Dagur - 25.11.1985, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - 25. nóvember 1985
lesendahorniá
Hvorki giftur né
verið í Hrísey!!!
- Bréfkorn frá Kára Valssyni til X-mundar
Hrísey, mánudaginn
25. nóvember 1985.
Herra X-mundur mánudagur
Ragnarsson.
Undirritaður leyfir sér hér með
að grípa til pennans og ávarpa
yður með fullkominni virðingu,
og geri ég það fyrir áeggjan full-
trúa hins fagra kyns frá snyrtingu
í Frystihúsi KEA, Hrísey. Svo er
mál með vexti, að með þessum
starfshópi vaknaði áhugi á yður,
þar eð þér sjáist ekki í fylgd með
kvenpersónu, ekki var hringur á
hönd yðar, þegar þér tókuð við-
tal við Ingimar Eydal hérna um
daginn, en eruð ekki laus við að
gjóta augunum til kvenþjóðar-
innar. Er þá nokkur furða, að
uppi var fótur og fit á bryggjunni,
þegar sú fiskisaga hafði komist á
kreik, að yðar væri von til að
gæða yður á vorri þjóðfrægu
nautasteik? En engin vildar-
meyja yðar kom auga á yður,
hvernig sem á því stóð.
Af kvenlegum næmleik getur
starfsfólk frystihússins sér til, að
þér séuð hvorki giftur né hafið ver-
ið í Hrísey. Úr hvoru tveggja má
bæta. Að skektu yðar ólastaðri
mælum vér með því, að framveg-
is verði farið til Hríseyjar með
hefðbundnum farartækjum,
þ.e.a.s. með sannkölluðum
Öndvegisbílum Ævars Dalvík-
ings á Litla-Árskógssandinn og
þaðan með ferjunni, sem er besta
Hríseyjarferjan í heimi.
Pað hefur heldur ekki farið
framhjá neinni, að þér hljótið að
vera í góðum álnum verandi í
föstu starfi hjá Degi. Pér hafið og
ráð á því að vera í nýrri múnder-
ingu - eins og þokkadísir í frétta-
stofu sjónvarpsins - í hvert
skipti, sem þér látið Ragnar Lár,
hirðljósmyndara yðar, afmynda
yður.
í pásum í frystihúsinu er oft
rætt um hið mikilvæga mál,
hvernig á því standi, að þér sjáist
hvergi berhöfðaður. Pér þurfið
ekki að fara hjá yður vegna
meintrar hárþurrðar undir der-
húfunni. Gengi yðar lækkar ekki
þess vegna með yngismeyjum á
öllum aldri hér í Hrísey. Þær
kannast við hinn forna ey-
skeggska málshátt: Oft er flagð
undir fögru skinni, en blíða undir
berum skalla. Hitt þætti síður
fýsilegt, ef þér reyndust vera ná-
skyldur flokksformanni
nokkrum, en þann ljóta grun
vekur svipuð gerð neðri augnloka
yðar og stjórnmálamannsins. Og
aftur má bjarga málunum með
því að kafa sjó héreyskrar al-
þýðuvisku: Fyrr má vera fjanda
líkt en ljótt sé.
Að lokum: Leyfið þér velvilj-
uðum rosknum manni að gefa
yður ráð. Hugur rnanns er hlað-
inn orku. Skotorkan, sem fram
kemur í ofangreindum vangavelt-
um eyjarskegglausra, verðskuld-
ar það að vera beisluö yður í vil.
Pað segi ég í grútfúlustu alvöru,
laus við alla eigingirni. Ekki
verður mér auðið að hirða púss-
unartollinn, ef þér farið að ráð-
um mínum og bætið hag yðar.
Því að þó að jafnaldri minn Ron-
ald fái að ráðskast við allan heim-
inn, er fyrir löngu búið að veita
mér lausn frá embætti sakir elli
og sljóleika. Hins vegar vænti ég
þess, að stéttarfélag hjúskapar-
miðlara amist ekki við þessari
ráðgjöf minni.
Með virðingu yðar
Kári Valsson,
fyrrum sóknarprestur.
ES.
Séu heimildir Dóms- og kirkju-
málaráðuneytis um framkvæmd
hjónavígslu kannaðar til hlítar,
kemur hvergi fram, að brúðguma
sé bannað að skýla nekt skallans
með derhúfu, er hann krýpur fyr-
ir altari við hlið sinnar útvöldu.
Sami.
Hestamenn með „blettasótt"
- Bréfritari skorar á akureyrska hestamenn að
reyta illgresið úr eigin garði
Dýravinur hringdi:
Ég hef veitt þvt' athygli, að af
og til er fjallað um hestamennsku
og hestamenn í Degi, og þessum
mönnum þá oftast til lofs. Það er
svo sem ekkert við það að at-
huga, því þetta „sport“ er stund-
að af mörgum og á því skilið veg-
legan sess í fjölmiðlum. En mig
langar þó að nefna Ijóð á þeirra
háttum.
