Þjóðviljinn - 17.01.1952, Side 5

4) — ÞJÖÐVILJINN — Fimmtudaginn 17. jahúár 1952
Fimmtudagur 17. janúar 1952 — ÞJÓÐVILJINN — (5
Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson (áb.), Sigurður Guðmundsson.
Fréttaritstjóri: Jón Bjarnason.
Biaðam.: Ari Kárason, Magnús Torfi Ólafsson, Guðm. Vigfússon.
Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg
19. — Sími 7500 (3 línur).
Áskriftarverð kr. 18 á mánuði í Reykjavík og nágrenni; kr. 16
ahnárstaðar á landinu. — Báusasöluverð 1 kr. eintákið.
Prentsmiðja Þjóðviljans h f.

Varizt flugumenn afturhalésins
Þegar lesin er grein eins og leiöari Alþýðublaðsins í gær,
liggui' viö 'að maöur leggi trúnaö á þá þjóðsögu sem ef ó-
trúlega lífsseig meðal Alþýðuflokksmanna, að/Stéfán Fét-
ursson hafi af vondúm mönnum verið séndur inn í þann
flokk og að blaðí hans til þess að ganga af hvorutveggja
dauðu. Nærri hver setning þessarar gréinar ofkar á les-
anda eins og logandi háð um núverandi stjórn Alþýðu-
sambandsins. Því er lýst með hjartnæmum orðum hve
hraustlega hún hafi staöið gegn kjaraskerðingu ríkis-
stjórnarinnar, og hafi með fádæma skörungsskap
leitt til sigurs verkföll þau og launabaráttu sem háð hef-
ur verið undanfarandi ár, og er þar séfstaklega til tekið
hin afburða glæsilega frammistaöa Alþýðusambands-
stjórnar í verkföllunum miklu síðastliðið vor! Jafnframt
lætur þéssi snjalli öfugmælahöfuhdur þess getið að þáttur
Dagsbrúnar í þeim samtökum hafi verið mjög lélegur.
Togaradeilunni hafi Alþýðusámbandsstjorii ráðið til lykta
afbui'ða vel| Þannig er öll greinin logandi háð um þá
duglaúsustu og svikulustu Alþýðusambandsstjórn sem set-
iö hiefuf að völdum.
Enda er alls ekki tilætlunin að þessi Alþýðusambands-
stjórn vinni að málefnum verkamanna eins og stjórn
heildársamtaka alþýöunnar er skyldugt að gera. Verka-
menn hafa ekki gleymt því hvernig hún er til orðin, áö
til hennar er stofnað i beinni sámvinnu víð svartasta aft-
urhaldið í landinu, aö hún á líf sitt að þakka burgeisun-
um 1 flokksstjóm Sjálfstæðisflokksins og þeim pólitísku
afturhalds- og glæframönnum Fra&sóknar, ‘ setn nú
stjórna landinu. Svik Alþýðuflokksins, er hann samdi
um samstjórn í verkalýðsfélögunum og Alþýðusamband-
inu viö verstu óvini verkalýöshreyfingarinnar er blettur
sem ekki veröur af þveginn. Því níðingsverki verður ekki
gleymt að undanfarið hafa AB-menn, sem verið hafa trún-
aðarmenn verkalýðsfélaga, slegið saman reitum sínum við
kosningaskrifstofur atvinnurekendavalds íhaldsins og
Framsóknar og afhent þessum flokkum þær nák-væmustu
upplýsingar um stjórnmálaskoðanir manna í verkalýðs-
félöguhum sem AB-mönnum voru af mörgum ástæðum
mun tiltækari en atvinnurekendum.
Með þessum hætti hefur atvinnurekendum íhaldsins
verið fengin alVeg ný aðstaða til atvinnukúgunar eftir
stjórnmálaskoðunum. AB-klíkan rejmir að afsaka'sig meö
að þetta hafi verið venjuleg samvinrta við v-erkaménn af
öðrum flokkum innan verkalýðsfélaganna, en reykvískir
verkamenn vita, að það hefur verið samvinna við flokks-
stjómir þeirra flokka sem fjandsámlegastar em ög hafa
verið verkalýðshreyfingunni, sókn gegn stéttvísum
verkamönnum hefur í algeru blygðunarleysi veriö skipu-
Jögð beirit af kosningaskrifstofum áfturhaldsflokkanna.
