Þjóðviljinn - 24.01.1953, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 24.01.1953, Blaðsíða 5
4) — ÞJÓÐVELJINN —- ÍLaugardagur 24. janúar 1&&3 Otgefandl: Bamelnlngarflokkur alþýOu — Sósíallstaflokkurlnn. Rltstjórar: Magnús Kjartunason (4b.). SlgurSur Guðmundason. Fréttastjórl: Jón Bjarnasou. Blaðamenn: Ásmundur Slgurjónsson, Magnús Torfl ólafsson. Guömundur Vigfússon. Auglýsingastjóri: Jónstclnn Haraldsson. Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg. 19. — Sími 7500 (3 línur). Áskrlftarverð kr. 18 á mánuði í Reykjavík og nágrennl; kr. lí annars staðar & landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið. Prentsmiðja Þjóðviljans h.f. \_________:_____________________________________________✓ Kosningarnar í verkaiýðsfélögunum og samþykkt síðasta Alþýðusam- bandsþings - f dag hefst fyrsta. allsherjaratkvæðagreiðslan um stjóm- arkjör í verkalýðsfélögunum í Reykjavík á nýbyrjuðu ári. Það er Vörubílstjórafélagið Þróttur sem ríður á vaöið og eru tveir listar í kjöri. Aimar þeirra, B-listinn, er borinn fram áf sósíalistum, alþýöuflokksmönnum og öörum þeim mönnum innan félagsins sem skilja nauðsyn þess aö því niðurlægingatímabili veröi nú lokið í stéttarsamtökum reykvískra vörubílstjóra, sem kennt hefur verið við FriÖ- leif Friöriksson, auösveipasta og aumkvunarveröasta þjóninn sem íslenzkri auðstétt hefur tekizt aö hefja til trúnaðarstarfa í íslenzkri verkalýöshreyfingu, og nota til hvers konar óþurftarverka innan samtakanna. Hinsvegar er svo A-Iistinn, borinn fram af Friðleifi og fylgismönnum hans, studdur af andstæöingirm verka- lýðsins eiiís og glöggt kemui’ fram af meðmæium Morgim- bláðsins í gær. ÞaÖ er mikið fagnaöarefni áð víðtækt samstarf skuli nú hafa tekizt innan Þróttar milli allra þeirra sem skilja hættima af því fyrir verkalýðsstéttina að samtök hennar séu undir forustu og í höndum manna, sem líta framar öllu á það sem hlutverk sitt að skaða verkalýðinn en þjóna andstæðingum hans. Reynslvma af þessari flugu- mennsku hafa reykvískir vörubílstjórar híotið flestum öörum fremur síöustu árin. Og sú reynsla hefur birzt í hvorutveggja í senn, algjöru aögeröaleysi og vanmætti í atvinnuleysismálum stéttarinnar og hundflatri þjónustu við ríkisstjórnina og stefnu hennar, bæöi innan félagsins og á þinginn Alþýöusambandsins. Meö stefnu sinni og framkomu allri var forustan í Þrótti á góðum vegi meö að gera þetta stéttarfélag vörubílstjóranna að viöundri í vitund allra heilskyggnra manna utan og innan verka- lýöshreyfingarinnar. Samfylkingarlistinn í Þrótti er því talandi tákn um nýjan skilning í verkalýðshreyfingunni á nauösyn þess að öll þau öfl taki höndum saman sem berjast vilja á grundvelli verkalýösbaráttunnar fyrir hagsmunum verka- ' lýösins en gegn atvinnuleysis- og kaupkúgunarstefnu ríkisstjórnarinnar og áhrifum auðstéttarinnar í röðum alþýöunnar. Framboð B-listans í Þrótti er og í rökréttu samhengi viö þá ályktun síðasta Alþýöusambandsþings, sem langmesta athygli vakti, þar sem skoraö var á meö- limi alþýðusamtakanna um allt land aö veita engum frambjóðanda núverandi stjómarflokka