Þjóðviljinn - 11.06.1952, Page 6

6) _ ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 11. júní 1952
Tryggingarnar
Framhald af 7. síðu.
bótar, eða kr. 300.00 á mánuði
miðað við núverandi vísitöíú.
Sé barnið munaðarlaust, þ.e.
bæði föður- og móðurlaust, er
heimilt ao hækka lífeyri til
þess ef sérstök, brýn þörf er
fyrir hendi.
Tala barna sem lifeyris nutu
á árinu 1950 var um 4000.
Upphæð greidds barnalífeyris
frá Tryggingastofnuninni tiam
um 8,9 milljónum króna það
ár, en nokkur hluti upphæðar-
innar er endurkræfur hjá feðr-
um óskilgetinna barna og
framfærslusveit þeirra.
íslenzk æska
Framhald af 3. síðu
verðmæta. Skólarnir, útvarp,
sem og öll menningarfyrirtæki
aiþýðu, hafa geisilegt verk að
vinna til nýtingar þessara ó-
virku fjársjóða.
Stúdentarnir sofa
á verðinum
Stúdentarnir, sem alþýðan
hefur með vinnu sinni 'kostað
til þjálfunar á menntasviðinu,
liafa látið litið á sér bera
upp á síðkastið. Hvað veldur?
Er nú tími til að taka sér
frí frá íslenzku frelsisbarátt-
unni? Síður en svo. Stúdentar
ættu að hafa til að bera sterk
ari baráttuástríður en aðrir
.eigendur íslenzkrar menningar-
verðmæta, vegna kunnugleika
og aðstöðu. Þess er að vænta
að ’stúdentar huisti af sér
dauðamókið og hefji aftur upp
það merki, sem þeir hófu hátt
í byrjun hinnar nýju sjáif-
stæðisbaráttu. Annars er viö
því að búast að þeir verði á-
sakaðir um sýndarmennsku í
handritamálinu, sem, þótt mik-
ilvægt sé, er ekki mál mála
í dag.
Ungir sósíalistar
Við sem myndum san tök
vngra sósíalista verðum að játa
að mörgu hefur verið mjög
ábótavant hjá okkur. Þó að
við verðum ekki ásakaðir um
að hafa haldið algerlega að
okkur höndum, þá verðum við
áð kannast við að framlag
okkar í seinni tíð hefur ekki
svarað kröfum ástandsins. Við
verðum að starfa markvissar
gegn spillingunni, sem fylgir
bandaríska auðhringahernum.
Gleymum ekki því, sem við
höfum lært í baráttusögu ís-
lenzkrar alþýðu hjá félaga Ein-
ari Olgeirssyni og öðrum góð-
um félögum. Við lærðum ti: dð
kenna öðrum. — Orð okkar
munu finna sterkari hljóm-
grunn nú en nokkru sinni áð-
u?. Ó. J.
Þar sem æskan berst
Framhald af 3. síðu
verða að voldugum mótmæla-
göngum.
Frelsisbarátta Túnisbúa hef-
ur, þegar orðið til að sýna
eðli nýlenduveldanna, Frakka.
Breta og Bandaríkjamanna,
betur en áður, afhjúpa þessa
kúgara enn einu sinni fyri”
augliti heimsins í sambandi
vi'ð neitun þeirra að taka Tún-
ismálið fyrir á vettvangi SÞ,
þrátt fyrir samstöðu yfirgnæf-
andi meirihluta mannkyns með
Túnisbúum. En hvorki er þess-
um málum enn lokið í Túnis
né á hinum aiþjóðlega vett-
vangi. Dómurinn yfir nýlendu-
kúgurunnm verður kveðinn upp
á báðum stöðum.
Bæjaríréitir
Framhald af 4. síðu.
Reikningsþrautir. í>á eru þrautir,
skrýtlur og fjölmargar myndir,
að ógleymdum kvæðum eftir St.
