Dagur - 21.06.1985, Blaðsíða 9

21. júní 1985 - DAGUR - 9
Hér er gott
aðvera
- segir Halldóra Ingimundardóttir
á dvalarheimilinu Hornbrekku
Pær sátu við gluggann
og horfðu yfirfjörðinn
sinn, Olafsfjörð. Voru
að rabba saman um
daglega lífið. Ætluðu
kannski að taka í spil
seinni partinn. Það
fœri bráðum að koma
matur. Jú hann var
frekar svalur í dag,
gerði svo sem ekkert,
þœr vœru mest inni.
Pegar í Ijós kom að
blaðamenn Dags báru
upp spurningar létu
þær sig hverfa ein og
ein, en eftir sat Hall-
dóra Ingimundardóttir.
Henni líkar vel að dvelja á
Hornbrekku, enda vel búið um
vistmenn. „Nei, hér kvartar eng-
inn undan aðbúnaði, hann er eins
og best verður á kosið,“ segir
Halldóra.
Halldóra er Ólafsfirðingur og
segir almenna ánægju ríkjandi
meðal bæjarbúa með dvalar-
heimilið að Hornbrekku.
„Það er best að vera heima oe
það er mikill munur síðan Horn-
brekka tók til starfa, þá þarf
gamla fólkið ekki að fara í burtu
þegar það getur ekki lengur séð
um sig sjálft. En það er meinið að
nú vantar fleiri pláss. Hér er al-
veg fullsetið og ég hef heyrt að
margir bíði eftir að komast að.“
Á neðri hæð hússins hafa vist-
menn Hornbrekku aðstöðu til
æfinga og einnig er þar vísir að
hárgreiðslustofu.
„Það er sett í okkur fyrir hátíð-
ar og herrarnir eru klipptir og
snyrtir,“ segir Halldóra.
- Gerið þið ekki einhverja
handavinnu?
„Jú, jú, það eru handavinnu-
tímar á hverjum mánudegi og þá
er saumað og prjónað."
Halldóra segir að stundum
komi fólk og syngi fyrir vistmenn
Hornbrekku og það sé verulega
gaman að fá slíkar heimsóknir.
Það hafa komið kórar frá Akur-
eyri og Dalvík og sungið og það
kunni vistmenn að meta.
„Stundum förum við í bæinn,“
segir Halldóra „við erum bara að
labba svolítið um og versla. Já,
já það kemur líka fyrir að við för-
um úr bænum. Um daginn fórum
við til Dalvíkur og svo höfum við
farið með Dalvíkingum til Siglu-
fjarðar mjög skemmtilega ferð.“
- Svo Halldóra er ánægð með
lífið og tilveruna?
„Já, það er allt gott á meðan
maður er hress.“ mþþ
Kristján H. Jónsson forstöðumaðui
Myndir: - mþþ, - HJS
Líknarfélögin hafa séð fyrir því að stöðin er vel búin tækjum.
Hombrekka er stoti
okkar Olafsfirðinga
- segir Kristján H. Jónsson, forstöðumaður
„Petta er þrískipt hérna
hjá okkur. Það er í
fyrsta lagi dvalarheim-
ili fyrir aldraða, þar
eru 17 vistmenn. í öðru
lagi er það sjúkradeild
með 11 rúmum ogsíð-
an er það heilsugæsla,
þar sem öll venjuleg
starfsemi heilsugœslu-
stöðvar fer fram, svo
sem eins og ungbarna-
eftirlit, mœðraskoðun
og fleira. “ Það er
Kristján H. Jónsson,
forstöðumaður Horn-
brekku á Ólafsfirði
sem frœðir okkur um
starfsemina sem þarfer
fram.
- Hvað er margt starfsfólk
hérna?
„Það eru alls 17 stöðugildi. Það
starfar hérna 1 heilsugæslulæknir
og hann sinnir öllu sem hér þarf
að gera. Við höfum 1 hjúkrunar-
fræðing, 3 sjúkraliða, ritara og
fleira starfsfólk."
- Eru gerðar hér einhverjar
stærri aðgerðir?
„Nei, það eru engar aðgerðir
gerðar hér, nema svona smærri
aðgerðir, t.d. er saumað og sett
saman brot. Á sjúkradeildinni
eru mest langlegusjúklingar sem
fluttir eru af dvalarheimilinu."
- Hvert er þitt verksvið sem
forstöðumaður?
„Ég sé fyrst og fremst um
rekstur stöðvarinnar í heild. Ég
sé um öll innkaup og manna-
ráðningar í samráði við stjórn-
ina."
- Var ekki mikið átak að
koma Hornbrekku á laggirnar?
„Jú, það var mikið átak. Það
eru allir mjög hrifnir af stöðinni
og þetta er stolt okkar Ólafsfirð-
inga. Stöðin er mjög vel búin
tækjum, líknarfélögin á staðnum
hafa verið dugleg að gefa tæki,
það eru kvenfélögin, Slysavarna-
félagið og Kiwanismenn sem
hafa gefið okkur mikið af
tækjum, eða safnað fyrir þeim.
Okkar aðalsjúkrahús er sjúkra-
húsið á Akureyri. Það er góð
samvinna á milli, þeir hafa verið
mjög liprir þar að taka við sjúkl-
ingum af okkur.
Við erum með sjúkrabíl hérna,
erum 8 strákar sem rekum hann
í sjálfboðavinnu, en Rauði kross-
inn á bílinn. Bíllinn er orðinn
mjög vel búinn tækjum og það er
mikið öryggi fyrir okkur að hafa
hann."
- Þið takið ekkert á móti
börnum hérna?
„Nei, en það eru 2 herbergi hér
sem voru ætluð undir sængurkon-
ur. Þau hafa hins vegar aldrei
verið notuð sem slík og nú er
búið að taka þau undir aðra starf-
semi. Konur á Ólafsfirði fara
flestar inn á Akureyri að fæða.
það er allt byggt á örygginu."
- Er ekki inikið óöryggi fyrir
ykkur að þurfa að flytja sjúklinga
inn á Akureyri, sérstaklega á
vetrum?
„Við erum orðnir vanir þessu
Ólafsfirðingar og kippum okkur
ekkert upp við það þó það lokist
í nokkra daga. Það er svo heppi-
legt, að það er eins og það hittist
alltaf þannig á að það er verið að
opna ef eitthvað kemur fyrir. En
því er ekki að neita að það geng-
ur oft illa að koma sjúklingum á
sjúkrahús og ég býst við að fólk
hafi fundið fyrir öryggisleysi áður
en þessi stöð kom. Maður finnur
oft að fólk er hálf hrætt við Múl-
ann og óöruggt ef það kemur
ekki sínum nánustu á sjúkrahús.
En þetta hefur mikið breyst með
tilkomu stöðvarinnar." - HJS