atfylgi í alþingis- kosningunum á næsta vori. Sú ályktun var samþykkt af svo til öllum þingheimi og vakti mikla skelfingu og ramakvein í herbúöum ríkisstjómarinnar. ÞaÖ liggur í augum uppi, að svo fráleitt sem þaö er aö ■nokkur alþýðumaður eða kona innan verkalýðshreyfing- arinnar leggi flokkum ríkisstjórnarinnar lið í komandi alþingiskosningum eftir allt sem á undan er gengið á kjörtímabilinu, þá er hitt þó enn fjarstæöara og skaðlegra fyrir verkalýðinn aö agentar og flugumenn atvinnurel:- enda og stjórnarflokkanna séu valdir til stjómarstai'fa eða trúnaðar innan sjálfra hagsmunasamtakanna. Hafa verkalýðssamtökin þegar hlotiö dýrkeypta og sára reynslu af því andvaraleysi aö fela sendimönnum auðstéttarinn- ar og ríkisstjórnarinnar slík trúnaðarstörf fyrir samtök- in bæöi í einstökum verkalýösfélögum og innan sjálfra heildarsamtakánna, AlþýÖusambands íslands. Kosningarnar sem nú eru framundan í verkalýðsfélög- unum almennt, þurfa aö bsra öll einkenni þess aö verka- lýösstéttin sé ráöin í aö binda endi á möguleika stjórnar- flokkanna og auöstéttarinnar til áhrifa á gang verkalýös- málanna. Á þessu er nú meiri nauðsyn en nokkm sinni fym. Verkalýðurinn Iþarf þegar aö hefja framkvæmd stefnuyfirlýsingar sinnar frá síðasta Alþýðusambands- þingi innan’sinna eigin samtaka. Á komandi vori gefst svo kostur á að hrinda henni í framkvæmd á þeim víö- tæka grundvelli sem sambandsþingið lagði og óþægileg- ast koiti viö stjómarfloklcaná og málgögn þeirra. M trni liiWn' ifiifcij ■ LaUgardagui* 24. janúár 1053 — ÞJÓÐVILJINN — (5 ,Það ílutti maður í húsið" — Jólatré ÁRMANN skrifar: Einu sinni hélt ég að ég væri sæll í minni fávizku. Ég var „frelsaður“ í trú minni á að heimurinn væri bara ein3 og hann er og allt stæði til bóta, að það væri ófrávíkjanleg staðreynd, að stórfiskar hlytu að éta smá- fiska, og þannig væri það líka í mannlegu samfélagi — hver otar sínum tota, og hvað með það. Án þess aó vera kunn- ugur dr. Altungu hans Birt- ingö, var ég að ýmsu leyti skoðanabróðir lians. Ég las mitt Morgunblað, át, vánn, svaf, át, (oftast nær) og mér þótti mest gaman áð þættin- um Með morgunkaffinu. Svo var það að minkurinn kom inn í líf mitt. Það flutti maður í húsið þar sem ég bjó. Mér til skelfingar komst ég að raun um að mannfýla þess: keypti Þjóðviljann. Það hafði aldrei hvarflað annað að mér en að kommúnistar væru að eðlisfari morðingjar og biðu bara síns tækifæris. Þó leit maðurinn ekki út alveg eins og ég hafði haldið um slíkt fólk, þverkjaftaðir svola- menn með lítil skásett augu brúkandi kjaft og drekkandi brennivín hvenær sem þeir gátu höndum undir komið. FYRIR nokkru gerðust þau tíðindi í Fáskrúðsfirði að brotizt var inn í verziun og stolið sælgæti fyrir um 3000 ikr. Innbrotsþjófurinn virtist ekki kunna sérlega vel til verks á nútímamælikvarða, því hann skildi eftir fingraför sín á af- brotastaðnum. Var málið af- lient yfirvöldunum að vonum, en viðbrögð þeirra urðu næsta nýstárleg og hafa vakið athygli um land allt. Fenginn var frá Reykjavík sérfræðingur í fingraförum, en hann tók sig til og safnaði fingraförum allra manna