Dagur - 07.10.1983, Blaðsíða 3

Nú þegar sumarið er á enda er farið að færast fjör
í þær íþróttagreinar sem teljast til vetraríþrótta.
Að vísu er varla nema snjóþotufært í Hlíðarfjalli
enn sem komið er en handboltinn og körfuboltinn
eru farnir að rúlla og hið sama má segja um innan-
hússknattspyrnuna. Badmintonmenn senda hnit-
miðaðar sendingar yfir netið og blakmenn skella
af miklum móð. Eru þá flestar vinsælustu greinarn-
ar taldar, nema e.t.v. sú vinsælasta, en það er
vaxtar- og líkamsræktin. Uppgangur þessarar
íþróttar og heilsubótar hefur verið með ólíkindum
enda mun það sannað að líkamsræktin hæfir jafnt
ungum sem öldnum og það sem meira er um vert,
líkamsræktin er undirstaða góðs árangurs í mörg-
um öðrum íþróttagreinum. Til að forvitnast um
það sem framundan er hjá vaxtarræktardeildinni á
Akureyri í vetur var rætt við Sigurð Gestsson og
Aldísi Arnardóttur, en þau hafa bæði keppt fyrir
hönd Akureyrar á vaxtarræktarmótum. Sigurður
er tvöfaldur Islandsmeistari í sínum flokki og hann
hefur ásamt Gísla Rafnssyni verðið helsti tals-
maður vaxtarræktar á Akureyri.
Sigurður og Aldís.
Rætt við Sigurð Gestsson
- Þetta er allt að komast á
fulla ferð eftir sumarleyfin og
nú verður lögð aukin áhersla
á námskeiðin, sagði Sigurður
í samtali við Dag.
Sigurður sagði að í sumar
hefðu um 30 manns að meðal-
tali verið á æfingum hjá vaxtar-
ræktardeildinni og þar af væri
líklega um 15 manna hópur sem
æfði með keppni í huga.
- Það er gífurlegur áhugi á
íþróttinni og ég hef trú á að
þessi hópur eigi eftir að stækka.
Við vorum með um 80 manns á
dag hérna þegar best lét sl. vet-
ur og viö getum hæglega tekið
við fleirum. Það er einnig
ánægjuleg þróun að kvenfólk
eykur sinn hlut jafnt og þétt og
æfa. Þegar ég byrjaði í vaxtar-
ræktinni var cngin kona byrjuð
að æfa, þannig að árangurinn af
þessari „jafnréttisbaráttu" hef-
ur verið mjög mikill að undan-
förnu.
- Hvenær hefjast námskeið-
in?
- Við höfum verið með nám-
skeið í sumar en nú förum við
sem sagt út í námskeiðin af full-
um krafti. Þetta eru námskeið
fyrir konur, tvisvar í viku og
þau hafa hingað til tekist mjög
vel og árangurinn hefur verið
ánægjulegur.
- Hvað um karlana?
- Við reyndum að vera með
námskeið fyrir karla en þátttak-
an var dræm hvernig svo sem á
Sigurður Gcstsson í keppni.
Mynd: ESE.
íþróttahöllinni?
- Hún verður að teljast alveg
sæmileg. Við erum vel sett
tækjalega séð en hér er ekkert
snobb eins og á svo mörgum
stöðum fyrir sunnan. Engin
kaffistofa, ljós og gufubað -
bara sviti og púl, segir Sigurður,
en samkvæmt upplýsingum
hans þá er mánaðargjald hjá
vaxtarræktardeildinni 400
krónur. Opið er frá 17.15—22,
þrjá daga í viku (þriðjudaga,
miðvikudaga og föstudaga) en
frá 17.15 til 20.30 á mánudögum
'og fimmtudögum, en þá hefjast
námskeiðin. Á laugardögum er
svo opið frá kl. 10-13 og á
sunnudögum frá 13—16. Sagði
Sigurður það upplagt að hjón
eða pör æfðu saman en það æf-
ingarform hefði færst mjög í
vöxt á undanförnum árum.
- En hvað er íramundan hjá
keppnisfólkinu?
- Það er ýmislegt í bígerð og
þar er fyrst að nefna að það fara
ltklega þrír keppendur frá ís-
landi á Norðurlandamótið í
vaxtarrækt (bodybuilding) f
Helsinki eftir sex vikur, segir
Sigurður, en auk hans er fyrir-
hugað að Sigmar Knútsson frá
Akureyri og Magnús Óskarsson
frá Reykjavík fari á mótið.
- Viku eftir þetta Norður-
landamót er fyrirhugað mót á
Keflavíkurflugvelli á milli varn-
arliðsmanna og 10 manna ís-
lensks landsliðs og það má fast-
lega búast við því að við Akur-
eyringar eigum um helming
þeirra sem þátt taka í mótinu
fyrir íslands hönd. Af öðrum
keppnum er það helst að segja
að við munum fara fram á það
á ársþingi Vaxtarræktarsam-
bands íslands að fá að halda ís-
landsmót unglingá í vetur og
hugsanlega íslandsmót í para-
keppni, en slík keppni hefur
aidrei áður verið haldin hér á
landi, sagði Sigurður, en hann
og félagar hans hjá vaxtarrækt-
ardeildinni æfa nú af fulium
krafti og hugsa sér greinilega
gott til glóðarinnar í vetur.
