Þjóðviljinn - 08.04.1954, Qupperneq 8

8) — ÞJÓÐVTLJINN — Pimmtudagur 8. apríl 1954
Skattafrumvarpið er blekking
Framhald af 6. síðu.
hlutar þeirra lagðir á eftir
þeirri reglu að láta einstakl-
inga greiða sem jafnast með
hækkuðu vöruverði, þá er kom-
ið lagt frá þeirri gömlu reglu
að nota skattinnheimtu til þess
að jafna aðstöðumun. Og nú
þegar skattalögin eru tekin til
nýrrar endurskoðunar, þá er
aðalbreytingin sú að gera þenn
an mun enn þá meiri. Það er
árangurinn af starfi þeirrar
nefndar er setið hefur á rök-
stólum í tvö ár til að finna
lausn á þessum málum.
Skatta- og tollalög eru á
hrífámikið tæki í höndum rík-
isstjómar og þingmeirihluta.
Þetta tæki er hægt að nota til
að skapa fjárhagslegt réttlæti,
en einnig til að skapa hróplegt
ranglæti. Og hér er áreiðanlega
stefnt að hinu síðamefnda. Á-
stæðan er sú, að hér ræður
valdastétt sem notar völd sín
yfir ríkisstjórn og hluta Al-
þingis til þess að ýta meira og
meira af sér þeirri tegund op-
inberra skattgjalda, sem eðli
sínu samkvæmt er þó reynt
að láta koma niður í samræmi
við efnahag og tekjur, og beina
þeim í stað þess að almenningi
í formi vörutolls. Þess vegna
er nú flutt á Alþingi stjómar-
frumvarp samið af stjómskip-
aðri nefnd til að lögfesta allt
að þriðjungs lækkun á þeim 15
—16% hluta af skatt- og toll-
heimtu ríkisins sem beinir
skattar nema. Og ekki nóg
með það. Dag eftir dag eru
stjómarblöðin full af upphróp-
unum og lofgreinum, um þær
réttarbætur er landslýðnum
séu nú boðnar með svona ráð-
stöfunum. Ástæðan til þess að
hægt er að bjóða almenningi
slíkar blekkingar er sú, að ein-
staklingurinn veit hvað hann
greiðir margar krónur upp í
þau 15—16% skattteknanna,
sem beinir skattar nema, en
hann íær ekkert um það að
vita, hve margar krónur hann
greiðir árlega upp í þau 75%
skatttkeknanna, sem óbeinu
skattamir og tollarnir nema.
En hver maður sem þessar töl-
ur les gengur ekki að því grufl-
andi, að hjá stórum meiri hluta
skattgreiðenda eru hinar síðar-
nefndu krónur miklu fleiri.
Enn þá síður getur einstakling-
urinn fengið hugmynd um hve
margar krónur hann greiðir í
aukna verzlunarálagningu og
aðra milliliðastarfsemi, sem
einmitt skapast vegna hinna
háu tolla sem ríkið tekur.
Síðasta árið sem ríkisreikn-
ingur er til yfir námu beinir
skattar 50 millj. en óbeinir
nærri 250 millj..
Hve mikið hafa þessar 250
millj. aukið dýrtíðina í land-
inu á því ári? Ef almenningi
í landinu væri það ljóst, hve
mikið hinn almenni þjóðfélags-
þegn greiðir af hinum 250 millj.
tolla og óbeinna skatta, eins
og honum er Ijóst,, hvað hann
greiðir, af þeim 50 millj., sem
innhéimtar eru með beinum
sköttum, þá þyrfti ekki að
bjóða fólki aðrar eins blekk-
ingar eins og þær að hér sé
um réttarbætur að ræða.