á staðnum, nokkurra hundraða. Hafa menn ékki heyrt getið um slflc vinnubrögð lögreglunnar fyrr, hvorki hér né í öðrum löndum, — nema hvað bandaríska leyniþjónust- an mun vinna að því að koma upp fingrafarasafni allra þar- lendra þegna til pólitísks eftir- lits. Fingrafarasöfnunin í Fá- skrúðsfirði er þeim mun kyn- legri sem vitað er að engum slíkum aðferðum er beitt í Reykjavík, þótt um margfalt stærri stuldi sé að ræða. Hér hefur einn stónþjófnaðurinn rekið annan án þess að Iögregi- an hafi no'kkuð fengið að gert. og þess hefur ekki heyrzt getið að fingrafaratækninni hafi ver- ið beitt til að komast á snoðir um þá seku. En ef til vill eru vinnubrögðin í Fáskrúðsfirði aðeins æfing, þannig að senn komi að því að hver Reykvílc- ingur verði látinn þrýsta fing- urgómum sínum á spjöld lög- reglunnar. Síðan gæti banda- ríska sendiráðið fengið aukaein- tak í h!na víðtæku spjaldsikró sína yfir Islendinga. Annars er iþað algilt fyrir- bæri að smáþjófa sé leitað með miklum fyrirgangi en stórþjóf- ar njóti mestu virðingar. Þess hefur t. d. ekki heyrzt getið að tekin hafi verið fingraför Vil- hjálms Þórs og félaga hans í sambandi við nær tveggja mill- Þetta var lágvaXinn maður, grannvaxinn og hæi-uskotinn, og í hæsta máta sakleysisleg- ur, en þeim mun meir varð ég sannfærður um hættuna af slíku fólki að það skyldi búa önnur eins manneskja undir jafn meinhægu yfirbragði. Ég gaf manninum gætur og hugði að, hvort aldrei kæmu skugga- legir náungar á kvöldin með uppbrettan kraga og þver- kjaft, en þeir sem komu voru flestir eitthva'ð í líkingu við hann. SVO tók ég upp á þeim fjára að fara að lesa Þjóðviljann stöku sinnum áður en maður- inn kom á fætur. Ég vissi það fyrir að aílt sem í því stóð var haugalýgi, ég liafði ekki lesið mitt Morgunblað til einskis. Og ég var stór- hneykslaður á allri lýginni. Svo fór ég að rekast á eina og eina grein um atvinnumál, sem ég bar skjmbragð á vegna vinnu minnar — og fjanda- komið, hugsaði ég með mér, JÓLATRÉÐ á var ég farinn að, stelast I Þjóðviljann á hvérjum morgni áður en maðurinn kom að vitja hans (náttúrlega til þess að fylgjast sem bezt með ó- vinimum). Sjúkdómiu* minn ágerðist er tímar liðu. Mér til skelfingar var ég farinn. að játa þa'ð fyrir sjálfum mér, að það væri ekki allt lýgi sem stæðf í Þjóðviljanum. — Ýmsar skoðanir sem ég hafði gleypt ómeltar og höfðu hvílt rólega í huga mér frá þvi ég var fyrir innari fermingu, hvér á sinni hyllu, tóku að hrynja niður ó gólf, hver af annarri — ég fór a'ð hafa.samýð með smáfiskum, og viðurkenna að þeir gætu orðið megtugri en stórfiskarnir sem átu þá, með þvi að vinna saman. Heimur- inn var ékki óbreytanlegur : Á hillu númer 6 var su skoðun að Kiljan væri klámskáld og enginn heiðarlegur maður læsi hann. Ég tók mér bók í hönd og síðan fór ég. að lesa eitt „klámritið" af öðru. Ég gekk allur af göflunum — ég sá að guðinn sem ég hafði trúað á hét mammon, og að ég átti ekki sæti þar í kirkju, því ég átti enga peninga og þannig var það um flest fólk. Ég gerðist, áskrifandi að Þjóð- viljanum og nú les ég mitt Morgunblað bara til að hlæja. þótt