Dagur - 08.02.1994, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - Þriðjudagur 8. febrúar1994
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI, SÍMI: 96-24222
ÁSKRIFT KR. M. VSK. 1400 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 765 KR.
RITSTJÓRI: BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
BLAÐAMENN:
GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON (íþróttir),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 96-41585, fax 96-42285),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
STEFÁN SÆMUNDSSON, ÞÓRÐUR INGIMARSSON
LJÓSMYNDARI: ROBYN ANNE REDMAN
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RIKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165
. FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 96-27639
í skugga Hrafnsins
Með brottvikningu Arhúrs Björgvins Bollasonar, dag-
skrárráðgjafa útvarpsstjóra, hefur Sjónvarpið beðið
enn einn álitshnekkinn. Enn og aftur hafa stjórn-
málamenn gripið fram fyrir hendurnar á Heimi
Steinssyni, útvarpsstjóra, og hlutast til um málefni
stofnunarinnar með grófum og afgerandi hætti. End-
urtekin afskipti þeirra af innri málefnum Ríkisút-
varpsins eru auðvitað óþolandi og ótrúlegt að út-
varpsstjóri skuli láta ósköpin yfir sig ganga.
Flestum er enn í fersku minni er menntamálaráð-
herra tók fram fyrir hendurnar á útvarpsstjóra með
því að ráða Hrafn Gunnlaugsson, tímabundið, í starf
framkvæmdastjóra Sjónvarpsins eftir að útvarpsstjóri
hafði vikið Hrafni úr starfi sem dagskrárstjóra sömu
stofnunar. Þar var um fáheyrða valdníðslu að ræða
enda var hún fordæmd af þorra þjóðarinnar. Mennta-
málaráðherra rökstuddi gjörninginn með því að við
lifðum í lýðfrjálsu landi þar sem öllum ætti að vera
óhætt að segja skoðanir sínar án þess að eiga brott-
rekstur á hættu. Hrafn Gunnlaugsson hefði ekki ann-
að til saka unnið en einmitt það að segja skoðanir
sínar á Sjónvarpinu og starfsmönnum þess, umbúða-
laust. Forsætisráðherra tók efnislega undir þessar
röksemdir samráðherra síns og studdi ákvörðun
hans, um að hækka Hrafn í tign innan stofnunarinn-
ar, með ráðum og dáð. Nú, örfáum mánuðum síðar,
verður ekki betur séð en að þessir boðberar frjálsra
og óheftra skoðanaskipta beiti sér báðir fyrir því að
dagsskrárráðgjafa útvarpsstjóra sé vikið úr starfi fyr-
ir að segja skoðun sína á störfum setts framkvæmda-
stjóra Sjónvarpsins og stuðningi menntamálaráð-
herra við þau! Hér er um svo ótrúleg sinnaskipti að
ræða að þau verða alls ekki skýrð með skynsamlegu
móti.
Dagskrárráðgjafi útvarpsstjóra var rekinn fyrir full-
yrðingar sem hann setti fram í bréfi til formanns
Stéttarsambands bænda. Hann var rekinn fyrir að
fullyrða að Sjónvarpið væri „í pólitískri herkví" og
„undir járnaga hins pólitíska valds". Hann var rekinn
fyrir áð segja að hann og þorri starfsmanna Ríkisút-
varpsins skömmuðust sín fyrir þá aðför sem Sjón-
varpið hefur hvað eftir annað gert að bændum síð-
ustu mánuði. Hann var rekinn fyrir að benda á að
uppbygging áróðursmynda Baldurs Hermannssonar
gegn íslenskum bændum væri að mörgu leyti lík upp-
byggingu áróðursmynda sem þýskir nasistar létu
gera um gyðinga í Þriðja ríkinu. Síðast en ekki síst
var hann rekinn fyrir að gagnrýna störf setts fram-
kvæmdastjóra Sjónvarpsins, pólitíska misnotkun
hans á miðlinum og það að vísa „ábyrgðinni á þess-
ari svívirðu alfarið til menntamálaráðherra". Máltæk-
ið segir að sannleikanum sé hver sárreiðastur. Þau
orð sannast hér enn einu sinni, því sérhvert orð í
bréfi dagskrárráðgjafans má til sanns vegar færa.
