Dagur


Dagur - 13.03.1987, Qupperneq 13

Dagur - 13.03.1987, Qupperneq 13
13. 'maÝsJ!í987 - DAGUR - 1'3 Nú er ég bæði ær og örvita Góðan dag, ágætu lesendur. Sér- staklega vil ég bjóða nýja lesend- ur velkomna í hópinn. Nokkuð hefur verið spurst fyrir um mig en ég vil enn sem komið er ekki gefa neinar persónulegar upplýsingar umfram þær sem stundum koma fram í pistlum mínum. Fólk getur síðan dundað sér við það að lesa út úr skriftinni eins og Kærí póst- ur þarf iðulega að gera í Vikunni. Þetta gæti reynst ykkur erfitt þar sem ég nota tölvutækni og beiti mismunandi letri til að villa um fyrir forvitnum. Að vísu kemur þetta allt eins út í blaðinu en til fróðleiks má geta þes að þetta er skrifað á Amstrad PCW 8256 án þess þó að ég sé nokkuð að aug- lýsa þann grip frekar. Nei, þið megið ekki halda að fátækt og misskilið skáld á framfæri hins opinbera hafi getað keypt sér tölvu rétt si sona. Hins vegar eru andans menn mér innan handar og vilja allt til þess vinna að ég fái að blómstra sem aldregi fyrr. En nóg um mig að sinni. Eg vil byrja á því að taka það fram að nú er ég bæði ær og örvita. Kannski engin nýlunda en ástæðan er ný af nálinni. Hingað til hef ég haft gaman af börnum og jafnvel þolað einstaka ungl- inga. Þá er ég yndi allra sem los- að hafa sextugt og er það gagnkvæmt. Þetta hefur ekkert breyst. Hins vegar slitna alltaf einhverjar taugar í líkama mín- um þegar ég reyni að umgangast börn á grunnskólaaidri. Maður lifandi, hvílík frekja og ókurteisi Hallfreður Örgumleiðason: sem þau auðsýna mér, virðuleg- um betri borgara þó vissulega beri ég það ekki utan á mér. Mér er nær að halda að einhver stökk- breytng hafi átt sér stað í genun- um og hormónastarfsemi hafi gengið úr skorðum við fram- leiðslu barna undanfarin ár sem blossar svo upp þegar börnin komast í grunnskóla. Ég þykist vita að hæstvirtur menntamálaráðherra hafi skýringar á reiðum höndum. Hann telur að sálfræðingar finni upp ódæl börn til að þjóna sínum eigin hagsmunum og eftir því sem sálfræðingum fjölgar verður eftirspurnin meiri eftir erfiðum og tregum börnum. Sverrir held- ur að þá geri sálfræðingamafían menn út af örkinni til að leita og jafnvel búa til erfið börn þannig.að þeir fái nægan starfa. Sjáið þetta bara fyrir ykkur. Herdeildir af sálfræðingum (sjálfsagt allt kommúnistar) þefandi um öll hús og slæðandi sveitirnar í von um að rekast á börn sem ekki sitja við skrifborð sitt þyljandi upp úr Hávamálum. Síðan eru þau börn sem ekki geta tuldrað utanbókar Einræður Starkaðar boðuð í við- tal og þar með hefst vítahringur- •inn. Nei þetta er ekki svona ein- falt félagi hæstvirtur. Pað er ekki sálfræðingunum að kenna að börnin eru öðruvísi í dag en þau voru fyrir 20 árum. Til eru ýmsar félagslegar skýringar á framferði barna í dag. Móðirin vinnur úti, móðirin vinnur ekki úti, móðirin er ein- stæð, barnið er á dagheimili, barnið er ekki á dagheimili, fað- irinn vinnur lengi, faðirinn vinn- ur ekkert, faðirinn er enginn, fjölskyldan býr í þéttbýli, fjöl- skyldan er einangruð í strjálbýli, barnið hefur tregar hægðir, barn- ið hefur ríkulegar hægðir (þetta er kannski ekki félagsleg skýring), barnið horfir á myndbönd, barnið horfir ekki nóg á sjónvarp, og svona mætti lengi telja. Allt á þetta að hafa slæm áhrif á blessað barnið. Ég ætla ekki að tína til uppeld- islegar skýringar núna og reyndar ætla ég ekki að koma með neinar skýringar. Ég ætla aðeins að segja ykkur frá atburði sem ég varð vitni að um daginn. Þrír bísperrtir slánar, sjálfsagt tæpra 11 vetra voru að rífast við kven- persónu á svipuð reki. Sá stærsti og feitasti, greinilega ofdekrað- ur, sagði hreykinn við stúlkuna: „Pabbi minn heitir . . .bíííb. . . og vinnur hjá . . .bíííb. . . Hann ræður sko öllu. Hann er líka sjálfstæðismaður.