Það þýðir ekki. að segja neinum hugsandi Verkamanni
aö flokksstjómir Sjálfstæðisflokksins og Framsóknar
semji um .sambandsstjórn í verkalýðsfélögum eða Al-
þýðusambandinu í því skyni að þessi sairitök verkamanna
berjist af alefli gegn stjórnarstefriu Sjálfstæðisflokksins
og Framsóknar í landsmálum almennt og verkalýösmál-
um sérstaklega. Ferill þessara flokka, íjandskapur þsirra
í garð verkalýössamtakanna, eymdar- og hungurpólitík
þeirra fyrr og síðar er verkamönnum of kunnugt mál til
bess að slíkar blekkingar takist til lengdar. Hitt skilja
verkamenn að tilraunir þessara afturhaldsflokka að ná
itökum í stjórnum verkalýðsfélaga hefur þann tilgang
einan að lama samtök verkamanna í baráttunni, því ekk-
ert er eins hættulegt einokunarstefnu, atvinnuleysis-
stefnu og eymdarstefnu Sjálfstæðisflokksins og Fram-
sóknar og samstillt og traust verkalýðshreyfing.
Þegar verkamenn ganga nú til stjórnarkosninga í fé-
lögurn sínum méga þeir minnast þe-ss að frumskilyrði
árangursríkrar baráttu verkalýöshreyfingarinnar fyrir
atvinnu og gegn eymdarstefnu ríkisstjórnarinnar er sam-
íylking allra stéttvísra verkamanna gegn þeim flugu-
mönnum sem taka við íyrirskipunum frá höfuðóvinum
verkamanna, fyrirskipunum úr Sjálfstæöishúsinu. Alveg
sérstaklega er Sjómönnum nauösyn að minnast þess,
enda hafa þeir ömurlega reynslu af samvírinu AB-klíkunn-
ar og tögaraaigénda'í deHunni í fyrra.. jyréð slíkfi „forystu‘‘
íSem alltaf er með annan fótinn innaii herbúða andstæð-
inganna, er erfitt að jságra. ,r
Borið í bætifláka.
ar Bcnjamínsson. Sími varðstof-
unnar er 5030.
Meðlimir í fulltrúa- og trúnaðar-
mannaráði Sósíalistafélags Reykia
víkur: Munið fundinn að Röðli
kl. 8.30 í kvöld.
Fastir iiðir eins
og venjulega, —
Kl. 18.30 Dönskuk.;
II. fl. 19.00 Ensku-
kennsla; I. fl. 19.25
Þingfréttir.. 19.40
S W ö >»
nr. 4 í c-
moll eftir Beethoveh (Björn Ól-
afsson, Josef Felzmann, Jón Sen
og Einar Vigfússon leika). 21.00
Skólaþátturinn (Helgi Þorláks-
son kennari). 21.25 Éinsöngnr:
sér: Fjandinn hafi þennan
,i . vind! En vestanvindurinn
„Ungur maður skrifar. hafði næm eyru, og heyrði
Kæri Bæjarpóstur. Vegna þessvegna hvað maðurinn
þess að það er allajafna verið saggn Hann reiddist alveg . „_p____
að tala um spillingu unga fólks hræðilega þessum orðum, enda Lesin dagskrá næstu víku. 20.20
ins nú á dögum, lángar mig til var jrann aimennt talinn góðúr Islenzkt mál (Björn Sigfússon
að skrifa þér nokkrar linur og vjndur Hann ákvað því að háskólabókavörðúr). 20.35 Tón-
réyna að bera í bætifláka fyrir jaja betur við þennan náunga, leikar: Kvartett óp. 18
okkur. Við (unga fólkið) er- jjerti njj mjög á sér og — tutí-
um sögð „rótlaus , við erum agj jajjjmim utan af mannin-
sögð vera orðin eyðilögð af um pa varð maðurinn ekkert
dekri óg gullflóði stríðsáranna. von(jur) þyj hann sá að það _________ ______ _______ ________o
Þar að auki segja sömu menn, bæri-, engan árangur. En hann Richard Crooks syngur (pi.) 21.45
að við séum fram úr hófi o- sa jjha að það þýddi ekkert að Uppiestur: Ingibjörg Steinsdóttir
reglusöm og nennum ekkert að Vera j kindaleit í svona veðri, íeikkona íes kvæði eftir Snorro
gera annað en skemmta okk- svo jrann sneri við, stríddi upp Hjarturson og Stein Steinarr. 22.V)
ur. En förum til sömu mantia j vjn(jinn og ætlaði heim Vest- Sinfóniskir tónleikar (pl.): a) Sin-
og bi'ðjum þá um atvinnu; og anvindurinn misskildi þetta, og fónísk “bri^Í íy"!r píanó ‘f
þá er svarið alltaf á einn veg: öskraðii• Bvður bú mér bvra- hliómsvelt eítlr Cesai FraTlcK
„Eyrin“! Ég þarf ekki að út- S^undurí (^reá.Cortot og Sinfóníuhijóm-
” , . , lnn> nunaur- JVö SKai íyja pig sveiijn r London leika; Sir Land-
skyra hvermg su atvmna hef- lnn að skyrtunni! Og hann blés on Ronald stjórnar). b) Sinfória.
