Dagur - 10.09.1986, Blaðsíða 7
6 - DAGUR - 10. september 1986
10. september 1986 - DAGUR - 7
Kristín Auður Jónsdóttir og
Sigurður Marísson heitir nýja
veðurathugunarfólkið á
Hveravöllum. Þau tóku við
nýja starfinu 1. ágúst síðastlið-
inn og búa því næsta árið upp
til fjalla ásamt kettlingnum
Gústa og hvolpinum Bangsa.
Sigurður er vélstjóri og áður en
þau fengu þetta starf vann hann í
vélsmiðju í Keflavík þar sem
hann tók sveinspróf í vélvirkjun.
Þessi kunnátta Sigurðar gæti
svo sannarlega komið sér vel
þarna í óbyggðunum þar sem
þarf að stóla á ljósavélar til allra
hluta.
- En við hvað vannst þú
Kristín?
. „Ég var skattpíningarmaður.
Ég var hjá innheimtudeild bæjar-
fógeta í Keflavík og var í því að
senda út hótunarbréf."
- Eruð þið bæði úr Keflavík?
„Nei, ég er úr Keflavík en
Stína er úr Fljótshlíðinni," segir
Sigurður „en við bjuggum í
Keflavík.“
- Og þá kom spurningin sem
Kristín sagði að væri ljótasta
spurningin. Hvað kom til
o.s.frv., að þau sóttu um þetta
starf?
„Við sáum þetta auglýst í blöð-
unum og ákváðum að prófa að
sækja um. Annars höfðum við
rætt þetta áður, en þá vorum við
að tala um Stórhöfða eða ein-
hvern af þessum stöðum þar sem
vitarnir eru. En þá vildi Siggi alls
ekki fara á svona afskekktan
stað.“ „En svo var það nú eigin-
lega ég sem átti uppástunguna að
þessu,“ skýtur Siggi inn í. „Mað-
ur upplifir ekki svona nema einu
sinni á ævinni,“ bætir hann við.
- Og hvernig gekk þetta svo
fyrir sig, eftir að þið höfðuð verið
ráðin?
„Við vorum í hálfan mánuð á
Veðurstofunni þar sem okkur var
sagt til og fengum föðurlegar ráð-
leggingar,“ segir Siggi og kímir.
„Og svo vorum við smá tíma með
þeim sem voru hér á undan
okkur.“
- Og hvernig líst ykkur svo á
þetta þegar þig eruð búin að vera
hér í mánuð?
„Okkur líkar vel, en við erum
náttúrlega ekkert farin að kynn-
ast vetrinum. Við kvíðum ekki
einangruninni því okkur hefur
skilist að hér sé oft mikil umferð
snjósleða og jeppa.“
- Hvað með útvarp og
sjónvarp, hvernig eru móttöku-
skilyrði?
„Við náum sjónvarpinu svona
nokkurn veginn, hljóðið er gott
en myndin oft ansi óskýr. Og ef
verið er að tala í bílasímann sem
er hér þá sést sjónvarpið alls
ekki. Útvarpsskilyrði eru aftur á
móti mjög góð, en þó kemur það
fyrir að norsk stöð yfirgnæfir
alveg Rás 2.“
- Verðið þið fyrir einhverju
ónæði af ferðamönnum sem eru
hér á ferðinni?
„Við höfum ekki orðið fyrir
neinu teljandi ónæði, en þó eru
dæmi um átroðning. Við höfum
náttúrlega einu aðstöðuna sem til
staðar er hér um slóðir til fjar-
skipta. Slík aðstaða er ekki fyrir
hendi í skálum Ferðafélagsins.
Þetta gerir það að verkum að
fólk leitar hingað til að fá að nota
þessa aðstöðu. Þó virðast ekki
allir gera sér grein fyrir að það
kostar peninga að hringja í bíla-
símann. Mínútan kostar um 10
krónur og Veðurstofan greiðir
eingöngu það sem við þurfum að
hringja vinnunnar vegna.
