Dagblaðið Vísir - DV - 28.10.1994, Síða 12

12
FÖSTUDAGUR 28. OKTÓBER 1994
Spumingin
Ætlarðu að endurbæta
húsnæði þittfyrir jólin?
Petra Sveinsdóttir: Já, ég ætla aö fá
mér nýjar innréttingar í eldhúsið.
Jörundur Þorsteinsson: Nei, ég býst
ekki við því núna.
Valgarður Halldórsson: Já, ég ætla
að mála.
Valgerður D. Sumarliðadóttir: Já, ég
ætla að mála.
Helga Sigurðardóttir: Nei.
Magnús Guðmundsson: Nei.
I
i ‘
I
Lesendur_______
Á að hækka leigu-
gjald prestssetra?
Hækki leiga prestssetra er líklegt að laun sálnahirða þurfi að aukast tals-
vert, segir Konráö m.a. í bréfinu.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Prestssetur koma annað veifið til
umræðu. Einkum vegna hinnar lágu
húsaleigu er prestar greiða fyrir hús-
næði sem þeim er úthlutað. Spum-
ingin er hins vegar sú hver skilyrðin
fyrir þessari búsetu eru. Ber prestum
t.d. að sjá um viðhald eignanna af
eigin launum eða kemur þar alfarið
til kasta kirkjusjóðs?
Samkvæmt fréttum er nú verið að
skoða þessi mál og hugsanlega færa
þau í annan búning. Líkleg niður-
staða er að prestar muni greiða 2%
af mati bústaða og 3% af mati bú-
jarða og hlunninda er fylgir sumum
jarðanna. Allt tal um prósentur af
mati eigna og að nota þær síðan til
aö reikna út húsaleigu er nokkuð
sem vert er aö skoða nánar.
Þessi aðferð er athugunarverð að
ýmsu leyti. Einnig er nauðsynlegt að
gera sér grein fyrir ákveðnum stað-
reyndum. Það gilda nefnilega ekki
sömu lögmál á höfuðborgarsvæðinu
og annars staðar á landinu þegar að
húsnæðismálum kemur. Það er
t.a.m. ekki óalgengt að eignir á lands-
byggðinni séu seldar á 50-55% af
brunabótamati. Svipað gildir um
leigumarkaðinn, að viðbættum hit-
unar- og ljósakostnaði. Brunabóta-
matið utan höfuðborgarsvæðisins er
óraunhæft í dag. Því er nauðsynlegt
aö skoða máhð allt. Kirkjueignir eru
þar ekki undanskildar.
Og annað til viðbótar: Ef leiga
prestssetra hækkar um, segjum
40-50%, er ekki ólíklegt að laun
sálnahirðanna þurfi að aukast tals-
vert. Vart kemur til greina að kirkj-
unnar þjónar þurfi aö hafa áhyggjur
af því hvort þeir geti greitt húsaleig-
una efiegar rafmagnsreikningana
um næstu mánaðamót. Starf prests-
ins felst enda í því að styrkja menn
í kristinni trú og peningaáhyggjur
eru einfaidlega fyrir neðan virðingu
og köllun presta. Því þarf að skapa
þeim viss skilyrði til að slíkt ástand
skapist ekki.
Það sem kirkjan á að gera er að
festa einhverja ákveðna tölu sem á
við um allt landið - kannski 8-10
þús. kr. Að auki mætti vel hugsa sér
að hún fengi aukreitis þar sem
hlunnindi fylgja. Kirkjan þarf þó
fyrst af öllu að líta til uppruna síns
og köllunar sinnar og forðast verður
að framkvæma hluti einvörðungu til
þess að friða menn eða hópa sem
hátt hrópa á hveijum tíma.