ur reynzt; en þessir spekmgar Qg j3jéS) eins og óður væri, og nr. 5 í e-moii op. '64 eftir Tschai-
standa bjargfastir í þeirri tru jQjjgmg rjfnaði vestið utan af kowsky (Sinfóníuhljómsv. í Phila-
að aúðvaldasta jeiðin til þess manninum. Ha ha, hló vestan- deiphíu: Stokowsky stjórnár.i.
að fá vinnu se að „labba nið* vjndnrjnn, Maðurinn reyndi 23.05 Dagskrárlok. -
ur í Skýli“. En nú er mer enn ag halda í horfið, en þó
spum, vita þessir hneyksluðu var hyrjað að draga af honum.
siðferðisprédikarar ekki, áð —
hundruð ungra manna, f ilhr
af starfsorku, ganga nú at-
virinulausir og þáð sem v.erra
er: hafa enga von um að fá
nokkra atvinnu á næstunni, og
að þegar við fáum ekki að
Heimilisritið, janú-
„ , .. ... i ,r-a- ^ arhefti þessa árs.
En vestanvmdmum var ekki }ÆW . . .
mr A. Af efm ritsins skal
runmn reiðm. Hann neytti nu nefnt: Eg vil
allra kráfta sinna og þar fór reyna að gera mitt
skyrtan. Og þá sá maðurinn bezta", viðtal við
áð húsið íians kom f júkandi á Gerði Hjörieifsdóttur, leikkonu,
móti honuiri í rnörgum pörtum. með mörgum myndum. SláttUmað-
Ha ha, híó Véstanvindurinn. Nú urlnn. saga eftir H. E. Bates;
nota orku okkar og athafna- fyrst þótti honum nóg áð gert Lífið er of stutt, til „þess einnig
þrá til þess að gera gagn er * öili, svo hann hélt áfram eft
hætt við að við nótum hana til j s]éttunni til að leita uppi •X*-*"'
þess að gera ogagn. ^ Ljonm er anstanvindinn.
ekki tamið með því að loka
það inni í búri, á því verður
þáð geðillt og latt.
• .
Úrræði þjóðfélagsins.
Enginn af þeim fjölda ungra
manna, sem ég hef kynnzt, hef-
U: ekki haft löngun til þess
að læra eitthvað gagnlegt sem
gæti orðið lífsstarf þeirra Skipadeild SIS
seinna meir. En hver er svo
raunin? Ekki höfum við öll
efni til eða löngun til þess að
stunda bóklegt nám (meunta-

að vera smátt, efitr Andre Maurw
ois; Vegna barnanna, saga eftir
grein
eftir Annette Joelsson. Fleiri sög-
ur eru i heftinu, einnig drauma-
ráðningar, krossgáta, svör við
Dægradvöl, skrýtlur og ýmiskoh-
ar smælki. Útgefandi timaritsins
er Helgafell.
Núttúriihc*. nlngáfélag Iteyk’ .: ik-
ur holdúr - und í GuðspekifélKi's-
rúsinu í kvöld kl. 8.30. .’
