Þjóðviljinn - 19.09.1952, Síða 6

6)
ÞJÓÐVILJINN
Föstudagur 19. sept. 1952
FrystiMsið á
Húsavík
Pramhald af 5. siðu.
það, til þess að halda bygging-
unni áfram.
Þannig höfðum við velt þessu
á undan okkur og ekkert af
hinu fyrirheitna láni fengið fyrr
en 1950 að við byrjuðum að fá
'hluta af því, en að fullu höfð-
um við ekki fengið það snemma
á þessu sumri.
Að okkur tókst að fá víxillán
út á það var því að þakka að
við höfðum í höndunum skjal-
fest loforð f jármálaráðherra um
að við ættum að fá 800 þús.
kr. lán.
I FYRSTA SKIPTI TIL
MARGRA ÁRA
—1 Frystihúsið tók til starfa
í mai í fyrra, segir Björn og
það fer sigurglampi um svip
hans, og þá var það í fyrsta
skipti tii margra ára hér á
Húsavík að sjómenn fengu, og
hafa fengið, mánaðar’.ega út-
borgað ákvæðisverð fyrir fisk-
irn. Auk þess greiddi það út-
gerðarmönnum 10% í báía-
gjaldeyri, sem nam 120—130
þús. kr.
UNDJRBJUGGU MÁLIÐ
TÍMA
— Það virðist augljóst að
stjórnarvöldin liafi ekki liaft
mi'kinn áhuga fyrir því að þið
kæmuð húsinu upp.
— Já, það sem réði því að
húsið fékkst var að Samvinnu-
íélag sjómanna hafði undirbú-
ið málið í tæka tíð og sótt um
Jánið meðan StofrJánadeild sjáv-
arátvegsins var enn starfandi,
fengið loforð, og átti þarafleið-
andi kröfu á íáninu. Þess vegna
var það að fjármálaráðherra
komst ekki undan þv: að veita
okltur lánið.
KRAFA VERKAMANNAFÉ-
LAGSINS OG ANNARRA
BÆJARBÚA
Þegar átti að stöðva þetta
fyrir okkur fórum við með mál-
ið inn í verkamannafélag Húsa-
víkur, buðum bæjarstjóminni á
fundinn og ræddum málið þar
og vaí þar ákveðið að seuda
nefntí rnanna <frá > Húsa vík til uð
ræða við stjcmarvöldin. Bæjar-
stjómin kaus nefndina.
I nefndinni voru: Ásgeir
Kristjánsson formaðúr verka-
mannafélagsins o g formaour
Samvinnufélags sjómanna, Frið-
finnur Ámason bæjarstjóri og
Karl Kristjánsson alþm.
Var þannig drifið í því að
:byrja á byggingu hússins, og
baráttunni var ekki linnt fyrr
en það var komið upp. Ilrað
fiystihúsið tók til starfa í mai
í fyrra og var unnið í því fram
á haust. Á s. 1. vori hófst idnna
í því aftur strax og nckkur
fiskur fékkst og alltaf verið
umiið í því síðan. Fastir starfs-
menn em þar 4, en nú (í ágúst-
mánaðarlok) vinna í því 35 stúlk
ur og 10 karlmenn. Um 20 bátar
leggja aflann inn í frystihúsið
núna, bæði vélbátar og trillur.
Afköst frystihússins eru 10
tonn af flökum á sólarhring
en það er byggt þannig að hægt
er að auka afköst þess um 40%.
Afkoma þess var svo góð að
eftir fyrsta starfsárið var hægt
að greiða það niður um 20%,
en á árinu greiddi það í vinnu-
laun til yeikamanna liálfa millj.
króna.
J. B.
f: t
1 BAXWAIIÍSK IIAKMSAÍ,
263. DAGUR
kvelji hvort annað allt lífið? Getið þið í raun og veru haldið
því fram að þið lítið á það sem reglu og lög? En ég get ekki
betur séð, en pilturinn hafi breytt Skynsamlega og tekið fullt
tillit til hcnnar eins og sakir stóðu. Henni var gert tilboð, ekki
hjónabandstilboð — en því miður kom það ekki að neinu
gagni. Hann kom með tiliögu um að þau byggju hvort fyrir
sig og hann sendi pem.nga. Það mátti heyra þetta á bréfum
hennar, sem voru lesin upp í réttinum í gær. En þvi miður,
eins og svo oft áður, var haldið fast við hjónabandshugmynd-
ina. þótt hún gæti aldrei haft neitt gott í för með sér. Og
síðan kom hinzta ferðalagið til Utica, Grasavatns og Big
Bittem og þá fóru fram mörg samtöl! En þau báru engan
árangur. En liann hafði aldrei í hyggju að myrða hana eða
ofurselja hana dauðanum. Því fer svo fjami. Og ég skal segja
ykkur hvers vegna.
