Þjóðviljinn - 26.07.1953, Qupperneq 3

Sunnudagur 26. júlí 1953 — ÞJÖÐVIUINN — <3
Þetta sinar ijig b
Álmgi íélks fys°ir rætoisM
aldrei iit©Iiei eit eiisisiiít 111
Sætfi viS SignrS SveiiíssoH garðyrkjuráðimaufi
Súmarblíöan hefur léikið við alla sem ráða yfir einhverjum
bletti af gróðurmo'd — og sem eiga áliuga fyrir að fegra um-
hverfið og lí!n.:r mörgu fallegu garðar Reykvíkiuga eru nú um
tað bil að ná sínum fegui-sta sumarskniða.
í eftirfarandi rabbi við Sigur* Sveinsson, garðyrkjuráðunaut
Reykjavíkur segir hann frá ýmsu sem garðe:gendum má að gagni
k.oma.
— Sumarið hefur verið mjög
hagstætt öllum gróðri, enda
bera garðarnir þess vott, sagði
. Sigurður.
— Hva’ð er helzt að segja um
störf í ■ skrúðgörðum iá þessum
tíma árs?
— Hirðing 'hlómjurta er
fyrst og fremst fó'g’n í því að
halda beðunum hreinum af
öllu illgresi. 1 því sambandi vil
ég benda fólki á að kaupa
Garðyrkjuritið 1953, en það er
ársrit Garðyrkjufélags Islaads.
— Og hvaða gagn má hafa|
af þvi?
— Meðal fjölmargra greina'
í því riti er ein um iiigres's-,
eyðingarlyf, eftir ritstjórann,!
Ingólf Daviðsson. Getur hann
þar um illgresiseyðingarlyf
sem hér hafa verið lítt reynd
ennþá, en hafa verið mikið not-
uð erlend's síðustu árin, aðal-
iéga til a'ð eySa illgresi í korn-
ökrum og grasbiettum.
Þetta eru margvíslegir hvat-
ar (hormónar) er virðast geta
verið gagnlegir til þess að eyða
sóleyjum fíflum (þ. e. a. s.
jurtum), njóla o. fl. Lyfin virð-
ast þó ekki góð fyrir matjurta-
garða því kartöflur, kál, rófur
o. fl. virðast ekki þola lyf-n,
eða er hætt við skemmdum af
þeim. Samt verður reyns'an að
skera úr. — Af lyfjum þess-
um rná nefna agroxone og her-
batox. Þeir sem ætla að nota
þau þurfa að athuga vel regl-
urnar á umbúðunum. Grein
þessi er allýtarleg, eins og
vænta mátti af Ingólfi Davíðs-
syni og fjölyrði ég ekki meira
um það.
Margt fleira þari' að gcra.
— Fleii’a mun þurfa að gera
en eyða illgresi?
— Já, jafnframt e.vðingu ill
gresisins verður að binda upp
plöntur sem þess t>urfa með
og vökva í þurrkum.
Visnar og afblómstraðar
greinar þarf að klippa burt
jafnóðum og hjá mörgum teg-
undum mun sú hirða hafa i för
með sér að hliðarsprotar þrosk-
ast betur og jurtirnar halda
áfram að b'ómstra. T 1 þess að
blómgunartími hverrar jurtar
geti orðið sem lengstur er
nauðsynlegt að khppa burtu
alla afblómstraða knúppa, því
fræmyndun tefur fyrir því að
nýjar greinar blómstri.
Nauðsyn ábur'ar.
— Þá ’er ágætt að vökva
blómjurtir með áburðarvatni.
lEina sléttfulla matskeið af á-
buröí má leysa upp í 15 lítr
um af vatni og vökva með leg-
inum. Venju’egast er notaður
alg idur áburður (blandaður á-
buróur), t. d. 3 kg. kalkam-
mcniaksaltpétui’, í) kg þrífósfat
og 2 kg 60% brennisteinssúrt
kalí
Sé um stóra garða að ræða
er frekar notuð sú aðferð að
dreifa áburði.num kringum jurt-
irnar og vökva þær svo á eftir.
Getur verið varasamt.
— Tré myndu hafa gott af
veldur árlega miklu tjóni.
Skera þarf átublettina burtu
með beittum hníf og bera máln-
ingu eða tjöru í sárið. Klippa
þarf af trjánum allar dauðar
greinar, —- þær eru aðeins til
óþrifa og spilla fegurð garos-
ins.
Illgresi má nota.
Illgresi og annað rusl er til
fellur í skrúðgörðum má nota
með því að safna öl!u slíku í
haug svo það fúni. Með kalki
má flýta fyrir að haugurinn
rotni. Nokkrum sinnum á sumri
þarf að skera allá. grasbletti
meðfram beöum og gaogstígum.
Það verk á að gera eftir
snúru. Kantskerinn þarf að
vera mjög vel beittur. Sjálf-
sagt er að safna saman í haug
öllum grasræmum sem skorn-
ar hafa verið af og láta þær
rotna. Sé haugurinn stunginn
upp nokkrum sinnum verður
hann rneð tímanum ágæt mold
er nota má í vermireiti.
Engin grasflöt verður falleg
til lengdar iiema, . . .