Stóðu ekki fyrir slagsmálum
Þráinn Stefánsson skrifar:
Tilefni þessara skrifa er frétt í DV
19. okt. sl. þar sem stóö: „Tuttugu
nýbúar réðust á okkur“. Málið er
mér skylt vegna þess að taílensk fóst-
urdóttir min var stödd á Gullinu
þetta kvöld. - í fyrsta lagi voru þess-
ir nýbúar (leiðinlegt orðskrípi) að-
eins íjórir eða fimm (16-19 ára)
krakkar sem hafa aldrei staðið fyrir
slagsmálum og þaðan af síður gengiö
með vopn á sér. Lýsingar Birgis (í
fréttinni) undirstrika einungis kyn-
þáttafordóma hans og að hann hefur
horft á of margar bíómyndir. Lög-
reglumenn sem voru á vettvangi
hafa allt aðra sögu að segja og ég legg
meiri trúnað á þeirra orð.
Þessir krakkar fá lítinn frið, jafnt
á skemmtistöðum sem annars stað-
ar, einungis vegna þess að þeir eru
öðruvísi á litinn en íslenskir. Ótrú-
legt hve margir íslendingar eru van-
þroska á þessu sviði og þykjast
fremri öðrum kynþáttum. Það er hjá-
kátlegt því á þessum tímum erum
við íslendingar með allt niður um
okkur á alþjóðavettvangi og ættum
því að líta í eigin barm í stað þess
að abbast upp á fólk af öðru þjóðemi.
Mikið af þessum fordómum er
sprottið vegna öfundar yfir því hve
þessu fólki gengur vel að fóta sig í
íslensku þjóðfélagi og margt af því
hefur stofnað fyrirtæki og skapað
íslendingum störf. Já, það er stutt í
kynþáttafordómana hér á landi þótt
oft sé annað látið í veðri vaka. - En
sem sé; það voru íslendingar sem
réðust á nýbúana en ekki öfugt. Fyrst
með svívirðingum, síðan með högg-
um. Lýsingar Birgis áðumefnds era
eins og teknar upp úr spennandi
reyfara og eiga sér enga stoð í raun-
veruleikanum.
Jón Hannesson skrifar:
Ekki er allt á eina bókina lært hjá
þessum stjórnmálamönnum. Og þarf
ekki ráðherra eða þingmenn til. -
Einn daginn, á meðan kommar og
íhald vom enn í minnihluta í bæjar-
stjóm Hafnarfiarðar, stigu þeir á
stokk, formæltu andstæðingum sín-
um og sökuðu þá um eyðslu og
ósóma. Nú þegar þeir komast 1
stjómunaraðstöðu falia þeir sjálfir í
hinn djúpa spillingarpytt.
Núverandi meirihluti í Hafnarfirði
hefur ekki legið á gagnrýni sinni á
fyrrverandi meirihluta. - Á sama
tíma eyöir hann um tveimur milljón-
um króna í utanlandsferðir fyrir sig
og eiginkonur sínar og kaupir ný
borð og stóla fyrir bæjarstjómar-
fundi fyrir hátt á aðra milljón króna.
Búnað sem aðeins er nýttur skamm-
an tíma tvisvar í mánuði.
Við núverandi aðstæður ætti þaö
ekki að vera bæjarfulltrúunum of-
verk að sitja á gömlu stólunum við
sömu borð og áður. Ekki er vitað til
þess að þeir hlutir hafi látið á sjá eða
séu ónothæfir.
Allaballamir höfðu hátt á sínum
tíma og fordæmdu kratana fyrir að
leita ekki útboða en gleymdu svo
sjáifir að leita útboða í umræddan
búnað. íhaldiö sá um smíðina á
kostnað bæjarbúa. Hefði nú ekki ver-
ið nær að ljúka við útivistarsvæöið
viö Álíholt eða leggja fyrirhugað fé í
smiði nýs skátaheimilis, líkt og fyrir-
hugað var. - Nei, má ég þá, þrátt fyr-
ir allt, biðja um stjórn krata á ný, í
stað kommanna og íhaldsins.
Bæjarfulltrúum ætti ekki að vera ofverk að sitja á gömlu stólunum og við
sömu borð og áður,“ segir í bréfi Jóns.