Happdrættislán rikissjóðs
1 fyrradag var dregið í B-flokki
Happdrættisláns rikissjóðs. Hæsti
Hvassafell er væntanlegt til isa-
fjarðar á morgun, frá Stettin. vinningurinn, 75.000 ‘ krónur, kom
Arnarfell fer væntanlega frá Osk- á nr. 53.915. — 40.000 króna virn-
arshamn í dag áleiðis til Stettin. ingurinn kom á nr. 84.447. —
Jökulfell lestar freðfisk fyrir 15.000 kr. komu á nr. 11.689, 10.000
skola), og_hvað þa með það norð.vesturlandi. kr á nr 15 543 n9 gt2 og 13t 27f!.
— 5.000 kr. vinningar féllu a nr.
6;605, 22.183, 64.668, 92.302 og
10.1.287.
vcrklega? Eins og nú er komið,
hefur ekki verið hægt að kom- Loftleiðir h.f.:
ast að sem lærlingur í rieina j dag verður fiogíð til Akureyr-
iðngrein, sem mér er kunriugt ár og Vestmahnaeyja. á morgun
um, nema gegnum nánasta er áætiað að fijúga tii Akureyrar, crkillaei
kunningsskap, eins og reyndar Hcilissands, Sáuðárkróks Siglu- T Uj£,li Spl 1 luM
alla aðra vinnu. Meðan úrræói fjarðar °s Vestmannaeyja. Þegar blaðið átti tal við vega-
þjóðfélagsins við unga fólþið Islándg. malaskrifstófuna í gærkvöld,
er „Eyrin“ er ekki von að vel t da„ verður f]0gið ti] Akureyr- voru vegir yfirleitt að sþillast
fari, enda er nú svo koittið !að ar> ■vestmáhnaeyja, Blönduóás og hér sunnanlands. —■ Krýsuvíkur
unga fólkið er beinlínis -farið Sauðúrhlóks. á morgun ev fyrir- vegurinn var illfær, en þó hpfðu
áð flyja landið, í leit að ái- í uyaó að. fijúga tn Akureyrar, mjólk-urbílar komizt hann en
vinnu og vill þá oft lenda í Vestmannaeyja, Kirkjubæjarkiaust 4 aðrir bílar höfðu gefizUupp á
misjöfnum félagsskap. Nei Fagurhólsmýrar og Horna- Aætlunarbm ,var á
góðu herrar. hættið að henda á • ar-ar leiðimri :yfir Selvogsheiðii með
eyrina, en gefið okkur örugga
Kvöldvörður í læknavarðstofdnn? nðstoð dráttarbíla.Og var búizt
atvinnu, gefið okkur öllum . Austurbæjarskólanum er Ragnar við að hann mundi komast leið-
ÞJÖÐLEIKHOSIÐ:
eftir

Engene 0FNeifl
Leikst jóri:
índriíi Waage
Sigurðsson. Næturvörður er Gunn- ar smnar.
*• v « w* vm»
kost á að læra það sem við
höfum áhuga á og vilittm
verða. Þá skulum við sjá til
hvort æska íslands sé eitthvað
<;cm þarf að skammast sín fyr-
ir. Ungur maður.
•
Ævintýri um vind
og mann.
Vestanvindurinn var mikili
óvinur austanvinds-ins. Svo var
það einu sinni endur fyrir lörigu
að sá fyrrnefndi lagði af stað
í miklum vígamóði að heria á
þann síðarnefnda. Það var gíf-
urlégur hraði á honum, og hvar
sem hann fór yfir löndin blés
þati upp ‘á skammri stund, enda
mundi austanvindinum standá
meiri ógn af honum með þvi
móti. Nú bar það við að vest-
anvindurinn blés á einum stað
fram á mann sem var að huga
að kindum sínum í haganum.
Eins og áður er var pett.x j gistiliúsuhum og svefnskálurium, sem
mikill stormur.svo aður en mað- á]esstust upp að borgarmúrmim, höfðu ver-
trinn fekk áttað SÍg var hút.an jð kvejijt Jjá], Og þaðan barst kveinandi
fokin af honum út í veður Og jarmúr lamba, sem dregin voru til slátr-
vind. Það kom illt í ináiinHltt, uoar.
miMBm taataði fyrir txtonai
Það munu flestir mæla að
Eugene O’Neill sé snjallastur
og stórbrotnastur allra leik-
skálda sem nú lifa. Enginn hef-
ur mótað dramatískan skáld-
skap millistriðstmians í svipuð-
um mæli sem hann, ótrauður
lagði hann á nýjar brautir, leit-
aði þrotlaust að nýjúm djarf-
legum úrræðum, nýstáriegum
tjáningarformum, vann mikla
sigra en gekk stundum með ó-
sigur af hóiml; meistari hugs-
unar, fórms og tækni fremur
en orðsins. Nafn hans er um-
leikið frægð, en um verk hans
er enn deilt, þau ern ýmist
hafin til skýja éða beitt hvassri
gagnrýni.
