Þjóðviljinn - 24.12.1953, Qupperneq 2

2
ÞJÓÐVILJINN Jólin 1953
------ - : r ~ : n “ \
ÞORSTJBINN VALDIMARSSON:
HORF
lllúðtnn við sverði t
btín systir mín og cg, —
ilrógnm tír graftir cljiíptt htgi
sictstör vc samctn áturn.
ö
—- Vcizltt, sagði’ btiri, a’ð vaxin rnyndí
ttrl, áðttr til tsa kenndi
l'lóki lánd og fcðra tiinga
bcrgmál á mörkttm fyndi? —
Kcnnir við góm í kcimi þajgttm
ilmblæ, einn til sagnar
borfiris dags, cr hrœrðnm scfa
sptirn vckur, bvort vcrða skuli
ölilrnn runnum áþekk vittíl
cin gcymd Islancls byggðar —
starfs i veri, á velli og rniði,
lífs þess i Ijóði og drattmum,
alls cr bjartap arvisl kysi.
— O, ilmblccr, landsins gála
bljóð og uggvccn 't borfi liðar.
Hlóðttm við svcrði
btin sys'iir min og cg.
Hniptum við undir færum
bann faðir minn og ég.
Aíáfinn bjó i marar graði
bátskel fyrir Búðardröngum, >
vaggaði milli vökti’ og dvala
þrásctum póftugrónu m,
öldungs mæði, unglings prcyltt,
cinkliða saman rttnnu
morgunangri, aftansorgum;
upp bófst scm bcggja væri
rödd mins föður úr fáleik bagnar:
Fjöld vcrður porsksins dæmi!
— Ginnt af bverri gleypibcttu
gin sú við báska’ og fári,
selttr blincl fyrir saðning stundar
sælc! lifs og frclsið dýra,
alcla viti fótt varnað bjóði; —
vart slitnum af önguls taumi
slcndur os's annar stærri i bálsi.
— Stirð kreppist bönd að borði.
Máfinn bjó í marar gráði
bálskcl fyrir Búðardröngum.
llniptum við ttndir færum
bann faðir minn ogég.
-i
Gcrðiim við lil kola
bann granni minn og ég.
Bar við beiði röðulroðinn
reyk yfir Galnaskóga;
axir bruddtt kttrl i késli
kringsetta’ urn ofninn bcita,
snciddu limið laufi sproltið. —
Likt mælti„ kvað bann bryggttr,
búið pykja við bræði fttna
lýð lands, að Loka ráði
sttndur skiptum og svæfðum unclir
bcrvald, er byrjarslóðir
lcggttr ttm Frónið friðargóða.
— Véll tal að sögðu niðttr.
Axir bruddtt kurl 1 kesti
kringsctta’ um ojninn rattða.
Gerðttm við lil kola
bann granni minn og ég.
Gengum við lil mjalta
bún móðir min og ég.
Kvaddi frá cggjum Kjalarbyrnu
kveldsól 1 skýja dymm,
signdi mild á mosa dýnu
biófugl i breiðri sofinn,
jökttlfcll og breiður blóma,
túngrös crg brís 1 bálsi,
andrár fögnttð, alclurtrcga;
ápckkt scm kttl t stráum
vakti málið vœrt af bljóði:
Vog stendur, tæpra meta,
örlög-glögg, par cr öldttm hvcrfir,
clds yfir falinbcllum,
skiptir par naumum sköpum lýða
fis bvcrt, pó foklétt brekist.
Hýgg að, barn, hve pinn blutur falli.
— Hægt vék um eggjar tinda
róðulskin fyrir skugga svölum.
Gengum við til mjalta
bún móðir min og ég.
________^