Dagur - 09.12.1986, Blaðsíða 9

8 - DAGUR - 9. desember 1986
9. desember 1986 - DAGUR - 9
FRÁBÆR
Á BLÖNDUÓSI
kvöldiö yrði gott, það heyrðist
ekki orð í „græjunum“. Kynnir-
inn snaraðist fram aftur, einhver
töframaður fór inn í hans stað, og
síðan kynnirinn aftur og nú var
allt í lagi og kynningin hófst.
Kynnirinn kom að sjálfsögðu
fljótlega að því að hrósa Blönd-
ósingum og nágrönnum fyrir hve
þeir væru gott fólk heim að sækja
og hve hann væri búinn að hlakka
til þessa kvölds. Enda kom það
fljótlega í ljós að hann talaði af
reynslunni því þarna var kominn
Örn Ingi Gíslason listamaður
sem er Blöndósingum að góðu
kunnur. Hann tók nú til við að
kynna hljómsveitina, og birtust
þá hljómsveitarmeðlimir einn af
öðrum hér og þar um salinn jafn-
harðan og nafn þeirra var nefnt.
Hófst nú skemmtunin með leik
þeirra og söng Hauks Ágústsson-
ar formanns MENOR sem söng
göntul en sígild djasslög. Par með
var stemmningin gulltryggð og
salurinn allur vel með á nótun-
unt.
Á augabragði var síðan gert
klárt fyrir sýningu Leikfélags
Blönduóss á Sálum Jónanna, en
það fjallar um fjóra aðila sem all-
ir eru á leið með sálir sinna Jóna
til fyrirheitna landsins og áður en
lagt er í síðasta áfangann hittast
þau í sæluhúsi þar sem allir höfðu
ætlað að hvíla sig og safna þreki
fyrir lokaáfangann. í sæluhúsinu
takast með þessum fjórum nokk-
ur kynni þegar þau fara að ræða
um sína Jóna, og þegar freistar-
eiginlegri skemmtun. Tilgangur-
inn er að kynna MENOR og aö
fá fólk til að gerast virkir þátttak-
endur í starfi samtakanna. Einnig
er leitast við að sýna fram á að
menningarviðburðir séu alls ekki
einhverjar þurrar og þungar
uppákomur sem einhverjir sér-
stakir menningarvitar séu þeir
einu sem einhverja ánægju geti
haft af. Þá er þetta starf ekki síð-
ur hugsað sem undirbúningur fyr-
ir Listahátíð Norðurlands sem
fyrirhugað er að verði haldin
1988. Peir félagar sögðu að það
væri þeirra trú að Norðlendingar
til að skemmta þeim. „Við eigum
ekki að láta mata okkur með efni
að sunnan,“ var sameiginlegt álit
þeirra.
Það kom fram í spjallinu við þá
hallað þó sagt sé að leikur Þor-
varðar Halldórssonar sem drukk-
ins homma, og Benedikts Blön-
dal sem lék grófa kerlingar-
skruggu, hafi vakið sérstaka
hrifningu áhorfenda.
Næst birtist myndarlegur ung-
ur maður uppdressaður eins og
væri hann að fara að gifta sig. Þar
var kominn Skúli Sigurðsson
steppdansari frá Hvammstanga.
Hann geystist um gólfið leikandi
eins konar tónlist með fótunum
og hefði að ósekju mátt vera
örlítið lengur. Nú var komið að
tónlistartrúðnum Fidda. Fiddi
sem raunar heitir Herdís Jóns-
dóttir, gerði ítrekaðar tilraunir til
að fá uppstoppaðan máv til að
fljúga og notaði til þess fiðlur af
mörgum stærðum og gerðum. Að
vísu flaug blessaður mávurinn
ekki en Fiddi náði góðum tökum
á áheyr- og -horfendum enda
bráðskemmtilegur karakter sem
setti mikinn svip á allt kvöldið
með uppátækjum sínum. Var nú
komið að einu viðamesta atriði
kvöldsins en það var söngur Sam-
kórsins Bjarkar undir stjórn
Hluti leikhóps Leikfélags Blönduóss bíður þess að komi að honuin, f.v. Þorvarður Halldórsson, Guðrún Pálsdóttir
og Benedikt Blöndal.
