Dagur - 29.07.1993, Page 14

14 - DAGUR - Fimmtudagur 29. júlí 1993
Minning

Guðmundur Jónsson
fyrrverandi deildarstjóri
Fæddur 1. september 1914 - Dáinn 21. júlí 1993
í dag, fimmtudaginn 29. júlí, fer
fram í Akureyrarkirkju útför
tengdaföóurs okkar, Guðmundar
Jónssonar, Víðilundi 15, Akur-
eyri, en hann lést á Landspítalan-
um þann 21. júlí síðastlióinn.
Dauðinn er og verður ávallt
óvæntur gestur, jafnvel þó að
hann hafí staðið um hríð á næsta
leiti. - Svo var einnig nú. - Okkur
fannst að við ættum ennþá margar
stundir saman, þegar við hittumst
með fjölskyldum okkar í „laugar-
dagsgraut“ fyrir skemmstu, svo
sem venja hefur verið um mörg
undanfarin ár.
Sannarlega má hér segja:
Þú skilur ekki augnablikið,
fyrr en það erfarið.
Það skilur enginn nýja sköpun
fyrr en henni er lokið,
og það þekkir enginn stund
hamingjunnar,
fyrr en henni er lokið.
Guðmundur Jónsson var fædd-
ur 1. september 1914 á Selá, Ar-
skógsströnd, en ólst upp í Svarf-
aðardal. Þar lauk hann skólagöngu
og sleit bamsskónum við leik og
störf á þeirra tíma vísu.
Foreldrar Guðmundar voru Jón
Jónsson, daglaunamaóur og vefari
á Dalvík, fæddur á Göngustöðum
í Svarfaðardal árið 1872 og Guð-
rún Kristín Jónsdóttir, fædd á Sel-
árgili á Árskógsströnd árið 1894.
Um tvítugt flutti Guðmundur
til Akureyrar, þar sem hann gerð-
ist vörubílsstjóri hjá Stefni og
varð síðar annar framkvæmda-
stjóri þar.
Árið 1949 tók Kaupfélag Ey-
firðinga við söluumboói fyrir
Olíufélagið hf. á félagssvæði sínu
og var Guðmundur ráðinn deildar-
stjóri Olíusöludeildar K.E.A. Því
starfí gegndi hann í meira en 35
ár, eða þar til hann lét af störfum
vegna aldurs. I störfum sínum sem
deildarstjóri og stjómarformaður
fyrirtækja ávann hann sér traust
og virðingu, enda óvenju miklum
hæfileikum gæddur. Allt sem
hann tók sér fyrir hendur, gerði
hann strax - af heilum hug og af
eldmóði. Hann var ávallt fyrstur
til þess aó kynna sér nýjungar,
takast á við verkefni, gera þau
heillandi og smita aðra af sínum
eldmóði. Stjómun hans var þaul-
hugsuð, en því hefur hann vanist
sem góður skákmaður og bridge-
spilari á yngri árum.
Þessir mannkostir og störf hans
í hinum ytra heimi verða ekki
frekar rakin hér. Það munu aðrir
samferðarmenn hans væntanlega
gera.
Guðmundur Jónsson var á
yngri árum grannur, spengilegur
og hvikur í hreyfingum. Hugsun
hans var skýr til hinstu stundar og
fróðleiksfíkn óþrjótandi.
Guðmundur Jónsson var vinur
okkar og faðir í þeirra orða bestu
merkingu. Þann 21. nóv. 1936
steig Guömundur mikið gæfuspor
í lífí sínu þegar hann kvæntist Jó-
hönnu Gunnlaugsdóttur, sem fædd
er 3. mars 1915 og á ættir úr
Svarfaðardal. Foreldrar hennar
voru hjónin Steinunn Sigtryggs-
dóttir og Gunnlaugur Danielsson.
Jóhanna reyndist Guðmundi ein-
staklega traustur og góður lífs-
förunautur og þau reyndar hvort
öðru. Heimili þeirra í Hlíðargötu 6
og nú síðustu árin í Víðilundi 15,
bera smekkvísi og hjartahlýju
þeirra hjóna ljósan vott. Þar áttu
þau sér og sínum hlýtt og notalegt
skjól, þar voru vinir og fjölskyld-
an öll ávallt velkomin. Börn þeirra
Jóhönnu og Guðmundar eru:
Steinunn, kaupmaður á Akureyri,
fædd 9. ágúst 1937; Gunnlaugur,
deildarstjóri hjá K.E.A. fæddur
10. maí 1941; Margrét, starfsmað-
ur á Amtsbókasafninu á Akureyri,
fædd 1. mars 1946; Guðrún, skrif-
stofumaóur á Akureyri, fædd 13.
