Dagur - 06.08.1982, Blaðsíða 2

LESENDAHORNIÐ
Hver er stefha
þeirra í
hestaíþróttum?
I Degi 20. júlí er frestað hesta-
mannamóti á Melgerðismelum
sem halda átti síðustu helgi í
júlí. Fclögin Léttir, Funi og
Þráinn hafa haldið sameiginlegt
mót undanfarandi ár og þessi
helgi vcriö fastur punktur í
stærsta móti hér á Norðaustur-
landi og vel sótt af hestamönn-
um og hestaunnendum.
í fyrra tóku þessi félög að sér
að halda íslandsmót í hesta-
íþróttum um þessa helgi ogtókst
það vel. í ár 1982 banna þessi
félög sínum mönnum að sækja
íslandsmótið sem auglýst er í
Keflavík 21.-22. ágúst af því að
þá á að halda Melgerðismela-
mótið samkvæmt „dagsskipun“
frá 20. júlí.
Er nema von að spurt sé
„Hver er stefna þessara félaga í
HESTAÍÞRÓTTUM"
Matthías Ó. Gestsson.
Meira ávaxta-
úrval hjá KEA
4312-1804 hringdi:
Mig langar að koma þvt á fram-
færi viö forráðamenn KEA
hvort ekki er hægt að hugsa bet-
ur um þaö aö ávaxta- og græn-
metisúrvalið í verslunum kaup-
félagsins í bænum verði aukið.
Ég kom t.d. í búðina við Ráð-
hústorg og þar var ávaxta- og
grænmetisúrvalið líkast því sem
hávetur væri. Mér finnst að
þetta ættu forráðamenn KEA-
verslana á Akureyri að athuga
og vinda bráðan bug að því að
koma málunum í betra horf.
Vegfarendur
lltið í
kringum ykkur
Við hjónin vorum á ferðalagi í
sumar, eins og fleira gott fólk.
Við ætluðum að njóta góða
verðursins og kanna ókunnar
slóðir í fögru umhverfi.
Á vinstri hönd reis hátt fjall,
sem var hrikalegt í tign sinni.
Breiður fjörður á hægri hönd
með mörgum eyjum og skerj-
um. Þetta allt gladdi augað og
sinnið. Sjálfsagt hefur mörgum
fundist það sama og mér að
þetta sé dýrðar sýn í fögru veðri.
En við ættum einnig að líta okk-
ur nær. Við höfum skammt farið
útfyrir þorpið sem við gistum um
nóttina, er ég tók eftir kind sem
lá í melbarði stutt l'rá veginum,
tvö lömb að snúast í kring um
hana, og tveir hrafnar voru stutt
frá, það var auðséð að eitthvað
var að. Ég bað manninn minn að
stöðva bílinn og við fórum til að
vita hvað að var, þetta var að-
eins snertispölur.
Það var hryggilegt að sjá
hvernig blessuð skepnan var út-
Ieikin. Það var búið að plokkaúr
henni bæði augun, éta stórt
stykki úr lærinu sem hún lá á, og
höggva gat á hálsinn á henni.
Þetta útaf fyrir sig hefði ekki
verið svo voðalegt er hún hefði
verið löngu dauð, en sárið á
hálsinum, sýndi að hún var ný-
dauð, því blóðið í hvítri ullinni
kringum sárið var fagurrautt. -
Hún lá þannig að hún hefur ekki
getað staðið upp.
Nú spyr ég, hvernig má það
vera að þessi hvíta kind sem lá
stutt frá alfara leið varð ekki
séð?
Erum við svo upptekin af okk-
ur sjálfum, að við tökum ekki
eftir þeim sem liggur við götuna
og líður?
Ærin var auðsýnilega búin að
liggja þarna lengi, og hröfnun-
um tókst að murka úr henni lífið
án þess að nokkur tæki eftir og
kæmi henni til hjálpar.
Þetta finnst mér þannig að ég
á ekki orð til að lýsa því.
Við vorum einnig á ferðalagi
síðastliðið sumar, það var að
vísu ekki eins fjölfarin leið, en
það voru þó bílar á undan
okkur, og alltaf einhver umferð.
Ég tók eftir því að ær jarmaði
þar skammt frá og bar sig illa.
Við stöðvuðum bílinn og hlust-
uðum eftir hvort henni væri
svarað, okkur fannst við heyra
dauft jarm á móti. Við nánari at-
hugun kom í ljós að lambið hafði
fallið niður í djúpan lækjarfar-
veg, það hefði aldrei komist upp
án hjálpar.
