Dagur - 09.12.1986, Qupperneq 2

2 - DAGUfí - 9. desember 1986
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 480 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 50 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
FRÉTTASTJÓRI:
GYLFI KRISTJÁNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
BRAGI V. BERGMANN
BLAÐAMENN:
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, EGGERT TRYGGVASON, EGILL BRAGASON,
GESTUR E. JÓNASSON, GESTUR KRISTINSSON
(Blönduósi vs. 95-4070 hs. 95-4368),
HELGA JÓNA SVEINSDÓTTIR, INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR
(Húsavík vs. 41585 hs. 41529), KRISTJÁN KRISTJÁNSSON,
RÚNAR ÞÓR BJÖRNSSON, STEFÁN SÆMUNDSSON,
ÞÓRHALLUR ÁSMUNDSSON (Sauðárkróki vs. 95-5960 hs. 95-5729)
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
'eiðari___________
Langþráðu
marianiði náð
Með undirritun kjarasamninganna milli ASÍ,
VSÍ og VMSS á laugardag er merkum og lang-
þráðum áfanga náð í kjarabaráttunni. í samn-
ingaviðræðunum var megináhersla lögð á
hækkun lægstu launa, sem lengi hafa verið
fyrir neðan öll velsæmismörk. Afraksturinn er
sá að lágmarkslaun í landinu hækka í 26.500
krónur á mánuði fyrir almennt verkafólk og
lágmarkslaun iðnaðarmanna verða 35.000
krónur á mánuði. Þær raddir voru háværar
sem vildu enn frekari hækkun og bent var á
að erfitt væri að framfleyta vísitölufjölskyld-
unni á þessum launum.
Þótt æskilegt hefði verið að hækka lægstu
laun enn frekar en gert var er ljóst að slíkt var
ekki mögulegt. Með þessum samningum er
tryggt að kaupmáttur lægstu launa hækkar
um 30% á milli áranna 1986 og '87, ef forsend-
ur samninganna bregðast ekki. Þar með er
kaupmáttur lægstu launa orðinn hærri en
hann var árið 1980. Með því er boginn
spenntur til hins ítrasta.
Samningarnir nú koma í beinu og rökréttu
framhaldi af febrúarsamningunum og nú eins
og þá á ríkisstjórnin verulegan þátt í því að
samkomulag náðist. Ríkisstjórnin ábyrgist að
verulegar breytingar verði gerðar í skatta-
málum. Annars vegar verði skattakerfið ein-
faldað þannig að tekjuskattur, útsvar og fleiri
opinber gjöld verði greidd í einu lagi. Hins
vegar beiti ríkisstjórnin sér fyrir því að stað-
greiðslukerfi skatta verði komið á 1. janúar
1988. Þá er ríkisstjórninni ætlað að annast
ýmsar aðgerðir í verðlags- og efnahagsmál-
um, svo sem að draga úr erlendum lántökum,
beita sér fyrir aðhaldi í verðlagningu opin-
berrar þjónustu og stuðla að sem stöðugustu
gengi gjaldmiðla. Hlutur stjórnvalda er því
stór og ekki má mikið út af bregða ef ríkis-
stjórninni á að takast að uppfylla þessi skil-
yrði.
Þessi samningalota var aðeins sú fyrsta af
mörgum en þarna var tónninn gefinn. Enn á
eftir að semja við fjölmarga launþegahópa,
þar á meðal opinbera starfsmenn. í þessum
samningum var gengið út frá því að verbólg-
an á næsta ári verði 7-8%. Ef einhverjar
starfsstéttir sætta sig ekki við þá hækkun
sem um var samið nú og grípa til aðgerða til
að knýja fram frekari hækkun er hætt við að
forsendur samninganna bresti og verðbólgan
æði upp á við á ný. Hvar stöndum við þá? BB.