þeir segi satt stöku sinn- um, það er bara til þess að geta logið þeim mun méir. Án þess a'Ö gera mér grein fyrir, félagsins h. f.; hins vegar var Vilhjálmur sæmdur íslenzkri orðu sama dagiim og málið var höfðað gegn honum. EJkki hef- ur heldur heyrzt um að sftoðað- ir hafi verið puttarnir á ráða- piönnum S. í. F. þótt. þeir hafi á næsta kynlegan hátt hand- fjatlað milljónir af fjármunum landsmanna. Og einmitt þessa dagana er fyrir opnum tjöldum verið að fjalla um eitt mesta iþjófnaðar- mál sem um getur í sögu þjóð- arinnar. Það er verið að byggja áburðarverksmiðju fyrir al- mannafé og er talið að hún muni kosta a. m. k. 120 mill- jónir króna. Nú þegar er búið Austurvelli er nú orðið ali rytjulegt. Þrett- ándinn er löngu liðinn. Er ekki kominn tími til a'ð fjar- lægja það ? — Ámiarin. að ganga frá því að persónu- legir hluthafar æm lagt hafa fram 2 milljónir króna verði eigendur að 2/5 hlutum .þessa mikla mannvirkis, eða ca. 48 milljónum króna. Þama er sem sé stolið 46 milljónum króna af þjóðinni og afhent noHíkrum auðbröskurum. í þokkabót hef- ur Benjamín Eiríkssoa lýst yfir því að á sama hátt verði einnig farið með afganginn, 72 mill- jónir verði afhentar auðmönn- um í viðbót. En upphæðin öll.er • hirt af þjóðinni með tollum og sköttum, sem eru svo þungbær- ír að innbrotsbjófnaður á hvert heimili er hátíð hjá þeim. Væntanlega tekst fingrafara- sérfræðingunum að hafa upp á þjófnum í Fáskrúðsfirði. Síðan verður hann tekinn og dæmdur og lokaður inn í tugthúsi nokkra hríð, samkvæmt lögum sem saram éru af mönnunum sem standa fvrir áburðarverk'- smiðjuhnevkslinu. halda vemd- arhendi yfir S. 1. F. og telja olíuránið engin tíðindi. Einars Olgeirssonar um frelsi til bygginga íbúðarhúsa, verkamannabúsf aiif byggfnga- samvinnufélög, utrýmingu heilsuspillandi íbúða, lánadeild smá íbúðarhúsa, rétt einstaklinga til veðlána, frjálsan innflutning Fyrsta nýmæli fmmvarps Ehrnrs Olgeirssouar urn bygginga- málin felst .í herti þess og 1. gr., um rétt manna til byggingar íbúðarhúsa í kaupstöðum og kauptúnum. Er 1. gr. þannig: Sériiver íslenzkur ríkisborgari, sera eigi á sjálfur íbúð, sem hæf sé til íbúðar, á rétt á því að byggja sér íbúðarhús með einni íbúð, eða stærra hús, ef hann byggir með öðrum. Á hann kröfu á að fá til þess þá aðstoð frá því oninbera, sem nánar er kveðið á um í þessum lögum. Réttiir þessi miðast við stærð íbúða, sem fyrir er mælt um í 3. lið 7. gr. þessara laga. Skylt er byggingamefnd hvers kaupstaðar eða kauptúns að leyfa slíkar byggingar, ef þær samrým- ast kröfum til heilsusamlegra íbúðá, og mæla út lóð handa mönnum til byggingar slíkra íbúðarhúsa eða gefá mönnum kost á að byggja á sömu lóð allt að þriggja hæða hús. Eigi þarf að sækja um önnur leyfi en til byggingamefndar viðkomandi kaUpstað- að eða kauptúns til slíkra bygginga. Öll ákvæði, sem takmarka slíkar byggingar við veitingu fjár- festingarleyfa, eru úr gildi numin. Rétt eiga menn að mynda samtök um að nota þennan rétt og fela þeim framkvæmd slíkra bygg- inga, og njóta þau þá sama réttar, enda breytist eigi eignarréttur aðilans við það öðruvísi