Þjóðviljinn - 02.04.1952, Blaðsíða 4

4) ■=- ÞJÓÐVILJINN — MiðvLkttdagur 2. apríl 1952
þlÖÐVILIINN
Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu ■— Sósíalistanokknrinn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson (áb.),-Sigurður gtiðmundsson.
Fréttaritstjóri: Jón Bjarnason.
Blaðam.: Ari Kárason, Magnús Torfi Ólafsson, Guðm. Vigfússon.
Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg
19. — Simi 7500 (3 línur).
Áskriftarverð kr. 18 á mánuði í Reykjavik og nágrenni; kr. 16
annarstaðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
V_________________________—----------— -------------'
Saltfiskur og olia
Mánuður er nú liðinn síðan rannsókn olíumálsins lauk
og niðurstöðurnar voru sendar dómsmálaráðherra. Síðan
hófst kaupskapur stjórnarflokkanna að tjaldabaki og er
nú kominn í dagsins ljós. í gær birtir Skúli Guðmunds-
son alþingismaður og einn mesti áhrifamaður Framsókn-
arflokksins fyrirspurnir í Tímanum um rannsókn salt-
íiskhneykslisins. Bendir hann á að meira en tvö ár séu
liöin síðan rannsóknin var hafin og spyr hvenær henni
verði lokiö.
Ekki er vísdómslega spurt af manni í slíkri aöstöðu.
Þjóöviljinn skýröi frá því í júli í fyrra aö rannsókn þcirri
sem Guttormi Erlendssyni, fyrrverandi ritstjóra. var falið
að framkvæma væri lokið og niöurstöður hennar hafi
verið. sendar ríkisstjórninni. Þær hafa legið í sjö mánuöi
hjá stjórn þeirri sem Framsóknarflokkurinn veitir for-
stöðu og um þær hefur ekkert heyrzt þrátt fyrir ítrekað-
ar fyrirspurnir hér í blaðinu. Og svo birtir Skúli Guö-
mundsson fyrirspumir og þykist ekkert vita! Og aöal-
blað stjórnarinnar prentar fyrirspumirnar og þykist ekki
heldur vita neitt!!
Öllu lengra er ekki hægt að’ komast í hræsninni, og
allir vita hvaö undir býr. Nú er spurt um saltfisk-
hneykslið vegna þess aö olíumáliö er einnig komið í náð-
arfaöm ríkisstjórnarinnar. Nú þykir nauðsynlegt aö
impra á stórsvindli íhaldsins ef hugsazt gæti aö einhver
vildi láta ganga dóm í stórsvindli Framsóknar!
Þeir hafa verzlunarvit Framsóknaiforkólfarnir. Þeir
hafa áður notað saltfiskhneyksliö til aö kaupa Vilhjálm
Þór inn í einokunarklíkuna svo að hann gsti fengið bita
af kökunni. Nú vilja þeir fá meira fyrir snúð sinn. Nú
vilja þeir að lagzt verði á olíumálið á sama hátt og salt-
fiskmálið. Er ekki rétt að Morgunblaöiö svari þeirri mála-
leitun Skúla Guömundssonar einnig opinberlega?
Hvenær hefst vinna við ábarðar-
verksraiðjuna?
Þegar fárviðrin geysuðu um ísland um síðustu áramót
þóttist ríkisstjórnin vera búin að finna skýringu þá á
atvinnuleysinu sem hægt væri aö hampa. Atvinnuleysiö
var veöráttunni að' kenna! Þótt sýnt væri fram á hversu
íráleit lokleysa kenning þessi væri hélt stjórnin fast við
hana, og forsætisráöherrann þuldi hana t. d. á hverjum
degi meöan þing sat.
