Dagur - 08.01.1992, Blaðsíða 7

Dagur - 08.01.1992, Blaðsíða 7
Miðvikudagur 8. janúar 1992 - DAGUR - 7 Það sem árið 1992 ber vonandi ekki í skauti sér: Heljarvetur og hatrammar deilur - árið ’92 skoðað tvær aldir aftur í tímann ísbjarnarhúnn sem felldur var í Haganesvík 1988, en bjarndýr gengu á land hinn harða vetur 1791-92 og vann unglingspiltur eitt á Norðurlandi. Völvur fjölmiölanna, spákon- ur, seiðskrattar og stjörnu- spekingar hafa fariö hamförum í upphafi árs og nú ættu flestir að vita hvað mun gerast á ís- landi á árinu 1992, gangi spá- dómarnir eftir. Þrátt fyrir skiljanlegar skekkjur er þetta skemmtileg hefð og væntan- lega er ekki ætlast til að menn taki spádómana allt of alvar- Iega. Framtíðin verður að vera hæfilega óljós til að gera lífið spennandi. En við ætlum ekki að rýna í ókomna atburði hér heldur liðna og hoppa yfir heil- ar aldir. Arið 1992 er runnið upp og spurningin er hvort það verði eitthvað svipað og 1892 eða jafn- vel 1792. Vonandi ekki. Lítum á hvernig ’92 hefur komið út síð- ustu tvær aldirnar. Þegar flett er upp í ritinu Öld- inni átjándu og staðnæmst við árið 1792 blasa við fyrirsagnir er greina frá mislingum, hafís, hor- felli, sjóðþurrð og öðrum ótíð- indum. Við skulum vona að slíkir atburðir gangi ekki aftur á árinu 1992. Mislingar lögðu menn að velli sunnan lands og vestan. Stefán Þórarinsson, amtmaður á Möðruvöllum, brást skjótt við og hugðist hefta útbreiðslu veikinn- ar með aðferðum sem voru nýjar og umdeildar hér á landi. Stefán lagði bann við því að vermenn sem færu suður kæmu aftur ef þeir hefðu sýkst af mislingum nema þeir hefðu verið heilbrigðir í sex vikur. Einnig fyrirskipaði hann að fatnað manna sem sýkst höfðu mætti ekki flytja norður og hann fór þess á leit við stiftamt- mann að hann bannaði fólki í sýktum héruðum sunnan lands og vestan allar norðurferðir fyrst um sinn. Hafís og horfellir íslendingar þurfa ekki að kvarta yfir árferðinu núna og tala frekar um kvótaskerðingu, kaupmáttar- rýrnun og hávaxtastefnu. En vet- urinn var harður árið 1792 eins og sjá má af þessari frétt sem birtist undir fyrirsögninni „Helj- arvetur - hafís - horfellir“: „Enn hefur verið hinn mesti harðindavetur, einkum norðan lands og vestan, og búpeningur horfallið í hrönnum víða um land. A Austfjörðum hafa menn sums staðar misst um helming búfénaðarins. Er nú mjög þröngt í búi hjá mörgum, svo að heldur við manndauða. Hafís kom að Norðurlandi um áramót, og fyrir Austurlandi var hroði allt suður að Horni. Fyrir Vestfjörðum var mikill ís og barst lengra inn á Isafjarðardjúp en menn vita dæmi um. Hér og þar gengu bjarndýr á land, og vann unglingspiltur eitt á Norðurlandi, og húns varð vart á Sléttu við Jökulfjörðu. Frostharka var einnig mikil í vetur, og voru lagnaðarísar á fjörðum langt um venju fram. Má nokkuð marka ísalögin af því, að bátar frá bæjum við inn- firði í Djúpi voru settir á ísum eina, tvær og þrjár mílur um sumarmál, áður en þeim yrði komið á auðan sjó. Sums staðar hefur verið hið mesta fiskileysi, svo sem á Mýrum, þar sem menn urðu að slátra kúm sér til bjargar í vor og jafnvel sauðfénaði nú í júnímán- uði.