Herrar mínir, ég fuliyrði aftur, að það var af andlegri og
siðferðilegri ragmennsku en ekki af glæpsamlegum hugsunum,
að Clyde Griffiths ferðaðist með Róbertu Alden undir ýmsum
nöfnum á alla þá staði, sem ég hef mirnzt á — að hann
kallaði þau .,Carl Craham og frú“, „Clifford Golden og frú“ —
ótta við hina miklu hrösun og synd sem hann hafði framið
með því að 'eita fylgilags við hana og standa í ólöglegu ásta-
sambandi Aúð hana — ótti og ragmennska gagnvart afleið-
ingunum.
Og aftar var það ragmennska á Big Bittem vatni, þegar
bylgjhmar höfðu hulið hana á svo raunalegan hátt, sem kom
í veg fyrir að hann færi aftur til gistihússins og tilkynnti lát
hennar. Andleg og siðferðileg ragmennska — hvorki meira né
minna. Hanu hugsaði um hina auðugu ættingja sína í Lyc-
urgus, reglugerðir þeirra, sem hann hafði brotið með því að
fara með ungu stúlkunni út á vatnið — hugsaði um sorg for-
eldra hennar, blygðun og reiði. Og ekki mátti gleyma ungfrú
X — hinni lýsandi stjömu í hinum björtu framtíðardraiunum
hans.
Við viðurkennum þetta allt og drögum fúslega þá ályktun að
liann bafi verið að hugleiða þetta. Sækjandinn lieldur því
fram, og það viðurkennum við einnig, að hann hafi verið frá
sér numinn af ást til ungfrú X og hún til hans, og hann hafi
" “ srsn *
Kirk|ubyggiiig tfílaáða
f r íkirkj Bflsaf'naðarlns
HERSKIPIN sem tekið hafa
þátt i heræfingu atlantsrikj-
anna við strendur Norður-Nor-
egs hafa orðið að hætta æfing-
unni vegna veðiirofsa.
Kirkjudagur.
Ilinn árlegi kirkjudagur
Óháða - frikirkj ttsafmðarins
verður næstkomandi sunnudag.
Guðsþjónusta verður í Aðvent-
kirkjunni, og samskota leitáð á
eftir. Kaffisala verour í Gúttó,
og hafa kvenfélagskonur safn-
aðarins bakað með kaffinu. Um
kvöldið verður samkoma í kvik-
myndasal Austurhæjarskólans.
Kirkjukórinn syngur, sr. Jakob
Kristinsson heldur ræðu og('
gær, að vonir stæðu til, að söfn-
uðurinn fengi að reisa kirkju
á Vatnsgeymishæð sunnan Sjó-
mannaskóians við Háteigsveg
og Stakkahlíð. Árið 1950 var
söfnuðinum gefin ló'ð undir
kirkju vestur í bæ við Káþla-
skjólsveg, en kirkjubygging á
þeim stað brýtur í bág við fyr-
irhugað skipulag bæjarins, en
nú hefur verið samþykkt að
leyfa kirkjubyggirigu hjá Vatns
geymi eins og áður var sagt,
sýndar verða franskar kvik-
myndir. Aðgöngumiðasala verð
ur við innganginn.
Kirkjubygging.
Andrés Andrésson, formaður
Óháða frikirkjusafnaðarins
skýrði fréttamönnum frá því í
1.363
1.583
FiskafSiim
Frahald af 8. síðu.
fiskimjölsverksmiðjur
smál. (56.564); annað
smnl. (2.115).
SlLD til söltunar 3.457 smál.
(6.440); til frystingar 728 smál.
(235); til bræðslu 2.619 smál.
(27.450); til annars 54 smál.
(ekkert).
Þungi fisksins er miðaður við
slægðan fisk með haus að und-
anskilinni sfld og þeim fiski,
sem fór til fiskimjölsvinnslu, en
hann er óslægðui.
Skipting aflans milli veiði-
skipa til júlíloka varð: Af bát-
um: 113.559 smál. fiskur og
6.590 smál síld. Af togurum:
100.083 smál. fiskur og 268
smál. síld. Samtals: 213.642
srnál. fiskur og 6.85S srnál. cíldi
og hefur Óháði fríkirkjusöfnuð-
urinn sótt um áð fá að byggja
þar, og er gert ráð fyrir að
það verði leyft.
Happdrætti.
Ti.l að standa straum af fyr-
irhuguðum framkvæmdum hef-
ur Óháði fríkirkjusöfnuðurinn
nú ákveðið á'ð efna til happ-
drættis, og selja miðana víða
um land. Vinningar verða 50,
og margir þeirra verðmætir.
Söfnuðurinn á nokkurn bygg-
ingarsjóð og býst við, að mikil
vinna við fyrirhugaða kirkju-
byggingu yrði unnin í sjálfboða-
vinnu.
Maðiir rændur
Framhald af 8. síðu.
um hans lyklar. sem hinn átti.