Miðað við þann áhuga sem
hér er á vaxtar- og líkamsrækt
má búast við góðum vetri og
hápunkturinn verður væntan-
lega sjálft íslandsmótið sem
haldið veröur í Reykjavík eftir
áramótin.
nú er svo komið að konur eru því stendur.
um helmingur þeirra sem hérna - Hvernig er aðstaðan hér í
99
Þetta er ólæknandi baktería“
seglr Aldís Amardóttir
Ein af þeim fjölmörgu ungu
konum sem tekið hefur ást-
fóstri við vaxtarræktina er
ríksdóttir, sem verður að teljast
fyrsta vaxtarræktarkonan á Ak-
ureyri.
Aldís Arnardóttir 1 úrslitakeppninni i Sjallanum.
Mynd: ESE.
Aldís Arnardóttir frá Akur-
eyri. Aldís, sem keppti mikið
á skíðum hér fyrr á árum,
fékk bakteríuna er hún var
áhorfandi á fyrsta íslands-
mótinu í vaxtarrækt sem
haldið var í Broadway í
Reykjavík og síðan þá hefur
þessi „sjúkdómur“ ágerst og
að sögn kunnugra er hann nú
kominn á það stig að vera
ólæknandi.
- Ég hafði aldrei séð keppni
í vaxtarrækt áður en ég fór á
keppnina í Broadway og mér
fannst þetta alveg frábært. Ég
ákvað að byrja að æfa um leið og
ég kæmi heim til Akureyrar og í
júní fór ég á fyrstu æfinguna í
Lundarskóla. Ég man að það var
bara ein kona á æfingunni fyrir
utan mig, en það var Hrönn Ei-
- Varþettajafnspennandiog
þér hafði virst í Broadway?
- Það var það og ég fann
mjög fljótlega að árangurinn lét
ekki á sér standa og þá espaðist
ég öll upp og æfði ennþá meira,
segir Aldís, en þess má geta að
á þessum tíma í fyrrasumar þá
æfði hún fjórum sinnum í viku,
tvotíma ísenn.
í fyrrahaust hélt svo Aldís
suður til Reykjavíkur til náms
ásamt eiginmanni sínum, Kára
Ellertssyni, sem einnig er kunn-
ur vaxtarræktarmaður og ekki
minnkaði áhuginn þó umhverfið
væri annað.
- Ég varð bara ennþá harðari
og æfði ennþá meira og tel mig
heppna að hafa byrjað að æfa
þarna í Orkubót í Brautarholt-
inu.
Aldís hafði æft í átta mánuði
þegar annað íslandsmótið f
vaxtarrækt var haldið og að sögn
hennar þá ákvað hún að breyta
til að þessu sinni. Færa sig af
áhorfendabekkjunum upp á sjálft
sviðið en það færði henni þriðja
sætið í sínum flokki.
- Var ekki erfitt að taka
stökkið frá æfingum og út í bein-
harða keppni?
- Það eina sem þarf er harka
og agi og með góðri hjálp frá að-
standendum og ntikilli hvatn-
ingu þá hafðist þetta, segir
Aldís, en hún hefur fram að
þessu tekið þátt í tveim
keppnum. Auk íslandsmótsins
þá keppti hún í Sjallanum þar
sem hún hreppti annað sætið og
leiðin liggur því greinilega upp
á við.
Við beindum þeirri spurningu
að lokum til Aldísar hvað hún
fengi út úr líkamsræktinni og
hvort hún sæi ekkert eftir tím-
anum sem f þetta fer?
- Ég er þeirrar skoðunar að
fólk hafi mjög gott af þessum æf-
ingum, hvort sem það heitir lík-
ams- eða vaxtarrækt. Þetta er
andlega og lfkamlega hressandi
og ég get þvf mælt með þessu við
konur og karla á öllum aldri. Ég
hef sannfærst um að besta leiðin
til að ná árangri og ná því sem ég
kalla „fallegum línum'" er með
lóðum. Ekkert annað sem ég hef
reynt, hvorki skíði né annað slá
lóðin út og ég vil sérstaklega
benda fólki á að það er heppilegt
að hjón æfi saman a.m.k. í
byrjun.
Hvað tfmann varðar þá sé ég
ekki eítir honum. Ég er líklega
þrjá tíma á dag á æfingu ef ég tel
allt með og æfi fjóra til fimm
daga í viku. Það er líklega rétt
sem margir segja að þetta sé
óiæknandi baktería því eftir því
sem ég æfi meira þeim mun
staðráðnari verð ég í að ná ár-
angri. Þegar fólk er komið út í
þessa íþrótt á fullu þá er ég ekki
frá því að það verði ákveðin
hugarfarsbreyting hjá fólki.
Viðhorfin verða önnur og ég
verð að segja fyrir mig að fyrst
fylltist ég hálfgerðum viðbjóði
þegar ég sá myndir af þessum
vöðvabúntum í vaxtarræktar-
blöðunum. En nú er þetta það
eina sem gildir í mínum augum,
segir Aldís um leið og hún hverf-
ur aftur að lóðunum.
t.stH ‘lfuOJ>jc . -ri jjji'-v.í -
7. október 1983 - DAGUR - 3