Hingað hefur komið fólk og
sagt: „Ég ætla að hringja“, eins
og ekkert væri eðlilegra. Þetta
finnst okkur frekja. Það er sjálf-
sagt að hjálpa þeim sem eru í ein-
hvers konar vandræðum. En
sjálfsögð kurteisi skaðar engan
og þetta er ekki almennings-
símaklefi.“
Kristín og Sigurður sögðu
einnig að það væri eins og sumir
ferðalangar áttuðu sig ekki á því
að þau notuðu nóttina til að hvíla
sig eins og annað fólk.
„Það kemur iðulega fyrir að
fólk bankar upp á á nóttunni til
að biðja um bensín eða eitthvað
annað.“
- Hvað þurfið þið að „taka
veðrið" oft á sólarhring?
„Við þurfum að gera það átta
sinnum á sólarhring og senda jafn
oft. Við erum saman í þessu til
miðnæítis en þrjúveðrið sér ann-
að okkar um á meðan hitt sefur.“
- Hvað með frístundir. Tókuð
þið eitthvað með ykkur til að
dunda við, eða fer kannski allur
tíminn í vinnu?
„Stína tók með sér stóran poka
fullan af garni," segir Siggi.
- Hefur þú gaman af að
prjóna?
„Á ég að sýna þér myndir af
því?“ spyr hún og kemur með
myndamöppu. Þar getur að líta
stórfallega eingirniskjóla. „Ég
var þrjár vikur með þennan,“
segir hún og bendir.
- Þú hefur þá setið við og lítið
gert annað?
„Nei, hún var í fullri vinnu og
greip bara í þetta þegar tími var
til,“ skýtur Siggi inn í.
En Stína prjónar ekki bara
kjóla, hún býr einnig til dúka og
sitthvað fleira. Það bendir því
ekkert til þess að hún verði
aðgerðarlaus í útlegðinni.
- En þú Siggi, hefur þú ekki
eitthvert tómstundagaman á
meðan Stína prjónar?
„Eiginlega ekki. En við feng-
um okkur tölvu áður en við kom-
um hingað upp eftir, og ég sit
sjálfsagt eitthvað við hana. Þeir á
Veðurstofunni létu okkur fá for-
rit með okkur en það er ekki
nógu gott. En ég á von á öðru
sem hentar mér betur hérna.“
- Nú vorum við búin að
drekka mikið kaffi og tala enn
meira og orðið mál að linnti. En
áður en ég kvaddi þau Sigga og
Stínu fékk ég að fylgjast með
þeim þegar þau „tóku veðrið“ og
sendu upplýsingarnar í gegnum
talstöð. Þegar Siggi fór að þylja í
talstöðina varð mér hugsað til
þess að fáir myndu nú skilja
svona lestur í útvarpinu. Maður-
inn sagði ekki orð af viti, heldur
þuldi hann tölur í gríð og erg,
sem þeim á Veðurstofunni í
Reykjavík, er svo ætlað að snara
yfir á mannamál. G.Kr.
Fagurt er til fjalla. Myndir: G.Kr.
Að undanförnu hafa nokkrir
bændur úr Austur-Húnavatns-
sýslu unnið við að reisa nýtt
hesthús skammt norður af húsi
Veöurstofunnar á Hveravöll-
um. Það er Upprekstrarfélag
Auðkúluheiðar ásamt Lands-
sambandi hestamanna sem
stendur að byggingunni en fyr-
ir er hesthús sem reist var fyrir
um 20 árum. Þegar lokið verð-
ur við nýja húsið verður hægt
að hýsa 70 til 80 hesta samtals í
húsunum.
Kristín Auður Jónsdóttir og Sigurður Marísson nýja veðurathugunarfólkið á Hveravöllum: „Sáum starfið auglýst í blöðunum og
ákváðum að sækja um. Maður upplifir þetta ekki nema einu sinni á ævinni.“
„Kjafturinn á manní hefiir
stundum komíð sér ffla“
Ég fann hana niður við laug
íklædda rauðum baðslopp og
með plastpoka í hendinni.