Svo deila þeir um
„heiðurinn“
Stjórnarflokkamir deila nú
mjög innbyrðis um það,hvor
eigi meiri heiður skilið fyrir
þessa lagasetningu. Sýnir það
að þeir treysta á skilningsleysi
almennings á því, hver er hin
raunverulega stefna í skatta-
málum sem fylgt hefur verið
í vaxandi mæli undanfarin ár,
og nú virðist eiga að ná há-
marki með þessum nýju skatta-
lögum. Það er sú stefna að
afnema að mestu gömlu regl-
una um að einstaklingar og
fyrirtæki greiði gjöld til hins
opinbera í samræmi við tekj-
ur sínar og eignir, en leggja
þau í þess stað sem allra jafn-
ast á einstaklingana og fjöl-
skyldurnar, án tillits til efna
og ástæðna.
Þannig mun fjölmenn, fátæk
barnafjölskylda í mörgum til-
fellum þurfa að greiða jafnt
til hins opinbera og fámenn
efnafjölskylda. Slík verður af-
leiðing þess, að stefna óbeinu
skattanna og tollanna verður
nú nálega alveg ríkjandi við á-
lagningu ríkisútgjaldanna, en
stjórnarflokkarnir keppast hvor
við annan um heiðurinn af
hlutverkinu.
& ÍÞRÓTTIR
RITSTJÓRl. FRtMANN HELGASON
Æílar ÍBR að vinna að því að félög
sem hafa fleira en íþróttir á stefnu-
shrá sinni fái tahmörkuð réttindi
innan ISl?
Styrkir frá
Yfirlýsmg
„I laugardagsblaði Þjóðvili-
a-is 27. marz s.l. segið þé.r frá
cvenjulegri kjötsölu á Illemm-
torgi í Reykjávik og að kjöt-
ið hafi værið frá Sauðárkróki.
Að gefnu tilefni viljum vér
taka fram að umrætt kjöt er
oss með öllu óviðkomandi.
ÍMéð þökk fyrir birtinguna.
Virðingarfyllst,
■ pr. Kaupfélag Rkagfirðinga
[ Sveinn Guðmundsson".
Evrópuráðið hefur auglýst
nokkra styrki, sem úthlutað
verður á þessu ári til þeirra,
sem rannsaka vilja málefni, er
lúta að samstarfi Evrópuríkj-
anna. Styrkirnir eiga að nægja
til 3—8 má.naða og verður
þeim úthlutáð frá 1. júlí 1954.
Skilmálar eru þessir::
a) Styrkþegar séu þegnar
aðildaríkis Evrópuráðsins.
b) Umsækjendur skulu sanna
hæfni sína til rannsókna, svo
og færa rök að liæfileikum
sínum til þess að kynna nið-
urstöður rannsókna á prenti
og/ éða með fyrirlestrum.
c) Hljóti umsækjandi styrk
skal hann skuldbundinn til þess
að gera skýrslu á ensku eða
frönsku um ni'ðurstöður rann
sókna sinna. Skal senda skýrsl-
una aðalskrifstofu Evrópuráðs
ins áður en styrktíma lýkur
eða í sfðasta lagi þrem mánuð-
um síðar.
d) Aðalskrifstofunni ber rétb
ur til þess að birta skýrslur
styrkþega.
Styrkþegar mega stunda
rannsóknir sínar heima eða er-
lendis, en þess er óska'ð, að
þeir noti hluta af styrknum
til þess að kynna sér ýmsar
Evrópustofnanir, svo sem Evr-
ópuráðið, Briisselstofnunina,
Beneluxsambandið, Efnahags-
samvinnuStofnun Evrópu, kola-
og stálsamlag Evrópu og aðr-
ar stofnanir, sem komið ka.nn
að verða á fót.
Umsóknir skulu ritaðar á
sérstök eyðublöð, sem fást af-
hent í menntamálaráðuneytinu
og sendast hingað fyrir 15.
maí 1954.
Það athugist, að ekki er víst,
að neinn styrkur komi í hlut
Islendinga. Valið er úr úm-
sóknum frá öllum þátttökuríkj-
unum, en styrknum ekki skipt
milli landanna.
(Frá Menntamálaráðuneytinu).