Frá því menntamálaráðherra setti Hrafn Gunn-
laugsson í starf framkvæmdastjóra Sjónvarpsins hafa
lög um Ríkisútvarpið verið þverbrotin. Framkvæmda-
stjórinn hefur sett á laggirnar ótal þætti, sem öllum
er stýrt af ungliðum í Sjálfstæðisflokknum. Hann hef-
ur leyft vinum sínum að halda uppi linnulausum
árásum á bændastéttina í Sjónvarpinu og launað
þeim ótæpilega, af almannafé. Þannig mætti lengi
telja. Segja má að Sjónvarpið hafi staðið í skugga
Hrafns og Sjálfstæðisflokksins síðustu mánuði. Sú
skipan mála er með öllu óviðunandi en er auðvitað
vatn á myllu þeirra sem vilja einkavæða stofnunina.
Ef til vill er leikurinn líka til þess gerður... BB.
Af afrekum og atvinnuleysi
Nú þegar líða fer að sveitar-
stjórnarkosningum, hljóta
frambjóðendur bæjarstjórnar-
meirihlutans að koma með af-
rekalista bæjarstjórnar í at-
vinnumálum.
í tímaritinu Lífsmarki fimmtu-
daginn 27. janúar sl. voru bæjar-
fulltrúar spuróir aó því hvert yrði
helsta mál næstkomandi kosningá.
Flestir þeirra svöruðu að það yrði
atvinnumálin. Það er nú ánægju-
legt að þeir skuli vilja láta þennan
málaflokk til sín taka. Sjálfsagt
ætla þeir að leysa þennan vanda
meö þögninni eins og þeir hafa
gert hingað til. Eóa ætla þeir
kannski að bjóða sig fram með úr-
ræðaleysið eitt aó vopni?
Nú hafa Þórsarar fengið sinn
mann á lista Sjálfstæðisflokksins
og má því ætla að hagsmunum
þeirra sé borgið. Hver skyldi nú
vera fulltrúi atvinnulausra í næstu
bæjarstjórnarkosningum og hver
skyldi gæta hagsmuna þeirra?
Hvar eru nú talsmenn frjáls Gler-
árþorps? Er ekki kominn tími til
að óháðir borgarar fari að bjóða
fram?
Afrek í atvinnumálum
Það er ekki annað hægt en að
þakka atvinnumálanefnd þaö
Grettistak sem hún hefur lyft í at-
vinnumálum bæjarins, enda bera
tölur um atvinnuleysi þess merki.
Listi um ný atvinnutækifæri sem
atvinnumálanefnd hefur komið á
fót og þær hugmyndir sem þeir
hafa veitt móttöku og styrkt, hlýt-
ur að birtast svona rétt fyrir kosn-
ingar. Hvert hraóametió af öðru
hefur verið slegið af starfsmönn-
um atvinnumálanefndar, er varðar
afgreiðslu þeirra er sótt hafa um
styrki vegna atvinnuátaksverk-
efna.
Menn tala um aó ekki séu til
neinar patentlausnir við þessu
vandamáli og þeir sjá ekki neinar
lausnir. Eins og ég hef margoft
bent á þá er lausnin ekki fólgin í
einhverju sem kemur á silfurfati.
Lausnin býr hjá okkur sjálfum,
hún býr í mannauönum, þeim
hæfileikum seni okkur er gefið að
geta skapað og fengið hugmyndir.