En nú eru fárviörin löngu búin aö yfirgefa þetta land;
það er að vora, og tíöarfarið hefur lengi verið ágætt. Og
er þá atvinnuleysiö ekki horfið? Það mætti aö vísu ætla
aö svo væri. ef dæmt er eftir fréttaburöi stjórnarblaö-
anna, en reyndin er önnur. Atvinnuleysið nær enh til
margra hundraða, iönaðurinn er fjötraður eins og áöur,
byggingarvinnan lömuð, cg lánsfjárkrumlan lykur enn
um flestar athafnir manna.
En það var fleira sem olli atvinnuleysinu. Ein aðal-
ástæöan var sú, aö’ dómi Tímans, aö Þjóðviljinn barðist
gegn því aö áburðarverksmiöjunni og birgöagcymum
hennar yröi valinn staöur í miöbænum viö höfnina.
Vinna væri hafin fyrir löngu handa hundruðum manna,
ef Þjóöviljinn tefði ekki áburöarverksmiöjumáliö, sagöi
Tíminn í janúar. Skömmu seinna var endanlega gengiö
frá málinu. Síðan er næstum því ársfjóröungur. en hvar
er vinnan sem Tíminn lofaöi hundruðum manna í janú-
ar? Það’ hefur ekki enn frétzt um að’ neinn hafi vsrið
ráðinn að’ verksmiöjunni nema viöskiptafræðingur sá
sem Vilhjálmur Þór gerði að framkvæmdastjóra þvert
ofan í gildandi lög.
Hvernig væri að Tíminn eyddi ofurlitlu af rúmi því
sem annars er ætlaö nunnum til aö skýra þessi atriði
fynr lesendum sínum, skýra það hvers vegna atvinnu-
leysið’ hefur ekki horfið meó ótíðinni og hvers vegna
vinna er ekki hafin viö áburðarverksmiöjuna. Jafníramt
gæti hann vikið að’ málum húsnæöisleysingjanna, sem
sviknir voru til aö kjósa Rannveigu Þorsteinsdóttur á
þing' meö smámannlegasta lýöskrumi sem dæmi eru til
á íslandi. Og það er raunar ekki seinna vænna, því sumir
halda aö Frarhsókn hafi hug á aö leggja til kosninga í
Jiaust og beita þá sömu blekkingaraðferöunum. og síöast.
Miðrikudasrur 2. aprfl 1952 — ÞJÖSVVILJINN — (5
„Á ÉG AÐ SKJÓTA ÞIG
MANNI“?-'
Lítili fallegur snáði reynir
að yggla saklaust and’it sitt og
veifar stórri skammbyssu sem
er furðu góð eftirlíking af
„alvörubyssu". Menn kannast.
kannske við þetta og hafa
veitt þvi athygli í hvaða átt
leikir drengja hafa beinzt
undanfarið. Strákar, sem einu
sinni létu sér nægja að herma
eftir hundnm eða köttum í
ástarkvöl, fram’eiða nú hljóð
sem minna á óhugnanlegan
hvin í byssukúlum. Hvað veid-
ur því, spyr ef til vill móðir,
að bamið mitt er með hugann
fullan af manndrápum og öðr-
um hervirkjum 7 Hváð er þessi
Roy Rogers sem tekur hug
drengsius allan ?
er það okkur að kenna, því að
það ér okkar að búa þau und-
ir áð verða nýir þegnar.
Við skulum taka frá þeim
Roy Rogers og Humprey Bog-
hart og láta þau hafa eitt-
hvað betra í staðinn.
i
KVIKMYNDIRNAR
Ég hygg að margir geri sér
ekki grein fyrir hættunni sem
sál bama og ungiinga stafar
af bandarískum sorpkvikmynd
um. Sálfræðingar fullyrða, að
við búum al’a ævi að þeim
áhrifum, góðum eða illum,
sem við verðum fyrir á bams-
aldri.