-j/iðtal dagsins.____________________________
„Búið að gera margt
sem mun endast
okkur um ókomna framtíð“
- segir Snorri Björn Sigurðsson bæjarstjóri
Snorri Bjöm Sigurðsson er
ungur maður sem tók við starfi
bæjarstjóra Sauðárkróks í vor
af Þórði Þórðarsyni. Snorri
Björn var á síðasta kjörtíma-
bili sveitarstjöri á Blönduósi
og þar áður bæjarritari á
Króknum.
Nú hefur þú sjálfsagt ekkert
gengið að því gruflandi þegar þú
komst hingað í vor að staða
bæjarsjóðs væri ekkert sérstök og
erfitt og mikið verk framundan.
Hvað kom til að þú tókst þessu
starfi?
„Ja ef ég gæti svarað því þá
væri ég mjög ánægður með mig,“
sagði hann í glettnislegum tón.
„Þetta er eitt af þeim fáu störfum
hér um slóðir sem hentar fyrir
mína menntun. Ég var búinn að
vinna hérna áður og þekkti flest
starfsfólkið sem var mjög gott og
er það enn. Nú, ég tel að Krókur-
inn eigi mikla framtíð fyrir sér ef
hlutirnir ganga eðlilega fyrir sig
og mig langaði að vera þátttak-
andi í mótun þeirrar framtíðar.
Og svo lít ég nánast á mig sem
heimamann, því ég er fæddur og
uppalinn í Stóru-Gröf 12 km
héðan. Var í gagnfræðaskóla
hérna sem unglingur og mér
finnst vera ákaflega lítil skil á
milli Sauðkrækinga og Skagfirð-
inga. Hér býr öll fjölskylda mín,
nema ein systir mín sem býr á
ísafirði. Ég var eins og ég hef
áður sagt, að koma heim. Ég
velti því samt vel fyrir mér þegar
ég fékk boð um að koma hingað
og þá með spakmælið gamla
„enginn er spámaður í sínu
föðurlandi“ ofarlega í huga. Svo
hafði ég það mjög gott vestur á
Blönduósi.
Þó að staða bæjarsjóðs sé erfið
þá er það ekkert einsdæmi fyrir
Sauðárkrók. Flest sveitarfélög
eiga í erfiðleikum vegna þess
m.a. að af þeim hafa verið teknir
tekjustofnar sem þeim hafa verið
markaðir í gegnum árin en engir
komið í staðinn. Núna síðast
skerti ríkissjóður framlag sitt til
Jöfnunarsjóðs sveitarfélaga.“
Svo það er enginn barlómur í
þér?
„Nei, nei. Krókurinn hefur
ákveðna hluti fram yfir mörg
önnur bæjarfélög. Summa þeirra
gefur Króknum meiri möguleika
en flestum öðrum, ef við horfum
framhjá þessum skammtíma
erfiðleikum. Hitaveitan vegur
líklega þar þyngst, fáir bæir eiga
eins góða og ódýra hitaveitu og
við. Lega bæjarins er góð, hann
liggur vel við samgöngum. Hér er
búið að framkvæma marga hluti
sem munu endast okkur um
ókomna framtíð. Þetta hefur
auðvitað kostað sitt og þess
vegna eru skuldirnar eins og þær
eru í dag. Það hefur verið farið
geyst í uppbygginguna undanfar-
in ár, kannski hægt að gagnrýna
hversu hratt það hefur verið gert.
En það hafa allir verið sammála
um nauðsyn þessara framkvæmda
og ég vil alls ekki segja að um
neina óráðsíu hafi verið að ræða í
fjármálum bæjarins á undanförn-
um árum. Skuldirnar eru í sjálfu
sér ekki ofboðslega miklar, við
erum bara með allt of mikið af
skammtímalánum sem gera
greiðslustöðu bæjarins mjög erf-
iða.
En það eina sem ég hef virki-
legar áhyggjur af er að við getum
ekki svarað þeim kröfum sem til
okkar eru gerðar í atvinnuupp-
byggingunni. Þar á ég við hluta-
ifjáraukningu í útgerðarfélaginu
og Steinullarverksmiðjunni. Það
verður virkilega erfitt að leysa
það dæmi.“ -þá
Snorri Björn Sigurðsson, bæjarstjóri.