mars 1951. Bama- og bamabama-
böm eru 21. Missir þeirra allra er
mikill við fráfall Guðmundar, því
að fjölskyldutengsl eru óvenju-
sterk. Mestur er þó missir Jó-
hönnu, sem sér á bak lífsförunaut
sínum eftir nær sextíu ára sambúð,
þar sem hvert fótmál var orðið
sameiginlegt og tveir hugir orðnir
að einum. Fjölskyldan og fullviss-
an um endurfundi handan móð-
unnar miklu kemur Jóhönnu nú til
huggunar og styrktar í þeirri miklu
sorg að sjá á bak hjartkærum eig-
inmanni.
Guðmundur Jónsson er mjög
eftirminnanlegur maður sakir mik-
illa mannkosta. Ókunnugum
fannst hann ef til vill snöggur til
og hrjúfur, en við nánari kynni var
hann hjartahlýr og mikill vinur
vina sinna.
Guðmundur var félagi í Frí-
múrarareglunni og var hún honum
afar hugstæð.
Hann er nú horfínn sjónum
okkar dauðlegra manna og dvelur
í austrinu eilífa handan við móð-
una miklu. Nú þegar leiðir skiljast
um sinn biðjum við með heilum
hug, algóðan Guð að blessa
tengdaföður okkar og halda
vemdarhendi yfir honum um alla
eilífð.
Við kveðjum Guðmund með
ljóði séra Sveins Víkings:
Við kveðjum þig hljóðir með heitri þökk,
- íhópnum er einumfœrra.
En handan við banadjúpin dökk
rís dýrðlegra musteri og hœrra.
Björn Baldursson,
Kristinn Hóim,
Hannes Haraldsson.
Fögur sál er ávallt ung
undir silfurhœrum.
(Steingrímur Thorsteinsson: Haustkvöld.)
Virðulegur, stoltur, stórhuga, at-
hafnasamur, framsýnn, hreinn og
beinn. Það eru ótal lýsingarorð
sem streyma fram í huga okkar
þegar við minnumst elsku afa
okkar sem við vorum öll svo stolt
af.
Afi var alltaf fullur af lífskrafti
og fylgdist vel með öllu sem gerö-
ist í heiminum. Við barnabörnin
máttum hafa okkur öll við til þess
að geta fylgt honum eftir. Hann
vissi t.d. alltaf um nýjustu forritin
í tölvuheiminum, en eins var hann
vel meðvitaður um hvað var að
gerast í lífi okkar barnabarnanna.
Afi var ávallt tilbúinn að rétta
okkur hjálparhönd en gjafmildi
hans og ástúð átti sér engin tak-
mörk. I áraraðir tók hann á móti
okkur opnum örmum hvern laug-
ardag, í mjólkurgraut, svo og alla
aðra daga.
I raun var afi ekki bara afi okk-
ar, heldur einnig okkar besti vin-
ur. Afi var ekki ragur við að segja
okkur til syndanna ef honum mis-
líkaði, en hann var líka óspar á hól
og hvatningu ef svo bar undir.
Hann gerði aldrei ósanngjarnar
kröfur til okkar því að hann vildi
aðeins að maóur gerði sitt besta.
Þegar við vorum yngri var
hann í huga okkar góðlegur afi en
þó nokkuð strangur. Hann átti fín-
asta bílinn í bænum, að okkar
mati a.m.k., og ósjaldan var farið
með okkur í bíltúr. Þá var alltaf
keyrt niður að Tanga þar sem
Esso-tankarnir og skrifstofan
hans var. Var það heilmikið ævin-
týri. Á laugardögum eða sunnu-
dagseftirmiódögum var oft skriðið
upp í fangið á afa og hvíslað
hljóðlega í eyra hans: „Afí, viltu
kaupa handa okkur ís?“.
Þegar maður hitti afa í bænum
á Akureyri, klæddan frakka, með
skóhlífar og hatt á höfói, þá benti
maður vinum sínum á hann og
sagói með stolti í röddinni: „Þetta
er afi minn!“
Margar skemmtilegar minning-
ar eigum við krakkarnir líka um
þegar afi og amma komu úr sínum
fjölmörgu utanlandsferðum, en þá
lá ætíð viss dulúð og spenna í loft-
inu, vegna allra hinna framandi
hluta sem þau höfðu í farteski
sínu. Afi og amma hafa ætíó verið
mjög samhent og komu okkur fyr-
ir sjónir eins og ástfangnir ung-
lingar. Þessi fallegu orð Einars
Benediktssonar lýsa sambandi
þeirra hjóna best:
Maðurinn einn er ei nema hálfur
með öðrum er hann meiri
hann sjálfur.