Það hljóta allir að viður-
kenna að bömum er ekki hollt
að horfa á manndráp sér til
skemmtunar þótt það sé kall-
að „alltígamni". Börain hafa
auðugt ímyndunarafl og Roy
er þeim eins mikill raunveru-
leiki og hvað annað. „Hver
skaut hann“ gall við drengur-
inn, sem heyrði að verið var
að ta’a um að maður hefði
látizt.
Ég segi ekki að bömin verði
almennt misendismenn þegar
þau vaxa upp þótt þau sjái
glæpamyndir en ’álirif þeirra
em alla vega neikvæð ef ekki
skaðleg.
LEIKSKÖLARNIR
I leikskólum bæjarins er
stuðlað að auknum þroska
barnanna. Þau læra ljós, skapa
myndir, syngja, fara í leiki
o.s.frv. Yfirleitt fer þeim
fram, fé’agsþroski þeirra dafn-
ar. Kunnáttufólk leiðbeinir
þeim. Þetta er rétt leið í
barnauppeldi og leikskólamir
eru þarfaþing.
Móðirin verður glöð þegar
bamið kemur heim og fer
með þulu af Gretti sterka sem
það hefur lært í skó’anum í
dag, eða biður um liti og vill
-fara að teikna.
En svo kemst barnið á þann
aldur að það er ekki lengur
pláss fyrir það í leikskólanum.
Þá tekur gatan við. Roy Rog-
ers, skammbyssur, kókakóla
og tyggigúmmí. Þulan af
Gretti sterka er gleymd, lit-
imir og sköpunargleðin fá að
liggja niðri í skúffu.
HIÐ SÆTA EITUR
íslendingar lifðu af eldgos,
lallæri og danskar súpur í
T00 ár og héldu á sínu hvaö
sem á gekk. En nú hefur okk-
ir verið boðið uppá hið sæta
ntur. Vísindamenn nútímans í
lýlendupólitík vita áð það
;r sterkara að eitra fyrir sál-
na en berja líkamann.
(Er ekki betra. að gá að
sér, Islendingar?
Börnin eru það fegursta og
lýrmætasta som við eigum
>ví að þau eru framtíð lands-
ns. Sé eitthvað athugavert í
ari bama okkar og imglinga
Mlðvikurtacruv 2. apríl ■ (Thco-
dosius). 93. dagur ársins. — Tun<d
í hásuðri kl. 19.04. Fyrsta kvartil
kl. 7.48. - Sólarupprás kl. 5.43.
Sóiarlap ki. 18.22. — Árdegisflóð
W. 10.50. Síðdegisflóð kl. 23.00.
Lágfjara kl 17 02.
Sklpadeild S.I.S.:
Hvassafeli er í Álaborg. Arnar-
fell ér í Álaborgc Ker þaðan vænt-
aniega í dágr áTeiðis til Reykjavík-
ur. Jökulfell er í Reykjavík.
Sldpaútgerð ríkisins:
Hekla fer frá Reykjo,vík í kvöld
austur um land til Seyðisfjarðar.
Skjaldbreið fór frá Rvík í gær-
kvö’d til Breiðafjarðar. Þyriil er á
leið frá Austfjörðúm til Rvíkur.
Oddur er á Húnflóa. Ármann fer
frá Reykjavik til Vestmannaeyja
í kvöld.
EIMSKTP:
Brúarfoss fór frá Rvík 31.3. til
Vestur- og Norðurlandsins. Detti-
foss kom til Rvikur í gær frá N.
Y. Goðafoss kom til N.Y. 30.3. frá
Rvík. Gullíoss fór frá Leith í
gær til K-hafnar. Lagarfoss fór
frá Rotterdam í gær til Antverp-
en. Reykjafoss kom til Rvíkur
31.3. frá Hull. Selfoss fór frá
Rvík 29.3. til Middlesbrough og-
Gautaborv. Tröllafoss fór frá R-
vík 29.3. til N.Y. Foldin fór frá
Antverpen 28.3. til Reyðarfjarðar
og Rvíkui-. Vatnajökull " fór frá
Hamborg í fyrrinótt til Rvíkur.