Mennirnir höfðu verið að
skemmta sér saman og voru
báðir undir áhrifum áfengis —
og telst þetta ekki til stór-
tiðinda nú orðið.
FOR^ETI Líbanons lagði í
gær niður völd. Yfirmaður
hersins hefur skipað sjálfan
sig í sæti hans.
viljað fórna hinni ástmeynni, sem hafði gefizt honum, végna
annarrar stulku, sem heillaði hann meira sa'kir fegurðar sinnar
og auðs — alveg eins og liann lieillaði Róbertu Alden meira
en allir aðriv Og fyrst henni hafði skjátlazt um hann, þá gat
honum alveg skjátlazt um hina stúlkuna sem rftóð svo miklu
ofar —■ það var óvist að hún væri jafnhrifinn af honum. Að
minnsta kosti óttaðist hann mest af öllu að tilfinningar ungfrú
X breyttust í hans garð, ef hún kæmist að því að hann hefði
verið á fe.rðalagi með hinni stúlkunni, sem hún hafði ekki heyrt
uru áður.
Ég veit að þið, herrar mínir lítið svo á, að slíkt fram-
ferði sé óafsakanlegt. Tvenns konar öfl geta háð baráttu í huga
manns og samt er hann fyrir kirkju og lögum sekur um synd
og glæp. En samt sem áður er sannleikurinn 'sá, að Jæssi
öfl eru til í huga mannsins, hvað sem lögum og kirkju líður,
og oft á tíðum ráða þau gerðum mannsins. Og við lítum svo á
að þau hafi ráðið gerðum Clyde Griffiths.
En myrti hann Róbertu Alden?
Nei.
Og aftur nei!
Eða gerði hann áætlanir um að draga hana með sér imdir
ýmsum dulnefnum, og drekkja henni síðan, af því að hún
vildi ekki sleppa tilkalli sínu til hans? Nei, það er hlægilegt.
Ómögulegt! Brjálæðislegt! Ráðagerð hans var allt önnur.
En, hem-r mínir“, og nú þagnaði hann allt í einu, eins og
hann hefði skyndilega fengið einliverja liugmynd, „ef til vill
gætuð þið frekar fallizt á rök mín og látið þau hafa áhrif
■—oOo "■ —oOo ■ —oöo— - ■ oOo-—-1 —oOo - ——oOo— ——oOo -
BARNASAGAN
Abú Hassan hinn skrýtni rSa
sofandi vakinn
49. DAUR
hann klökknaði við. „Miskunn drottins sé með
hennij'. mælti hann og var auðséð, að hann tók
innilega hlutdeild í harmi þessum; „hún var góð
ambátt og við gáfum þér hana til að gleðia þig;
hún hefði verðskuldað að lifa lengur." Vöknaði
honum þá um augu og varð hann að taka upp klút
sinn til að þerra af sér tárin. Harmur Abú Hassans
og gíátur k'alífans varð"nú til þess, að stórvezír-
inn og hinir 'vezírarnir, sem viðstaddir voru, tóku
líka að tárfella og grétu þeir allir saman Núshatúla-
vadat; en það er aí henni að segja, að hún beið þess
með óþreyju aðl fá að vita; hvað Abú Hassan hefði
orðið ágengt. Kom kalífanum hið sama í hug og
Sobeide og segir hann allt r einu við Abú Hassan:
„Ólánsseggurinn þinn! þú hefur líklega farið svo
illa með konu. þína, að það hefur orðið henni að
bana; það er enginn eíi á því. Þú hefðir þó að
minnsta kosti átí að hlífa henni, konu minnar vegna,
sem unni henni umfram aðrar ambáttir og gaf þér
hana fyrir þá sök. Er þetta þakklætið?"
. .„Drottinn rétttrúaðra manna", anzaði Abú Hass-
an og tók nú að grata enn beisklegar: „geíur yðar
hátign látið sér það til hugar koma, að trúa honum
Abú Hassan til slíks vanþakklætis, honum, sem þéí
hafið margblessað ineð mildi yðar og velgjörðum,
cg veitt sæmd og virðingu, sem hann aldrei hafði
vonazt eítir? Ég unni Núshatúlavadat konu minni
jafnmikið af þeirri ástæðu, sem hins vegna, að hún
hafði svo marga og rnikla kosti til að bera, enda var
ég jafnan elskur að henni og hafði hið mesta ást-
ríki á henni svo sem máklegt var. En, herra kær,
hún varð að deyja. og hefur droítni ekki bóknast að
láta mig lengur njóta þeirrar sælu, sein.ég hlaut
af mildi yðar hátignar og konu yðar". Ér þar stutt
frá að segja, Abú Hassan lét svo líkt þeim, sem
haimar sáran af öllu hjarta, að kalífinn trúði hon-
um, því heldur sem hann aldrei hafði heyrt, að
honum hefði komið illa saman við Núshatúlavadat.