Þjóðviljinn - 27.03.1953, Blaðsíða 3

Föstudagur 27. mara 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (;3

Það cr nóg landrými við höfnina til að reisa á naaðsynlegar byggingar en hreppurinn á eklú
það land. EinstaMingur á landið.

• r
Grinéavík
Ol
Hefur þú lesið Sölku Völku?
Bækurnar heita raunar Þú vín-
viður hreini og Fuglinn í fjöi*-
unni. Það var mikil hamingja
þeim sem voru ungir vorin eft-
ir 1930 að lesa þær bækur.
Ungar stúlkur á fiskreitunum
hvísluðust á um Sölku og Arn-
ald. Ungir menn dauðþreyttir
af próflestri gegnu fagnandi út
í vorið og ræddu bækur nýrrar
snilldar — nýrrar einurðar.
Næturnar húmbláar. Og þá var
enn til nokkuð sem hét Skóla
varða. Sundin kyrr. — Og suð-
ur í Grindavík byltist. aldaa
við brimbarða strönd.
— Hafiur þú enn ekki lesið
Sölku Völku er ekki seinna
vænna fyrir þig að gera það
nú, áður en hún verðuv kvik-
mj'nduð.
HVAR ER ÞAÐ ÞORP
Á ÍSLANDI
Það hefur svo lengi verið
rætt um kvikmyndun Sölku
Völku í Grindavík, að ósjálf-
rátt svipast maður eftir því
þegar þangað er komið hvort
máður sjái henni ekki bregða
fyrir einhverstaðar. Vio sjá-
um hana þó hvergi. Bogesen
ekki heidur. Enda ekki enn
kominn tími til að breiða. Það
halda sumir að Salka Valka
hafi verið skrifuð um Grinda-
vík og rökstyðja það með því
að þar hefur sögunni verið val-
inn staður til kviicmyndunar, —
en hvar er það sjávarþorp á
Islandi að það þykist ekki
kenna s'nn eigin Bogesen?
TIL ÞESS ERUM VIÐ ÞÓ
EKKI KOMIN
En þó við séura komin til
Grindavikur er erindið ekki
að svipast um eftir Sölku
Völku, heldur til að hitta sjó-
menn.
Það virðist leika I lyndi fyrir
sjómönnunum nú. Bátarnir
liggja öruggir í höfninni —
og þegar þetta gerðist höfðu
þeir nýlega aflað sæmilega. Uti
fyrir er að vísu nokkur alda,
því ódæl er úthafsaldan.
AÐ ÞVl LEYTI FRÁBRUGÐ-
IN ÖÐRUM LJÓSUM
Ef þú svipast um af brjrggj-
unni í Grindavík sér þú brátt
merki á stöngum fyrir innan
höfnina. Á björtum degi er þó
fátt merkilegt við þessi Ijós.
Þau eru þó að því leyti frá-
brugðin öðrum ljósum í Grinda-
vík að líf fjölda vaskra manna
getur verið komið undir því
að þessi ljós slokkni ekki, held-
ur lýsi. Þetta eru Ijósin sem
vísa sjómönnum leið í myrkri
gegnum sundið inn á höfnina.
ÞAU ERU ,Á SOGSLÍNUNNI' ‘
Innsigling*aljós eiga ekki að
s'okkna, segir þú. Mikið rétt,
en þessi innsiglingarljós eru
„á Sogslínunni“, eins og það
er kallað, Það þýðir að sé
straumurinn rofinn eí>a eitt-
hváð bilar í leiðsiunum verða
þau myrk — og þá er enginn
leikur að ná höfn í GrindavíU
í stonni og vetrarmyrkri.
Það kvað oft hafa komið
fyrir að Ijós þiessi hafi myrkv-
azt. Eitt kvcld í vetur var
Grindavík myrk frá því um
kl. 6.30 að kvöldi til kl. eitt-
■hvað 1 um nóttina. Þann dag
var veður hvasst, svo livasst
áð báturinn sem kom síðastúr
að landi gat ekki landað afl-
anum. Það sem varð sjómönn-
unum til láns :— og mláske
lífs — þann dag, var sú til-
viljun að bátarnir voru allir
komnir a.5 landi þegar ljósin
slokknuðu.
ÞEGAR ÞAU HVERFA
1 REYK
Og það er fleira. en straum-
rof sem getur myrkváð inn-
siglingarljósin, segja sjómenn-
irnir. I Grindavík er góðu
heilli starfandi beinaverksmiðja.