Straumey er í Reykjavík.
Flugfélag: Island:
1 dag verður flogið til Akureyr-
ar, Vestmannaeyja, Hellissands,
Isafjarðar og Hólmavíkur. Á
morgun til AK, VE.. Biönduóss,
Sauðárkróks og- Austfjarða.
TTingað til liefur
flnnskl þjóðkva*Sa-
balkurlnn mik’t
hsitiS Kaleyála á
hverrl tungu, og
hefur ekki verið
lagt út i að þýða nafn lians. Nú
liefur Finnlandsvinafélagið á Is-
Iandi þýtt það, og skulu icvæðin
hér eftir heita Kállivala, sbr.
blöðin um daginn. Muii þetta vera
GÁTÁ Gestumblinda. *
Hver er hinn hyelli,
er gengur harðar götur,
og hefur hann þær fyrr farið;
mjög fast kyssir
og hefur munna tvo,
sá er á gúlli einu genguy?
Ráðning síðustu gátu: þar lagð-
ist þú í forsælu og kældir varir
þínar á dögg.
gert í helðursskyni við útleggjara
kvæðanna — sem er Katli lsfeld.
Kvennadeild Slysavarnaféiagslns
heldur skemmtifund annað kvöld
kl. 8 í Sjálfstæðishúsinu. Lesið
nánar um fundinn í aúgl. í bláð-
inu í dag.
. Þegar kaupandiim gengur fram-
hjá samkeppnlsfa*rri inniendri
framleiðslu er verið að greiða út
úr landinu vinnulaun fyrir frani-
leiðslustörfin á sama tíma og
innlent verkafólk, konur og karl-
ar. gengur atvinniilaust.“
Nætnrvarzla er í Lyfjabúðinni
Iðunni. Sími 7911.
La*knavarðstofan Austurbæjar-
skólanum. Sími 5030.
Frjáls verzlun, 1,-
2." hefti þessa ár-
gangs. hefur bor-
izt. Úr efnisyfir-
liti: Skipan úu-
flutningsmála, eft-
ir Pétur Thorsteinsson. Pyndingar
andstæðar íslenzkum lögum eft-
ir Einar Arnórsson. Natan og Ol-
sen h.f. 40 ára. Brautryðjendur
stóriðjunnar. Skörð fyrir skildi;
minningargreinar. Gluggasýning-
ar, eftir Sveinbjörn Árnason. Frá
borði ritstjórnarinnar. Félagsmál
o fl.
FríkirUjan. Föstu-
messa kl. 8.20. Sr.
Þorsteinn Björns-
son. — Laugarnes-
kirkja. Föstumessa
í kvö’.d kl. 8.15. Sr.
Garðar Svavarsson. — HaHgríms-
kirkja. Föstumessa kl. 8.15. Séra
Jakob Jónsson.
Fundur í kvöld kl. 8.30
venjulegutn stað. —
Stundvísi.
FLOHKSG J ÖLDIN.
Eitt af verkefnunum sem unn-
ið er að i Sósíalistal'élaginu umt
þossar mundir er aö stórbæta
innheimtu floklisgja.idanna. Það
er lágmarksskylda livers
flokksfélaga að standa í skil-
um með flokksgjaid sitt á rctt-
utu tínm ji.e. um hver niánaða-
mót. Safnið því ekki skuldum
við félagið, énda verður
greiðs’an örðugri cftir því sem
upphæðin hækkar. Féiagið
ekki á aðrar tekjur að
troysta til starfsemi sinnar en
gjöld íéíaganna og því áríð-
andi að a’lir standi í skilum.
Munið þvl að greiða floklts-
gialf'lð nú um mánaðamótin
og eftirleiðis á hvcrjum gjald-
daga.
’tf-k M é C -C -r.'i g> :
L.': :.............................................