G. St., Guðmund Guðmundsson og
íieiri, jw. :_i: ÍUu.*

Tmiv! ÍIJ 11 i 3 é-1 ; i |vS Kf; \ ÍT- , l P S'Jb/'é'
183. DAGUR
stað eins fljótt og við getum eftir þann tíma.“
Rödd hans var svo mild og biðjandi — og vegna hinna að-
steðjandi erfiðleika hafði vottað fyrir hinni fyrri hlýju í rödd
hans, sem Róberta hafði ekki getað staðizt, og nú vakti það
hjá henni undarlegt og ástæðulaust þákklæti. Og hún liafði flýtt
sér að svara með ákefð: „Nei, elskan mín. Þú veizt að mér
gengur ekkert illt til. En mér líður svo illa að ég get ekki
ráðið við þetta. Þú skilur það, Clyde, er það ekki. Ég get ekki
annað en elskað þig. Ég geri það sjálfsagt til æviloka. Og ég
vil ekki gera neitt sem getur orðið þér til tjóns, vinur minn,
ef óg get mögulega að því gert.“'
Og Clyde heyrði ástarhreiminn í rödd hennar og fann að
hann hafði enn vald yfir henni, og hann fór aftur að leika
hlutverk elskhugans til þess að reyna að mýkja hug Róbertu
gagnvart sér. ÞótF'hann teldi sjálfum sér trú um, að honum
þætti ekkert vænt um hana lengur og gæti ekki hugsað sér að
kvænast henni, þá gat hann að minnsta íkosti verið vingjarn-
legur við hana — eða var ekki svo ? Hann gat látizt! Og þetta
samtal endaði með nýjum friðarsamningi, sem byggðist á þessu
samkomulagi.
Daginn áður — þegar lífið við vatnið var með daufara móti
— hafði hann ásamt Sondru, Stuart, Bertínu, Nínu Temple og
ungum manni að nafni Harley Baggott sem var í heimsókn hjá
Thurston fjölskyldunni, farið í‘ bíl frá Tólfta vatni til Three
Mile Bay, lítils baðstaðar talsvert norðar, og þaðan óku þau
milli hárra grenitrjáa upp til Big Bittern og annarra lítilla
vatna sem voru í felum í skóginum fyrir norðan Trine vatn.
Og Clyde minntist þess að á leiðinni hafði hann orðið fyrir
undarlegum áhrifum af hinu eyðilega og einmana umhverfi.
Hinir þröngu, forugu stígar sem bugðuðust milli hárra, þögulla
og skuggalegra trjáa — raunverulegra skóga, sem náðu yfir
óendanlegt flæmi í allar áttir. Hinar óhugnanlegu fúamýrar og
fen báðum megin við hina sjaldgæfu stíga, sem víða voru þaktir
viðbjóðslegum, eitruðum vafningsjurtum og hér og þar voru
votar og rotnaðar hrúgur af föllnum trjám sem lágu hvert
ofaná öðru í grænni leðjunni, sem hafði safnazt saman í dældir
í jarðveginum. Augu og bakhlutar froskanna sem óhræddir
sleiktu sólskinið þennan fagra júnídag ofaná jurtunum eða
mosavöxnum trjástofnunum; dans mýflugnanna, skyndimynd
af slöngu sem skreiddist í felur þegar húh heyrði i bílnum, og
skreið inn í slímugan og ógeðslegan gróðurinn.
Og þegar Clyde horfði á eitt þessara vatna hafði hann ósjálf-
rátt farið að hugsa um slysið á Pass Lake. Honum var það
ekki ljóst, en eitthvað í undirvitund hant vakti athygli hans
á því hve þessi staður væri afskektur og vel til fallinn. Og um
sömu mundir vildi þáð til að einmana vatnafugl úr þessu af-
skekkta héraði gaf frá sér óhugnanlegt og draugalegt garg
um leið og hann flaug í áttina til hinna skuggalegu skógu. Og
við þetta hljóð varð Clyde mjög hverft við og hann rels upp
í bílnum. Hann hafði aldrei fyrr heyrt fugl gefa frá sér svona
hljóð.
