Dagur - 02.07.1982, Blaðsíða 8

Jóhaiines C»eir Sigurj»eirsson:
Ungmennafélag íslands er 75
ára á þessu ári. Þessara tíma-
móta er minnst á margvíslegan
hátt. Það sem ef til vill vekur
mesta athygli er hjólreiðaferð,
sem farin er umhverfis Iandið
undir kjörorðinu „Eflum
íslenskt". Er það vel við hæfi, að
þetta verkefni varð fyrir valinu,
þar sem það undirstrikar að ung-
mennafélagsskapurinn er trúr
sínu upphaflega markmiði sem
alhliða þjóðernissinnuð félags-
málahreyfing.
Það má varpa fram þeirri
spurningu, hvort virkilega sé
þörf á átaki til þess að efla skiln-
ing almennings á gildi innlendr-
ar framleiðslu. Eru ekki allir
sammála um, að að öðru jöfnu
sé sjálfsagt að velja hið íslenska.
En því miður sýna dæmin, að
innlend framleiðsla á mjög í vök
að verjast. Nýleg úttekt á stöðu
fjögurra iðngreina, sem hafa
haft hvað hæst hlutfall á innlend-
um markaði, hvetur ekki til
bjartsýni. Könnunin sýndi, að á
árunum frá 1978 hefur hlutfall
innlendrar framleiðslu í við-
komandi vöruflokkum stór-
lækkað.
Hvað ætlar innlent verkafólk
að taka sér fyrir hendur, þegar
framleiðsla á vörum eins og
hreinlætisvörum og málningu
verður komin alfarið út fyrir
landsteinana. En þessar vörur
voru í umræddri könnun.
Ef til vill mætti spyrna eitt-
hvað við fótum með því að leita
uppi einhver munntöm ensk
nöfn í staðinn fyrir Sjöfn og
Frigg.
Eflaust finnst einhverjum, að
hér sé tekið fulldjúpt í árinni. Er
ekki sjálfsagt, að við notfærum
okkur kosti hins alþjóðiega við-
skiptalífs út í ystu æsar og versla
Jóhannes Geir Sigurgeirsson.
við þá, sem hagkvæmast fram-
leiða á hverjum tíma.
En lítum okkur eilítið nær.
Hvað er í húfi? Færa má að því
sterk rök, að hið góða atvinnu-
ástand ásamt miklum efnalegum
gæðum, sem við íslendingar
búum við, standi og falli með
því, hvernig til tekst á næstu
árum við uppbyggingu öflugs
iðnaðar, sem framleiði bæði
fyrir erlendan og innlendan
markað.
Þetta mættum við hafa í huga
næst, þegar við stöndum frammi
fyrir því að þurfa að velja á milli
innlendrar og erlendrar fram-
leiðslu.
Að sjálfsögðu er lykilinn að
lausn íslenskra atvinnumála
ekki að finna í einni einstakri
innkaupakörfu. En dropinn hol-
ar steininn.
Við skulum hafa það hugfast,
að þótt innlendi markaðurinn sé
ekki stór, þá er hann sá örugg-
asti, sem við eigum völ á, og ef
við styðjum ekki við bakið á iðn-
aðinum við að ná þar öruggri
fótfestu, þá er hætt við, að hann
verði aldrei þess megnugur að
hasla sér völl á erlendum vett-
vangi svo að nokkru nemi.
Með þetta í huga eru sem
flestir hvattir til þess að slást í för
með hjólreiðamönnunum, þar
sem þeir fara um og gera þannig
ferð þessa sem eftirminnilegasta
og um leið áhrifameiri í þeirri
herferð, sem er í tengslum við
hana undir kjörorðinu „Eflum
íslenskt".
ÞEIR ERU KOMIMIR AFTUR
HIIMIR HEIMSFRÆGU
HUl BRims
Miðaverð
60 kr. fyrir
fullorðna,
30 kr. fyrir
börn,
sæti 20 kr.

mjH i'fk »>
MttSKl

Komið og sjáið.
Stórkostley«ir aksturslistir
Ekið a tvemi hjolum Stokkið a bilum
Mótorhjólastokk, trudar ásamt fjolda
annarra aksturslista oy skemmtiatriöa
a 90 minutna symnyu.
Heimsins mestu ökuyarpar i aksturslistum.
Stórkostley skemmtun
fyrir alla fjolskylduna.
8-DAGUR-2.jÚI(19t|2
Þessir hressu krakkar, sem
heita Sigurður Birgir Hjörleifs-
son, Dagrún Jónsdóttir og
Ágúst Kristinn Pétursson, urðu
á vegi okkar á dögunum.
Þau voru að leik í þessu mynd-
arlega tré neðarlega í Brekkugöt-
unni. Dagrún sem er 8 ára „og
alveg að verða 9“ eins og hún
sagði sjálf, tjáði okkur, að hún
léki sér í þessu tré á hverjum degi,
en Sigurður sem er 9 ára „og alveg
að verða 10“ eins og hann sagði
sjálfur, á heima í Reykjavík.
Hann var bara í heimsókn hjá
Dagrúnu.
„Jú, það getur verið hættulegt
að leika sér í þessu tré, sérstak-
lega, ef maður dettur. Ég held, að
maður geti slasað sig mjög mikið,
ef maður dettur niður úr trénu,“
stundi Sigurður þar sem hann
hékk hinn brattasti.
Ágúst lagði lítið til málanna.
Hann er 12 ára og sennilega er
fyrir neðan virðingu hans að
hanga í tré. Hann var hins vegar
alveg tilleiðanlegur að vera með á
myndinni, enda nokkurs konar
„eftirlitsmaður“ með börnunum,
þótt ekki segði hann það berum
orðum sjálfur.
„Eruð þið frá Akureyri? Var bflnum ykkar kannski stolið?“ spurðu þessir
ungu Sauðkrækingar okkur Dagsmenn, þegar við vorum á ferð á Króknum á
dögunum. Eitthvað höfðu þeir frétt af að á Akureyri væri bflum stolið og bfla-
leigur rændar og vildu fá að rannsaka hlutdeild okkar í þeim málum.