74. dagur
Timinn birtir skýrslu um fyrsta árangur iSju sinnar:
Hundruð telpna 14—18 ára stunda drykkju-
skap og lauslæti á Keflavíkurflugvelli
Síftan landið var hermunið I
hefur Tíminn bari/.t fyrir |
því að verða aðalmálgagn
hemámsliðsins. Viku eftir
Hvar liggja mgbls-ritlaun-
in fyrir Nokkrar sögur?
Fyrirspurn til Valtýs Stefánssonar
Vandséð hvort þessl hælbít-
ur skálda, Valtýr Stefánsson,
lýsir sjálfum sér betur þegar
hann ber af sér þjófnað í líf
og blóð vlð H.K.L. lieldur en
þegar hann, sem aimai*s. er- al-
ment og opinberlega talinn
elga nútímametið í því að níða
íslenska túngu ofaní skarnlð,
tekur til að reigja sig uppúr
þurru yfir því að iiann sé
ineiri íslenskumaður en einn
helstur meistari túngu vorrar á
þessari öld, Þórbergur Þórðar-
son, — þá má nú segja að
moldiu sé farin itð rjúka I
lognlnu.
Valtýr Stefánsson þykist
liafa fundið upp merkilega
reglu í viðskiftafræði, ekki velt
ég hversu vel sú regla kann að
standast lögfi-æðilega gagnrýni,
en hún er fyrir sitt leyti at-
liyglisverð tUraun til hag-
kvæmrar lausnar á skuldamái-
um — eins lángt og liún nær.
Kenníng Valtýs er sú, að ef
nýr maður tekur vlð stjórn
fyrlrtækis, þá séu þarmeð all-
ar fyrri skuldbliidíiigar fyrir-
tækisins falliiar úi* gildi. Þeg-
ar viðskiltavinur fyrirtækisins
kemur tU að vitja uni innstæðu
sína hjá því frá fyrra ári, þá
er svarlð: það var aiuiar sem
stjórnaði fyrirtækinu í fyrra.
Kjarni þessarar kenníngar Val-
týs virðist vera að nýi maður-
inn, sá sem tók við stjórn fyr-
irtækislns í ár, haíi bara „unn-
Ið bánkann", hann megi sjálf-
ur hlrða úr kassanum til
frjálsra afnota það fé sem þar
liggur geymt á nafn viöskifta-
vina íyrirtækisins. Það er eln-
kennilegt að hitta svona skoð-
anir á viðskiftamálum í blaði
manns sem þykist vera lélta-
dreingur kaupsýslumanna, enda
dettur mér ekkl £ hug að Val-
týr hafi þorað að fylgja fram
kenníngu sinni við nokkurn
kaupsýslumann seni taldi tíi
skuldar hjá Mogganum þegar
bann kom að honum, Þessari
reglu í viðskiftum er hægt að
haída fram gagnvart fátæku
umkomulausu islensku skáldl
— ef þeim sem það gerlr er í
blóð borln nægileg fyrirlltníng
fyrlr íslenskrl túngu og ís-
lenskum bókmentum, og hef-
ur þaráofan selt sjálfan sig
dönskmn gróssérum á leigu.
En það þarf meira en litla
þjálfun í blygðunarleysi tU að
skrifa um þessa kenníngu í
biöðin og halda henni fram
sem góðum siðum fyrir aJ-
menníiigl. Það nuuidi að
minsta kosti oingliui kaup-
sýslnmaður gera.