en ráð er fyrir gert í lögum þessum. Með grein þessari er „ákveð- inn réttur hvers íslenzks borg- ara til þess að fá að byggja, ef hann treystir sér til þess og á ekki sjálfur hæfa íbúð. Er með þessari grein afnumið vald fjárhagsráðs til að geta neitað mönnum um fjárfestingarleyfi fyrir íbúðum, fjögurra her- bergja eða mkmi“, segir í greinargerð. í greinargerð segir svo um frumvarpið í heild: „Sósíalistafloldkurinn hefur flutt á þessu þingi frv. um að gefa byggingú,- íbúðarhúsa frjálsa, þegar ura er að ræða íbúðir ifjögurra herbergja eða minni, eins og lögin um verka- mannabústaði gera ráð fyrir. Þau lög hafa nú verið felld —- eða það, sem kemur í sama stað: vísað til stjóraarinnar. En samkvæmt því frv. hefði öllum orðið frjálst að byggja hús, eins til að selja eða leigja. Með því frv., sem hér er lagt fram, er hins vegar verið að tryggja rétt þeirra manoa, sem ekki eiga íbúð sjálfir, til þoss að byggja yfir sig. Eftir að húsaleigulögin eru afnumin, er engin vöm til fyrir því ástandi, að hægt sé að segja fjölskyldu upp húsnæði og setja hana á götuna, en lögin banni henni að byggja yfir-sig. -Þetta frv. fjallar nm rétt marina til að byggja og skyldu ríkisins til að aðstoða þá. Eem fremur er með þessu frv. verið að tryggja rétt manna, sem búa í eigin íbúð, til þess að fá lán út á hana. Nú, þegar verið er óðum að svipta þá verkamenn og þær millistéttir, sem eignuðust eigin íbúð á ný- sköpunarárunum, þessum íbúð- um sakir þess, hvemig lífskjör þeirra hafa verið rýrð, er nauð- synlegt að setja ákvæði um út- lánsskyldu bankanna þessu fóíki til handa. I þessu frumvarpi eru felld saman með nokkrum breyting- um lög þau, sem nú gilda um opinbera aðstoð við byggingar íbúðarhúsa í kaupstöðum og kauptúnum, og ný ákvæði til iþess að tryggja rétt manna til þess að bæta úr húsnæðisleysi sínu og uppliefja iþar með það réttleysi, sem einstaklingamir nú verða að búa við í þessum efnum“. Fyrsti kafli frumvarpsins fjallar um verkamannabústaði. Þar eru að mestu tekin upp núgildandi lagaákvæði. Um breytingar á þessum kafla seg- ir í greinargerð: Fjórða grein „er breytt í sama horf og var, er lögin um tóbakseirikasölu voru sett 1931. Þá var ákveðið, að helmingur af tekjum Tóbakseinkasölu rik- isins skyldi renna til Bygging- arsjóðs verkamannabústað- anna. Helmingurinn af tekjum þessum er nú rúmar 14 millj. kr„ svo að nokkuð yrði séð fyr- ir þörfum byggingarsjóðsins með þeim, enda verður að telja byggingu verkamannabústað- anna einhverja skynsanriegustu aðferðina til lausnar húsnæðis- vandamálsins". „Með breytingunni á 5. gr. er ákveðið, að þau tvö bygging- arfélög verkamanna, sém nú starfa í Reykjavrk, skuli mega starfa og liafa sama rétt. Væri þar með þeim samtökum, er braut ruddu í byggingu verka- mannabústaða, Byggingarfélagi alþýðu í Reykjavík, leyft að starfa áfram að byggingu verkamannabústaða. Með breytingunni á 7. gr. er ákveðið, að öll stjóra bygging- arfélags skuli kosin af meðlim- um þess. Er það lýðræðislegra en núverandi fyrirkomulag“. Annar kafli frumvarpsins um byggingasariwinnufélög, er tekinn óbre>Ttur upp úr