Afi kvaddi þennan heim eins
og hann hefði helst kosið sjálfur.
Viróulegur og með fullri reisn.
Þannig munum við ávallt minnast
hans.
Aðeins sá, sem drekkur af vatni
þagnarinnar mun þekkja hinn volduga
söng. Og þegar þú hefur náð ævitindin-
um, þáfyrst munt þú hefja fjallgönguna.
Og þegar jörðin '~krefst líkama þíns,
muntu dansa ífyrsta sinn.
(Kahlil Gibran. Úr spámanninum.)
Barnabörn.
Guðmundur Jónsson, fyrrverandi
deildarstjóri hjá Kaupfélagi Ey-
firðinga lést á Landspítalanum 21.
júlí sl.
Guðmundur var fæddur 1. sept.
1914 á Selá á Árskógsströnd en
ólst upp í Svarfaðardal. Þar vann
hann ýmis störf en flutti síðan til
Akureyrar um tvítugt. Á Akureyri
gerðist hann vörubílstjóri hjá
Stefni og varð síðar annar fram-
kvæmdastjóri þar. Árið 1949 þeg-
ar Olíufélagið var stofnað og KEA
tók að sér umboð fyrir það var
Guðmundur ráóinn deildarstjóri
Olíusöludeildar KEA, því starfi
gegndi hann til ársins 1985 er
hann lét af störfum vegna aldurs.
Guðmundur hafói það verkefni
með höndum að byggja upp og
móta starfsemi Olíusöludeildar
KEA. Á þessum árum voru olíu-
kyndingar að taka við af kola-
kyndingum og var mikil vinna vió
að selja þær og þjónusta, oft var
vinnutíminn langur og ekki spurt
að því hvaóa dagur var eóa hvað
klukkan var þegar viðskiptavinur-
inn þurfti á olíu að halda eða gera
þurfti við kyndinguna. Guðmund-
ur var vakandi og sofandi yfir því
að þjónusta viðskiptavinina sem
best. Hann var harðduglegur og
ákveðinn og á skömmum tíma
tókst honum aö ávinna sér og
deildinni traust og vinsældir,
þannig að hlutdeild Olíusöludeild-
arinnar á markaði varð veruleg og
reyndar stærst á sínu svæði og býr
hún enn að því í dag.
Guðmundur naut trausts og
trúnaðar forráöamanna KEA og
Olíufélagsins og sat í stjórnum fé-
laga fyrir þeirra hönd. Hann var
um árabil stjórnarformaður Bif-
reiðaverkstæðisins Þórshamars hf.
og Vélsmiðjunnar Odda hf. og
stjórnarmaður í Hafnarstræti 87-
89 hf.
Þegar Guðmundur lét af störf-
um hjá KEA starfaði hann hjá 01-
íufélaginu um nokkurra ára skeið
og þó aldurinn færðist yfir var
hann ávallt jafn áhugasamur um
málefni KEA og Olíufélagsins og
sjaldan lét hann sig vanta í morg-
unkaffi með fyrrum samstarfs-
mönnum sínum.
Fyrir hönd okkar hjóna og
Kaupfélags Eyfirðinga sendi ég
Jóhönnu Gunnlaugsdóttur, eftirlif-
andi eiginkonu Guómundar, börn-
um þeirra og öðrum aðstandend-
um innilegar samúðarkveðjur.
Magnús Gauti Gautason.
Fleiri minningargreinar um Guómund Jónsson
bíóa birtingar til morguns.
RAUTT LJÓS
Frídagur verslunarmanna
er framundan,,,
Við í KEA byggingavörum tökum forskot á sæluna
og höfum því lokað laugardaginn 31. júlí
í tilefni þess bjóðum við upp á
fimmtudagssprcngitilboð
MTD sláttuvél 3.5 hö verð aðeins kr. 15.990,-
Melissa 700 w örbylgjuofn verð aðeins 14.912,-
Einnig 30% afsláttur af garðhúsgögnum og garðáhöldum stgr.
Tilboðin grilda aderins fimmtudaginn 29. júlí og til að sem
flestir geti nýtt sér þau höfum við opið til kl. 20.00 þann dag
Opið föstudaginn 30. júlí kl. 08.00-18.00
Lokað laugardaginn 3 I. júlí
Góða verslunarmannahelgi
BYGGINGAVORUR
LONSBAKKA• 601 AKUREYRI
e- 96-30321, 96-30326, 96-30323