Því mlður var ekki hægt að
hafa melra af mér I þá daga
en þessi ritlaun fyrlr Nokkr-
ar sögur, sem ég átti geymd
í kassa Morgunblaðsins frá því
árið á undan. Og þetta cru sem
sagt hin einu ininnisverðu vlð-
skiftl okkar Valtýs Stefánsson-
ar, þvl hitt kalla ég ekki vlð-
sklfti þó þessl tannlausi had-
bítur hafi verið á eftir mér í
öll þau ár siðau hann koni að
biaðinu. Þegar ég minni hann
á vlðskiftí okkar, æplr hann
bara uppyfir sig: þvílikur ó-
hróður og lygi, ég fer bara í
mál! Ég bið menn fyrlrgefa
þó mér flnnist þetta lielsti
líkt næturgestinum sein skanim-
aði elganda kassans, af því
hann þóttist ekki fiima þar
nóg. Mér virðist það ætti að
vera Iágmark kurteisinnar að
taia vel um það fójk sem mað-
ur hefur flegið.
Valtýr Stefánsson sver og
sárt við leggur að hann liafi
ekki töfrað tU sín ritiaunin
fyrlr liirtíngu bókar minnar
Nokkrar sögur í dálkiun Morg-
unhlaðsius. En með leyfi að
spyrja, hvar liggur þetta fé
og ávaxtast, ef ekki lijá hon-
um?
Mér þykir ekki smálitið_fyrir
þv£, að Valtýr skuli boða að
hann ætli að inetta að ræða
við mig hið gamla skuldamái
sitt', því þá sé ég ekki livernlg
við tveir höfum neltt sameigin-
legt umræðucfni afgángs að
dispútéra um á lífsleiðinni
framar.
v H. K. L.
viku og mánuð eftir mánuð
hefur }wð blað birt smeðju-
legar og lævíslegar áróíurs-
greinar í þágu heruámsliðs-
ins og sérstakiega reynt að
gera hiua erlendu menn að
átrúnaðargoðum og fyrir-
myndiim æskulýðsins. Var
einum blaðamanni Tímans
boðið sérstaklega til Banda-
ríkjanna í fyrra til að læra
iþessa iðju, og hann hefur
ekki legið á liði sínu. Hami
hefur meira að segja gengið
svo largt að birta viðtai við
McGiaw heraámsstjóra, þar
sein áróðurinn var settur
frarn á blygfunarlausari
hátt en nokkru sinni fyrr.
Auðvitað hefur þessi iðja
borið árangnr. Óþroskaðir
unglingar sem lesið hafa
Timann hafa komizt á þá
skoðun að hin nánustu sam-
skipti við hernámsliðið væru
flestu öði*u eftirsóknarverð-
ari. Aðstandendur Tímans
hafa sent tugi og hundruð
ungra telpna í klær liiiuui
erlendu manna, vitandi rits
og a£ ráðmun hug, — en
síðai: tekur \ið kennsla í
drykkjnskap og saurlifnaði.
1 gær birtir Tíminn svo
skýrslu um árangurinn af
starfi sínu. Skýrslan talar
sínu skýra máli og þvi skal
hún birt hér í heild. Hún
hljótar svo:
„Gamall braggi við Hafnar-
götu í Keflavík, skammt frá
samkomuhúsi ungmennafélags-
ins þar, er eina byggingin hér
á landi, sem hægt er með full-
um rétti að nefna kvennafang-
elsi. Ekki á þetta þó neitt skylt
við Keflavík sjálfa. eða íbúana
þar, heldur em þarna vistaðar
stúlkur, sem gerzt hafa brot-
legar á Keflavíkurflugvelli, unz
unnt er að koma þeim heim til
sín.
Langflestar þessara stúlkna
eru á aldrinum 16—18 ára, að
langmestu leyti úr Reykjavík.
Fangelsið í Keflavik tekiu*
fimm stúlkur samtímis, og iðu-
lega ber það við, einkum uin
helgar, að fleiri þarf að vista.
en þa.r komast íyrir, svo að
lögi-eglan kemst í vandræði með
afganginn. Brot þessara stúlkna
em þau, að þær hafa á óleyfi-
legan hátt farið inn á völlinn,
•verið þar ofurölva eða ekki far-
ið út af vellinum fyrir þann
tíma, sem skylt var. Dagixm
eftir koma stundum foreldrar
og vandamemi að sækja þær.
