Dagur - 11.07.1996, Qupperneq 5

'AOO r 'ili'ii f "t! mchi itmn'iiHí ~ Pl — K
Fimmtudagur 11. júlí 1996- DAGUR-5
í minningu Styrktarfélags
vangefínna á Norðurlandi
- stofnað 22. maí 1959 - aílagt 19. júní 1996
Þegar fóstra mín kemur til Akur-
eyrar hefur hún venjulega þann
hátt á að bjóða mér í kaffi og kök-
ur á Hótel KEA. Það var einmitt á
leiðinni í slíka KEA-heimsókn að
ég fór að hugsa um Styrktarfélag
vangefinna á Norðurlandi. Þá um
kvöldið átti félagið formlega að
afleggjast og sameinast Foreldra-
félagi bama með sérþarfir á Akur-
eyri undir nafninu Þroskahjálp á
Norðurlandi eystra. Þessar hug-
renningar mínar urðu síðan
kveikjan að þeim skrifum sem hér
fara á eftir. Má líta á þau sem eins
konar minningargrein um félagið
mitt sem mér var kært en ég rækti
ekki sem skyldi.
Með leifturhraða hrannast upp
minningar frá þeim 27 árum sem
við áttum saman ég og félagið
mitt. Minningar um einstök afrek
sem unnin vom í krafti félagsins.
Minningar um fólk af ólíkum toga
sem átti það þó sameiginlegt að
láta sig varða um fólk sem var ei-
lítið öðmvísi en það sjálft. I haus-
um talið var Styrktarfélagið aldrei
öflugt félag. Máttur þess var þó
mikill þegar mikið lá við. Styrkt-
arfélagið stóð fyrir uppbyggingu
Sólborgar og rak Sólborg í árarað-
ir. Það kom á fót fyrsta sambýli
hérlendis fyrir þroskahefta og
fleirum í kjölfarið. Félagið hefur
með ýmsum hætti, bæði með
beinum fjárstujningi og vinnu-
framlagi stutt þroskahefta, ein-
staklinga og hópa. Má í því sam-
bandi nefna íþróttamót fyrir
þroskahefta, ferðalög og skemmt-
anir. Þá hafa starfsmenn í mála-
flokknum iðulega fengið náms-
styrki. Fleira mætti telja svo sem
sundlaug á Sólborg, sumarbúðir
fyrir þroskahefta, hjólastólabíl og
rekstur skrifstofu þar sem að-
standendur þroskaheftra geta sótt
„Með leifturhraða
hrannast upp minning-
ar frá þeim 27 árum
sem við áttum saman ég
og félagið mitt. Minn-
ingar um einstök afrek
sem unnin voru í krafti
félagsins. Minningar
um fólk af ólíkum toga
sem átti það þó sameig-
inlegt að láta sig varða
um fólk sem var eilítið
öðruvísi en það sjálft.“
ýmis konar ráðgjöf. Allt voru
þetta verkefni sem Styrktarfélagið
Nýkjörinn formaður Þroskahjálpar á Norðurlandi eystra, Lilja Guðmundsdóttir, tekur við gjöf frá Landssamtökun-
um Þroskahjálp.
Þroskahjálp á Norður-
landi eystra stofnað
- verður arftaki Foreldrafélags barna með sérþarfir
og Styrktarfélags vangefinna
Þann 12. júní 1996 var haldinn
stofnfundur nýs félags, Þroska-
hjálpar á Norðurlandi eystra, á
Hótel KEA, Akureyri. Félagið er
arftaki Styrktarfélags vangef-
inna og Foreldrafélags barna
með sérþarfír og er öllum opið
sem vinna vilja að málefnum
fatlaðra. Stofnfélagar eru um
220, en þeir sem áhuga hafa geta
gerst stofnfélagar allt fyrsta
starfsár félagsins. í stjórn hins
nýja félags voru kjörnir: Lilja
Guðmundsdóttir, formaður,
Brynjólfur Jóhannsson, Hafdís
Björk Rafnsdóttir, Ingibjörg
Auðunsdóttir og Kolbrún Guð-
veigsdóttir.
Nokkrar ályktanir voru sam-
þykktar á fundinum, m.a. um
flutning málefna fatlaðra til Akur-
eyrarbæjar. Þar er bent á mikil-
vægi þess að varðveita þá dýr-
mætu fagþekkingu og reynslu sem
fyrir hendi sé hjá starfsfólki
Svæðisskrifstofu málefna fatlaðra
á N.e. Hvatt er til dirfsku og hug-
kvæmni við frekari uppbyggingu
málaflokksins og óskað er eftir
samvinnu við forráðamenn bæjar-
ins.
