Þjóðviljinn - 22.12.1943, Blaðsíða 2

Þ J Ó VI L J I N N
Miðvikudagur 22. desember 1943
„ ... Heldur að hyggja að hinu
að hér safnist auður... “

œiamóétk
1m
Þegar atvinnurekendur, eöa
skósveinar þeirra. tala eða
skrifa um atvinnumál, fjár-
mál éöa þjóömál yfirleitt,
fylgja þeir allir einni og sömu
meginreglu: aö blása sig upp
af heilagri vandlætingu yfir
því aö auöjöfnunarmöguleikar
einstakra ' gróðrabrallsmanna
séu á nokkurn hátt skertir,
því væri þaö gert sé „þjóöar-
voöi á feröum“, og jafnframt
aö túlka af spámannlegri
andagift, aö allar ráöstafanir
atvinnurekenda og flokka
fþeirra, til , þess aö þrengja
kosti vinnandi stéttanna og
rýra kjör þeirra séu geröar af
„þj óðarnauösyn*'1.
EN STUNDUM GÆGJAST
ULFSEYRUN UNDAN SAUÐ-
ARGÆRUNNI
I
Það væri síður en svo
heppilegt fyrir þá, aö segja
þaö beinum oröum, aö þeir
vilji aö örfáir atvinnurekend-
ur eigi aö auðgast á kostnað
fjöldans, að nokkrir gróöa-
brallsmenn eigi að eiga allt,
en fjöldinn aö vera örsnauð-
ur, þá sé ,,þjóðarvelferðinni“
borgið — þá muni öllum líða
vel. Geröu þeir þetta mundi
fólkiö hlæja aö þeim.
Þess vegna reyna þeir aö
dylja hinn eiginlega tilgang
sinn og fyrirætlanir meö sem
kænlegustum blekkingum og
íjálglegustu tali um þjóöar-
heill.
En þrátt fyrir mikla (oft
ævilanga) leiktrúösreynslu,
veröur þeim þaö stundum á'
að úlfseyrun gægjast fram
undan sauöargærunni. Þann-
ig fór Vísi nýlega, þegar hann
sagði: „Því er þaö eitt ekki
nægilegt, að berjast um stríðs
gróöann, dreifa honum á sem
flestar hendur, — heldur að
hyggja að hinu að hér safn-
ist auður....“
landiö, og eins og óhjákvæmi-
legt var í auövaldsþjóöfélagi,
rann hann aö mestu leyti Jtil
einstakra gróöamanna, aö
ööru leyti en þvi, aö aukin
atvinna geröi verkalýönum
kleyft aö bæta sér aö nokkru
upp þaö, sem hann haföi orö-
iö aö fara á mis við á undan-
gengnum árum. — Þótt hon-
um væri torveldað þaö meö
margskonar ráöum, svo sem
röngum vísitölugrundvelli.
NÝ A7 VINNUTÆKI FYRIií
STRIÐSGRÓÐANN, EN EKKl
FLEIRI VILLUR, VEIÐIÁR
OG LUXUSBÍLA FYRIR AUö
MENN
Gg nú er barátta afturnalds
aflanna í öllum borgaraflokk-
unum Irafin, til þess aö
hindra aö stríösgróöinn ve.ö!
notaöur í þágu almennings,
en aö þe r fái aö halda hcn-
um, í.il þess síöar aö geta
drottnað yíir snauöri, atvinm.
lau j'! alþýöji.
Stríösgróðann má ekki nota,
„heldur hyggja að hinu, aö
, hér safnist auður, sem síðar
| má verja til þjóönýtra fram-
kvæmda“.
Þaö var heppilegt aö segja,
„sem síöar raá verja!“ Viö
verkamenn vitum hvernig
auömennirnir verja fé sínu,
þegar þeir mega (!) ráöa því
sjálfir. Viö vitum hverjir hafa
tekið féö út úr framleiöslunni
og variö því í villur, veiöiár,
jarðeignir og lúxusbíla.