„Það veit ég nú ekki,“ sagði
hún þegar ég spurði hvort hún
væri ekki til í viðtal. „Ég ætla
alla vega í laugina fyrst.“ Sú
sem þarna var á ferð heitir
Kristín Kristjánsdóttir og hef-
ur þann starfa að fylgjast með
sauðfjárveikivarnagirðingum á
heiðinni. Hún heldur til í litlu
húsi (kofa) þar sem heitir „Á
ystu nöf“ og er miðja vegu
milli húss Veðurstofunnar og
skála Ferðafélagsins á Hvera-
völlurn.
Hún var þó ekki svona nei-
kvæð, hefur sennilega langað til
að stríða blaðamanni aðeins. Svo
við tókum tal saman fyrir bað, í
baði og eftir bað.
- Hvað heitir þetta starf sem
þú hefur?
„Ég veit það ekki, en hann
Jónas landvörður fann upp nafn
sem við notum, Sauðfjárveiki-
varnavörður.“
Við urðum sammáia um að
sennilega væri þetta lengsta
starfsheiti á íslandi.
- Hvernig ferð þú að því að
fylgjast með öllu þessu svæði?
„Ég er með sex hesta hérna og
annan daginn fer ég austur með
en hinn daginn vestur."
- Hvað ert þú lengi að dag
hvern?
„Ég er svona 5-6 tíma að vest-
anverðu en mun Iengur að aust-
an, allt upp í 12 tíma ef eitthvað
er um fé.“
- Hefur þú rekist á marga fjár-
hópa í þessum ferðum?
„Ég er búin að ná þremur hóp-
um hérna í hólfinu frá Blöndu að
girðingu, það á að vera fjárlaust
svæði.“
- Þarf ekki bara að girða
meira?
„Það á að koma girðing á
Fjórðungsölduna, ég veit reyndar
ekki hvort það breytir svo miklu.
Það kemur alltaf eitthvert fé inn
fyrir. Ég held að það komi frekar
inn um girðinguna að vestan, það
liggur svo mikið við hana. Ann-
ars máttu láta það koma fram að
hliðið hérna austur á söndunum
er áhyggjuefni. Það er talsvert
gengið um það og ég er hrædd
um að oft sé illa látið í það.“
- Hefur þú sæmilega aðstöðu
fyrir hestana hérna?
„Ég hef girðingu sem upp-
rekstrarfélagið á og svo hefur þú
nú séð hesthúsið."
- Færð þú að hafa þetta í friði
fyrir ferðafólki?
„Það er skárra í sumar en það
var í fyrra. Fólk var að láta hest-
ana sína þarna eins og ekkert
væri sjálfsagðara í fyrra, en það er
minna um slíkt í ár.“
- Ætlar þú að vera áfram við
þetta næsta sumar?
„Já, mig langar að koma aftur
ef ég má.“
- Ert þú eitthvað hrædd um að
mega það ekki?
„Ég veit það ekki, en kjaftur-
inn á manni hefur stundum kom-
ið sér illa, sumir verða sann-
leikanum sárreiðastir."
- En þú ert með fleiri dýr en
hestana með þér.
„Já, ég er með hund og kött.
Þetta er eins og heilsuhæli fyrir
köttinn. Svona eins og Hvera-
gerði fyrir suma. En hundurinn
kemur að gagni. Ég held að það
sé alveg útilokað að vera við
þetta án þess að hafa hund, og
svo er mikið skemmtilegra að
hafa hund með sér.“
- Það var heldur fátt um
ferðamenn á Hveravöllum þenn-
an dag, bara einn smáhópur
Þjóðverja. Og á meðan við Krist-
ín töluðum saman voru þeir á
vappi í kring, stingandi höndun-
um í laugina, en enginn þeirra
dreif sig ofan í. Þeir gáfu þessu
undarlega fólki hornauga, kon-
unni sem baðaði sig og mannin-
um sem sat á steini, með mynda-
vél á maganum og bók á
hnjánum, sem hann skrifaði í ótt
og títt á milli þess sem hann og
konan í lauginni kölluðust á.