Það er til fjöldinn allur af góðum
hugmyndum en vantrú og blinda
þeirra sem fara með atvinnumál,
gagnvart þeim hugmyndum sem
fyrirtæki og einstaklingar hafa
lagt fram, er slík að mér dettur
helst í hug þetta vers úr Matteus
13.14-15:
„Með eyrum munuð þér heyra
og alls ekki skilja, og sjáandi
munuð þér horfa og ekkert sjá.
Því að hjarta lýðs þess er sljótt
orðið og illa heyra þeir með eyr-
um sínum, og augunum hafa þeir
lokað, svo að þeir sjái ekki með
augunum né heyri með eyrunum
*og skilji með hjartanu og snúi sér
og lœkni þá. “
Auðlindir og atvinnuskap-
andi verkefni
Það sem pólitíkusar hafa ekki átt-
að sig á er að það tímabil sem við
siglum nú í er tímabil þekkingar.
Sú auðlind sem er óþrjótandi og
Sigurjón Haraidsson.
við getum byggt á er þekking.
Samkeppnismöguleikar okkar og
vaxtarbroddar eru mestir á þessu
sviði. Þekkingin er lykillinn aó
aukinni framleiðni og nýsköpun
verðmæta.
Mannauðurinn verður ekki
fjötraður í nútímaþjóófélagi og
hann leitar þangað sem hann hefur
mesta möguleika, vill vera þar
sem honum líóur best og fær tæki-
færi til að skila mestum afrakstri,
hann leitar þangað sem lífskjörin
eru best. Ef menn halda að fjötra
megi þekkingarfólk, búa því erfið
lífsskilyrði og lífskjör, þá er það
mesti misskilningur. Það eina sem
þcir uppskera er að landið mun
veróa hráefnisnýlenda þar sem at-
gervisflóttinn mun skilja efir sig
þekkingarsnauð og visin fyrirtæki.
Er slíkt ástand að ganga yfir Ak-
ureyri núna? Hve mörg ný fyrir-
tæki hafa tekið til starfa á þessu
sviói á Akureyri undanfarin ár.
Þótt ótrúlegt megi viröast eru þau
þó nokkur, en bæjarfélagið reynir
i'rekar að styrkja fyrirtæki í
taprekstri en að styrkja stöðu
þeirra sem skila arði en vantar
styrk til frekari útþcnslu og mark-
aðssetningar.
Nefna má nokkra möguleika á
útflutningi þekkingar: Utflutning-
ur á hugbúnaði og menntun og út-
gáfa bóka um þekkingarfræði. A
Akureyri er starfandi íslenska
menntanetið, í gegnum mennta-
netið væri hægt t.d. að scnda er-
lendis hugbúnað og námsefni. Við
eigum Verkmenntaskólann sem
hefur byrjað á kennslu í gegnum
menntanetið og hvers vegna væri
ekki hægt að kenna útlendingum
einnig í gegnum þetta net?
Hægt væri að markaðssetja Há-
skólann á Akureyri á sama hátt.
Það má t.d. nefna að mikill áhugi
hefur verió erlendis fyrir íslend-
ingasögunum, íslensku hugviti á
sviði sjávarútvegs o.fl. Banda-
ríkjamenn líta meó hýru auga á
það kerfi sern Skandinavar hafa í
leikskólamálum. Hví væri ekki
hægt að selja þckkingu eða ráð-
gjöf á þessu sviði?
Við Islendingar eigum nægan
auð af þekkingu sern við getum
selt. Við eigum aö styðja vió bak-
ið á þeim sem búa yfir þekkingu
og geta oróið forystumenn, svo
vitnað sé í orð Churchills sem
sagði: „Forystumenn framtíðar-
innar verða frumkvöðlar nýrra
hugmynda.“ Við þörfnumst slíkra
forystumanna hér á Akureyri.
Aumingjakerfí og stofu-
fangelsi
Það atvinnuleysisbótakerfi sem
við búum viö í dag er ekki byggt
sem lausn á langtímaatvinnuleysi.