„Hvað var þetta ?“ spurði hann Harley Baggott, sem sat næst-
ur honum.
„Hvað þá?“
„Þessi fugl eða hvað það nú var sem flaug hérna yfir rétt
í þessu?“
„Ég heyrði ekki í neinum fugli.“
,,Þetta var svo undarlegt hljóð. Það fór hrollur um mig.“
Það sem einkum vakti athyglj hans í þessu eyðilega héraði
voru öll afskektu vötnin, sem hann hafði aldrei heyrt minnzt
á fyrr. Héraðið, sem þau óku um eins hratt og slæmir veg-
irnir leyfðu, var allt sundurskorið af þeim. Og þegar þau óku
framhjá sumum vötnunum sáu þau mehki um líf, tjaldbúð eða
kofa... En yfirleitt voru bakkar hinna fjarlægari skógarvatna
allir óbyggðir eða svo strjálbyggðir að farþegarnir urðu stein-
hissa þegar þeir sáu glitta í hús eða kofa handan við spegil-
slétt vatnið.
Hvers vegna var hann alltaf að hugsa um þetta vatn í Massa-
chusetts? Þennan bát. Lík stúlkunnar sem fannst — en ekki lík
mannsins, sem með henni var. Þetta var hræðilegt.
Hann minntist þess eftirá — heima í herbergi sínu eftir sam-
talið við Róbertu — að bíllinn hafði að lokum beygt inn á autt
svæði norðan við langt og mjótt vatn og suðurhluti þess virtist
hulinn bakvið tanga eða eyju. Og þegar undan var skilið lítið
hús eða bátaskýli við norðurbakkann sást hvergi merki um
mannabyggð — enginn bátur sást á vatninu, þegar þau komu
á vettvang. Og bakkar þessa vatns eins og flestra vatnanna
sem þau höfðu séð þennan dag, voru þaktir grænum grenitrjám
— hávöxnum, teinréttum — með útrétta handleggi eins og
tréð fyrir framan gluggann hans í Lycurgus. Og í fjarlægð
sáust ávalar og grænar hæðirnar i Adirondacks. Og vatnsflöt-
—o Oo—■ —oOo— —oOo— —oOo— —oOo—™ —oOo— ——oOo—-
BARNASAGAN
Töfrahesturinn
14. DAGUR
Þá tók kóngsdóttir þannig til máls: ,,£g heíði
að vísu getað látið yður koma í herbergið, þar sem
þér komuð að mér sofandi í nótt. En höfuðsmanni
geldinganna er heimilt að koma þangað þegar
honum gott þykir, en hingað mun hann ekki koma
án míns leyfis; þótti mér því betra, að fara hingað
til yðar, þar sem enginn getur glapið okkur; gekk
mér og bráðlæti til, því mig langaði ákaft að vita,
hverjum undrum ég á það að þakka, að mér auðn-
aðist að sjá yður. Ég sárbæni yður því, að gera svo
vel að verða við tilmælum mínum og segja mér
frá ævintýri yðar”.
Kóngsson- sagði henni nú ýtarlega frá Núrus-
hátíðinni á Persalandi og hinum merkilegu sjón-
leikjum, sem við hana tíðkast. Því næst sagði hann
henni frá töfrahestinum og öllu því, er eftir fór,
svo sem fyrr er frá greint; lauk hann þar frásög-
unni, er hann vakti kóngsdóttur. .,,Þarf ég nú ekki
að segja yður lengur sögu mína”, mælti hann, ,,og
er nú það eitt eftir, að þakka yður fyrir gæzku
yðar og göfuglyndi, og biðja yður að benda mér á,
með hverjum hætti ég bezt get vottað yður þaklc-
látssemi mína fyrir svo mikla velgjörð. Eftir þjóða-
Ferðaskrifsiofan ►
Framhald af 8. síðu.
eyringa- og Eyrbekkingafélögin
í Reykjavík.
