Dagur - 16.03.1990, Qupperneq 4

4 - DAGUR - Föstudagur 16. mars 1990
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI, SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 1000 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 90 KR.
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 660 KR.
RITSTJÓRI: BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI: EGILL H. BRAGASON
BLAÐAMENN:
JÓN HAUKUR BRYNJÓLFSSON (íþróttir),
KÁRI GUNNARSSON (Sauöárkróki vs. 95-35960),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 41585),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
STEFÁN SÆMUNDSSON, VILBORG GUNNARSDÓTTIR,
LJÓSMYNDARI: KRISTJÁN LOGASON
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RlKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRfMANN FRlMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 96-27639
Óvissa í atvrnnu-
málum við Ejjaförð
Það er kunnara en frá þurfi að segja að atvinnuör-
yggi er forsenda búsetu, jafnt í strjálbýli sem dreif-
býli. Atvinnulífið er hornsteinn sem heimilin hvíla
á, grundvöllur þjóðfélagsins.
Akureyringar hljóta að spyrja sjálfa sig þeirrar
áleitnu spurningar, hvert stefni í atvinnumálum
bæjarfélagsins. Margt bendir til að atvinnumál við
Eyjaförð standi á meiri krössgötum en um langt
skeið, jafnvel allar götur frá því að seinni heims-
styrjöldinni lauk. Mikils er um vert að ráðamönn-
um bæjarfélagsins og öðrum, sem láta málefni
atvinnulífsins til sín taka, auðnist að beina þróun-
inni í þann farveg að til framfara horfi.
Atvinnuleysi er nú meira en þekkst hefur um
áratugaskeið á Akureyri. í bæjarfélagi af þessari
stærð er það hið alvarlegasta mál að hátt á fjórða
hundrað manns séu skráðir án atvinnu, fyrir utan
þá sem aldrei fara á skrá. Við slíkt ástand verður
ekki unað, hvorki til lengri né skemmri tíma.
Ungt fólk, sem á framtíðina fyrir sér, hlýtur að
fyllast vonleysi og missa kjark þegar ekki virðist
vera þörf fyrir starfskrafta þess í heimabyggð. í
slíkum kringumstæðum er ekki við því að búast að
yngri kynslóðin horfi vongóð til þess að stofna
heimili, reisa sér þak yfir höfuðið eða ráðast í aðrar
framkvæmdir sem fjárfrekar eru.
Þegar krosstré atvinnulífsins brestur er fátt til
ráða, og ekkert annað en samstillt átak getur kom-
ið í veg fyrir fólksflótta úr byggðarlögunum.
Hvað er þá til ráða? Við Eyjaförð hefur frekar sig-
ið á ógæfuhliðina í atvinnumálum undanfarin miss-
eri. Orsakirnar eru fjölmargar, en ríkisstjórnin und-
ir forystu Steingríms Hermannssonar hefur ráðist
til atlögu við margar þeirra. Verðbólga er nú nán-
ast horfin, vextir hafa lækkað og meiri stöðugleiki
virðist framundan í efnahagsmálum.
Þeir kjarasamningar sem nýlega voru gerðir milli
aðila vinnumarkaðarins reynast vonandi traustir,
og styðja enn vonir bjartsýnna manna um betri tíð
framundan.
Því er þó ekki að neita að nýjan kraft, nýtt afl,
vantar í atvinnulíf héraðsins. Hallast margir að því
að stóriðja og fullvinnsla sjávarafla séu lausnir
sem muni skapa komandi kynslóðum atvinnu og
lifibrauð. Ekki er bjart yfir þróun landbúnaðarmála,
og útséð um að sjávarafli muni aukast að marki á
næstu árum.
Ráðamenn bæjarins, ríkisstjórn og Alþingis-
menn verða að gaumgæfa þessi mál vel á næst-
unni, því engu tækifæri má glata til að spyrna gegn
þeirri óheillaþróun sem þegar er orðin staðreynd í
byggð landsins; byggðaröskun og fólksflótta úr
dreifbýli. EHB
Bréfið frá börnunum í Bretaníu kom í þessu haganlega skrevtta umslagi sem ber listamönnunum fagurt vitni.
Sýning fatlaðra barna í Frakklandi:
Óskað eftir íslenskuni muniini
Frá börnum í Bretaníu:
Við erum í hópi ungra,
franskra barna í sérskóla fyrir
fatlaða og hreyfihamlaða. Pessi
skóli er á Atlantshafsströnd
Frakklands, nánar tiltekið í Bret-
aníu. Rétt framan við skólann
blasir við eyjan Groix sem er 15
ferkílómetrar að stærð og með
tæplega 3000 fbúa. - Þangað för-
um við stundum, og við njótum
þess mjög að dvelja þar.
Nú er í bígerð að setja upp eins
konar skólasýningu sem á að
fjalla um eyjar víðs vegar um
heim. Sýningin mun standa dag-
ana 4.-20. september á þessu ári
og verða í menningarmiðstöð
skólans. - Þarna verður um að
ræða atriði úr landafræði, sögu,
listum, jurta- og dýralífi, mann-
lífi og tónlist - siðum og
venjum . . . og á að heita „Milli
hafs og himins, 10 eyjar, 10
systur".
ísland er ein þeirra eyja sem
við höfum valið til að fást við í
þessu tilefni. Við leitum eftir
gögnum frá íslandi og myndum
verða þakklát ef þeir sem þetta
lesa kæmu okkur til aðstoðar
með því að senda okkur hvað-
eina sem getur hjálpað okkur. -
Við minnum á t.d. myndir,
póstkort, frímerki, bækur, teikn-
ingar eða landslagslýsingar í
myndmáli og ýmislegt þess
háttar.