1 fréttum frá þingi iBR um
daginn og sem komnar eru frá
skrifstofu bandalagsins, er
þass getið að vegna umsóknar
íþróttadeildar stúkunnar Sóley
um inngöngu í ÍBR, sem þó
hafði dregið umsókn sína til
baka í bili, hafi verið gerð á-
lyktun sem samþ. var með
26:23. Er álvktun þessi á þá
leið að þingið sé mótfallið því
að í íþróttasamtökin séu tekin
i. félög e'öa félagsdeildir er
hefðu að höfuðstefnuskrár-
atriði annað en íþróttir, en
hins vegar yrði athugað hvort
hægt mundi að veita slíkum
félögum inngöngu í iþrótta-
hrevfinguna með takmörkuð-
um réttindum.
I ársskýrslu ÍBR segir að
stúkufélagið hefði gert allar
þær breyti.ngar á lögum fé-
lagsins sem framkvæmdastjórn
ISÍ hefði óskað eftir. Samt
sem áður álítur stjórn ÍBR
að hér sé um að ræða aðild
félags er hefur töluverða sér-
stöðu, — og taldi rétt að at-
huga umsóknina nánar og
leggja fyrir ársþing. (Sbr
ársskýrslu IBR).
I lögum ISl 4. grein, er
skýrt frá þvi hvernig félög
ganga í íþróttasamtökin og
hvaða skilyrði þau verða að
uppfylla. Eftir þeirri grein
hafði stúkufélagið uppfyllt öll
skilyrði fjórðu greinar að áliti
framkvæmdastj. ÍSl.
Þetta mál þurfti því ekki að
athuga nánar, framkvæmda-
stjóm IBR gat þvi ekkert ann-
að gert en mæla með umsókn-
inni og að félagið væri tekið í
bandalagið. Meðferð stjómar
ÉBR á máli þessu hefur þvi
ekki verið samkv. venjum um
sama eftii. I kjölfar þessa máls
og í tilefni af þvi kemur svo
ályktun þingsins um það að
það sé mótfallið því að í í-
þróttasamtökin séu teknir aðil-
ar sem hafa önnur höfuðstefnu-
skráratriði en íþróttir. Nú er
það vitað að allt frá stofnun
Iþróttasambands íslands hafa
gengið i sambandið félög sem
liafa haft fjölda stórra og
smárra mála á stefnuskrá
sinni. Það eru og hafa verið
félög í ÍSl sem hafa stundum
lítið iðkað íþróttir en starfað
mikið að öðrum málum til fé-
lagslegs velfarnaðar. Getur ver-
ið áð íþróttabandalag Rvíkur
vilji láta þessi vera í ÍSl með
takmörkuðum réttindum ?
Er það hugsanlegt að Ung-
ma.noafélögin í landinu myndu
umyrðalaust fallast á þelssa
nýju stefnu? — Það er alveg
fráleitt, og enginn hugsaodi
maður mundi ljá slíku fylgi.
Eða er þáð ef til vill það að
hér á i hlut stúkufélag sem
örugglega myndi vinna mark-
visst gegn drykkjuskap og
beita áhrífum sínum í þá átt
að íþróttafélögin færu að taka
þan mál alvarlegar en verið
hefur? Satt að segja væri það
í samræmi við fyrri ályktanir
þinga ÍBR í þessum málurn.
0’Brien byrjar
með heimsmeti
Belgía vann Hoiland 4:0
Belgía keppti fyrir stuttu
landsleik í knattspyrnu við
Holland og fóru leikar svo að
Belgía vann 4:0. I hálfleik voru
mörkin 1:0. .
Bandaríski kúluvarparinn
O’Brien er ekkert „blávatn".
Á fyrsta keppnismótinu á þessu
ári setti hann nýtt heimsmet í
kúluvarpi, varpaði 18,28 m.!
hvorki meira né minna.
Að svo stöddu verður því þó
ekki trúað að það sé bindindis-
heit stúkunnár sem rasður.