Einn þeirra laumaðist til að taka
mynd.
„Þetta er eina baðið sem mað-
ur hefur allt sumarið. En svo hef
ég fengið að fara í sturtu hjá
þeim á Veðurstofunni áður en til
byggða er haldið svo maður hefur
ekki þurft að fara með drulluna
héðan með sér.“
„Þú tekur enga mynd af mér
hérna,“ sagði hún þegar ég fór að
fitla við myndavélina, „þú getur
tekið af mér mynd með hestún-
um ef þú vilt.“
- Og ég hlýddi. Fór á bílnum
upp að „Ystu nöf“ og beið á með-
an Kristín þurrkaði sig og klæddi.
Síðan fórum við með hundinn
með okkur til hestanna og það
stóð ekkert á því að þeir vildu
stilla sér upp með Kristínu til
myndatöku. G.Kr.
Undirbúningsvinna ýmiss kon-
ar fór fram niðri í sveit. Þar voru
sperrurnar smíðaðar og steypt í
tunnur sem notaðar eru í undir-
stöður en síðan var allt efni flutt
fram eftir á vörubíl. Efnið var
svo mikið að bæta varð kerru aft-
an í bílinn til að koma öllu í einni
ferð. Þá var einnig farið með
gröfu fram eftir og innan örfárra
daga var húsið risið.
Það var létt yfir þeim þarna á
heiðinni þegar við heimsóttum þá
um það leyti sem allt var að verða
klárt til að fara mætti að setja
járnið á grindina.
„Gjörið svo vel og gangið í
stofuna," sagði Kristján bóndi á
Húnsstöðum, en „stofan“ var
gamla hesthúsið sem þeir nota
sem vistarveru að öllu öðru leyti
en því að þeir sofa í sæluhúsi
Ferðafélagsins.
„Já elskurnar mínar, fáið ykk-
ur kaffi. Hann Kristján var að
baka,“ bauð Haukur á Röðli, en
reyndar hafði hún Bryndís á
Mosfelli fært þeim kræsingar þær
sem við vorum trakteraðir með.
Á meðan við nutum kaffisins
og gómsæts meðlætis, rakti ég
garnirnar úr Einari á Mosfelli og
þaðan hef ég þær upplýsingar
sem fram komu hér í upphafi.
Auk þess sagði Einar mér að
byggingameistari og yfirsmiður
væri Kristján Jónsson bóndi í
Stóradal.
Þegar ég spurði um kostnaðinn
sögðust þeir ekkert vilja vera að
tala um svoleiðis. Hins vegar yrði
Þaö kemur
Krístín Kristjánsdóttir, fylgist með sauðfjárveikigirðingum.
alltaf eitthvað fé inn fyrir.“
örugglega ekki rukkað fyrir
margt sem búið væri að gera
þarna.
„Vinnutíminn er frá því
snemma á morgnana og eins
langt fram á kvöld og við getum.
Við vinnum á meðan við sjáum
til við það sem við erum að gera.
Það er alveg dýrlegt að vera
hérna og þetta er svo gaman að
hér er meira að segja einn sem
ekki hefur unnið heilan vinnudag
í 15 ár. Hann hamast allan guðs-
langan daginn!"
Það kom einnig fram í spjall-
inu við þá félaga að Landssam-
band hestamanna hefur verið og
mun verða með hey til sölu bæði
þarna á Hveravöllum og jafnvel á
fleiri stöðum, þar sem hestamenn
á gjarnan á leið sinni yfir hálend-
ið. G.Kr.
Unniö við byggingu hesthússins á Hveravöllum.
Nokkru seinna vorum við sest
með tebolla á veröndina fyrir
framan nýja skála Ferðafélags-
ins.