inn birtist ásamt einum ára sinna
og vill ólmur komast yfir sálir
Jónanna þá standa þau santan og
forða sér, en satan situr eftir
öskureiöur og lætur .alla sín skap-
vonsku bitna á áragreyinu sem
má sín lítils gegn ofureflinu.
Flutningur leikfélagsins á stykk-
inu féll í mjög góðan jarðveg hjá
viðstöddum eins og vænta mátti
þar sem hér var á ferðinni bráð-
skemmtilegt stykki og góðir leik-
arar. Þó held ég að á engan sé
Sigurðar Daníelssonar. Söngur
kórsins féll í góðan jarðveg hjá
áheyrendum og þurfti hann að
flytja tvö aukalög áður en yfir
lauk. Næst voru það bræðurnir
Þorvaldur og Jónas Skaptasynir
sem tróðu upp með tvísöng af
léttara taginu og þóttu þeir
standa sig vel og var haft á orði
að þeir ættu að gera tneira af
þessu. Jassballett fengu viðstadd-
ir líka að sjá, en þar var aftur á
ferðinni Skúli Sigurðsson og enn
var það sama uppi á teningnum
að margir hefðu viljað fá meira
að sjá. En allt tekur enda og svo
var einnig um þessa stórgóðu
skemmtun sem lauk með því að
hljómsveitin lék nokkur lög með
smá innskoti frá nokkrum Blönd-
ósingum sem öllum að óvörum
léku hinn ágætasta djass.
Auðvitað er það svo að það
næst engan veginn að lýsa því
sérstaka andrúmslofti sem ríkti á
skemmtuninni, í skrifunt sem
En nú fýsti undirritaðan að fá
meira að vita um upphafið að
þessu öllu saman, og með góðra
manna hjálp tókst að fá þá Hauk
Ágústsson og Örn Inga til að
slaka á eitt lítið augnablik og
svara fáeinum spurningum.
Heldur reyndist nú erfitt að halda
þessu í spurt og svarað forminu,
en engu að síður kom eftirfarandi
í ljós. Menningarsamtök Norð-
lendinga hafa að undanförnu
staðið fyrir eins konar samstarfs-
vöku vítt um Norðurland sent er
þannig uppbyggð að MENOR
leggur til efni á móti menningar-
samtökum viðkomandi staðar og
síðan standa þessir aðilar að sam-
Saxófónleikari hljómsveitarinnar Fliss Elsom-Cook.
Flutningur Leikfélags Blönduóss á Sólum Jónanna tókst mjög vel og vakti mikla kátínu ineöal gestanna.
Hósiö var þéttsetið og maður hitti mann.
Fiddi tónlistartrúöur vakti mikla
hrifningu bæöi sem tónlistarmaöur
og trúður. Undir gervinu leyndist
Herdís Jónsdóttir.
„Svakalega er þetta gott hjá
þeim. Svona þyrfti að vera
oftar.“ „Þetta er fínt. Við
þurfum sko enga að sunnan.“
„Ég held að það væri nær fyrir
hann Óla Lauf að vera með
eitthvað svona í Sjallanum.“
Þessar yfirlýsingar og reyndar
margar fleiri sem allar voru á
sama veg heyrðust á Hótel
Blönduósi laugardagskvöldiö
29. nóvember síðastliðinn, en
það kvöld stóðu Menningar-
samtök Norðlendinga fyrir
kabarett á hótelinu. Undirrit-
aður var svo lánsamur að geta
verið á staðnum og tekur heils-
hugar undir allt hrósið sem að-
standendur þessa ágæta kabar-
etts hafa hlotið.