Fríðarfundur að Löngumýrí
Friðarumræðuhópur í Skaga-
firði gekkst fyrir almennum
fundi um friðarmál að Löngu-
mýri laugardaginn 8. nóv. sl.
Fundurinn var fámennur sök-
um illviðris, sem gekk yfir
Norðurland þennan dag.
Dr. Gunnar Kristjánsson,
sóknarprestur á Reynivöllum,
var gestur fundarins. Rakti hann
í fróðlegu erindi þróun friðarum-
ræðu síðustu ára og svaraði fyrir-
spurnum fundarmanna um þau
mál. Fundurinn samþykkti eftir-
farandi ályktun um friðarmál:
Almennur fundur um friðar-
mál haldinn að Löngumýri í
Skagafirði 8. nóv. 1986 fagnar
fundi leiðtoga stórveldanna í
Reykjavík 11.-12. okt. sl., en lýs-
ir jafnframt yfir vonbrigðum sín-
um með niðurstöðu fundarins,
þar sem svo litlu virðist hafa
munað að tækist að ná víðtæku
og heimssögulegu samkomulagi
um stórfellda fækkun kjarnorku-
vopna og afvopnun.
Telur fundurinn, að öllum ætti
að vera orðin ljós sú hætta, sem
gjörvöllu mannkyni stafar af
kjarnorkuvígbúnaðinum, verði
ekkert að gert, þar sem þjóðir
heims ráða nú þegar yfir nægjan-
legum vopnabirgðum til að gjör-
eyða öllu lífi á jörðinni.
Kjarnorkuslysið í Chernobyl á
síðasta vetri, sem valdið hefur nú
þegar ófyrirsjáanlegum afleiðing-
um, minnir á þá ólýsanlegu vá,
sem jafnvel takmarkað kjarn-
orkustríð getur haft í för með
sér.
Verði vígbúnaðarkapphlaupið
fært út í geiminn, eins og horfur
eru á, mun það að öllum líkind-
um hafa í för með sér aukna og
áður óþekkta hættu á gjöreyð-
ingu.
Fundurinn fagnar þeirri niður-
stöðu, sem náðist á öryggismála-
ráðstefnu austurs og vesturs í
Stokkhólmi, sem dregur úr líkum
á styrjaldarátökum fyrir slysni.
Brýnasta verkefnið nú telur fund-
urinn vera að stöðva vígbúnaðar-
kapphlaupið á grundvelli tillagna
þeirra, sem fram voru lagðar á
stórveldafundinum, m.a. mcð
stórfelldri fækkun svokallaðra
meðaldrægra og langdrægra
kjarnaflauga, en einnig að endir
verði nú þegar bundinn á allar
frekari tilraunir með kjarnorku-
vopn. Harmar fundurinn, að slík-
um tilraunum skuli enn haldið
áfram.
Fundurinn hvetur íslensk
stjórnvöld nú í kjölfar leiðtoga-
fundarins, þegar nafn íslands er á
allra vörum, til að láta friðarrödd
okkar heyrast greinilegar í sam-
félagi þjóðanna en verið hefur,
m.a. með því að styðja sérhverja
viðleitni á alþjóðavettvangi, sem
miðar að afvopnun og stöðvun
kjarnorkuvígbúnaðar, sem hlýtur
að vera hið endanlega takmark.
Forsenda alls friðar er að eyða
tortryggni og ótta í heiminum. í
því efni að vera friðflytjendur
höfum við íslendingar sterka
stöðu sem vopnlaus smáþjóð úti í
Atlantshafi.
Hvetur fundurinn til aukinnar
friðarumræðu hér á landi og
meiri virkni og samstarfs friðar-
hópa, hvar sem er á landinu.
Minnumst þess, að almenn-
ingsálitið er aflið, sem knúið get-
ur leiðtoga heimsins til að
afvopnast.