Á antmð hundrað
á svörtum lista.
Fyrir nokkm vom 150
stúlkur á svörtum lista hjá
lögregluliði því, sem hefur eft-
irlit með ferðiun á Keflavíkur-
flugvöll. Langflestar iþessara
stúlkna hafa verið settar á
listann vegna drykkjuskapar,
en smnar hafa orðið uppvísar
að gjaldeyris- og vörusmygli.
Þessum stúlkum er snúið aftm*
Framhald á 6. síðu.
Góðar gæftir - en aill tregur
Landssamband íslenzkra útvegsmanna liefur látið Þjóðvilj-
anum í té upplýsingar um afíabrögð og annað varðandi út-
gerð í febrúarmánuði s.l. í verstöðvnmim sunnan og suðvestan
lands, og Fiskiiélag islands heí’ur veitt blaðinu uppiýsingar uin
afla á 'þessum stöðum í marzmánuði, — Gæftir hai’a yfirieitt
verið góðar — en afli tregur.
Hér fara á eftir upplýsingar
um vertíðina á nokkrum þess-
ara staða, frá hinum stöðvun-
um verður sagt í næstu blöð-
um. (Innan sviga er getið frá
hvorum aðilanum hver frétt
er.)
Vsstmameyjar
Veiðar stunduðu í febrúar-
mánuði, að meðtöldum aðkomu-
bátum, 66 bátar. 31 voru með
línu og net, 21 botnvörpu og
12 dragnót. Neta- og línubátar
fóru samtals 492 róðra og öfí-
uðu rúmlega 1.839-(4 smál.,
togbátar fóru 114 veiðiferðir
og öfluðu rúml. 478 smál. og
dragnótabátar fóru 60 veiði-
ferðir og öfluðu rúml. 91 smá1
Samtals varð aflinn í mánuð-
inum tæpl. 2.409 smál. í 666
veiðiferðum. Lifur samt. 226.5
smál. I janúar var heildarafl-
inn rúml. 338V2 smál. af 16
línubátum, 6 togbátum og 6
dragnótabátum. — Aflahæstir
urðu:
LÍNU- OG NETABÁTAR:
Bátur Smál. Veiðif.
Ver . .. 88 11
Týr . .. 86.2 21
Frigg . 85.3 21
TOGBÁTAR:
Bátur Smál. Veiðif.
Gullborg 72.2 6
Vonin II. .... 55.6 11
Björg . 38.9 6
Þannig töluðu allir nema stóri, skeggj-
aði múrarinn, sem ekki bjó yfir neinni
sérstakri ska.rpskyggni. Hann hafði iilustað
á samtalið án þess að skilja hversvegna
það væri svo stianglega bannað að ncfna
nafn þess ókunna....
.... ef hann væri nú línudansari, fyrst
hann gekk á línu — hversvegha vildi þá
konan hcldur deyja en að láta þann fá það
reipi, sem hann þurfti á a.ð halda i starfi
sínu. Múrarinn var alveg ringlaður og á-
kivað’ að hugsa ekki meíra um þ(;tta til
að missa ekki vitglóruha.
Hodsja Nasreddín var kominn langt burt,
en gat ekki látið hjá líða að hugsa um
tekin andlit fátæka fólksins. Hann gat.
ekki setið kyrr í hnakknum, heldur stöklc
af baki og gekk við hlið asnans og spark-
áði götusteinunum í aliar áttir.
— Bíddu bara rólegur, Dsjafar okrari,
hvíslaði hann, og ískyggilegur glampi
tendraðist í svörtum augum ha’.ns. — Og
þú, emír, hélt hann áfram, :— þii mátt
bíða bleikur og titrandi, þvi Hodsja Nas-
rcddín or í Búkhara. Þið skuluð ekki fá að
halda áfrám hílífinu, saurugu sjakalar, og
fólk mitt skal ekki kvalið eilíflega!
