Þjóðviljinn - 11.11.1947, Blaðsíða 4

ÞJÓÐVILJINN
Þriðjudagttr 11; nírvembeErlÖtó
þlÓÐVILJINN
Otgeíandl: Swnainlngarflokkur alþýðu — SóúalUtaflokkurlun
Rltstjórar: Magnús Kjartanaaon, SlgurSur Guðmundason, Ab.
B'réttarltfltjórl: Jón Bjamasou.
Ritstjórnarskrifstofur: Skólavörðustíg 19. Sxmi 7B00.
Afgreiðflla: Skólavörðuatíg 19, aimi 2Í84.
Auglýsingar: Skólavörðustíg 19, simi 0399.
PrentsiniOjusíml 2184.
AakriftarverO: kr, 8.00 á mánuOl. — LausasöluverO 60 aur eiut.
prentsmiOja ÞJóövUjans hJ.
Stefna Alþýðuflokksins og ríkisstjómarinnar:
200 stiga vísitala og gengislækkun
Alþýðublaðið skýrir frá því í fyrradag að flokksstjórn-
arfundur Alþýðuflokksins hafi gert einróma samþykkt um
Jausn dýrtíðarmálanna. Flokknum er þó ekki bráðara í brók
aö kynna almenningi þessar tillögur sinar en svo, að úr þeim
er ekki birt eitt orð né vikið að efni þeirra á nokkurn hátt.
Úr því verður væntanlega bætt í dag í Alþýðublaðinu, þótt
þess gerist varla þörf. Tillögur Alþýðuflokksins og ríkis-
stjórnarinnar komu mjög greinilega fram í samþykktum
Landssambands útvegsmanna, en þar var Finnur Jónsson
fulltrúi þessara aðila og samþykkjandi tillagnanna.
Eins og kunnugt er gerði Landssambandið ýmsar skyn
samlegar tillögur, en þær hafa horfið í skuggann af þeim
herfilegu firrum sem samþykktar voru fyrir tilstilli ríkis-
stjómarinnar og Alþýðuflokksmannsins Frnns Jónssonar.
Athyglisverðustu firrumar voru krafan um lækkun vísitöl-
unnar niður í 200 stig og gengislækkun í þokkabót. Er sú
krafa svo fjarstæðufull og óframkvæmanleg, að einsdæmi
mmi í stjómmálasögu íslands, og hafa þó margir hlutir
gerzt hjákátlegir í þeim efnum.
Landbúnaðarafui-ðimar íslenzku valda mestu um dýr-
tíðina. hér innanlands, en væntanlega á nú að lækka þær
niður í 200 stig. Þá yrði kjötverðið t. d. kr. 3.40 kílóið og
annað eftir því, og þarf ekki að styðja það rökum hver
yrðu lífskjör íslenzkra bænda eftir slíkar ráðstafanir, þar
sem það verð myndi varla hrökkva fyrir dreifingarkostn-
aði! En það hrekkur engan veginn til þótt allar íslenzkar af-
urðir verði lækkaðar niður í 200 stig. Vísitala aðfluttrar
vöra er nú um 360 stig miðað við smásöluverð. Til að ná
jafnvægi í 200 stigum yrði annað hvort að taka upp þann
hátt að greiða niður aðfluttan vaming, og myndi vafalaust
þurfa á annað hundi'að milljóna á ári tiJ að ná 200 stig-
um(!!) eða lækka imilendan vaming enn að mun til þess
að ná jafnvægi. Mun láta nærri að það jafnvægi náist ef
allar íslenzkar vörur fást því sem næst ókeypis!! Þó verður
ástandið enn verra þegar búið er að framkvæma gengis-
lækkun í ofanálag, eins og Finnur Jónsson fékk JLmdssam-
bandið til að krefjast; þá gæti svo farið að ríkið yrði að
borga almenningi fé til að kaupa ísienzkar afurðir! Enn
er þess svo krafizt að allar eignir og skuldir verði lækkað-
ar um rúman þriðjung með valdboði og á það jafnt að
ganga yfir sparifé almennings og skuldir auðkýfinga og
braskara!
Þannig myndu tillögur Alþýðuflokksins og ríkisstjóm-
arinnar verða í reyndinni, ef ætiunin væri að framkvæma
þær. En ætlunin er að sjálfsögðu engan veginn sú, heldur
hitt að gera samþykkt um það á Alþingi að vísitalan sé 200
stig hvað sem ailar skýrslur segja! Þar með myndi kaup
allra launþega lækka um rúman þriðjung, Dagsbrúnarkaup
yrði kr. 5,60 um tímann eða um 13 þús. kr. á ári með fuilri
atvinnu. Landbúnaðarvörurnar myndu sennilega verða
lækkaðar eitthvað, en sú lækkun myndi étast upp af geng-
islækkuninni, sem myndi stórhækka verð á öllum aðflutt-
um varningi. Dýrtíðin ætti þannig að haldast óbreytt, en
kaupgjaldið lækka um rúman þriðjung. Kjör verkamanna
yrðu þá hrein hungurkjör, myndu tæplega nægja til að
hafa þak yfir höfðtnu og seðja sárasta sultinn.