núgild- andi lögum. Þriðji kafli frumvarpsins er um útrýmirigu lieilsuspillandi íbúða. Um hann segir í greinar- gerð: „Þessuiri kafla er breytt í sitt gamla horf, eins og hann var, er lögin voru sett 1946 af nýsköpunarstjórainni. Það er eftirtektarvert tákn um’ áhrif rikisstjóraa 'þeirra, er Sjálfstæðisflokkurinn, Fram- sókn og Alþýðuflokkurinn hafa myndað saman, jafnt 1939—41 sem 1947—49, að iþær hafa allt- af rýrt eða eyðilagt fyrri laga- setningar um þessi nauðsynja- mál, hvort heldur þær voru frá 1931 eða 1946. — Það eru því stórfelldar endurbætur að leggja til að færa ákvæði iþess- ara laga í sitt gamla horf“. Fjórði kafli frumvarpsins er um lánadeild smáíbúðahúsa. Um liann- segir svo í greinar- gerð: „Kafli þessi er að rnestu ó- brejttur tekinn úr núgildandi lögum um lánadeild smáíbúð- arhúsa. Þó eru þar á þessar breytingar: í 39. gr. cr svo mælt fyrir, að ráðlierra skuli fela láns- stofnun eigi aðeins stjóm lána- deildar, heldur • og úthlutun lána samkvæmt reglugerð, er ráðuneytið setur. Við þá einu úthlutun lána, er fram hefur farið, hefur elcki verið farið eftir neinum reglum, lánað af handahófi og eftir geðþótta eða pólitískri fylgispekt, enda settu stjórnarflokkarair hvor sinn mann í úthlutunina, er skiptu ** * TeUœingaI el á milli sín að úthluta lánunum, Slikt hneyksli má ekki endur- táka sig. Er Landsbanka Is- lands eða hvaða annarri láns- stofnun, sem ráðherra semur við, hins vegar fyllilega treyst- andi til að framfylgja óhlut- drægt þeirri reglugerð, er ráðuneytið setti samkvæmt lög- unmn. Á 40. gr. er gerð sú breyting, að ákveðið er, að 30 millj. kr. skuii vera stofnfé deildarinnar. En það voru 4 nrillj. kr., er deildin var stofnuð, og nú ligg- ur fyrir Alþingi stjfrv. um að- bæta 16 milljóiium við. Hin» vegar er nauðsyn á meira fé, og því er hér lagt til, að stofn- féð verði 10 millj. kr. hærra, eða allt 30 milljónir. Er það m. a. gert með hliðsjón af því, a5 erfitt kynni að vera að fá fram- lög í þessa lánadeild á næstu þingum eftir kosningar, ef nú- verandi stjórnarflokkar skyldu halda meiri lriuta á þingi, og því sé bezt að fá stofnféð á- kveðið iþetta hærra nú. Á 41. gr. er gerð sú breyt- ing, að útlánsvextir eru lækk- aðir úr 5Yz% I 4%. Ennfremur er ákveðið, að lánin skuli end- urgreiðast til lánadeildarinnar og féð síðan notast til frekari útlána í lánadeildixmi. Um þetta voru engin álcvæði áður“. Fimmti kafli frumvarpsins nefinist: Um rétt einstaklinga til veðlána, og miðar að því a5 tryrggja þeim möimum sem ekki verða aðnjótandi aðstoðar sam- kvæmt fyrri köflum laganna að þeir eigi aðgang að veðdeild Landsbankans svo að þeim Framhald á 6. siðu. Ó, þú mikli herra heiinsins! sagði sá rétti Hússeiri Húslía, vitringuriim írá Bagdad: I>ar sém giæþamaður þessi heiur hingað til komizt hjá hverri rcfsingu, ér það' þá ekki' staðfestihg þess áð ann- jóna króna löglaust rán ÖIíu-4 artefe öfi séu i þjónustu hatís? 