DRAGNÓTABÁTAR:
Bátur Smál. Veiðif.
Aldan ...... 11 12
Birgir ......... 9.8 8
Mýrdælingur 8.7 ■ 3
Tíðarfar í febrúar var fá-
dæma gott og voru almennt
farnir 20—21 róðrar í m.án-
uðinum, og er þó ek’.ri róið á
’.unnudögum. Sjaldgæft mun
vera, að svo- margir ’ róðrar séu
i’arnir í Véstmannaeyjum í
i essum mánuði.
Afli var tregur í öll veicar-
færi, einkanlega hjá togbátum,
scTn venjulega hafa aflað mcira
í febrúarmánuoi en að þessv
sinni.
Veiðarfæratjón var lítio sem
ckkert og vélabilanir litlar og
varla hefur komið fyrir að
draga liafi þurft bát að landi.
Nokkrir bátar voru um síð-
ustu mánaðamót enn ekki byi’j-
aðir vertíð vegna þess að verið
var að setja vélar í þá eða
endurbæta þá á annan hátt.
Mest af febrúaraflanum var
fryst, en einnig töluvert saltað
Þá var og allmikið hert.
Fiskurinn, sem veiddist fratr
að 22. febr. var mjög löngu- og
keilublandinn, en eftir þennan
tínia veiddist nær eingöngu
þorskur, sem var stór og af
gömlum árgöngum. Fiákurinn
var óvenjulega lifrarmikill, á
það ekki sízt við um ýsuna.
Or henni hafa undanfarin ár
fengizt. 50—55 kg. lifur úr
hverri smál.; en í vetur héfur
lifrarmagnið verið allt að 70
kg. úr hverri smál. (Frá LÍÚ).
Gæftir vora ágætar í marz.
Netjabátar fóru 26 sjóferðir.
Aflabrögð voru mjög misjöfn,
en fóm batnandi í síðustu viku,
öfluðu netjabátar 8—9 lestir
s.l, sunnudag. Hæstj báturinn
er Gullborg með um 270 estir.
Mest aflamagn í róðri liafði
Erlingur II. 18. marz, 22 lestir
af slægðum og hausuðum fiski.
Vegna góðra gæfta liefurnetja-
fiskurinn verið góð vara, en á
Framhald á 7. síðu.

i
Þing’mennirnir í brezka parla-
meiitinu voru óvenjulega mikjuni
önnum Itafnir í vikunnl sem leið.
Sátn á fundum nætur og daga.
Málefnið á dagskrá var hið alvar-
lega eínaliagsástansl þjóðariiinar
og sérstaklega þó liinir sívux-
andl örðugleilsar úrflutningsverzJ-
unarinnar.
Saga brezku þjóðariiinar á und-
anförnum áratugum hefur sann-
arlega verið saga þrenginga og
erfiðlelka. Eki.i sízt nú síðustu
árin eftir'að áhrifa Marshall-„að-
stoðarinnar" tók að gæta .
Fáar þ.ióðir eiga eins nilkið
lindir því komið og Bretar að út-
flutningsverzlunin sé miktl. Til-
vcra þeirra sem þjóðar er bein-
iínis liáð því að svo sé.
Undanfarin ár liafa Bandaríkin
meinað Bretum að eiga viðskipti
við Austur-Eviópuríkiii. Sovét-
ríkin og Kina, en £ þessum rikj-
um búa uin 40c; af öllu mannkyn-
iiili. Veldur ]>ví þetta viðskiptu-
bann Bandaríkjanna Bretum lifnu
mesta tjóni. En hlutur ltiniui
Iiandarísku í úgæfu brezltu þjúð-
arinnar er eltki þar með talinn.
Banduríklii haía nefnilega undán-
farln ár stuðlað 'af alcfll að upp-
Framhald ,á 7. síðu.