Þjóðviljinn - 27.01.1954, Qupperneq 11

Miðvikudagfur 27. janúar 1054 — ÞJÓÐVILJINN — (H
Rœða Katrínar Thoroddsen
Framiiald af 6. aiSu.
deild í arðinuru af rekstri'
Reykjavíkurbæjar. En góðir
■Reykvnkingar kjósa ekki
Framsókn: þeir vita að ef
Framsókn kemst í oddaað-
stöðu >Tði útkomau sami í-
haldsgrautur í sömu skál. að-
eins örlítið sangari og kekkj-
óttari og þ\d tonneltari sem
fasismi Fi*amsóknar er grófar
mulinn en íhaldsins. Krata
eru allir góðir Reykvíklng'ar
löngu hættir að kjósa. Þeir
vita að ef kxatar fara með
úrslitaatkvæðið í 3>æjar3tjóm
er aðeins tvermu til að dreiia:
nýtt hálaunað embætti handa
kratabroddi og tafarlausa
skeröingu á lifskjörum al-
mennings, — og það er dýrt
í krötunum pimdið.
Og þá er það flokkiurinn
ungi með fallega nafnið.
,,Þjóðvamarflokkur“, það sóm
ir sór vel við' hliðina' á ,ýSjálf-
stæðisflokki“. Og ÞjÓðvárnar-
Jlötl áomr ifiSi
flokkui'inn:„háfQif auk nafnsins
á, stefnuskiá það/máief|ijifseni
hlaut að snerta stiæng í
brjósti livers góðs Islendings:
brottför Bandaiikjamanna,
uppsögn á hervemdarsamn-
fngnum. Enda fór það svo að
bagnr Þjóðvarnarflokksina
cfldist og hann stóð í mikhim
blóma um síðustu kosningar.
Þar spruttu laukar, þar gullu
gaukar, og fagurt galaði fugl-
inn sá, 1 Þjóðviljaaum \*ar
gnægð góðra giæina gegn her-
náminu og landráðasamntngn-
um sem auðyelt var að vinna
úr og endursegja. Að vísu
raulaði flokkurinn, öðrum
þræði, relluna gömlu um boia
sem að bankar á djT með
bareflinu rauða. Ekki vegna
•þess að Þjóðvamarmer.n
tryðu sjálfir þessari gömhi
grýlusögu, 4 hana leggur eng-
inn trúnað frainar nema gaml
ar Hvatarkellur af báðum
kjnjum, sem aldrei hafa kom-
izt upp á lag með að hugsa.
Nei, tllgangurinn með grýlu-
söngnum var sá fyrst og
íremst að gefa diemámsfiokk-
unum undir fótinti með. að
hér væri á feið'imi flokkur
seni viðtalshæfiu* væri, og svo
í öðru lagi til að seiða til sín
einstaklinga úr „þeim hinum
sömu flokkum, einstaklinga
sem aískiptir þóttust vera og
vildu komast í meira verð, en
þó hafa opnar d>T að bald ef
kaupin tækjust. Rætur Þjóð-
vamarflokksins voru rotnar
frá fyrstu tíð og þvi er
feyskja í blöðomi hans. Og
ekki tók betra við er brútnr
fór úr reifi sínu 4 AJþingi!
Nei, hwrki góðir íslend-
ingar né góðir Reykvíklngar
geta léð Þjóðvamarflokknum
lið. Reykvíkingar \-ita að það
er ekkl hægt að útrý-ma rott-,.
um með því að bera æti í sorp
ið sem þær hafast við í.
Bandaríkjamenn verða ekki
hraktir á brott héðan á þann
liátt að hygla að hemáms-
flokkunum og styrkja þá.
Þjóð vamarflokk urinn hefur
margsagt að hann vill elcki
vinna gegn hernámsflokkun-
um í félagi við þann fimmta
hhita íslendinga sem fylgir
sósialistum að máluin, því þá
ætti hann á hættu að vera
talinn óameriskur og flokks-
menn ekki eiga afturkvæmt
undir vemdar\ræng þess auð-
valds sem enn hjarir hér fyrir
ameríska náð.
Nei, þótt í Þjóðvaraarflokkn-
um sé margt góðra ættjarð-
an-hia þá byggist fylgi þeirra
við flokkinn á misskilningi.
Honum var aldrei það hlut-
verk ætlað að vinna á œótl
hemum, heldur íslenzkri al-
þýðu og sameiningarflokki
hennar, Sósíallstaflokknum, og
þvi er öll tihæra hans blekk-
ing.
Nei, góðir Reykvikingar
eiga .aðeins einn kost, og hann
er góður, og það er að kjósa
C-listann, lista Sameiningar-
floklcs alþýðu, Sósíalistaflokks
ins. Góðir Reykvikingar minn-
ast þess að framkvæmda-
stjóm bæjarfélagsins, bæjar-
stjóminni, eru fengin mikil
völd í hendur, sem ekki má
misnota. Hún hefur aðstæður
til að krefja bæjarbúa um
bein fjárútíát, útsvörin, og
mikils er um vert að þaim
sé stillt svo í hóf að þau verði
borgiu-unum ekki ofurefli. Þá
er nauðsjmlegt að bæjarstjóm
in sé skipuð mönnum fram-
sýnum og útsjónarsömum er
hafa hug og vilja til að afla
bænum tekna á annan hátt en
beint úr vasa bæjarbúa,
manna sem eru ráðdeildar-
samir og ráðvandir og bera
Jiag bæjarfélags og bæjarbúa
fyrst og fremst fyrir brjósti,
ménn sem má trúa til starfa,
og halda áfram að vera þahn-
ig þótt þeir komist í valda-
aðstöðu. Það eru og munu
frambjóðendur C-listans á-
vallt vera. Viimum allar að
því að gera sigur C-listans
sem glæsilegastan. Við getum
fellt ihaldið og i*áðið úrslita-
atkvæði í bæjarstjórn ef við
vinnum vel.