Þetta kerfi dregur úr hæfni ein-
staklinga til aó vera boólegir í
vinnu. Þegar einstaklingar hafa
verió lengur en ár atvinnulausir
má búast við að sálarástand og
viljaþrek sé orðið þess eölis að
þeir séu orðnir stofnanamatur eða
sjái ekki lengur tilgang með lífinu.
Það sem vió erum að upplifa er
aukin tíðni sjálfsmorða og kerfið
gerir ekkert til að bæta úr þessu.
Sá sem er atvinnulaus, má ekki
stunda nám sem varir lengur en 6
mánuði, þó svo að hann hafi engar
tekjur á meðan. Ef hann vill nýta
tímann og vera t.d. í hlutanámi við
Háskólann á Akureyri þá fær hann
ekki bætur, þó svo að viðkomandi
væri tilbúinn að taka vinnu um
leið og hún biðist og þó svo að
hann yrði tilbúinn að hætta námi.
Atvinnuleysingi má heldur ekki
fara út úr sínu bæjarfélagi nema
missa bætur þann tíma sem hann
er í burtu. Kerfið miðar aó því að
gcra menn að algjöruni aumingj-
um. Sjálfsbjargarviðleitnin er
brotin nióur og kcrfið gerir í því
aö viöhalda henni. Þó svo aó at-
hafnir atvinnuleysingja gefi þeim
ekki tekjur þá er þeirn bannað
samkvæmt lögum að gera nokkuó
sem gæti aukið líkur þeirra á veru-
legri mcnntun og nýjum atvinnu-
tækifærum.
Og bæjarfélagið gerir heldur
lítió í því að halda uppi starfsvilja
þessa fólks. Atvinnuátaksverkefni
sem bæjarfélagið stendur fyrir eru
fólgin í því aó hafa ofan af fyrir
fólki í skamman tíma og bjóða
ekki upp á ncina framtíðaratvinnu
eða öryggi. Fólk sem tekur þátt í
þcssum átaksverkefnum vcit af
þessu og áhugi þess til vinnunnar
er í samræmi við þessar skamm-
tímalausnir.
Ef mcnn hafa ckki áttað sig á
því, þá er atvinnuleysið svartur
blettur á sögu Akureyrar. Mönn-
um mun verða úrræðaleysi bæjar-
stjórnar í þessum málum minnis-
stætt í komandi kosningum.
Ég ætla því, lesandi góður, að
biója þig þegar þú gengur að kjör-
borðinu í næstu sveitarstjórnar-
kosningum, að muna eftir þeim
tjölda manna sem á um sárt að
binda vegna atvinnuleysis.
Eitt er það aó lokum er mér
finnst einkennilegt hér á Akurcyri.
Þcgar einhver setur út á kerfið þá
brcgðast ráðamenn yfirleitt með
því að reyna að rægja eða ná sér
niður á viðkomandi í staö þess að
rökstyöja sitt mál og vióurkenna
mistökin. Ráðamenn ættu aó sýna
manndóm og reyna aó gera betur í
stað þess að brjóta nióur nýjar og
góðar hugmyndir.
Sigurjón Haraidsson.
Höfundur er kerllsfræðingur og nemundi í
rekstrurfræöi vió Sumvinnuhúskólunn uó Bif-
röst.
Starfsmenn A. Finnssonar hf.:
Örstutt athugasemd
- við svargrein Vilhjálms Inga
Al' gefnu tilefni teljum viö undir-
ritaðir ekki ástæðu til aó svara
grein Vilhjálms Inga, að svo
komnu máli.
Fyrst hann kýs að setja sín skrif
upp með þeim hætti, að fyllilega
má skilja að við höfum haft í hót-
unum vió hann - jafnvel hótað líf-
láti, viljurn við leyfa honurn aó
róa einum á þcim miðum.
Starfsmenn hjá A. Finnssyni hf.