Viö vitum líka aö þaö er
hægt aö verja stríösgróöanum
„til þjóðnýtra framkvæmda",
en þaö þýöir ekki aö honum
skuli variö til slíkra hluta —
þvert á móti, meöan gróða
j brallsmennirnir ráöa yfir hon
i um.
I
HVERJIR RYJA RIKIS-
' SJÓÐINN?
Hitaveitan og kjallara-
íbúðimar
Einn hinna mörgu sem býr í
kjallaraíbúð, skrifar Þjóðviljan-
um og segir meðal annars:
Herra ritstjóri!
Nú er hitaveitan komin í hús-
ið sem ég bý í. Eg er leigjandi
í kjallaranum. Svo hefur brugð-
ið við síðan að heita vatnið fór
að streyma um þessa kjallara-
íbúð, að aldrei hefur hlýnað þar
almennilega, en á efri hæðum
hússins hefur verið svo heitt, að
allir gluggar hafa verið opnaðir
upp á gátt, og þó hefur fólkið
verið að sálast úr hita. Auðvit-
að spurði ég, verkfræðinga hita-
veitunnar strax hvað valda
mundi þessum kjallarakulda, en
fékk engin svör. Þeir virtust
ekki geta ráðið fram úr vandan-
um. Mér varð auðvitað fyrst á
að álykta að eitthvað væri at-
hugavert við hitalögnina í þessu
húsi, sem ylli því að ekki hitn-
aði í kjallaranum, en nú hef ég
orðið þess var, að líkt stendur á
í fleiri kjallaraíbúðum, hitaveit-
an hefur þar orðið eins • konar
kuldaveita.
Getið þér nú ritstjóri góður
upplýst mig og aðra, sem líkt
stendur á fyrir um eftirfarandi:
1. Hitar hitaveitan kjallaraíbúð
ir yfirleitt mjðg illa?
Ef svo er:
2. Gerðu verkfræðingar hita-
veitunnar sér þetta ekki ljóst
áður en verkið var hafið?
3. Hvað er hægt að gera til
að bæta úr þessu ?
Svar ritstjóra:
Ritstjórar Þjóðviljans hafa
ekki heyrt fyrr en nú að kalt
væri í þeim kjallaraíbúðum, þar
sem hitaveitan er komin. Þeim
er því málið með öllu ókunnugt.
Æskilegt væri að verkfræðing-
ar hitaveitunnar vildu gefa blað-
inu upplýsingar um þau atriði,
sem kjallarabúinn ðpyr um, en
mjög virðist ósennilegt að hita-
veitan komi ekki að gagni þar
sem hitakerfið hefur verið í lagi,
hinsvegar er ekki ósennilegt að
þar sem hitalögn húsanna hefur
verið þannig, að illa hefur hitn-
að í kjöllurum, og þannig hefur
það verið víða, verði eftir sem
áður kalt í kjöllurunum þó að
heita vatnið streymi. En um ailt
þetta væri sem sagt, gott að fá
upplýsingar hjá þeim sérfróðu.
Brjálæði og brennlvín
Sagt er, að vikuverzlun Áfeng-
isverzlunarinnar nálgist nú eína
miíljón. Ef þessi viðskipti eru
ekki brjálæði, þá fer víst óhæ.tt
að fara að fullyrða að það séu
allir óbrjálaðir á Kleppi.
liögregluaðstoð morguns
og kvölds
Ef þú gengur inn á Lincjar-
götu og staðnæmist við íbúðar-
húsið þar sem áfengisundanþág-
urnar eru veittar, getur þú séð
Iögregluna sem aðstoðarmenn við
að komast inn í þessa dýru íbúð,
þetta er einskonar morgunverk
hjá lögreglunni. Þegar kvölda teli
ur og á daginn líður, getur þú
séð sömu lögreglu leiðbeina
sömu mönnum, svona sumum
hverjum, við annað hús, það er
við Pósthússtræti, þar fá menn
ókeypis gistingu.