“ Stelpan ullaði bara framan í hann og sagðist gefa skít í sjálfstæðismenn. Pá tók annar drengur til máls, búra- legur í lopapeysu og með hendur fyrir aftan bak. Vaggandi lagði hann sitt til málanna: „Pabbi minn er . . .bfííb. . . og er með tvö hundruð ær á fóðrum. Hann er framsóknarmaður. Stelpan ull- aði engu minna og jarmaði af fyrirlitningu. Þá tók sá rýrasti af strákunum til rnáls: „Pabbi minn er . . bíííb. . . Hann er bara skáld og á ekkert nema bækur.“ Stelpan náfölnaði og tók síðan til fótanna með jramsóknar- og sjálfstæðismannasynina á eftir sér. 1 gegnum skelfingarópin mátt greina þetta: „Og hann á ekki einu sinni vídeó!" Það var ekki niðurstaða þess- ara umræðna sem hrelldi mig hvað mest heldur það að stálpuö börnin voru að metast um það sem ég var löngu búinn að ganga í gegnum áður en ég komst í grunnskóla Nefnilega feður sína. Það er eitthvað bogið við börnin í dag. Bless. „Aldrei er friður" á Hvammstanga Leikfélag Hvammstanga frum- sýndi leikritið Aldrei er friður, eftir Andrés Indriðason fyrir skömmu. Leikendur eru þrett- án og leikstjóri er Magnús Guðmundsson. Leikritið er fjölskylduleikrit í gamansömum dúr en þó er nokk- ur ádeila í því á uppalendur og fleiri þætti daglegrar hegðunar fólks. Leikritið fer fram á heimili hjónanna Guðrúnar og Haraldar og barna þeirra Jóns og Þórunn- ar. Foreldrar Guðrúnar koma mikið við sögu og verður ekki sagt að Haraldi sé sérlega hlýtt til tengdamóður sinnar enda kerl- ingin frekar þreytandi. Hún yfir- gengur karl sinn sem virðist sætta sig við orðinn hlut enda þótt greinilega sé nokkur strákur eftir í honum fái hann færi til. Þá koma við sögu nágrannar þeirra Guörúnar og Haraldar sem varla myndu nú teljast til uppáhalds granna held ég, með alla sína afskiptasemi og ábend- ingar, sonur þeirra er nokkurs konar heimagangur þarsemhann er vinur Jóns, og fer ekki var- hluta af nöldrinu sem beint e,r að þeim. Dóttirin á heimilinu hefur fundið sér greni til að felast í, en það er fataskápurinn þar sem hún dvelur langtímum saman ásamt símanum á heimilinu. Að lokum ntá geta prestshjónanna sem koma þegar á að skíra yngsta barnið á heimilinu. Skírnin tekst að lokum en ekki er vitað hvort barnið hlaut rétta nafnið að lok- um þar sem margt varð til að trufla athöfnina áður en yfir lauk. Að mati undirritaðs stóðu leikarar sig vel og aðeins vaknaði ein spurning varðandi leikinn. Það er hvort sunt atriði hans mættu ekki vera hraðari. En leikritið er skemmtilegt og full ástæða til að hvetja fólk til að drífa sig í leikhús. Auk sýninga á Hvammstanga var leikritið sýnt í Búðardal á sunnudag, og verður sýnt á Skagaströnd þann 14. ntars og á Blönduósi í lok mars. Leik- félag Hvammstanga var stofnað 1969 og hefur aðeins fallið niður sýning eitt ár en tvö verk voru sett upp annað ár, svo alls hefur leikfélagið sýnt 18 verk auk smærri sýninga og skemmtiatriða við ýms tækifæri. G.Kr. Freyvangsleikhúsið auglýsir: Láttu ekki deígan síga Guðmundur Syningar: Laugard. 14. mars kl. 20.30. Sunnud. 15. mars kl. 20.30. Uppselt. Vegna mikillar aðsóknar vinsamlegast pantið miða. Miöapantanir í síma 24936. Ath. Hópafsláttur. Freyvangsleikhúsið. DOUpHN skrifstofustólar eru þýskir gæðastólar Þá minnum við á eldhúsborð og stóia, og fataskápa í úrvali Hrísalundi 5, kjallara.

x

Dagur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.