Dagskráin var fjölbreytt, þar
var m.a. djasshljómsveit,
steppdans, leikþáttur, kórsöng-
ur, tvísöngur o.fl. o.fl. Það var
hægt að finna það á andrúmsloft-
inu sem ríkti á hótelinu seinni-
part laugardagsins að þetta yrði
eftirminnilegt kvöld, í anddyrinu
hafði hin hefðbundna raflýsing
verið aflögð og í staðinn voru
komnir olíulampar sem gáfu frá
sér notalega og rómantíska birtu.
í öðrum enda salarins hafði verið
komið fyrir leiktjöldum sem á
einhvern sérstakan hátt virtust
eiga þar sérstaklega heima, svo
vel pössuðu þau inn í umhverfið,
lýsing í salnum var frekar dauf og
allt varð þetta til að skapa rétta
andrúmsloftið. Skemmtunin átti
að hefjast klukkan níu og þó
nokkru fyrir þann tíma fór fólk
að streyma að, sumir höfðu
reyndar notað tilefnið og farið út
þyrftu alls ekki að sækja til höf-
uðborgarsvæðisins eftir skemmti-
kröftum því svo mikið væri til af
vel frambærilegu fólki norðan-
lands. Það væri frekar að höfuð-
borgarbúar fengju fólk að norðan
Djasshljómsveit Hauks Ágústssonar. Leikur þeirra féll í góðan jarðveg hjá áheyrendum og voru
ýmsir á því að meira hefði mótt vera um djass.
þessum, en það er alveg hægt að
fullyrða að þeir sem af þessari
ágætu skemmtun misstu mega
naga sig í handarbökin og hinir
koma til með að minnast lengi og
með gleði einnar bestu skemmt-
unar sem lengi hefur verið haldin
á Blönduósi. Það var samdóma
álit allra þeirra sem að kabarett-
inum stóðu að það hefði verið
alveg sérstaklega gaman að
skemmta fyrir þá gesti sem þarna
voru og þátttaka þeirra í því sem
fram fór hefði verið einstaklega
góð. Ekki er hægt að skilja svo
við frásögn af kabarettinum að
ekki sé minnst á Guðráð Jó-
hannsson, en hann er ungur hún-
vetnskur listamaður sem að
undanförnu hefur sýnt verk sín á
Hótel Blönduósi. Guðráður var
sérstaklega kynntur á skemmtun-
inni og hlaut hann mikið lof fyrir
verk sín svo og hvatningu um að
halda áfram á listabrautinni.
félaga að MENOR er með ýmis
járn í eldinum og meðal þess sem
er á döfinni alveg þessa dagana er
útgáfa jólakorta sem norðlenskir
listamenn hafa gert. Þeir sem
gert hafa myndirnar á kortin eru:
Guðbjörg Ringsted, Dalvík,
Örlygur Kristfinnsson, Siglufirði,
Hólmfríður Bjartmarsdóttir,
Sandi, Aðaldal og Ragnheiður
Þórsdóttir, Akureyri.
Lokaorðin í þessum pistli
hljóta að verða: Áfram
MENOR, þið eruð að sanna að
Norölendingar eiga frábæra lista-
menn á mörgum sviðum og
atvinnumennska er ekki nauð-
synleg til að hægt sé að gera vel.
G.Kr.
að borða og höfðu því setið góða
stund í góðu yfirlæti og notið þess
að láta dekra svolítið við sig. En
sem sagt, tíu mínútur yfir níu
var allt klárt, húsið orðið þéttset-
ið gestum, mesta ösin búin hjá
þjónustufólkinu (fyrsta lota), og
djassararnir klárir frammi á
gangi.
Þá snaraðist í salinn skeggjað-
ur náungi, ekki mjög hávaxinn,
og ætlaði sá að hefja kynningu á
atriðum kvöldsins, en allt fór eins
og á að gera til að tryggt væri að