Hér og þar um bæjarlandið,
eru blettir, sem einhverju sinni
hafa verið tún, sem tilheyrt hafa
býlum, sem nú hafa verið aflögð.
Þessi býli hafa farið úr byggð
vegna útþenslu bæjarins, en þrátt
fyrir það hafa tún þeirra ekki ver-
ið gjörnýtt undir byggingar. Á
þessa bletti ráðast hestamenn
gjarnan, girða þá með allt að því
mannheldum girðingum, sem
sjaldnast eru til augnayndis. Á
þessi „frímerki" er hrossunum
síðan beitt. Og það er ósköp
ömurlegt, að sjá nokkur hross
híma í örlítilli girðingu, þar sem
ekki er stingandi strá eftir.
Nú veit ég fyrir víst, að hesta-
mannafélagið hér er með næga
haga, þar sem félagsmenn geta
komið hrossum sínum á beit.
Kunnugir segja mér, að ástæðan
fyrir þessari „blettasótt" hesta-
manna sé sparnaður. Þeir tími
ekki að greiða nokkrar krónur
fyrir vetrarbeitina. Nú trúi ég
þessu tæpast, því þeir sem ekki
hafa efni á að borga beitargjald
fyrir hrossin sín, þeir ættu alls
ekki að eiga hross.
/yoá
Aðurfvrr
Ef þetta er táknræn mynd fyrir umhverfi hest-
húsa í landi Reykjavíkur fyrr og nú, þá lifa lang-
flestir akureyrskir hestamenn í fortíðinni, segir
bréfritari.
Og fyrst ég á annað borð er
farinn að tala um hestamenn, þá
langar mig að víkja að hesthúsa-
hverfunum á Akureyri. Ég rakst
á bækling hjá kunningja mínum,
sem hafði að geyma meðfylgjandi
mynd. Hún á að sýna umhverfi
hesthúsa hér áður fyrr og efri
myndin á að sýna hesthús og um-
hverfi þess í dag. Ef þetta er rétt,
þá lifa langflestir hestamenn á
Akureyri í fortíðinni, því það er
með ólíkindum hversu miklu
rusli þeir geta safnað umhverfis
hús sín. Á þessu eru vissuiega
undantekningar, því það eru til
snyrtileg hús með snyrtilegt um-
hverfi, en þau eru eins og vin í
eyðimörk. Hestamenn gera sí-
auknar kröfur til bæjarfélagsins
og kvarta sáran yfir því að þeim
sé ekki sinnt. Nú skora ég á
hestamenn að reyta illgresið úr
eigin garði með því að taka dug-
lega til hendinni í hesthúsahverf-
unum. Burt með ruslið og skíta-
haugana. Lagfærið girðingarnar
og málið húsin. Já, gróðursetjið
tré, þar sem þau hafa frið fyrir
ágangi. Það er hægt. Það eina
sem þarf er viljinn. Ef hestamenn
treysta sér ekki til að verða við
þessari áskorun, þá skora ég á
bæjaryfirvöld að láta framkvæma
hreinsunina á kostnað húseig-
enda.
Framtíöin er
í fiskeldinu
Það er fallegt útsýnið af brekk-
unni þar sem kirkjugarðurinn er.
Og mér finnst alltaf notalegt að
koma þar og gott til þess að vita
að þar á maður vísa íbúð hvenær
sem er. Bara verst að geta ekki
ráðið því svona í og með hvenær
maður flytur. En ég var að minn-
ast á útsýnið, það er fleira að
hugsa um, t.d. þessar fallegu
tjarnir sem myndast í sambandi
við flugvöllinn. Það er mikið tal-
að um fiskeldi og þarna er mikið
verk að vinna við að laga svæðið
og undirbúa til þeirra hluta. Það
er gaman að hugsa um hvernig
þetta gæti orðið þegar búið er að
gera þetta fínt og fylla tjarnirnar
af silungi og laxi og alls konar
skelfiski, jafnvel vatnarækju. Þá
geta Flugleiðir auglýst og boðið
hingað farþegum úr öðrum
heimsálfum sem vilja kanna og
kaupa slíkar vörur, að veiða sér
til skemmtunar við Akureyrar-
flugvöll. Því það er ekki víða í
heiminum sem slíkt væri mögu-
legt. En nú er bara að drífa í
þessu sem allra fyrst og ég vona
að mönnum finnist þetta ekki
bara út í bláinn mælt.
Einn af eldri kynslóðinni.