Skrifað stendur
Það stendur skrifað í Morgun-
blaðinu að „niðurborgunarleiðin“
leiði ekki til neinnar lækkunar á
dýrtíðinni, þetta sé bara fikt við
vísitöluna, til að halda kaupgjald-
inu í skefjum. Naumast hefur
annað blað talað ákveðnara en
Morgunblaðið, um hve vitlaust
það sé að vera að borga fé úr
ríkissjóði til að lækka verðið á
landbúnaðarafurðum á innlend-
um markaði.
Þarna er Morgunblaðið áreið-
anlega í samræmi við vilja og !
hugsunarhátt alls almennings, j
bæði við sjó og í sveit.
En aftur stendur skrifað
Það stendur skrifað í skjölum j
Alþingis, að allir þingmenn Sjálf-^ |
stæðisflokksins greiddu atkvæði
ineð því að heimila ríkisstjórn-
inni að verja ótakmörkuðu fé úr
ríkissjóði, til að lækka verð á
vörum á innlendum markaði. <
Morgunblaðið hefur ekki komizt
hjá að segja frá þessari stað-
reynd.
Hvort er Sjálfstæðisflokk-
urin með eða móti niður-
borgunarleiðinni?
Þegar Sjálfstæðismaður talar
við þig er hann á móti niður-
borgunarleiðinni. Þegar Sjálf-
stæðismaður greiðir atkvæði á
Alþingi er hann með niðurborg-
unarleiðinni. Hvort er nú heldur
afstaða Sjálfstæðisflokksins, það
sem Sjálfstæðismaðurinn segir
við þig og það sem Morgunblað-
ið segir við þig, eða það sem
þingmenn Sjálfsfæðisflokksins
segja við atkvæðagreiðslur á Al-
þingi ?
*
Sniðug verkaskipting
Morgunblaðið talar eins og
fjöld’inn vill. Það er fyrir fólkið,
það á að fá fólkið til að kjósa
Sjálfstæðismenn á þing. Þing-
menn Sjálfstæðisflokksins, sem
fólkið kýs, eftir leiðbeiningum
Morgunblaðsins, eru í þjónustu
þeirra auðugustu, þess vegna
greiða þeir a.tkvæði með niður-
borgunum og styrkjum, hvor.f
Iveggja er fyrir þá sem ríkastir
eru.
Morgunblaðið er fyrir fólkið
en þingmenn Sjálfstæðisflokks-
ins fyrir auðmennina.
Ertu með þeim sem er á
móti þér?
Þú ert áreiðanlega á móti nið-
uiborgunar- og styrkjastefnunni.
Sjálfstæðisflokkurinn er áreiðan-
lega með þessu hvoru tveggja.
Það sýna verk hans á þingi.
Ertu með Sjálfstæðisflokknum ?
Auðvitað ertu það ekki. En láttu
þá ekki Morgunbla.ðið teyma þig
lengur, Morgunblaðið og Sjálf-
stæðisflokkurinn er eitt og hið
sama. Gerðu þár ljóst, að hvort
tveggja berst. gegn þér. Þú átt
að svara í sömu mynt. Þú ert
andstæðingur Sjálfstæðisflokks-
EITUR I BEINUM ATVINNU-
REKENDA
Þarna er óvart gripiö á við-
kvæma blettinum.
Fyrir fáum árum — og viö
verkamenn ^ munum þá tíma
vel enn — var hér eymd og
atvinnuleysi. En rás viðburö-
anna hagaöi því svo aö hér
varö næg vinna, án þess aö
það væri okkar marglofuðu at-
vinnurekendum aö þakka —
réttara væri máske aö segja
aö þeir heföu ekki getaö
hindraé þaö.