Þið sem þessu viljið sinna og fá
að launum þakklæti okkar -
vinsamlega skrifið og sendið efni
til:
„Le Petit Eléphant“
c/o Georges Le Dévéhat,
Ecole du Centre de Kerpape
BP 2126,
56321, Lorient Cedex
France
Um englakroppa
Ritari S&S í Degi föstudaginn 9.
mars sl., tekur upp hanskann fyr-
ir „strákana okkar“. Hann varar
okkur við að beina hatri gegn
íslenska handboltalandsliðinu
eftir að illa hafði gengið í nokkr-
uin leikjum í Tékkoslovakíu.
Mikið hafði ég gaman af að
lesa þennan pistil og hjartanlega
er ég sammáía höfundinum í því
sem hann skrifar í upphafi grein-
arinnar. Eitt er þó skrítið: ef það
er engin ástæða til að „láta hatrið
blossa upp“ þegar „strákarnir
okkar“ standa sig illa - er þá
nokkur ástæða til að „elska þá“
þegar þeim vegnar vel? Eru það
ekki fjölmiðlarnir sem eiga
stærsta þátt í þessum múgæsingi
sem ranglega kallast „áhugi á
íþróttum" og veldur því að ofsa-
tilfinningar vakna hjá áhorfend-
um íþróttamóta?
Langflestir íslendingar þekkja
engan leikmann í handbolta-
landsliðinu persónulega. Hverjir
vita um líf og starf þessara
manna, og hverjir kæra sig um að
vita það? En svo virðist sem
frammistaða þeirra á mótum
skipti margan meira rnáli en
áhyggjur hversdagsins í eigin lífi,
a.m.k. á meðan á keppninni
„Ég vil taka undir þær raddir sem
mæla með lagningu Dalsbrautar.
Hún leysir það ófremdarástand
sem nú ríkir við KA-svæðið og
Lundarskóla.
Mjólkursamlagsvegurinn er
einnig nauðsyn að mínu mati og
vel staðsettur í jaðri byggðarinn-
ar.
Einnig vil ég lýsa furðu minni
stendur.
Höfum eitt á hreinu: Það er
ekki Island sem sigrar eða tapar í
þessari keppni. Það eru einungis
bestu keppendur á íslandi í þess-
ari grein. Hvorki leggst skömm
né heiður á þjóðina þegar keppn-
in er unnin eða töpuð. Það væri
heilsusamlegt að gera sér oftar
grein fyrir því að við megum
halda með þessum strákum sem
fulltrúum okkar - en þeir eru nú
bara ekki öll þjóðin. Sem full-
trúar íslenska handboltans gera
þeir sitt besta - eins og allir
íþróttamenn. En þeir gera það
aðallega af því að þeir eru
íþróttamenn af hjartans náð.
Varla geta þeir „barist fyrir þjóð-
ina“ - það hljómar óþægilega
mikið eins og áróður í einhverri
styrjöld. Þeir berjast um sigur af
því að þeir hafa gaman af því að
keppa og eru frábærir íþrótta-
menn.
í lok pistilsins kemur svo tvö-
faldi mórallinn, sem því miður
ríkir hjá fjölmiðlum í þessum
málum. Ritari S&S skrifar um þá
„gömlu, þreyttu og þjáðu
íþróttamenn, þrautpínda af sál-
fræðihernaði pólska þjálfarans".
Hvað í ósköpunum kemur það
að ábyrgt fólk geti mælt með vegi
sem yrði jafnvel erfiðari en Þór-
unnarstræti einkum að vetrarlagi
og á ég þá við lagningu Mýrar-
vegar, sem ég tel útilokað, eins
og fram hefur komið hjá fleirum.
Við skulum hafa það hugfast
að verið er að leggja vegi fyrir
alla bæjarbúa í þessu skipulags-
ataki'' Árni Jónasson.
málinu við að maðurinn er
pólskur? Lítið hefur verið minnst
á þessa staðreynd á meðan að lið-
inu gekk vel, þá er hann bara
„Bogdan okkar“. En svo, þegar
illa gengur, breytist hann -
a.m.k. í heila sumra fjölmiðla-
manna - í pólskt skrímsli sem
pínir „strákana okkar“. Og þar
með er aftur á óviðeigandi hátt
skipt niður í „við“ hér (góðu
íslendingarnir) og „þeir“ (útlend-
ingar, andstæðingar í handbolta-
keppni og önnur óþægileg fyrir-
bæri).
Blaðamaður, líttu þér nær.
Wolfgang Sahr 9339-2159
Lesendur
athugið!
Lesendur eru hvattir til að
láta álit sitt í Ijós í lesenda-
þætti blaðsins.
Tekið er við lesendabréfum
á ritstjórnarskrifstofum Dags
á Akureyri, Húsavík og Sauð-
árkróki. Æskilegt er að bréfin
séu vélrituð. Einnig geta les-
endur hringt til að koma
skoðunum sínum á framfæri.
Af gefnu tilefni skal það
tekið fram að fullt nafn,
heimilisfang, kennitala og
símanúmer þarf að fylgja með
bréfunum, jafnvel þótt við-
komandi kjósi að skrifa undir
dulnefni. Það sama gildir ef
lesendur kjósa að nota sím-
ann. Einnig skal það tekið
fram að ef bréfritari eða sá
sem hringir er að deila á
ákveðna persónu eða persón-
ur, verður hann að koma fram
undir fullu nafni. Að öðrum
kosti verður bréfið ekki birt.
Ritstjóri
Lagning Dalsbrautar
leysir vandann