Það e‘r auðsæ skylda Þióð-
leikhússins að sýna verk sh'kra
stórmenna, en „Anna Christie“
er Íítt til þess fallið að kynna
sérkenni og háa list hins amer-
íska skálds, enda ekki í tölu
hinna merkari leikrita hans.
Það varð til áður én skáldið
hafði náð fullum þroska og er
ritað í hefðburidnum raunsæis-
stíl, gæti jafnvel verið vc-rk
einhvers annars og minni höf-
úndár; fremur liefði átt að
sýna eitthvert hinna stórbrotn-
ari og frumlegri verka O’Neills
að mínum dómi. En „Anna
Christie“ er áhrifamikið leik-
rit engu að síður og hefur not-
5ð almannahylli, og mun verða
mörgum aufúsugestur.
Efnið er að mestu sótt í líf
sjómanna, en skáldið var í för-
um vfða um heim á ungum
aldri. Sjálf uppistaðan getúr
varia kállazt óvenjuleg né sér-
stæð: ung stúlka lendir á villi-
götuni en tekst að reisa sig
við, sigrast á fortíð sinni. Fað-
ir Önnu Christie er Chris
gamli og hefur verið í förum
alla æfi, hann er skipstjóri á.
kolapramma þegar ságan ger-
ist, sjómaður af lífi og sál, en
hátar þó sjóinn og kennir hon-
um tfttt hið illa, og elur í
brjósti *þrá og rómantísks
drauma- úm fagurt mannlíf uppi
í sveit, fjarri bölvuðum sjón-
um. Önnu Christie kemur hann
fyrir barnungri vestur i Minne-
'§eta, en henni farnast illa:
•a hun verður að þræia baki
'ibrotnu ög yngsti somtrinn á
btenum tekur hana með valdi;
húií flýr til borgaönnar. en
þár bíður gatan hérinar og
siðan putnahús, fangelsi og
sjúkravist, loks leitar hún á
náðir föður sins, bugúð og
hrakin. Gamli maðurinn elsk-
ar hana og dáir — í augum
hans er hún ímynd hreinleik-
ans sjálfs, og um írska kynd-
aránn Mat Burke gegnir sama
máii, en hánn festir ást á
Önnu við fyrstu sýn. En Anna
Christie vill engan blekkja og
segir þeim báðum sannieikann
vægðariaust; það er átakan
legasta og rismesta atriði leiks-
ins. Takmarkalaús éru Von
hrigði og örvilnan gamla
mannsins og hatur og reiði
unnustans, en þó takast sættir
að lokurri, astiri sigrar. Öll þirjú
ákveða að hefja nýtt og bétra
líf, en hvort þeim lánast það
fáum við ekki að vita.
Mergjaðar og skorinorðar eru
lýsingar O’Neills á lífi hins ó-
brotna fólks, þrungnar við-
kvæmni og . tvísæju háði, en
eiiis heilsteyptur og áhijfa-
mikill og verða mætti er léik-
urinn ekki á hinu íslenzka
sviði, enda tæplega að vænta.
Indriði Waage er leikstjóri og
hregzt hvergi fyrirmælurn
skáldsins, smekkvísi, nákvæmni
og gætni einkenna þessa sýn-
ingu. Þýðing Sverris Thorodd-
sens er bæði fjörleg og fynd-
in, en þó ekki alstaðar nógu
vönduð; og ég kann ekki við
orðtæki Chris gamla, „þetta
fjandans méirivætti, sjórinn".
Lárus Ingóifsson hefur sniðið
leiknum. hæfilega umgerð, tjöid-
in eru eðiiieg og biátt áfram,
káetuna í síðárihlúta leiks-
ins mætti þójygnda betur; þok-
an í öðrum þætti tekst vel
eftir atvikum.