Tiilögur þær sem Finnur Jónsson, fulltrúi Alþýðu-
flokksins og ríkisstjómarinnar, fékk Landssambandið til
að samþykkja fela þannig annað hvort í sér algera hringa-
vitleysu eða svívirðileg hungurkjör allra aiþýðu, og miðast
að sjálfsögðu við seinni kostinn. Alþýðuflokknum og ríkis-
'tjórnimL hefur þótt nokkur stoð í því að gabba jafn sterk
BÆJARPOSTIRINN
Jólaávextir aítin- á
dagskrá
Þegar komið er þetta fram á vet
ur, fara menn að sjá grilla í
blessuð jólin, sem bíða á sínum
vísa stað við braut ársins, og
um leið koma fram um það sterk
ari kröfur en ella að íslending-
ar fái að éta epli og appelsínur.
Það má ekki minna vera, segja
menn, en þjóðin fái að nærast
á hollum, vítamínríkum ávöxt-
um í hálfan mánuð eða svo ár-
lega. Við heimtum epli og appel
sínur um jólin!
Nýir ávextir eru taldir sjálf-
sögð, dagleg fæða hjá flestum
þjóðum, sem á annað borð eiga
þess kost að ná sér í þá. En
hjá okkur íslendingum eru ný-
ir ávextir ekki hversdagslegri
fæða en svo, að við fáum núorð
ið ekki að bragða epli né appel-
sínur nema rétt meðan stendur
á sjálfri hátíð hátíðanna. Epli
og appelsínur, það eru jól hjá
okkur.
Félag matvörukaupmanna hef
ur skorað á ríkisstjórnina að
hlutast til um innflutning nýrra
ávaxta fyrir jólin.
Afsakanir ögn gildari nú
Ekki er gott að segja, hvern-
ig ríkisstjómin kann að taka
þessum tilniælum matvörukaup
manna. Afsakanir fyrir því, að
ekki hafa verið fluttir nýir á-
vextir til islands, hafa lengstaf
verið næsta léttvægar. Nú eru
þær orðnar ögn gildari vegna
gjaldeyrishallærisins. Nú kann
að vera hægt að færa rök fyrir
réttmæti þess að banna Is-
lendingum algjörlega hressa
upp á heilsuna með vítamLnum
ávaxta, svifta þá jafnvel hinum
litla ávaxtaskammti jólanna.
★
En fólk mundi íagna
En hvað sem öllu líður, þá
mundi fólk sannarlega fagna
því mjög að fá að borða epli
og appelsínur yfir jólin. Þessir
ávextir eru nefnilega orðnir
eitt af sérkennum íslenzkra
jóla; — og hátíðin mundi
missa mlkið af sínum góða svip
ef hún þyrfti að líða í epla-og
appelsínuleysi. Við vonum því
að ríkisstjómin reyni að útvega
nýja ávexti fyrir jólin.
En fyllilega ánægð getum við
ekki orðið með þessi mál, fyrr
en hægt er að kaupa nýja á-
vexti í íslenzkum búðum eins og
hverjar aðrar nauðsynjar dags
daglega.
★
Hver var höfundur
skreytinganna?
Skreytingamar í Iðnó á
skemmtuninni 7. nóvember
vöktu mikla athygli. Þóttust
menn greinilega sjá, að þar
hefði mikil listamannahönd
stjómað allri tilhögun. Margir
hafa spurt um höfund skreyt-
inganna og viljað þakka hon-
inganna og viljað þakka
fyrir verkið. En hér er
heldur þrjá, og reyndar fjóra.
Þeir Þorvaldur Skúlason, Jó-
hannes Jóhannesson og Gestur
Þorgrímsson sáu um fram-
kvæmdina en Sigurjón Ólafsson
átti einnig með þeim sinn þátt
í hugmyndinni að skreytmgun-
um.
Bæjarpósturinn þykist mega
þakka þeim fyrir hönd allra
þeirra, er voru á skemmtun-
inni í Iðnó 7. nóvember.
Frá Alþýðusanibandsþmginu
Framh. af 1. síðu
Fulltrúar hrunstefn-
unnar ráða- og raka-
lausir
Að framsöguræðum þessum
loknum var fundi frestað. Hófst
fundur aftur kl. rúml. 4 í gær.
Á sunnudaginn óskaði Sigur-
jón Á. Ólafsson þess að fá jafn
langan tima og framsögumaður
„til að svara ræðu Lúðvíks Jós-
efssonar."