um
’ Sigíús Sigurhj artarson.
'Minningarkortin eru tii eölu
i skrifstofu Sósíalistaflokks-
ins, Þórsgötu 1; afgreiðslu
Þjóðviljans; Bókabúð Kron
Bókabúð Máls og menningar,
Skólavörðustig 21; og í
Bókaverzlun Þorvaldar
iBjamasonar í HafnarfirÖi
Maðurinn minn
Óskar Lásusson,
'kaupmaður,
andaðist i Kaupmannahöfn 25. janúar,
Anna SigurjónsdóttSr
Vextir ogr flnira é^nurar
Vegna eiiiriaxandi stadreynda úr
rekstrínum áríð 1953:
löyjöid 96,8 aurar
1. Þeliu, sem tr>*ggja hjá iélagiuu fór sífjiHgandi.
Jokust trj’gejngar i öllum deildum og nemur ið-
gjaidaaukningiu röskum tveim miiljónum króna,
2. Reksturskostnaðinum var haldið í skefjum.
8. Endurtryggingakjör voru bætt.
4. Tjón voru ekki tllfínnanleg.
5, Iðgjaldasjóðir féiagsins eru orðnir Öflugir,
Þetta er árangurinn af samstarfi fólks úr öllum
stéttum og öllvun pólitískum ilokkum.
Tryggiagar byggjast á nógu iniklum fjölda þátt-
takenda. Því fleiri tryggingar, þeim mun lægri ið-
gjöld.
Tryggingar eru þjónusta fyrir almenning. Þessi
þjónusta þarf að vera sem ódýrust, en þó um leið
sem fullkomnust.
Samvinnutryggingar hafa sett sér þaö mark/að
veita sem bezta þjónustu á sviði trygginga. Meö
hinum síauknu viðskiptum hefur fólkið sjálft stutt
íéiagið til þess að ná settu marki. Og fólkiö er
sjálft látið njóta þess með hagstæðari kjörum, betri
þjónustu.
Iðgjöld eru lækkuö. Stórar upphæðir endurgreiddar.
Hvtrníg tor itkjum Sðmvinnutrjrffiitfit
Aftkrifti? 0,2 aUrar
i«C S&SATtl
Uölboðaíatm 7-Aarar
(»C»«.09M8aj01,
11,7 aur.
UCe..
Endurtiysrginga.r 17,5 aurar
- (Kt\ ILC&I.OttCUi
Þetta er smækkuð mynd af rekstri Samvumu-
trygginga árið 19 5 2. — Uliðstæöar tölur fyrir
árið 1953, eru ekki enn fyrir hendi, en þær munu
heldur, hagstæðari en.tölur áþsins 1952.

Tjón 41 eyrir .J twra? can* Htvm.m
tKt