Hin raunverulega ástæða
til þessarar furðulegu sam-
þykktar eru hin smáborgara-
legu sjónarmið þingfulltrúanna
Hugur þeirra soýst fyrst og
fremst um þetta síðasta atvik
— eða íþróttadeildina í Sóley.
Þar voru piltar sem leikið
höfðu með nokknun félögum i
bænum í keppni, þó þeir hins-
Vegar hafi haldið hópinn í
handknattleik og frjálsum í-
þróttum og farið meira að segja
íþróttaferð til Færeyja á s.I.
sumri. Þessi félög gátu ekki
hugsað sér að missa af 2-3
mönnum hvert. Þessir fulltrú-
ar sem telja sig vinna að því
að fá sem flesta til að taka
þátt í íþróttum gátu ekki þol-
að að þeir legðu menn til þess
að stofna nýtt og síðar e.t.v.
öflugt félag í höfuðstaðnum.
Við þetta bætist svo að vara-
samt þykir að fleiri kcmist í
sjóði íþróttamanna í Reykjavík
því að þá fái hinir minna, en á
þá lund hafa rök fallið í um-
ræðum um þetta mál.
Svona smásmuguleg sjónar-
mið eiga ekki að koma fram
á svo virðulegu þingi sem
þing ÍBR á að vera. Þau eru
ekki í þeim anda sem forustu-
menn íþróttanna telja sig
vinna eftir. En það skín enn I
gegn ein3 og raunar víðast
hvar að það er keppnin, og
þeir menn sem geta svo og
svo mikið, sem svo mikill hluti
hugsunar og orku snýst um.
Það er því alveg fráleit stefna
hjá meirihluta þings ÍBR að
ætla sér að vinna gegn því að
félög sem hafa fleira en í-
þróttir á stefnuskrá sinni t.d.
eins og stúkufélög, ungmenna-
félög og trúarfélög en slík fé-
lög eru með í íþróttastarfi t.d.
Norðurlanda, fái aðild að í-
þróttasamtökunum,
Cambridge hefur uunið 54 siunum en
Oxford 45 sinnum og 1N. róðuriun
Það fór svo sem sérfræðing-
ar höfðu spáð að Oxford
mundi sigra í þessari viðureign
slcólanna. Varð bátur Oxford-
skóla fjóra og hálfa bátslengd
á undan. Réru þeir vegalengd-
ina á 20 mín. og 23 sek. en
bezta tíma er náðst hefur náði
Cambridge 1948, 17 mín. og 50
sek. Eftir þennan róður hefur
Cambridge sigrað 56 sinnum en
Oxford 45 sinnum, og Oxford
vann fyrsta róðurinn 1829 með
yfirburðum.
Oxford vann hlutkestið og
kaus að róa nær Surrey-bakk-
anum og var það vinningur því
báturinn fékk þar nokkurt
skjól fyrir snörpum stormi af
suðvestri sem gerði Thames-
ána óslétta, þó sérstaklega þar
sem Cambridge varð að róa.
Fyrsta hálfan annan km. var
róðurinn jafn og munurinn að-
eins innan. við metra, en þá
tóku Oxfordræðararnir að auka
hraðann. Eftir 2y2 km. voru
þeir komnir 2ýs m. á undan.
Cambridge reyndi nú að fara
nær landi og munaði minnstu
hvað eftir annað að þeir rækju
árarnar í land. Eftir að Oxford
báturinn fór framhjá Hammer-
smith-brúnni og beygði til suð-
austurs tryggðu þeir sér sigur-
inn með því að róa frábær-
lega gegnum hið öldótta og
úfna yfirborð Thamesfljótsins.
Cambridge reyndi að auka
hraðann og það tókst nokkuð
en þó ekki svo að það ógnaði
nokkumtíma sigri Oxford. Til
gaman má geta þess að í liði
Oxford voru fjórir Ástralíu-
menn. —
Til viðbótar þessari fré’tt úm
viðureign þessara skóla í róðri
má geta þess að nú alveg ný-
lega kepptu þeir í frjálsum í-
þróttum óg sigraði Oxford þar
líka með 70 st. gegn 26 st.!