Valur Gíslason leikur Chris
gamia af mikilli snilld og ber
mjög uppi þessa sýningu. Gróf-
gerður er hann, uppstökkur og
nokkuð drykkfelldur, en góð-
meriiii hið mestá og bér hjart-
áð á réttum stað. Leikur Vals
er jafnsannur, hjártnæmur og
lifandi hvort sem hann lýsir
gleði eða hryggð hins veður-
bitm skipstjóra, reiðiköstum
eða i?ku föðurþglj, hann sr ó-;
svikínn sjógarpur í út.itíi’
göngulagi og > allri framkomú,
hvort sem ha-nn drekkur síg
fullan eða kvelst áf sámvizku-
biti og sárum voribrigðum.
Herdís Þorvaidsdóttir er Anna
Christie, kornung, lagleg og
geðfelld stúlka eins og hún
á að vera, og leikurinn
mjög vandaður og hófsam-
ur, skýr ög vel hugsaður,
sem af henni má vænta. Hún
ber giögg merki niðurlægingar
sinnar er við kynnumst henni
fyrst, og mætti þó ef til vill
léika af meiri dirfsku, og ve!
lýsir hún áhrifum þeim sem
hið nýja og heilbrigða líf her-
nt' á Önnu, hún skírist í hress-
andi sjávarloftinu. Hún er
hreinskiiin og þóttáfull óg
hæðnisleg tilsvör hennar hitta
í mark, en skortir að vonurn
þann innra þirótt og and.egu
reynslu ■ sem til þess þaff að
túlka hið margslungna hlut-
verk til fuilrar lilítrir, ræður
ekki í öllu við reikningsskilm
miklu í þriðja þætti. Með þriðja
aðalhlutverkið fer Rúrik Har
aldsson, það er Mat Burke,
elskhugi Önnu. Hressileg og
fjörleg er lýsing hans á hi’n-
um vaska, ‘frumstæða íriend-
ingi, og nógu skemmtilegt að
hlusta á gort hans og hreysti-
'yrði, kynnast geðriki hans og
Óþemjuskap. En barnsleg og
heit ást hans á Önnu skiftir
þó mestu íttáli, og þeirrar ást-
Framhald á 6. siðu.
Anna Christie og Mat Burke (Herdís Þorvaldsdóttir og
Rúrik Haraldsson).
&EYKJAVÍKU ÞÆTTH m
Bæjarstjórn Reykjavíkur — ela —
MYRK vetrarnótt. Við erum
stödd á hanabjálkaloftinu
i Eimskipafélagshúsinu. íhaldi'ð
hefur valið þessa nótt til að
afgreiða f járhagsáætlun Reykjá
víkurbæjar fyrir áriði 1952. Á
þessum fundi bæjarstjórnarinn-
ar er það ákveðið hve marga
daga verkamenn Reýkjávíkur
vinna hjá bænum á áririu 1952.
IHALDSMEIRIHLUTINN í
bæjarstjórn Reykjavíkur hef:
ur ákveðið að framlög til verk-
legra framkvæmdá (gatnagerð-
ár) skuli vera 10,6 millj. kr.
á árinu 1952. Vegna vísitölu-
og dýrtíðar þyrfti hinsvegar
áð verja 13 millj. kr. til þess-
ara framkvæmda svo jefn-
mörg dagsverk væru unnin á
árinu 1952 og gert var á næsta
ári á undan. Sósíalistar hafa
flutt tillögu um a'ð svo skuli
gert. En Ihaldið situr fast við
sinn keip, að framlagið skuli
ákveðast 10,6 millj. — ekki
AÐ
eyrir þar framyfir. Framlög til'
yerkamannavinnu skulu skorin
niður um 19%. Þárinlg eru
efndir þess á margendurtekn-
um loforðum uin að báerinn
skuli auka síriar frainkvæmdlr
þegar einstaklingsfram.takið
dragi saman seg'.in og minnki
sínar framkvæmdir.
\l: Ul
ALLT frá því á s.l. hausti héf-
verið miki'ð vaxándi atvinnu-
léysi í Rej'kjavík. Það befur
vaxið meö hverri' viku, hverj-
úitt. degi, Eki íhaldið semur
fjárhágsáætluri sína fyrir 1952
þarinig að ætla mætti að það
væru uppgángstímár. Þáð þýn'g-
ir álögur á bæjarbúum um 34
millj. kr., minnkar framlög til
verklegra framkvæmda.
