Þjóðviljinn - 24.12.1953, Page 11
Jólin 1953
11
Þ J ÓÐ VI L J Í N N
'EíMjtípffl ópnar allár gátlir
ur prcssnm malntsteypunnar streymir vín úr hairi
hylgja af bcrcium brim af ópum
clreifist um göturæsin
og gerjast t jrögninni
í litln hreysunum f>ar sem uppreistnm er tingaS út
Svarti boShcri
her finwir rödd fún bergmál af holdi og blóði
piit f>ú pckkir alla heimsins söngva
allt frá peim sem sungnir voru í gleymdu böfmtnum vi<5 Níl
Hvérforo minnir pig á þunga siéina Egyptalands
ög kraftur örvÆntingar fnhnár reiSti súlúr musteranna
eihs og grátstafir safans halda uppi. leggjum sefsins
Reíkándi lciðangur dmkkinn af loflspeglnnum
á 'slóð prælalestanna
lyftir '
Wns óg grannar skuggagrcinar lengdar af sól
hiöjandi höndum riióti guðum ok.kar
Mandingo Barn bara Ibo
stynjandi söng sem hálshlckkirnir ka-f<)’//
(óg fiegar vip náðurri til stranmrinnar
Mandingo Bainbara lb'o
pegar 'við riá'óum til strandarinnar
Bam bara 1 bo
vorum við
fíambara Ibo
ekkhannað éri d'reifð korn i lófanum
á sáðmanni dauðans)
I dag hljómar sami söngnrinn í Kongo
V.n bvenrer 'ó pjóð ihíri
mun íg rriilt i 'stormsvcipi öskufuglanna
dreifðum af logahdi véirúin
mcr.ta uppréisn handa frinna?
Og égbeyrði hanh'a A'niilc.yjum
pennan söng svarta stúlka
sem k.cnndi f>er svarta slúlka
pennan söng endalausrar
kvalar ,
svarta stúlka frá Eyjunnm svarla slúlka frá plantekrunnm
pennan örvona barmagrát
Eiris ög erfið andköf hafsins í hörptiskél
En ég þekki líka pögnina
f>ögn tiittuguogfimm þúsund negralíka
frá tuttuguogfimm púsund tvk.jurn af svörtn filnbcini
A Congo-Occan-leslar lcinunum
frekki ég
likkLvði úr þö’gh í greinum grátviðarins
kronublöð úr slorknu blóði á sólbcrjastilkuniim
i skóginum þar sem þeir skutu bróður minn frá Georgiu
og hirðinn frá Abessinm
Hvílík ómælis hræðsla gerði þig hirðingjann frá Abessiníu
að steinrunninrii þagnargrimú?
^hvaða víiis dögg gerði fé þitt að marmarahjörð
á baglendi danðans?
Nei cngir fjötrar cnginn gaþaslokkur getnr bælt það niður
ekkcrt fangélsi cngin gröf getur rúmað það
cngin mœlska gctiir dulbúið það glcrperlum lyginnar
Þögnin
háværari cn cyðimerknrstormúr af hrægömmum
tVpandi hærra en óveður öskrandi villidýra
ris
kallar
til hreinsunar og hcfndar
flóð af hrauni og leðju ‘
y[ir svikscmi hcimsins
hnéfi réttlætisins
hefir sprengt hljóðhimriu himinsins
Ajnka ‘ég varðveiti minningn þina Afrika
ég ber þig i mér
Eins og sprcngjubrotio í sárinu
eins og 'verndargripinn á torgi Ltndþorpsins
qérðu mi<r að stcini slönou frinnar
gerðtt mtinn minn að vÖrtim sára frihria
perðu hrié riiin að Lrntnum súltim niðurlægingar þinnar . . .
' llalMúru Ö. Björnssoít
,!v íslenzkaði.