrpast suð-
andi úr öllum áttum og hafna
loks á mykjuskán. Svona lætur
þetta fólk, sem er ekki nógu
menningarlega sinnað, alltaf
með eitthvert múður út í lista-
fólk en það er með hana Gunnu
eins og karlinn forðum sem
sagðist ekki „fatta grínið.“ Hún
rausar bara um það, að betra
væri að senda þetta fólk á sjó eða
til sveitastarfa og láta það vinna
fyrir kaupi. Hvílík fásinna. Nei,
skattgreiðendur eiga heimtingu
á því að fá að halda þessu fólki
uppi, og þó fleira væri. Það er
ekki of mikið fyrir það að skapa
svo djúphugsuð og ódauðleg
listaverk eins og þau sem ég
reyndi að lýsa hér að framan.
Já, strax á morgun fer ég til
hennar Gunnu til að freista þess
að opna augu hennar og eyru
fyrir nýju Ijóðagerðinni tninni.
Andinn sjálfur kom yfir mig rétt
í þessu og orðin hrundu áf himn-
um ofan. Tilviljunin ein réði því
hvaða orð lentu saman á blað-
inu, sum hallast að vísu dálítið,
önnur eru á hvolfi en það eykur
bara listrænt gildi ljóðsins.
Og þetta skal hún Gunna þó
fá að skil ja.
Virðingarfyllst, ______
6 3 Ljóðafljoð
baráttu minni hefur hlutur fót-
bolta aukist stórlega. En ég held
áfram þrátt fyrir það.
íslendingar fengu Skyggni og
þá brast stíflan. Hverleikurinn á
fætur öðrum er sýndur þráð-
beint og seinustu fréttir herma,
að það eigi að sýna líka í miðju
fríi sjónvarpsins.
Þér að segja, þá finnst mér
skörin vera farin að færast upp í
bekkinn. Það er rétt eins og
heimssögulegir atburðir hafi
gerst, atburðir sem verði að
troða í Frónbúa með góðu eða
illu. Ég efast um, að annað efni
væri talið svo merkilegt, að það
væri nauðsynlegt að hrista upp
alla dagskrána, svo að það kæm-
ist á skjáinn. En ástæðan er
e.t.v. sú, að sá hópur lands-
manna, sem vill fá boltann í
þeirri þráðbeinu, er hávær, sér
svart ef hann er ekki afgreiddur
eins og hann vill. Þessi háværi
hópur virðist eiga greiða leið inn
á blöðin, útvarpið og sjónvarp-
ið, en þessir fjölmiðlar birta það
samstundis, ef einhverjum fót-
boltamanninum verður það á að
geispa eða leysa vind.
í stuttu máli: Er ekki mál til
komið að það verði farið að
skera af íþróttafréttum í ríkis-
fjölmiðlunum. Ég er handviss
um, að hlutlaus könnun sýndi
það ótvírætt, að íþróttir njóta
ekki þeirra vinsælda, sem ætla
mætti miðað við það rúm, sem
þær fá í dagskránni. Blöðin
mættu líka endurskoða afstöðu
sína til íþrótta, með það í huga
að minnka stórlega það pláss,
sem þær fá á degi hverjum.
B.R.
2- DAGUR - 2. j'uli 1982