— Til sláttar í skrúðgörðum
eru mést notaðar hand- eða
vélsláttuvélar. Vélslegin flöt
verður lávalt áferðarfallegri
heldur en ef slegið er með orfi
og ljá. Grasbletti þarf að slá
með stuttu millibili. Er þá hægt
að láta grasstubbana verða
eftir — þe;r liverfa niður í
grasrótina ef nógu oft er s’eg-
ið.
Margir skrúðgarðaeigendur
segjast ekki kæra sig um mik-
inn grasvöxt, en því er til að
svara, að engin grasflöt verður
falleg nema á hana sé borið, og
sé lítil spretta í grasflötum yfir
hásumarið vil ég ráðleggja
kalkammoníáksaltpétur í eitt
skipti, og þá 7 kg. á 100 fer-
metra. Saltpétur er fljótvirkasti
köfnunarefnisáburðurinn og því
ekki ráðlegt að bera mikið_ á
í einu.
Áhugi almennings íyrir rækt-
un fer ört vaxandi.
— Nú í sumar hefur komið
út ágæt bók um skrúðgarða, ®
eftir Jón Rögnvaldssca garð-
yrkjufræ’ðing á Akureyri, segir
Sigúrður ennfremur og heldur
áfram: ég vil eindregið livetja
alla skrúðgarðaeigendur til að
kaupa bókina, hún kostar rúm-
■ lega 30 kr. og gæti komið
mörgum í góðar þiarfr.
Álrngi almenn'ngs á skrúð1-
görðum, og reyndar öllu sem
lýtur að ræktunarmáluni fer
ört vaxandi. Og ég er þess full-
viss að hann hefur aklrei ver-
ið meiri en á yfirstandandi ári.
Garðar eru lília fallegri nú en
á undanförnum árum.
tegundir hafa hætzt við þori
ég ekki að fullyrða í fljótu
bragði, en t.d. um tegunda-
f jöldann get ég sagt að í skrúð-
görðum bæjaring eru ræktaðar
17 tegundir sumarblóma.
ik
Lengra verður ekki rabbið
við Sigurð garðyrkjuráðunaut
að þessu sinni. Hann hefur
mest spjallað vun það sem garð-
eigendum mætti að gagai koma,
máske fæst hann seinna til að
segja eitthyað frá starfinu í
skrúðgörðum bæjari.ns. '
J. B.
Blómategundum fjölgar.
— Hefur skrautblómategund-
um fjölgað mikið síðan garða-
flóran kom út?
— Já, þe:m hefur fjölgað
töluvert, en hve margar nýjar
Einn af miðstjórnarmönnum
franska kommúnistaílokksins,
Roger Garaudy, varði nýlegá
doktorsritgerð við Sarbonnehá-
skólann í París.
Doktcrsritgerðin fjallaði um
marxíska heimspeki, eða um
kenningar marxismans í þekk-
ingarfræðinai. í viðauka við
doktcrsritgerðina var fjallað
um efnishyggju franska
átjándu aldar heimspekingsins
Helvetius. Garaudy var veitt
einkunnin „mjög lof!egt“ fyrir
ritgerðina og er það hæsta ein-
kunn, sem hægt er að gefa.
Þetta mun vera í fyrsta sinn,
sem doktorsritgerð um fræði-
keaningar marxismans er var-
in við franska háskóla.
Sigurður Sveinsson garðyrkju-
ráðunautur Reykjavikurbæjar.
áburðarábæti á þessum tíma,
en þó er ekki gott að örva
vöxt þeirra um of með áburð-
argjöf þegar halla tekur sumri.
Greinarnar ná þá ekki hæfilegri
hörku fyrir veturinn og er þá
meiri liætta á kali.
Aðgát á jurtasjúkdómum
og blaðlús.
— Stöðugt þarf að hafa gæt-
ur á jurtasjúkdómum og blað-
lús og birkimaðki. Til úðunar
á lúsina og maðkinn er nú mest
notað nikótín. Það fæst nú með
90% styrkleika. Ef nrkil óþrif
eru í garðinum þarf 5 gr. af
nikótíni í hvern lítra af vatni
Og ögn af grænsápu, svo vökv-
inn loði betur við blöðin. Stöku
garðyrkjumenn kjósa heldur að
nota lyf er nefnist blatan. Það
er mjög sterkt eitur, og verður
þvi að varaa því að börn kom-
ist í garðana fyrstu dagana
eftir úðun þar sem lyf þetta
hefur verið notað. Blatan er
blandað þann:g að 4 gr. af lyf-
inu eru látin í 10 lítra af vatni.
Mikið um blaðlús og blrki-
maðk í sumar.
— Hefur mikið borið á birki-
maCki og blaðlús í sumar?
— Ja, í sumar hefur borið
m'kið á blaðlús og birkimaðki
og verða garðeigendur .því að
hafa góðar gætur á gróðrinum
í görðum sínuim, því annars er
hætt við því að trén (blaðfelli
á miðju suihri, og þá er a.m.
k. þessa sumars ársvöxtur
trjánna eýðilagður, enda þótt
trén lifi það af.
RejTiiátan veldur miklu tjóni,
— Reyniátan (sveppagróður)
Myndataka. -
Bidstrup teiknaSi