Væntanlegum þátttakendum
er ráðlagt -að taka farseðla
sína sem allra fyrst.
Handfæraveiðar.
Kl. 14 á laugardag verður
farið á handfæraveiðar. Far-
kosturinn er 33 smálesta bát-
ur, en veiðarfæri leggur Ferða-
skrifstofan til.
Tekur ferðin 10 klukkustund
ir. Hefur ein slík ferð verið
farin á þessu vori og veiddist
vel.
Þátttökufrestur er til föstu-
dagskvölds.
Gullfoss og Geysir.
Lagt af stað kl. 9 á sunnu-
dag og stuðlað að gosi. Heim
Leðurblahan
Framhald af 8. síðu.
son og Lárus Ingólfsson iiúka
og syngja fangaverði. Enn-
fremur eru nokkur smáhlut-
verk.
I óperettunni eru dansaðir
Vínarvalsar, en auk þess eru
sólódansar er þau sýna Holger
Reenberg og kona hans Mari-
anne Fröijdh. Þau eru frá
Stora teatern í Gautaborg.
Auk einsöngvara og leikara
er allstór samkór með í leikn-
um, að ógleymdri 30 manna
hljómsveit undir stjórn dr. Ur-
bancic. Samtals eiga um 70
manns þátt í sýningunni, auk
starfsfólks á leiksviði og að-
stoðarmanna.
Er fréttamenn litu inn í sal
Þjóðleikhússins í gær stóð yfir
æfing, fengu þeir að mæla
fáein ðrð við leikstjóra og
hljómsveitarstjóra. Létu þeir í
ljós þá von sína að sýning
Leðurblökunnar með alíslenzk-
um söngkr.öftum yrði menning-
arviðburður, • og spáir Þjóðvilj-
inn því að þeim verði að von
sinni.
verður farið um Hreppa.
Þátttaka tilkynnist fyrir
föstudagskvöld.
Hringferð.
Kl. 13.30 á sunnudag verður
farin hringferðin Þingvellir
írafoss — Hveragerði — Krísu
vík. Við Irafoss verða hin
miklu mannvirki skoðuð og í
Hveragerði verður stuðlað að
gosi í hver þar á staðnum.
★
Næsta orlofsferð til útlanda
hefst 23. þ.m. Komið verður
til Glasgow, Blaekpool, London
(dvalið þar í 4 daga), Scar-
borough og Edinborgar.
★
21. júní hefjast innanlands-
ferðir skrifstofunnar og verður
nánar sagt frá þeim síðar.
Kvöldferðir um nágrenni bæjar
ins verða famar nséstu góð-
viðrisdaga.
RÉTTUR
Framhald af 8. síðu.
Ásmundur Sigurðsson skrif-
ar greinina: Marshallaðstoðin
og áhrif hennar á efnahags-
þróun íslendinga. Rekur hann
þar hin fög.ru fyrirheit stjórn-
arflokkanna, fjögurra ára „risa
áætlun“ þeirra, hvernig nú er
kornið og hver er orsök núver-
andi kreppuástands.
Brynjólfu.r Bjarnason skrif-
ar Víðsjá og rekur og skýrir
þýðingarmestu viðburði það
sem af er á þessu ári.
Birt er grein um skáldið
William Morris, sem Matthías
Jochumson skrifaði í Stefni á
Akureyri 1896. 1 heftinu er
býdd saga: Dansmærin, eftir
Irina Volk og sagan Að sverfa
til stáls, eftir Friðjón Stefáns-
son. Þá eru Ijóðin Vor, eftir
Þorstein Valdimarsson og Við
Lögberg, eftir Grástein. Loks
eru svo bókafregnir eftir Ás-
geir BlÖndal Magnússon og
ritstjórann.