Pólitíska svínaríið 1 Hafnarfirði:
Bið frekar um kratana á ný
Jarðgangagerð
óraunhæf
Ragnar Sigurðsson skrifar:
Ég las í DV nýlega skoðana-
skipti tveggja þingmanna um
jarðgangagerö, annars frá Aust-
urlandi, hins úr Reykjavík. -
Landsbyggðarþingmaðurinn
sagðist hlynntur jarögangagerð
þótt menn segðu aö víð heföum
ekki eíhi á slíkri framkvæmd á
Austurlandi. Hinn þingmaðurinn
sagði hreint út að við hefðum
ekki efni á þessum framkvæmd-
um í bili og taldi rétt að fresta
þeim á meðan við værum að ná
jafnvægi í ríkisfiármálum. Þetta
eru orð að sönnu. Það er nefhi-
lega ekki nóg að vera hlynntur
hinum og þessum framkvæmd-
um ef við höfum ekki efni á þeim.
Það er furðuiegt að þeir sem
auglýsa eldhúsinnréttingar, sem
margar hverjar em hinar glæsi-
legustu, skuli ekki hafa látið sér
detta í hug að reikna þau tæki,
t.d. isskáp, eldavél, viftu og vask,
sem sýnd eru í innréttingunni
með í heildarverðinu. Þetta auð-
veldaöi ungu fólki, sem ekki hef-
ur of míkla fiármuni, að átta sig
á hvað heildarpakkinn í eldhúsið
kostar. - Tækin þyrftu svo ekki
endilega að vera þau sem við-
komandi vill kaupa, heldur önn-
ur dýrari eða ódýrari. En þetta
gæfi auglýsingunni meira vægi
sem slíkri og er algengt á erlend-
um auglýsingamarkaði.
Próf kjör sjálfstædis*
manna á Rey kjanesi
Gísli Guðmundsson hringdi:
Mér sem sjálfstæðismanni hér
í kjördæminu finnst meira en
tími kominn á elstu þingmenn
okkar hér og skora á kjósendur
að veita nýju fólki brautargengi.
- Ég bendi t.d. á tvær ágætar kon-
ur í framboði, þær Sigríði Önnu
Þórðardóttur, sem er tiltölulega
nýr þingmaður, og Sigurrós Þor-
grímsdóttur stjómmálafræðing,
og síðan má með góðri samvisku
endurkjósa nafnana, þá Áma R.
Árnason og Árna Mathiesen. Mér
finnst að endurnýjun hér hafi átt
alltof erfitt uppdráttar til þessa.
Hótelíhrægamminn
Bjarni Sigurðsson skrifar:
Mér sárnaði að lesa frétt um að
nýtt hótel og fullkomið, Holiday
Inn, skuli þurfa aö leggja upp
laupana og fara beint í hræ-
gamminn, eins og ég vil orða þaö
þegar góðar og gildar eignir em
yfirteknar af bönkunum. - Þetta
hótel var byggt af stórhug og
bjartsýni þótt rekstrargrundvöll-
ur fyrir því hafi brostið eins og
víðar í þjóöfélaginu. Hætt er við
að fleiri slík mannvirki fari sömu
leiðina þegar haft er í huga að
Holiday Inn hefur haft bestu nýt-
ingu hótela hér á landi eða
90-95%. Hvernig fer þá þá fyrir
minni fyrirtækjum?
Grófamjöliðfrá
Þorvaldseyri
Edda Sigurðardóttir skrifar:
Ég hef gegnum tíðina keypt og
notað ýmsar tegundir af gróf-
koma mjöli eða musli sem svo
er kallað. Ekkert þeirra hefur
nýst mér á þann hátt som ég hef
vænst. Fyrir nokkrum vikum
datt ég niður á tegund af grófmöl-
uðu byggi sem sagt er eiga rót að
rekja til Þorvaldseyrar þar sem
þaö er ræktaö. Ég hef borðað
þetta í súrmjólk eða jógúrt og það
bregður svo við að þeir kvillar
sem hafa angraö mig, þ.á m. melt-
ingartruflanir, hafa skyndilega
horfið. Mér þykir þetta áhrifarík
nieðferð eftir ekki lengri tíma.
Ég vissi svo sem að grófi mjöl er
bætandi en þessi áhrif eru sann-
arlega stórkostleg.