1 - Það sæmir hvorki mér nó öðrum. að nefna nofn þess myrkraanda sem: hjálp'ar honura — og í þessum töluðúm orðum andaði viti- ingurinn uin öxl sér; og 'sliJct hið sama gerðu aliir viðstaddir, iietná Hodsja Nas- reddin. ■ r Eftir að hafa hugleitt vandlega allt sem varðar þennan glæpaiúann, hélt vítring-' urinn áfram, hefur cmirinn hafnað þeim uppástungum sem komlð hafa fratn, ai ótita við að ándi myrkúrsins hjálp; enn giæpamanninum. — Við dpekkjum homunli Vitringurinn frá Bagdad lyfti andlitl sínu og'leit sigrihrósandi'kiingum sig. Hodsja Nasreddin kipptist við. Eniírinn veitti þvi athygli, Aha! hugsaði hann. Nú veit hann að iiann sleppur ekki! • . tfmbótahjid og hosningm• ÞEGAR umbótahetjur Alþýðu- falli í desembermánuði sl. — blaðsins og samherjar þeiri-a Kom þá sem fyrr í ljós hinn hjá Morgunblaðinu og Tíman- sanni umbótaáhugi AB-mann- um höfðu ráðið stefnunni i anna, fyrst i andlcgri og sið- þjóðarbúskapnum í fimm ár og ferðilegri samstöðu þessa blaðs stjórnað Alþýðusambandi Is- með blöðum rikisstjórnarinnar lands hátt á fjórða ár með um túlkun samningatilrauna, þeim afleiðingum að sjálfstæði svo, þegar AB-blaðið snerist landsins hafði verið stórum opinberlega í lið með andstæð- skert, hagsæld nýsköpunarár- ingunum 19. desember þegar anna breytt í efnahags’ega nið- það birti sáttatilboð rikisstjóm- urlægingu með atvinnuleysi, arkiíkunnar sem gerðan samn- gengislækkun, dýrtíð og ýmis ing, er það hældi á hvert reipi, konar kaupráni í svo ríkum i því augnamiði að koma á mæii að lífskjör vinnandi fólks tvístringi og upplausn í röðum . höfðu rýrnað um helming eða verkalýðssamtakanna á úrslita- J> meira, þá uppgötvuðu hetj- stundu og bjarga þvá sem urnar allt 5 einu að kosning- bjargað yrði fyrir ríkisstjórn- ar nálguðust, fyrst Alþýðusam- ina og einokúnarkllku hennar, bandskosningar og síðan á ög loks þegar uppvist var að næstu grösum Alþingiskosn- verkfalli loknu að AB-hetjurn- ingar. — Þá blossaði allt í einu ar í stjórn Alþýðusambands is- upp í þeim „umbóta“áhuginn! lands höfðu ýmist svikizt um Stjórn ASl rauk í að boða að leita fjárhag3legs stuðn- allsherjaruppsögn • kjarasamn- ings hjá verkalýðssamböndum inga, sem fæst sambandsfélaga nágrannalandanna fyrir verk- tóku alvarlega, því hún hafði fallsmenn hér og jafnvel stung- áður sýnt svipaða tilburði rétt ið undir stól tikynningum frá fyrir sambandsþingskosningar erlendum stéttarsamtökum til þess eins að afla sér ski-aut- verkamanna varðandi sendingu fjaðra. ákveðinna fjárupphæða hingað. TT. ,. En sem kunnugt er byggðu Hins vegar toku verkalyðsfe-, . andstæðingar verkalyðsinís sig- lögin saman ráð sín að frum- urvon sína i þessai'i deilu á kvæði Dagsbi'únar, Iðju, Félags þvr ag skorturinn yrði þeirra járniðnaðarmanna og fleiri fé- bandamaður, til að viðhalda laga, og ákváðu að segja upp Sg0rtinum á heimiium verka- samningum með það fyrir aug- £ÓUcs tll frambúðar. um að berjast sameiginlega Qg nú blos3ar >iUmbóta“-á- fyrir leiðréttingu á kaupi og huginn aftur upp í dáikum AB kjörum sem vissulega var orðið — og. annarra rikisstjórnar- aðkallandi mál. Þetta fnun-Uaúa! i>að skyldu þó ekki kvæmdu félögin_ eins og föng VV1 aú kosningar séu -fram- voru á i hinu víðtæka verk- undán,? :— xx. ::

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.