Þjóðviljinn - 03.05.1952, Blaðsíða 1
iíSQkkunnnl
Félagar! Gætlð þess að glata
ekkl ílokksréttindum vegna
van%ila. Greiðið því fiokks-
gjöldin skilvíslega í byrjun
hvers mánaðar. Skrifstofan er
opin daglega kl. 10—12 f. h. og
1—7- e. h. Stjórnln.
1. MAÍ
DAGUR VERKALÝÐSEININGAR
Þúsundum saman fylkti reykvásk alþýða sér um
kröfuna um nýja stjórnarstefnu
Forsœtisráðherra óvirti verkaiýðinn fyrsta maí með stríðsyfiriýsingu
og boðun afnáms verkfallsréttarins
Fyrsti maí, dagur verkalýðsins, var enn sem fyrr
einingardagur þar sem reykvísk alþýða fylkti ein-
fiuga liði til nýrrar sóknar, fylkti liði gegn atvinnu-
leysis og eymdarstjórn Framsóknar og íhalds.
Þúsundum saman fylkti reykvísk alþýða sér um
kröfurnar um atvinnu handa öllum sem unnið geta
og atvinnuleysistryggingar; fylkti sér um kröfuna
um ríkisstjórn sem vinnur með hagsmuni verkalýðs-
ins og allrar aiþýðu fyrir augum.
Þúsundum saman fylkti reykvísk alþýða sér um
kröfuna ÍSLAND FRJÁLST, fylkti liði gegn erlenari
yfirdrottnun á íslandi og innlendum leppum hennar.
Forsætisráðherra atvinnuleysisstjórnar Framsókn-
ar og íhalds svívirti verkalýðssamtökin í landinu á
hátíðardegi þeirra með því að boða fyrirætlanir aft-
urhaldsins um að koma á nýrri þrælalöggjöf þar sem
beittasta vopn verkalýðsins: verkföll, eru raunveru-
lega bönnuð. Verkalýðurinn verður 'begar að búast
íil varnar gegn síðustu kúgunaráformum stjórnar-
flokkanna.
1. maí rann upp bjartur og
fagur með sól og sumri; kyrr-
látur morgunn, en eftir kl. 1
fór alþýðan að streyma niður
að Iðnó í kröfugöngu verka-
lýðssamtakanna, til að krefjast
atvinuu og brauðs, til að mót-
mæla þeirri stjórnarstefnu
„sem Ieitt hefur atvinnuleysið
yfir þúsuntlir alþýðiimanna,
meðai - atvinnutæki grotna niður
ónotuð“, til að mótmæla því að
,.flytja inn í Iandið erlendar iðn-
aðarvörur meðan iðnverkafólk
gengur atvinnnlaust og svelt-
ur“, mótmæla því „harðTega að
íslenzkar sjávarafurðir séu
fluttar út óunnar en fiskjðju-
ver og fiskverkunarstöðvar
standi ónotaðar“, — til að
krefjast þess „að allir mark-
aðsmöguleikar landsins verði
fullnýttir“, — til að mótmæla
Því að „auðlindir landsins verði
ofurseldar erlendum auðhring-
ura, og krefjast nýtingar á
þeim í þágu lantls og þjóðar“,
— til að heimta ÍSLAND
FRJÁLST og ,,heita á þjóð-
•ina a'Ia að forðast öll óþörf
samskipti við Iiið erlenda her-
Iið“, — til að „krefjast ríkis-
stjórnar sem vinnur ineð hags-
muni verkalýðsms og allrar al-
þýðu fyrir augum“.
Alþýðan svarar með
vaxandi einingu.
Undanfarin ár hafa aftur-
haldsflokkarnir og þjónar
þeirra ■ gert hatrömmustu á-
hlaup til að sundra samtckum
alþýðunnar, tvístra þeim í and-
stæða hópa. 1. maí fá þeir svar
ailþýðunnar: sívaxandi einingu.
Á Vonarstræti blasa við fánar
hvers félagsins af öðru: Dags-
fcrúnar, Hreyfils, Múrarafélags
' Reykjavíkur, Iðju, félags verk-
smiðjufólks, Félag jámiðnað-
armanna, Hins ísl. prentarafé-
lags, Freyju, Bakarasveinafé-
lagsins, Trésmiðafélags Reykja-
víkur, Sjómannafélags Reykja-
víkur, Verkakvennafélagsins
Framsóknar.
Skilyrði sigurs.
I fylkingnnni undir fánum fé-
laganna og kröfum samtakanna
eru mörg andlit teknari undan
vetrinum en verið hefur und-
anfarin ár. Hið skipulagða at-
vinnuleysi hefur skilið eftir sig
spor. Og verkalýðurinn hefur
jafnframt fundið, máske meir
en áður, að hagsmunir hans
eru sameiginlegir, að krafan um
vinnu og brauð, um mannsæm-
andi líf í stað atvinnuleysis og
eymdar er sameiginlegur mál-
staður alþýðunnar allrar. Þess
vegna sameinast alþýðán nú í
vitund þess að eining er skil-
yrði sigurs, skilyrði betri lífs-
kjara.
•10 standa vmnuvika —
Þriggja vikna orlof.
Næst á eftir hinum glæsilega
fána prentaranna er borin á
hvítum borða ikrafan um 40
stunda vinnuviku. Þetta er ný
krafa samtakanna, — og hvaða
krafa skyldi verða eðlilegri og
sjálfsagðari í þjóðfélagi sem
ekki þykist þurfa að nýta starfs
krafta nema nokkurs hluta
þegna simia? Sama er að segja
um þriggja vikna orlof.
Þessar kröfur eru vitn-
isburður um sóknarhug al-
þýðunnar, vitund hennar um
að við hungurárásum at-
vinnuleysis og dýrtíðar er að-
eins eitt, svar: ný einhuga
sókn.
Kröfur dagsins.
Islenzk alþýða hefur nú senn
búið við bandarískt hernám i
eitt ár. Minnug þess bar hún
fram kröfurnar: ísland fyrir Is-
lendinga. Gegn erlendri ánauð.
Verndið sjáifstæði Islands. Is-
land frjálst.
Af kröfum dagsins bar mest
á ltröfunni um atvinnu handa
öllum- sem unnið geta, og at-
vinnuleysistryggingar. Hinar
nýju kröfur dagsins voru þess-
ar: Gegn atvinnuleysi og neyð.
Framhald á 8. siðu.
Myndirnar á þessari síðu og 8. eru allar frá kröfugöngu og úti-
fundi verkalýðssamtakanna í Reykjavík í fyrradag. — Mynd-
irnar tók'u Jón Bjarnason og Sigurður Guðmundsson.