En hún er staðsett þannig að
í suðvestanátt, sem er versta
áttin fyrir sjósókn í Grindavik,
leggur reyk verksmiðjminar
fyrir innsiglingarljósin. I fyrra-
vetur kvað einn bátur hafa
orðið að liggja. úti vegna þess
að hann sá ekki innsiglingar-
Ijósin.
ÞRENGSLI OG GLEYMSKA
Tregðá mun hafa verið á
því að leyfa staðsetningu
verksmiðjunnar þarna, en ein
orsök þcss að hún var sett
þarna kvað vera sú hve tak-
ggl
Ljúfi, gef mér Eífinei koss
lásssiesk áslassaga, sýad á Íimdi MlB í Þingholte*
stræti 21 í kvöld kl. 9. Gestir em velkomnir
meðau feúsrám leylir.
Eins og getið hefur verið um hér í blaðinu áður, var
aðsóknin svo mikil aö síðustu kvikmyndasýningu MÍR,
aö húsið var orðið fullt út úr dyrum löngu áður en sýn-
ing átti að hefjast, svo að vísa varð fjölda fólks frá
vegna þrcngsla. Þá var sýnd myndin StaJín í Petrograd
1Q19, stórmerk söguleg mynd. Ekki hefur verið afráðio.
hvenær eða hvar myndin verður sýnd á nýjan leik, eh
væntanlega verður þaö gert áöur en mjög langt líður.
Þa.ð eru 11 heimabátar gerðir út frá Grindavík í vetur og
5 aðkomubátar.
VatnsJeyðsIuskurður var graf-
inn — og stecdur enn opiim.
markað landrýmii er til um-
ráða niðri við höfnina. Ekki
svo að skilja að það sé ekki
nægjanlegt óbyggt land við sjó-
inn, en það er bara í eigu
,,einstaklingsframtaksins“, sem
ekki kvað vera skyldugt til að
þjóna þörfum hafnarinnar. —
Þess vegna, segja sjómenn, eru
allskonar fiskhús staðsett fast
við íbúðarhúsin.
Það kvað hafa verið sett sem
skilyrði fyrir staðsetningu
verksmiðjunnar þarna. að reyk-
urinn væri eimaður svío
hann byrgíi ekki innsiglingar-
Ijósin. Framkvæmd þess lof-
orðs hefur gleymzt.
ISLENDINGAR BIÐJA
AMERÍKANA UM VATN
Það er einnig annað sem
sjómennimir hafa að segja.. —
Það: er erfitt um vatn í Grinda-
vík. Bátamir þurfa alíir að fá
vatn — það gengur erfiðlega.
Stundum verða þeir að fara
yfir ,,á Stapa“, þ.e. til útvarps-
stöðvar ,, guðseighiþjóðar1 ‘ og
Á MÍR-fundinum í Þingholts-
stræti 27 í kvöld verður sýnd
rússnesk mjmd, sem var sýnd
fj’rir alllöngu hér í Trípólíbíói
og nefnd hefur verið Ljúfi, gef
mér lítimi kosa. Mynd þessi er
öll hin hugðnæmasta ástarsaga.
Vegna þess að ekki eru til
prógrömm að myndinni, er rétt
að segja hér söguþráðinn í fám
orðum:
Tveir hermenn halda heim-
leiðis eftir stríðslok, báðir Kó-
sakkar, Zakhar og Kerim að
nafni. Fjölskylda Kerims á
heima á samyrkjubúmu Aí
Bakar, en vinstúllca Zakhars á
heirna þar í nágrenniau og heit-
ir Guzel. Hann hafði lofað að
heimsækja hana að stríðinu
loknu og þess vegna sent henni
skeyti nú, hvenær sín væri von.
En iþegar á járnbrautastöðina
kemur, er þar enginn til að
taka á móti lionum, svo að
hann fer heim til Kerims. Póst-
þjónninn hafði sem sé týnt
símskeytinú til Guzel. Á sam-
yrkjubúinu At Bakar er ung
stúlka, er Dzhamal heitir. Þau
fella hug hvort til annars, hún
og Kerim, en Zakhar tekur að
sér að temja veðhlaupahest
hennar fyrir keppni, sem á
brátt fram að fara. En í
grenndinni situr Guzel í sárum
og heldur, að Zakhar sé orð-
mn afhuga sér og orðinn ást-
fanginn af Dzhamal, hefur
heldur ekki fengið neitt skeyti
frá honum. Móðir hennar
hyggst hefna sín á Zakhar með
því að segja honum, að Guzel
sé trúlofuð. Við þessar fróttir
vill hann halda brott úr ná-
biðja Kanann um íslenzkt vatn!