- Er þetta fyrsta sumarið ykk-
ar hér?
„Nei, þetta er annað sumarið
og okkur langar til að koma aftur
næsta sumar.“
- Hvað veldur því að þið sæk-
ist eftir þessari vinnu?
„Það er svo fallegt hér og gott
að vera. Svo allt annað en
Reykjavík, þetta er bara eitthvað
svo yndislegt."
- Hvenær komið þið og hvað
verðið þið lengi?
„Við komum hingað 4. júlí og
förum 1. september. Þetta byrj-
aði heldur í seinna lagi.“
- Er ferðamannafjöldinn svip-
aður og í fyrra?
„Já hann er svipaður en þó
held ég að íslendingum á einka-
bílum hafi fjölgað. En það er
ekki eins mikið gist í skálunum
og áður.“
- Hvernig stendur á því?
„Fólk er bara svo duglegt við
að vera í tjöldum. Skálarnir taka
um 70-80 manns og þeir hafa
ekki verið fullnýttir. Ætli það
hafi ekki farið svona fimm til sex
þúsund manns um svæðið á þess-
um tíma.“
- En hvernig er svo umgengni
ferðamanna við náttúruna?
„Flestir ganga vel um, en það
eru alltaf til einhverjar undan-
tekningar. íslendingar ganga ver
um en útlcndingar og það er mik-
ið erfiðara að segja þeim til um
reglur og svoleiðis. Þeir þykjast
vita þetta allt.“
Ingibjörg Svala Þórsdóttir. „Það cr svo fallegt hér og gott að vera.“
- Er laugin mikið notuð af
ferðafólkinu?
„Já, en sumir hafa verið að tala
illa um hana, tala um forarpytt og
þar fram eftir götunum. En við
skiptum um vatn í henni annan
hvern dag og hún er þvegin með
nokkurra daga millibili. Gaman
væri ef þú segðir frá því að það
kom hingað Þjóðverji í fyrra og
vat í þrjá daga og notaði laugina
mikið. Hann var með exem en
losnaði alveg við það næstu sex
mánuðina. Hann kom svo hingað
aftur núna og var í fjóra daga til
að geta notað laugina.“
Þann tíma sem ég var í heim-
sókn á Hveravöllum hittist þann-
ig á að Jónas var við eftirlit fram
í Þjófadölum, en þar á Ferðafé-
lagið einnig skála og hluti af starfi
varðarins á Hveravöllum er að
líta eftir honum líka. Ég hafði
komið höndum yfir tvær vísur
eftir Jónas og spurði Ingibjörgu
hvort hún héldi ekki að ég mætti
birta þær.
„Ég veit það nú ekki það væri
betra að spyrja Jónas.“
- En þar sem hann var ekki
nálægur varð að samkomulagi að
hún léti mig vita ef ég mætti ekki
birta vísurnar. Þar sem ég hef
ekkert heyrt frá henni lít ég svo
á, að birta megi vísurnar og læt
þær því verða framlag Jónasar
Skagfjörð í umræðurnar:
Bærist alla ævi jmí,
upp til fjalla snúa.
Ætíð kallar kyrrðin á
Hveravallabúa.
Heimi spillir heimskur skríll,
hann mig fyllir ótta.
Holdið tryílir ágirnd ill,
andinn vill á flótta.
G.Kr.
Nýtt hesthús
á HveravöBum
„Þetta er bara eitthvað
svo yndislegt“
Á Hveravöllum eru starfandi
landvöröur og skálavörður
eins og víöa annars staðar á
fjölförnum ferðamannastöðum
á landinu. Þau sem hafa þenn-
an starfa á Hveravöllum eru
Ingibjörg Svala Þórsdóttir og
Jónas Skagfjörð Þorbjörns-
son. Ég fann Ingibjörgu þar
sem hún var við kamraþvott,
og bar upp erindið, smá rabb
um sumarið og vinnuna. „Jú,
það hlýtur að vera í lagi, ég
ætla bara að klára þetta fyrst.“