En vinnán kom. Hinir vinn-
andi menn brutu af sér fjötra
kaupkúgunarlaganna og hag-
ur þeirra batnaöi.
Stríðsgróöinn flóöi inn í
ins og Morgunblaðsins, jafnvel
þó að þú hafir fil þessa, glæpzt
á að kjösa með flokknum.
Vísir styöur auösöfnunar-
kenningu sína meö því aö
„einstakiingarnir og atvinnu-
fyrirtækin kunni áreiöanlega
aö ráöstafa sínu fé miklu bet
ur en þingmennirnir, sem á-
kafastir vilja sækja gull í
greipar þeirra“.'
Hverjir eru þaö, sem rýja
ríkissjóöinn? Hverjir sam-
þykktu 15 milljón króna upp-
bæturnar á landkTinaÖarvör-
ur? Hverjir voru þaö, sem
létu „handjárna“ sig og sam-
þykktu nýjar milljónaupp-
bætur?
Voru þaö ekki einmitt þing
menn atvinnurekendaflokk-
anna?
Þeir skyldu þó ekki nota
sér aöstööu sína til þess aö
sólunda opinberu fé, til þess
síöan aö nota þaö til varnar
einkaauðsöfnunarstefnu
i sinni?!
RÉTTUR „FRAMLEIÐENDA“
— RÉTTUR VERKAMANNA
Svo kemur þessi gullvæga
setning hjá Vísi: „Framleiö-
endur eiga rétt á sér engu síö-
ur en ríkið“. Hér skal ekki
rædd skilgreiningin á „rétti
ríkis“ og „rétti framleiðenda“
— en hver hefur réttur hinna
svokölluöu „framleiöenda“
veriö?
Þeir hafa haft „rétt“ til að
draga fé út úr framleiöslunni,
„rétt“ til aö binda togarana,
,,rétt“ til aö láta þá drabbast
niöur og veröa „ryökláfa“ og
„fúaduggur“, „rétt“ til þess
aö eyðileggja kjötið og fleygja
því út í hraun.
Og hver hefur svo réttur
okkar verkamanna veriö í
framkvæmdinni? Viö höfum
haft „rétt“ til aö rápa at-
vinnulaúsir rneöan hungruö
heimili okkar biöu eftir björg.
I Viö höfum haft „rétt“ til 'aö
ganga píslargönguna milli
ráðningarstofunnar og fá-
tækrafulltrúanna. „Rétt“ til
1 aö byggja auömannavillur og
■ hafast síöan við í bröggum,
Hótel Heklu Selbúöunum,
Suöurpólunum, íþróttavallar-
skúrunum — eöa blátt áfram
vera á götunni.
En við höfum ekki haft rétt
til að ráffa nokkru um fram-
leiðsluna, ráffa til hvers þeim
auff hefur veriff variff sem viff
höfum FRAMLEITT, skapaö
meff vinnu okkar.
Þann rétt viljum við fá —
þann rétt erum við ákveðnir
að taka.
VERKAMENN MUNU VERJA
RÉTT SINN
Svartasta afturhaldiö í
flokkum þjóöstjórnarinnar
sálugu hyggst nú aö skríöa
saman í nýja, svarta kúgun-
arfylkingu gegn verkalýönum
til þess aö skapa aö nýju at-
vinnuleysi og eymd og geta á
þann hátt haldiö verkalýðn-
um undir kúgunarmarki.
E. t. v. gleymir þaö því, aö
nú á þaö ekki í höggi viö
langsoltna menn, bugaöa af
atvinnuleysi, heldur verka-
menn sem hafa fundiö mátt
sinn, afl samtaka sinna, afl
einingarinnar og eru ákveön-
ir í aö verja rétt sinn og
heimta hann allan.
Eyrarkarl.
DAGLEGA
NY EGG, soðin og hr»
Kaí fisalan
Hafnarstræti 16,
Sími 1035
Sími 1035