“ (Öldin átjánda bls. 206). Hallærishjálpin drukkin lit Af öðrum tíðindum á þessu herr- ans ári má nefna að Ólafur Stefánsson, stiftamtmaður, lét fara fram rannsókn á fjárreiðum Skúla fógeta. Hann sagði Skúla ófæran um að gegna störfum sín- um vegna elliglapa og taldi að um 1400 dali vantaði í sjóðinn hjá honum. Skúli lét af störfum síðar þetta ár. Saltvinnslu á Reykjanesi var hætt, miklir mannskaðar urðu á sjó og sérstaklega við Grindavík þar sem tvö skip fórust með 26 mönnum. Og undir fyrirsögninni „Hallærishjálpin drukkin út“ birtist þessi frétt: „í tilefni af skýrslu stiftamt- manns til stjórnarinnar síðastlið- ið sumar voru sendir hingað með póstskipinu, sem kom seinast í þessum mánuði, tvö þúsund ríkisdalir, bæði í kornvörum og peningum, til úthlutunar meðal þeirra, sem bágstaddastir voru. Fé þetta var af gjöfum þeim, sem síðast var safnað íslandi til handa í báðum ríkjunum. Samkvæmt skrám þeim um fátækasta fólkið, sem fylgdu þessu, koma nálega fimm mörk á hvern mann af gjafafénu. Þannig fær sex manna fjölskylda aðeins andvirði einnar korntunnu . . . Það var ekki sársaukalaust að sjá suma þá menn, er hlotið höfðu skerf af þessu gjafakorni, liggja dauðadrukkna, þar sem þeir voru komnir, daginn sem úthlutunin fór fram. Hinir voru þó fleiri, sem jafnvel með tárin í augunum þökkuðu hinum ókenndu gjöfurum, einkum þó konunginum, sem þeir héldu, að frétt hefði um eymd þeirra og sent þeim þessa gjöf. “ (Öldin átjánda bls. 211). Skúlamál og skelfilegir reimleikar Látum þetta nægja um árið 1792 en einni öld síðar, árið 1892, er ekkert minnst á harðindi, ísbirni og mislinga, en þeim mun meira talað um skelfilega reimleika og Skúlamálið þjóðkunna. í upphafi árs var Reykjavík stærsti kaupstaður landsins með tæplega 4000 íbúa. ísafjörður kom næstur með yfir 800 íbúa en Akureyri var þriðji stærsti kaup- staðurinn með ríflega 600 íbúa. Árið 1892 er í Öldinni sem leið Sauðárkrókur/Akureyri: TónleikumMartins Berkofsky frestað Tónleikum Martins Berkofsky, píanóleikara, sem vera áttu á Sauðárkróki í kvöld, miðviku- dagskvöld, og annað kvöld, fimmtudagskvöld, á Akureyri, hefur verið aflýst vegna veikinda listamannsins. Hann leggur hins vegar ekki alveg árar í bát og mun spila þessa tónleika á Sauð- árkróki fimmutudaginn 16. janúar og Akureyri föstudaginn 17. janúar. einkum helgað reimleikum og Skúlamálinu. Vermenn á Stokks- eyri þurftu að flýja búðir sínar vegna reimleika. „Feikilegur þungi leggst á menn, þeir blána í framan, froðufella og liggur við köfnun,“ segir í Öldinni og er mikið mál gert úr reimleikunum. Þetta ár vék Magnús Stephen- sen, landshöfðingi, Skúla sýslu- manni Thoroddsen úr embætti og var rannsóknardómari settur til að rannsaka allan embættisrekst- ur hans. Margir töldu þetta vera pólitískar ofsóknir og inn í málið blandaðist mannslát og síðar uppþot á ísafirði er grímuklæddir menn gerðu aðsúg að Lárusi Bjarnasyni, er hann hugðist stinga Skúla í tugthús. Deilur þessar héldu áfram árið eftir og verður ekki farið nánar út í þær hér, enda oft búið að rifja Skúlamálið upp. Hvað þessi tíðindi frá árunum 1792 og 1892 koma nýbyrjuðu ári við er ekki gott að segja, enda eru þau rifjuð upp til gamans en ekki með afturgengna forspá í huga. SS Menn urðu að slátra kúm sér til bjargar en sumir notuðu tækifæriö og duttu rækilega í það þegar hallærishjálpin barst. Viltu lœra að dansa? Erum að hefja 10 tíma dansnámskeið. Kennsla hefst 18. janúar. Kennsla í barnadönsum, yngst 3 ára, gömlu dansar, sambadansar, hip hopp, rokk og tjútt. Allar nánari uppl. f síma 26624 frá kl. 13-18. Sigurbjörg D.S.Í. WS* DANSSKOU SMu

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.