í gær flutti hann þessa „svar
ræðu“ sína. Var hún endurtekn
ing hrunsöngsins í stjómarblöð
unum um að gjaldeyririnn væri
þrotinn og að fiskverðið yrði að
lækka um allt að helming. „Út-
gerðarmenn vilja lækkun kaups
ins. Eg vona að Alþýðusam-
bandsþingið sé ekki það heillum
horfið að hoppa inn á slíkar að-
gerðir.“
Varla hafði hann sleppt þess
um orðum fyrr en hann sagði:
„Ef ekkert er að gert er komið
hrun. Það verður að gera ráð-
stafanir þótt það kosti nokkrar
krónur i kaupgjaldi“.
Voru fundarmenn litlu nær
eftir ræðu hans hvort hann var
með eða móti kauplækkun.
Vegna þessa spurði Eggert
Þorbjarnarson: .
„Er Sigurjón og skoðanabræð
ur hans með gengislækkun ? Eru
þeir með lækkun vísitölunnar ?
Eru þeir' með kaupbindingu og
nýjum þrælalögum ?“
Þessu svaraði Sigurjón þann-
ig:
„Með gengislækkun hef ég
aldrei verið og mun ekki verða.
Eg er með því að vísitalan
lækki i hlutfalli við verðlækkun
á innlendum framleiðsluvörum,
útlendu \öruna ráðum við ekki
við, um það álít ég að verkalýð
urinn eigi að biðja.
Eg er móti bindingu kaup-
gjalds og ég ætla að mér sé ó-
hætl að segja að Aiþýðuflokk-
urinn sé það Iíka“.
Þegar hann var spurður hvort
hann teldi að verð fiskjarins
yrði að lækka um helming og
vísitalan í samræmi við það
vafðist honum tunga um tönn
við svarið.
Ekki vildi hann fullyrða að
Alþýðuflokkurinn yrði móti
gengislækkun og bindingu kaup
gjalds.
Lúðvík Jósefsson tætti í sund
ur í stuttri ræðu málflutning
hrunstefnumanna.
Sæmundur Ólafsson hélt
langa ræðu um „afgiöp“ Al-
þýðusambandsstjómarinnar,
varð helzt á honum skilið að
þýðusambandsstjórnarinnar!!
Var ræða hans öll það afkára-
iegasta andlega beinakex sem
fulltrúum á Alþýðusambans-
þingi hefur nokkru sinni vei’ið
boðið.
Umræður um skýrslu sam-
bandsstjórnar stóðu langt fram
á kvöld, og voru hrunstefnu-
menn orðnir furðu hógværir
þegar á leið, þegar undan er
skilinn hávaðinn í Helga kenn-
ara Hannessyni frá ísafirði.
sigrar verkalýðsins á s.l. sumri
hefðu unnizt vegna þess að
verkalýðurinn um land allt
hefði verið á móti stefnu Al-
sarntök og Landssamband íslenzkra útvegsmanmi til þess
að koma með slíkar kröfur í samræmi við vilja valdamann-
anna. En þessir aðilar hafa gengið of langt. Öll þjóðin skil-
ur hversu fráleit slík ,,bjargráð“ eru og gerir sér enn
betur ljóst en nokkru sinni fyrr, hvílíkir, ráðleysingjar það
eru sem nú stjóma landinu.
Á síðasta Alþýðusambands-
þingi var samþykkt samkomu-
lag til sátta í deilu þvotta-
kvennafélagsins Freyju og
verkakvennafélagsins Fram-
sókn, þess efnis að Framsókn
öðlaðist full réttindi í Alþýðu-
sambandinu þegar hún hefði
uppfyllt skilyrði samkomulags-
ins. I stað þess virti Framsókn
ítreknð bréf stjórnar Alþýðu-
sambandsins um þetta mál ekki
svars. I gærkvöld flutti Jón Sig
urðsson tillögu, undirritaða af
64 fulltrúum, þess efnis að
Framsókn væri verðlaunuð fyr-
ir þetta framferði með því að
veita henni þegar full réttindi í
Alþýðusambandinu.
Um þetta voru fluttar þrjár
ræður. en því næst fór fram
nafnakall um dagskrártillögu
þess efnis að þar sem Fram-
sókn væri hvenær sem er frjálst
að gerast meðlimur með því að
uppfylla samkomulag 19. þings-
ins tæki þingið fyrir næsta mál
á dagskrá.
Dagskrártill. var samþykkt
með 121 atkv. gegn 67, fjarver
andi 13, en 5 greiddu ekki at-
kvæði.
Fundur stóð enn yfir þegar
blaðið fór í prentun. Fundui-
mun hefjast aftur í dag kl. 1,30
A