Að öðrum kosti þurfa þeir að
fara í Njarðvíkur eða Kefia-
vík eftir vatni, því oft á b’ess-
aður Kaninn ekki vatn aflögu
handa íslendingum!!
LEIÐSLAN SEM EKKI
VAR LÖGÐ
Töluvert er liðið síðan borað
var eftir vatni undir svokölluð-
um Hesthúsum, framan imdir
Þorbirni. Þar er talið fundið
nægjanlegt vatn fyrir Grindvik-
vikinga. Og þáð var gert meira:
Daúustöð var reist, skurður
grafinn, pípur keyptar, línu-
staurar reistír.
Svo hefur ekki gerzt meira
i því máli. Skurðurinn stend-
ur opinn, pípurnar liggja í
hlaða uppi við hraun, engin raf-
leiðs’a komin á staurana.
Hvað sem veldur, hvort held-
ur hreppurinn fær ekki fé til
að ljúka verkinu. stendur á raf-
leiðslum éða slóðaskapitr ræð-
ur, þá eru sjómennirnir orðnir
ærið langeygðir eftir vatns-
leiðs’unni, svo þeir þurfi ekki
að sækja vatn til annarra bæja
— og jafnvel að biðja erlendan
her um íslenzkt vatn.
J. B.
grenainu, en faðir Kerims fssr
hann til að vera k.yrran m.a. til
að þjálfa hest Dzhamal fyrir
kappreiðarnar.
Nú fer Iverim að verða af-
brýðissamur, og ætlar að hefaa
sín með því ao þjálfa kapp-
reiðahestinn, sem Guzel á og
er líklegur til að sigra. En þeg-
ar svo hefur farið fram um
hríð, finnst skeytið sem glat-
aðist, og Guzel bregður heldur
í brún. Loks hittast þær sjálf-
ar Guzel og Dzamal, og mie-
skilningurinn eyðist. Myndinni
lyktar svo með því, að Zakhar
og Kerim keppa báðir á heet-
um unnust.u sinnar.
Þetta verður síðasta kvik-
mjmdasýning MÍR fjrnir páska,
og næsti fundur með kvik-
myndasýaingu verður ekki fyrr
ea eftir hálfan mánuð, ef að
tíkum lætur.
Að vanda hefst sýningin í
kvöld ikl. 9, en húsið verðtir
opnað kl. 8.30.
Framha’d af 12. síðu.
voru aðeins fulltr iianlðsme an
og valdir fulltrúar, einu úr
hverjum hreppi og framboóið
þar barið í gegn hrátt fvrir
ákveðin andmæli.
Fi-ainboðið var svo aldrei
borið imdir flokksfélögin í
hreppum sýslunnar.
Þykjast nú flestir Fram-
sóknarmenn í Árnessýsiu
grrátt leiknir og finnst lítið
fara fyrir virðingu flokksfor-
ingja sinna fyrir lýðræðimi
þegar til á að taka. Halda
þeir þvi fram, að þótt Jör-
xmdur geti verið óhvikuli
stuðningsmaður rikisstjómar-
insiar og þægur flokksforingj-
unum í hvívetaa gagni það
litíð hagsmunamálum Ámes-
inga, sem eru vanrækt á svo
áberandi hátt sem raun ber
vitni.
Hugur margra Framsóknar-
manna í Ámessýslu stóð nú
til þess að fá til frantboðs
yngri mann og röskari en
Jörand Brynjólfsson. Höfðp
þeir einkum augastað á
Hjalta Gestssyni, ráðunaut.
Þetta hefur nú foringjum
Framsóknar teidzt að hindra
mej þeim vinnubrögðum sem
hér liefur verið greint frá og
jafnframt troðið í annað sæti
listans reykvískum embættis-
inanni.
Er nú mikill uggur í Fram-
sóknarforuslimni um að ilia
gangi að heimta fylgi flokfcs-
ins á framboð sem þannig er
til stofnað. bví flokksmeim
hennar í sýslunm fara ekki
dult með hvert álit þeir hafa
á Framsóknar„Iýðræðinu“
sem viðhaft var við undir-
búning og ákvörðun fram-
boðslistans.