OÓSIALISTA.R. ririðaf. tillögnr
^ sínar um fjarhagsáætluri-
■ina hinsvégar við ráunveruleik-
ann í atviiinuástáridi' verka-
marina. Þéir! léggjá'-til að 5
millj. kr. verðí varið á árinu að g€ra neitt til að bæta úr
ingiír hráefna, nægiiegt
rekstursfé og sölu-
skatturinn verði afnum-
ittn af innlendri fram-
léíSsI\i,
bæjarstjórn beiti ser
fyrir því að Fiskiðjuver
ríkisins fái nægilegfc
rekstursfé svo þar sé
hægt að vinna með full-
um afköstum í stað þess
að láta vélar þess og
hús standa aðgerðar-
lans eða hálfnotuð,
AÐ bærinn „auki fram-
kvæmdir sínar að sama
skapi og þöTfin vex fyr-
ir að halda uppi fullrl
atv;nnu“.
ARAFORMAÐUR Dagsbrún
ar, Hánries Stéphensen er
einmitt að tala fyrir þessum
tillögum nú. „Atvinnuleysingj-
arnir skipta hundruðum“, segir
hann. „Það er furðulegt að bæj-
arstjórnin skuli ekki fást til
V
En hinn reyndi Hodsja Nasreddin hdfði
búið sér Metmskjól í vindáttinni >til þeaa:
að matarlyifctiin- hrelldi sig ekki og- grwK/i-i
sér órótt. Bn svcíninn vödi enn ékki gistaá .
Kapn. . -
. Og ástæðan til svefnleysisins var alls ekki
sultui’. Hodsja Nasreddín var hrjáður og
kvalinn af beiskum hugrenningum; stjörnu-
himinninn sjáifur ;megna«i ekki að sefa
hann í nótt. Hann elskaði fæðingarborg
sítoa.
Það var ekkert til sem þessi grallari og
skáikur, með svarta yfirskeggið og eixv
brúnt áridlítið, elskaði heitar, og þeim mun
fjser sem hann hafði flækzt frá Búkhara,
þeim xnun heitar ©Iskaði hann og. \
Búkbara,
1952 til atvirmuaukningar —:
til, að mæta vaxandi atvinnu-
leysi. Hannes Stephensen,;.
varaformaður Dagsbrúnar
flytur tillögur um
AÐ bæjarsíjórn Wuiist tií
rnm að lánsfjárbannimr
sé áfléít svo atvinnu-
greinarnar geti starfað
eðlilega,
AÐ bæjarstjórnin beiti sér
fyrir- þyí ;; að bæjartog-
ararnir og.aðrir tógar-
ar leggi afla simi á
land í Reykjavík til
vinnslu,
AÐ bæjarstjórr! beiti sér
fyrir rsnnsóUn á láns-
fjárþörf ti] stöðvaðra
íbúða og ráðstöfunum
fyrir því að vinna við
þær geti haldið áfram,
AÐ bæjarstjórn beiti sér
fyrir. ,þvi að iðnaðarfyr-
irfcækjym A bænuro sé
: *gert kleirt að starfíi,
með því að iðnaðsnum
sé tryggðnr iimftnto-
þessu ástaridi. Það á éftir að
versna frá því sem nú er. Þeir
sem ekki tfúa að atvinnuleys-
ið' sé eiris mikið og fulltr^ar
verkalyðssamtakanna segja
ættu að fara niður að höfn Pfg-
ar verið er að skijia. til vinnuJ.“
•— Um stund hefur enginn sezfc
hægra megin við borðið, stól-
arnir verið auðir meðan Hannes
var að tala, aðeins fulltrúar
minnihlutaílökkanna setið
vinstra rnegin við borðið. Ihald-
ið þarf ekki að hlusta á umræð-
ur um atvlrnuleysi verka-
inanna. Það hefur þ.egar ákveð-
ið, niðri í Holstein að skera
framlag til verkiegra frarn-
1- væmda niðu’r um 19%. En aílt
í einu koma tvær virðulegar
íhaldsfrúr og setiast í sæti sín
hægra megin við borðið. Er
þær hafa hlustað um stund á.
ræðu Hannesar um atvinnu-
leysi og atvinnubætur setur að
þeim óstöðvandi hlátur. „I-hfhf
e-he-he, e-he-he, a-háha!“'
Framhald á 7. síðu.