I ályktun um skólamál er
væntanlegu starfsfólki skólaþjón-
ustu Eyþings óskað velfamaðar í
starfi og lýst þeirri skoðun að góð-
ur skóli fyrir einstakling með fötl-
un sé einnig góður skóli fyrir aðra
nemendur. Um leið og félagið
óskar eftir samvinnu við skóla-
þjónustuna er bent á að enn megi
bæta samvinnu skólans við fjöl-
skyldur fatlaðra.
í ályktun sem beint er til
menntamálaráðherra er skorað á
hann að skipa nú þegar starfshóp
til að gera úttekt á námsmöguleik-
um nemenda með fötlun við fram-
haldsskóla á Norðurlandi eystra.
Loks harmar fundurinn að
ráðamenn í samfélaginu skuli
samþykkja að ekki verði aðgengi
fyrir fatlaða á Hótel Norðurlandi,
Akureyri. í lok ályktunarinnar
segir: „Með því að láta slíkt
viðgangast er gefið ákaflega
slæmt fordæmi, auk þess sem það
lýsir viðhorfum sem í raun heyra
sögunni til í samfélagi sem er óð-
um að ryðja úr vegi hindrunum
sem verða á vegi fatlaðra."
Kolbrún Guðveigsdóttir.
átti stóran þátt í að gera að veru-
leika.
A fyrstu árum félagsins var
engin þjónusta fyrir þroskahefta á
Norðurlandi. Það konr því eins og
af sjálfu sér að félagið varð strax
vettvangur fyrir hvers kyns um-
ræður og ákvarðanatökur er vörð-
uðu málefni þroskaheftra. Það var
lán félagsins að strax í upphafi
valdist skynsamt fólk í forystu-
sveit þess og hefur svo jafnan ver-
ið síðan. Menn eins og Jóhannes
Oli Sæmundsson fræðslustjóri og
héraðslæknamir Jóhann Þorkels-
son og Þóroddur Jónasson vom
hvalreki fyrir félagið og Sólborg á
þeim tíma.
Mömmumar í félaginu skipuðu
alveg sérstakan sess. Þær voru
ekki bara mömmur bamanna
sinna á Sólborg, þær voru einnig
mömmur hinna bamanna sem þar
voru. Við starfsmennimir á Sól-
borg sem vomm ungir að árum
fengum einnig notið umhyggju
þeirra og hlýju. Ef mömmur
þroskaheftra eiga eitthvað sameig-
inlegt þá er það að þær hafa meira
umburðarlyndi og jafnvel minni
fordóma en gengur og gerist.
Síðan Jóhannes Óli fór hjólandi
um allan bæ til að kenna þroska-
heftum að draga til stafs hafa
margir kaflar verið skrifaðir í sögu
Styrktarfélagsins. Þessir kaflar eru
misgóðir en allir em þeir unnir af
heilindum þeirra er í hlut áttu. í
síðari hluta sögunnar eru athyglis-
verðir þættir þeirra Svanfríðar
Larsen og Bjama Kristjánssonar.
Svanfríður tengir á svo skemmti-
legan hátt saman ólík sjónamrið
og ólík hlutverk. Hæfileiki hennar
til að laga sig að nýjum aðstæðum
er ótvíræður. Hún er hinn góði afl-
vaki hvar sem hún fer. Þáttur
Bjama er bæði merkur og spenn-
andi. Það er alltaf eitthvað mikið í
aðsigi þegar hans er getið. Ný
fasteignaviðskipti, ný stefnumótun
eða einhver nýr sannleikur. I
sögulok áttar lesandinn sig á að
Bjarna svipar um margt til upp-
hafsmannsins Jóhannesar Óla.
Bjami er bara seinnitímamaður
sem fer sinna ferða á „Benz“ en
ekki á hjóli.
Blessuð sé minning Styrktarfé-
lags vangefinna á Norðurlandi.
Blessuð sé framtíð Þroska-
hjálpar á Norðurlandi eystra.
Fóstra mín rýfur þögnina:
„Hvenær fluttu þeir Hótel KEA
fram á flugvöll?"
Kolbrún Guðveigsdóttir.
v
Vegna fjölda áskoranna
Ruth Reginalds
Gunnar Tryggva
Aldurstakmark 20 ár - Munið snyrtilegan klæðnað
om-mtmn
STRANDGÖTU 53 • SÍMI 462 6020