Það er ekki von að fólk sem
um veginn fór tæki eftir lambinu
en þar sem kindin jarmaði í
þaula og bar sig illa hlaut eitt-
hvað að vera að.
Þá vii ég enn minnast atviks,
við vorum á ferðalagi síðla
sumars, það er nokkuð langt
síðan. Þá fórum við eftir fjöl-
förnum vegi. Ég tók allt í einu
eftir því að lamb virtist vera fast
í girðingu sém lá meðfram veg-
inum. Eg hafði orð á þessu við
manninn minn sem stöðvaði bíl-
inn og bakkaði síðan þar til
komið var á staðinn, þetta
reyndist rétt vera, og fórum við
að athuga lambið, sem var svo
þrælfast í girðingunni að við urð-
um að skera það laust. Þetta var
stórt hvítt lamb, sem sást vel af
veginum. Blessuð skepnan var
frelsinu feginn, enda búin að
dúsa þarna nokkuð lengi eftir
ummerkjum að dæma.
Enn spyr ég, hvernig má það
vera að fólk sem um veginn fer
tekur ekki eftir því sem liggur
hjálparvana á leið þess, þó
málleysingi sé. Það eru allir á
hraðferð og virðast ekki mega
vera að því að stansa nema á
fyrirfram ákveðnum stöðum.
Því miður eru allir á hraðferð og
virðast ekki mega vera að því að
stansa nema á fyrirfram ákveðn-
um stöðum.
Því miður sjáum við ekki þó
við höfum sjón, heyrum ekki þó
við höfum heyrn.
Skrifað 15.7.1982
Margrét frá Fjalli.
Jökuldalw er
rétta nafniö
í helgarútgáfu Dags 23. júlí sl.
birtist grein á „Lesendahorns-
síðunni" sem merkt er stöfunum
H.E.Þ. Greinarkorn þetta er
þörf leiðrétting við grein sem
áður kom í Degi, en þar sagði frá
ferðalagi tveggja manna „til
Hóla heim um Hólamannaleið
hina fornu“.
Þegar greinarhöfundur,
H.E.Þ. í leiðréttingu sinni minn-
ist á örnefni á Sprengisandi get
ég ekki lengur orða bundist, og
vil minnast á eftirfarandi:
Nýidalur er þar ekki til, held-
ur mun átt við JÖKULDAL við
Tungnafellsjökul. Á öllum kort-
um Landmælinga íslands, það
síðasta frá árinu 1977, er Jökul-
dalsnafnið það eina sem um er
rætt. Ennfremur hafa þeir er
kunnastir eru á þessum slóðum,
gangnamenn norðan úr Bárðar-
dal, ætíð talað um Jökuldal, en
ekki Nýjadal.
Hinu er ekki að leyna, að
Nýjadalsnafninu hefur skotið
upp af og til í seinni tíð, en það
er rangnefni sem ber að forðast.
Áin sem rennur eftir Jökuldal
heitir Fjórðungakvísl en ekki
Fjórðungskvísl, og er á mörkum
afrétta norðan og sunnamanna
og um leið á fjórðungamörkum
og af því er nafnið dregið. Vona
ég að Jökuldalsnafnið verði það
nafn sem menn taki sér í munn,
enda er það réttnefni.
F.F.
Hver á að
borga brúsann?
Nú hefur liðið nokkuð langur
tími án þess að nokkuð hafí
heyrst um hið svokallaða „tær-
ingamál“ sem kom upp í hita-
veituiögnum í Glerárþorpi
ofanverðu.
Þar sem ég er einn þeirra sem
bý á ofangreyndu svæði hef ég af
þessu máli áhyggjur nokkrar, og
ekki að ástæðulausu. Það er
nefnilega allt annað en gaman ef
svo fer að ég þurfi að láta endur-
nýja varnsleiðslur og ofna hjá
mér.
Og þá kemur spurningin, hver á
að borga? Ég trúi því ekki fyrr en
ég tek á að skellurinn verði látinn
lenda á húseigendum sjálfum.
Hinsvegar vekur þögn bæjaryfir-
valda varðandi þetta mál upp
grunsemdir um að yfirvöldin ætli
að fara þá leiðina.
Ég fer fram á það við yfirvöld
að þau komi fram í dagsljósið
með upplýsingar varðandi þetta
mál, en haldi ekki íbúum um-
rædds svæðis í spennu lengur en
orðið er. Hér er um umtalsverða
fjármuni að ræða, og spurning-
unni er enn ósvarað. Hver á að
borga brúsann?
Þorpari
2 - DAÖUR - 6, 'ágúSt 1882